طعمه گذاري شبكه عنكبوت (يادداشت روز)

هدف از مغالطه و سفسطه، كتمان حقيقت و اغواگري است. كسي كه مغالطه مي كند، اصالتا بر آن است كه ذهن طرف مقابل را از حقيقت موجود منحرف كند. طرح غلط و نادرست صورت مسئله، يكي از اقسام پيچيده مغالطه است كه به واسطه آن، پاسخ نادرست مجال مطرح شدن پيدا مي كند. پيش كشيدن موضوع نرمش با آمريكا براي حل مشكلات كشور، يكي از اين قبيل مغالطه هاست. در مختصات تاريخي فروردين 1391، اين پرسش كه «در برابر آمريكا بايد نرمش نشان داد يا مقاومت كرد؟»، وجهي آميخته به مغالطه پيدا مي كند چرا كه اولا پرسشي تاريخ گذشته و منقضي است و ثانيا پاسخ شايسته خود را از ملت و حاكميت ايران گرفته است و اگر اين دو گزاره درست باشد كه هست، آن وقت مي توان گفت مغالطه بزرگتر، برابر گرفتن دو كفه «سازش و نرمش» يا «مقاومت و پايداري» در ايران است. به عبارت ديگر جريان رسانه اي پيگير ماجرا- شبكه عنكبوت- اساسا در بزرگ نمايي موضوع هم مغالطه كرده است.
دعوت به مذاكره و نرمش با آمريكا براي حل مشكلات و رفع فشار تحريم، از چند جهت به گريه بر سر قبر بدون مرده مي ماند. 1- جرياني در اين زمينه پيشقدم شده كه «قل» دوم آنها در خارج و در لابي با محافل آمريكايي و اروپايي، پيشنهاددهنده تشديد تحريم ها عليه ايران طي 2 سال گذشته بوده است. برخي از چهره هاي سياسي كه بعد از تنگناي فتنه سبز- به واسطه تقسيم كار- از ايران خارج شدند و نقش رابط سازمان فتنه با اتاق هاي عمليات اطلاعاتي در آمريكا و اروپا را بازي كردند، «گرا»ي تحريم ها را براي تشديد فشار بر ملت ايران دادند. همان محافل طي دو دهه اخير كساني را در داخل جنبانده اند تا دم از سازش و نرمش در مقابل آمريكا بزنند.آنها مي كوشند پارسنگي در كفه خالي آمريكا بگذارند و تهديدهاي او را معتبر نشان دهند. 2- اگر پاسخ ملت ايران در برابر فشار دشمن و تحريم هاي او، سازش و تسليم بود، آن دو سيلي سخت بر گوش استكبار در 22 بهمن و 12اسفند 1390 (انتخابات باشكوه مجلس) نواخته نمي شد. قدرت نمايي ملت ايران در «خيابان» و «پاي صندوق هاي رأي» در حالي نقش بست كه جريان چند ضلعي سياسي- رسانه اي نقش آفرين در فتنه، دستكم به مدت 2 سال، خط تحريم سياسي حاكميت را دنبال كرده و جريان خارجي نيز اذعان كرده بود هدفگذاري تحريم هاي اقتصادي، خالي كردن پاي صندوق ها از مردم است- بدين ترتيب مي شد پاي ميز مذاكرات هسته اي، از ايران باج گرفت-اما ركورد مشاركت 65 درصدي مردم،راه را بر هر گونه مغالطه و وارونه نمايي درباره افكار عمومي ايران بست تا كسي در قواره هاي نخست وزير رژيم صهيونيستي همين سه شنبه گذشته در جمع خبرنگاران اذعان كند «با وجود تحريم ها و چالش هاي اقتصادي، انتخابات پارلماني باعث قوي تر شدن رژيم اسلامي شد. ايران حتي يك ميلي متر از موضع خود درباره برنامه هسته اي عقب نشيني نكرده است.»
آنچه بنيامين نتانياهو مي گويد جمع بندي نتايج يك چالش 9 ساله است. دشمن در اين چالش همه جانبه از هيچ حربه اي فروگذار نكرد. از تهديد به حمله نظامي و ترور دانشمندان هسته اي و خرابكاري تا نقض تعهدات متعدد و تحريم هاي چند لايه. افراد خوش بين به غرب و آمريكا در اين چالش 9 ساله ديدند كه هرچه مقاومت و پيشروي، قرين پيروزي است، نرمش و درجا زدن و تعليق صرفا موجب جسارت بيشتر دشمن مي شود. 60 سال تجربه انباشته از روزگار دكتر محمد مصدق در سال هاي 32-1330 تا دوره دولت موقت و سپس برخي خوش خيالي ها در دولت هاي بعدي، كفايت مي كند كه ملت ما ماهيت و جوهر تغييرناپذير استكبار را بشناسند و ديگر به «نرمش» به عنوان يك گزينه و راه حل ننگرند. آمريكا و انگليس كه مصدق سكولار و فاقد داعيه در زمينه حاكميت اسلام را تحمل نكردند، چرا بايد با ديگران از در مسالمت درآيند؟ كودتاي 28 مرداد 32، سيلي سخت و بيداركننده آمريكا و انگليس است كه صداي آن تا هميشه در گوش تاريخ ايران مي ماند.
اما اينكه چرا جماعتي به سادگي از انبوه جنايت ها و ستم ها و خيانت ها و جنايت هاي جبهه استكبار در حق ملت ايران مي گذرند و نسخه نرمش و تسليم مي پيچند، مسئله ديگري است جدا از حساب نظام «امت- امامت» در ايران كه هيمنه قدرت آمريكا را در 33 سال گذشته به ويژه يك دهه اخير شكسته است. ملت ايران به موازات پيشرفت هاي شگرف در يك دهه گذشته و در حالي كه حاضر نبود درجا بزند، وزن گزينه مذاكره را از سعدآباد تا برلين و بروكسل و ژنو و اسلامبول سنجيد و اين بار در كنار آگاهي، يقين كرد كه راه عزت و پيشرفت، از مسير ايستادگي و مقاومت مي گذرد و نه معطل ماندن و از انحصارطلبان جهان اجازه پيشرفت خواستن. آنها كه در اين ميان كم آوردند و از قافله ملت جاماندند و شعار «لاطاقه لنااليوم»- امروز قدرت مواجهه نداريم- سر دادند، همان رجال و محافل سياسي بودند كه پيش از اين در ابتلا و آزمون هاي گوناگون لغزيده بودند. و آنها كه به لوازم آزمون هاي الهي پايبند نباشند و از حرمت ها عبور كنند، چگونه مي توانند مؤمنامه اعلام كنند «كم من فئه قليله غلبت فئه كثيره ً باذن الله» و «ربنا افرغ علينا صبراً و ثبت اقدامنا و انصرنا علي القوم الكافرين»؟!
اطاعت، مقدمه مقاومت و پايداري است و عبور از حدود الهي آدمي را به كجي و انحراف و گمراهي مي كشاند. قرآن كريم در ماجراي خالي كردن ميدان جنگ احد از سوي گروهي از مسلمانان، خبر از سنتي الهي مي دهد. «انّ الذين تولوا منكم يوم التقي الجمعان انّما استزلّهم الشيطان ببعض ما كسبوا...» (آيه 551 سوره آل عمران). جز اين نبود كه شيطان پاي آنها را به خاطر برخي از رفتارهاي گذشته شان لغزاند و نتوانستند پايداري كنند. به تعبير مقتداي حكيم انقلاب «عمل بد، به عدم استقامت در ميدان منتهي مي شود. عمل بد به تغيير باورها منتهي مي شود... ما تعجب مي كنيم گاهي اوقات وقتي مي بينيم عقايد افراد دگرگوني پيدا مي كند. حالا به عامه مردم و به متن جامعه خيلي كاري ندارم؛ انسان گاهي روي نخبگان نگاه مي كند، وقتي يك خرده تفحص مي كند، مي بيند كه اين مربوط مي شود به همين آيه شريفه انما استزلهم الشيطان ببعض ما كسبوا. يك پوسيدگي در دندان به وجود مي آيد، به آن نمي رسيم، يك وقت مي بينيم زير يك چيز سختي دندان شكست؛ مي فهميم ظاهر خوبي داشته اما پوك بوده. انسان يك شكستگي هاي اين جوري را مشاهده مي كند» (ديدار با اعضاي شوراي عالي انقلاب فرهنگي، 32 خرداد 0931).
زمزمه نرمش با استكبار، مغالطه اي تاريخ مصرف گذشته و بلاموضوع در قياس با تراز بالاي شعور ملت ماست. اما مي توان پرسيد كه آيا بازيگراني كه -دانسته يا ندانسته- آلت دست واسطه ها قرار مي گيرند و اين مغالطه را پيش مي كشند، مورد احترام دشمنان خواهند بود؟ تاريخ كجا به ياد دارد كه سازشگران و خائنان به يك قوم، از سوي دشمن تكريم شده باشند؟ اينها فقط نقش افراد انتحاري و طعمه سرقلاب را بازي مي كنند و اگر هم سرخط و سرلوحه شبكه زنجيره عنكبوت قرار مي گيرند و بزرگ نمايي مي شوند، صرفاً براي قرباني كردن و تله گذاري است. به عنوان مثال در موضوع تحريم انتخابات مجلس و سپس شكستن آن از سوي يكي از سران جبهه اصلاحات، عباس عبدي تصريح كرد كساني به روش سازمان مجاهدين خلق (منافقين)، آن رجل سياسي را هل مي دادند تا خودكشي و انتحار كند! و «نگاه آنها به افراد، ابزاري است». مشابه همين شيوه، تيتر زدن رسانه هاي زنجيره اي در زمينه لزوم مذاكره با آمريكا و تنش زدايي به عنوان مقدمه حل مشكلات داخلي است. حق بدهيد فلان نشريه زنجيره اي را خيرخواه و وطن دوست تلقي نكنيم اگر فراموش نكرده باشيم كه همان نشريه هنگام حمله ارتش آمريكا به افغانستان و عراق، از آنها به عنوان «ارتش آزاديبخش» ياد كرد و درباره حقانيت غرب! در چالش هسته اي با ايران نوشت «ايران تقواي اتمي ندارد و بنابراين غرب نمي تواند اجازه دهد كه ايران صاحب فناوري اتمي شود»! ما در همين تاريخ 61-51 سال گذشته ديديم كه شبكه رسانه اي عنكبوت، چگونه از رجال سياسي هم اميركبير ساخت و هم عاليجناب سرخپوش قتل هاي زنجيره اي، هم قديس اصلاح طلبي و هم مزاحمي كه بايد از قطار اصلاحات پياده اش كرد و... به راستي اگر اميركبير اهل سازش بود، چرا خونش بر زمين ريخت؟ باور كنيد اميركبير خودكشي نكرد!
شبكه عنكبوت قرباني مي گيرد اما صرفاً از ميان كساني كه قرابتي با اين شبكه دارند و به سوي آن كشيده مي شوند. فعاليت اين شبكه به عنوان ستون پنجم دشمن، حتماً در تعارض با منافع و امنيت ملي است اما در عين حال نوع تحركات آنها فاش مي كند كه در اتاق فكرهاي اطلاعاتي و عملياتي دشمن، چه كساني و چرا سوژه اند و دشمن دنبال چيست؟ شبكه عنكبوت، ما را به عمق اتاق طراحان اطلاعاتي در سيا و موساد و ام آي 6 دلالت مي كند. اگر شعار راهبردي ملت ايران به تأسي از امام و رهبري، «ما مي توانيم» و پايبندي به لوازم آن است، شبكه چند ضلعي سياسي- رسانه اي عنكبوت درصدد اثبات «شما نمي توانيد و بايد تسليم شويد» است ولو به قيمت قرباني كردن طعمه هاي خود! اكنون دو جريان را به سادگي مي توان تشخيص داد. 1- متن ملت كه با تأسي به ولايت، در راه استقلال و مقاومت و مجاهدت خستگي ناپذير و پيشرفت قدم نهاده است 2- محافل حاشيه اي و انگشت نما كه به واسطه زد و بند با بيگانه، دم از تسليم مي زنند و برآتش اختلاف مي دمند و يأس آفريني مي كنند. جريان اول كانون جوشان اميد و حركت است و حلقه هاي حاشيه اي، اجاق سرد يأس و در جا زدن و تسليم.
محمد ايماني

خرمگس (گفت و شنود)

گفت: مشاور كروبي كه به آمريكا گريخته و پناهنده شده است از بي محلي دولتمردان آمريكايي به اپوزيسيون گله كرده و با تعجب گفته است «چرا آمريكا ديگر ما را آدم حساب نمي كند»؟!
گفتم: مگر چند سال قبل آمريكايي ها با صراحت نگفته بودند كه گروههاي اپوزيسيون برده ما هستند. برده كه نبايد از بي محلي اربابش تعجب كند!
گفت: شايد اين حيوونكي در آن هنگام هنوز نمي دانست معني «برده» چيست؟!
گفتم: چه عرض كنم؟!... قاضي به متهم گفت؛ چرا به اين يارو فحش دادي؟ و متهم جواب داد؛ آقاي قاضي! ايشون 2 سال پيش به من گفته بود «خرمگس». قاضي پرسيد؛ پس چرا بعد از 2 سال به او اعتراض كرده اي؟ و متهم گفت؛ آخه تا ديشب خرمگس نديده بودم!

گزارش اختصاصي كيهان
انتخاب مكان مذاكرات نمايش جديد اقتدار ايران مقابل 1+5

سرويس سياسي -
رايزني ها درباره مكان دور جديد گفت وگوها ميان ايران و گروه موسوم به 1+5 به رياست مسئول سياست خارجي اتحاديه اروپا كه قرار است طي روزهاي آينده برگزار شود، همچنان ادامه دارد.
ديپلمات هاي مطلع در تهران مي گويند در حالي كه مذاكرات باقري و اشميت (معاونان جليلي و اشتون) درباره تعيين مكان مذاكرات آتي ايران و 1+5 همچنان ادامه دارد، ايران پيشنهادهاي مكرر طرف غربي براي برگزاري مذاكرات در چند كشور اروپايي را نپذيرفته است.
بنا به گفته منابع مطلع، كشورهاي نروژ، سوييس و اتريش از جانب اشتون به عنوان كانديداهاي ميزباني مذاكرات مطرح شده است اما ايران تاكيد كرده تمايلي به مذاكرات در اين كشورها ندارد.
در حالي كه مذاكرات در اين باره ادامه دارد، گفته مي شود چند كشور آسيايي نيز آمادگي خود را براي برگزاري مذاكرات اعلام كرده اند، اما در حال حاضر بغداد و استانبول جدي ترين گزينه هاي ميزباني مذاكرات هستند.
ايران، بغداد را
اولويت شماره يك خود مي داند
در عين حال ديپلمات ها تاكيد دارند كه شنبه 26 فروردين (14 آوريل) به عنوان زمان نهايي مذاكرات ميان تهران و بروكسل مورد توافق قرار گرفته است.
علاءالدين بروجردي رئيس كميسيون امنيت ملي و سياست خارجي مجلس شوراي اسلامي با بيان اينكه مجلس شوراي اسلامي مخالف برگزاري مذاكرات آتي ايران و 1+5 در تركيه است، گفت: ايران پيشنهاد برگزاري مذاكرات در بغداد عراق را به گروه 1+5 ارائه داده و آنها نيز بايد نظر خود را اعلام كنند.
در همين رابطه، خبر سفر يك تيم بلندپايه از دبيرخانه شوراي عالي امنيت ملي ايران به بغداد و پيشنهاد ميزباني مذاكرات با 1+5 به اين كشور، طرف هاي غربي را در وضعيت غيرمنتظره اي قرار داده است.
مطابق گزارش هاي موجود، يك تيم بلندپايه از شوراي امنيت ملي ايران به رياست علي باقري معاون دكتر سعيد جليلي و رضا اميري مقدم روز سه شنبه كه به عراق سفر كرده و در اين سفر به طرف عراقي پيشنهاد كرده است كه ميزباني مذاكرات ايران و 1+5 را بپذيرد.
وزارت خارجه عراق هم (چهارشنبه، 16 فروردين 1391/4 آوريل 2012) با صدور بيانيه اي رسمي، ضمن تاييد اين خبر اعلام كرده است كه تماس هاي لازم با طرف هاي مختلف در اين باره را برقرار كرده است.
همچنين، هوشيار زيباري وزيرامور خارجه عراق در مصاحبه با رويترز گفته است: «هيئتي از ايران روز سه شنبه در سفر به عراق پيشنهاد برگزاري اين مذاكرات را در اين كشور مطرح كرد و من قرار است نشستي را با سفيران گروه 1+5 درباره برنامه تهران برگزار كنم.»
علاوه بر اين شنيده ها حاكي از آن است كه مقام هاي دولت عراق بلافاصله پس از ديدار با هيئت ايراني تماس هايي را با مقام هاي آمريكايي برقرار كرده و بر جديت خود در ميزباني اين مذاكرات تاكيد كرده اند.
تحليلگران عقيده دارند علني شدن اين موضوع كه ايران خواهان انجام مذاكرات در بغداد است، نشان مي دهد كه مذاكره كنندگان ايراني علاقه اي به برگزاري مذاكرات در استانبول ندارند.
مارك تونر سخنگوي وزارت خارجه آمريكا نيز با تاييد وجود اختلاف نظر درباره مكان مذاكره ايران و گروه 1+5 گفت: با وجود اختلاف هايي كه درباره محل برگزاري مذاكرات هسته اي با ايران وجود دارد، همچنان انتظار دارد كه اين مذاكرات هسته اي گروه 1+5 با ايران هفته آتي برگزار شود.
خبرگزاري فرانسه در اين باره اعلام كرد كه «هيلاري كلينتون» وزير امورخارجه آمريكا اعلام كرده بود كه اين مذاكرات در تاريخ 13 آوريل در استانبول برگزار مي شود و اين در حاليست كه ايران اعلام كرده است كه از آنجائي كه تركيه به عنوان عضو ناتو واردات نفت ايران را در پاسخ به اعمال فشارهاي آمريكا قطع كرد، تركيه ميزبان قابل قبولي براي برگزاري اين مذاكرات نخواهد بود.
تماس تلفني اوغلو با جليلي
وزيرامورخارجه تركيه و سعيد جليلي، دبير شوراي عالي امنيت ملي جمهوري اسلامي ايران پنجشنبه شب در يك تماس تلفني درباره آخرين تحولات دوجانبه گفت وگو كردند. احمد داوود اوغلو در اين گفتگو روابط تركيه و ايران را روابط راهبردي، برادرانه و دوستانه خواند و با تاكيد بر آمادگي تركيه براي برگزاري دور جديد گفتگو ميان ايران و 1+5، پيشنهاد ايران براي برگزاري مذاكرات در بغداد را نيز هوشمندانه خواند.
بنا بر گزارش دبيرخانه شوراي عالي امنيت ملي، به دنبال اين گفت وگو ديروز، سفير تركيه با معاون سياست خارجي و امنيت بين الملل دبيرخانه شوراي عالي امنيت ملي ملاقات كرد و توضيحاتي درباره مطالب منتشر شده توسط برخي رسانه هاي غربي پيرامون اظهارات اخير مقام هاي تركيه ارائه كرد.
سفير تركيه گفت: رئيس جمهور و نخست وزير تركيه براي جمهوري اسلامي ايران، مقام معظم رهبري و رئيس جمهور ايران احترام خاصي قائل هستند و از سياست هاي حكيمانه جمهوري اسلامي ايران حمايت مي كنند. سفير تركيه همچنين اظهار داشت؛ تركيه از مواضع هسته اي جمهوري اسلامي ايران پشتيباني مي كند و از اين رو علي رغم فشارهاي آمريكا به قطعنامه شوراي امنيت عليه ايران راي منفي داد.
وي با اشاره به اظهارات رجب طيب اردوغان نخست وزير تركيه پس از بازگشت از سفر اخير وي به ايران در تجليل از مواضع مقام معظم رهبري گفت آقاي اردوغان براي مقام معظم رهبري جايگاه ويژه اي قائل هستند.
روز پنجشنبه رجب طيب اردوغان پس از گفت وگو با همتاي آلبانيايي خود در جمع خبرنگاران درباره طرح موضوع احتمال برگزاري مذاكرات آتي ايران با گروه موسوم به پنج بعلاوه يك به جاي استانبول در بغداد و با دمشق اظهار داشت: تركيه به دنبال كسب پرستيژ از اين قضيه نيست، اما اگر اين نشست در استانبول برگزار شود، برنده اين امر ايران خواهد بود، چونكه تركيه موضعي متكي به برخورد عادلانه با اين مسئله از خود نشان خواهد داد، ولي برگزاري آن در دمشق يا بغداد همانند آب در هاون كوبيدن است.
وي در ادامه بدون اشاره به نام ايران گفت: در حال حاضر پيشنهادي كه اين طرف و آن طرف مطرح مي شود، دمشق و يا بغداد است. اين كار آب در هاون كوبيدن است. اين كار يعني اينكه اين امر محقق نشود، چونكه مي دانند كه طرف مقابل به دمشق و يا بغداد نخواهد آمد. بايد با صداقت بود. كما اينكه به دليل نداشتن صداقت همواره در دنيا اعتبار خود را از دست مي دهند. اين، زبان ديپلماسي نيست، زبان ديگري است، اين هم برازنده من نيست.
جايگاه از دست رفته اردوغان
نائب رئيس كميسيون امنيت ملي و سياست خارجي مجلس با تاكيد بر اينكه اردوغان با موضع گيري هاي اخير خود جايگاه سياسي اش را از دست داده است، گفت: تركيه بايد احساس شرم كند كه با اظهار نظرات و اقدام نابخردانه همه دشمنان سوريه را در كشور خود به نام دوستان اين كشور جمع كرد.
اسماعيل كوثري در گفت وگو با مهر در واكنش به اظهارات توهين آميز اردوغان نخست وزير تركيه درمورد ايران گفت: آقاي اردوغان با موضع گيري هاي اخير خود جايگاه سياسي خودش را از دست داده است و خيال مي كند كه ايران بايد تابع آنها باشد در صورتي كه اگر اردوغان و تصميم گيرندگان سياسي تركيه خودشان نمي توانند تصميمي بگيرند و بايد به آنها ديكته شود تا مطلبي را بگويند مسئولان سياسي ايران خودشان به صورت مستقل تصميم گيري مي كنند.

يادداشت ميهمان
چرايي تكرار يك ديدگاه قديمي در زماني جديد

دكتر حسين كچوئيان
آغاز اولين روزهاي كاري سال جديد با انتشار مصاحبه هاشمي رفسنجاني با يكي از نشريات كشور كه ظاهراً در پايان سال گذشته «با نگاهي به آينده» به قصد نقد و ارزيابي سياست خارجي و «نوع نگاه بهينه نظام [كشور] به جامعه بين المللي» انجام گرفته است، نمي تواند رخداد ميمون و مباركي به حساب آيد. تشديد فشارها و اقدامات تجاوزكارانه استكبار جهاني به رهبري آمريكا عليه كشور كه با اوجگيري در سال جاري مرحله تعيين كننده اي را طي مي كند، با افزايش دشواري ها و مشكلات كشور و مردم زمينه براي بهره برداري كساني فراهم مي كند كه با نقد سياست هاي كشور، از موضع خيرخواهي مردم تغيير اين سياست ها را به صور گوناگون به مثابه راه حل پايان مشكلات و كاهش سختي هاي مردم به آنها معرفي كنند. در اين چارچوب، علي رغم آنچه در مورد هدف مصاحبه در مقدمه آن بيان شده است،احتمال اينكه مصاحبه كنندگان نسبت به اين كاركرد و اثر موقعيتي مصاحبه بي توجه بوده باشند بسيار كم اما صفر نيست؛ لكن با توجه به شخصيت سياسي آقاي رفسنجاني و آگاهي وي از نقش و كاركرد كلام و سخن در سياست، نمي توان به احتمال مشابهي در مورد وي اذعان كرد.
اين مصاحبه حاوي مطالب مختلفي است كه در هر مورد به اهداف و مقاصد متفاوتي ارتباط مي يابد. با اينحال، در بخشي كه وي به نظام سياسي جهان و داوري در مورد سياست هاي نظام اسلامي در عرصه بين المللي و آمريكا يا ديگر قدرت ها مي پردازد، معنا و مقصود از اظهارات و موضع گيري هاي مطروحه در اين زمينه كاملاً مشخص و روشن است.
آقاي رفسنجاني كه آشكار در اين مصاحبه به نقد مواضع كشور در حوزه روابط خارجي، خاصه در مورد آمريكا دست مي زند، نمي تواند از اين غافل باشد كه با اين مصاحبه در منازعه كنوني در چه صحنه و به نفع كدام يك از طرف هاي اين منازعه بازي مي كند. در وضعيتي كه پايداري و مقاومت همدلانه مردم حول نظام در برابر موج گسترده و همه جانبه اقدامات خصمانه جديد و فشارهاي تجاوزكارانه آمريكا عمده ترين، اگر نگوييم تنها، سلاح راهبردي و تعيين كننده كشور در مبارزه كنوني است، بديهي است كه اين مصاحبه تا اين حد با استقبال و خوشايند محافل سياسي و رسانه اي ضدانقلاب و استكبار مواجه شده و آن را به معناي آشكار شدن تاثير تحريم ها و بروز شكاف در ميان سياسيون بر سر درستي مقاومت و پايداري بر مواضع هسته اي كشور قلمداد كنند.
اما آقاي رفسنجاني، خواسته يا ناخواسته، فراتر از تشكيك در اين صحنه به نفع خصم عمل كرده است زيرا صراحتاً آنهم با ارجاعاتي مسئله دار به حضرت امام(ره) اين سياست ها را نادرست و غلط وانمود كرده و حتي بالاتر از اين با تمسك به منابع متني و تاريخي دين از جمله آيات و روايت نوع رابطه و مواضع كشور در برابر آمريكا را غيراسلامي مي نماياند.
اما كاركرد سوء مصاحبه آقاي رفسنجاني در مبارزه تاريخي موجود كشور با زورگويي ها و زياده طلبي هاي استكباري آمريكا خاص تر و دقيق تر از فشار بر سلاح اصلي كشور در راهبرد مبارزاتي آن است. وي بطور مشخص با اظهارات خود بطور اجتناب ناپذيري ولو ناخواسته در جهت هدف يا خواستي عمل مي كند كه آمريكايي ها در طراحي موج تازه فشار و ارعاب بر عليه كشور بدنبال دست يابي به آن مي باشند. حتي اگر به فرض محال فردي درگير و آگاه نسبت به تحولات جهاني و مناقشات كنوني، خاصه وي نسبت به ماهيت اهداف و مقاصد آمريكا از برپايي اين دور تازه از ستيز و فشار بر جمهوري اسلامي ايران به طرق مختلف از جمله تحريم هاي گسترده غفلت داشته باشد، مقامات آمريكايي در سطوح مختلف، از رياست جمهوري تا وزير خارجه و يا وزير دفاع و حتي وزراي اقتصادي اين كشور، با اظهارات و موضع گيري هاي صريح و بي ابهام خود جايي براي غفلت در اين زمينه باقي نگذاشته اند. آقاي رفسنجاني نمي تواند از اين آگاه نباشد كه با نقد سياست عدم مذاكره جمهوري اسلامي ايران و رد درستي نفي رابطه انقلاب اسلامي با آمريكا در اين مقطع زماني، نظراً و عملاً مردم و نظام كشور را دقيقاً در جهت تحقق خواست آمريكا، يعني نشستن به دور ميز مذاكره و برقراري رابطه با اين قدرت سلطه طلب تحت فشار قرار مي دهد.
با اين حال، نبايستي تصور كرد كه آنچه مصاحبه اخير آقاي رفسنجاني در اين وجوه منعكس مي كند، جديد و بي سابقه مي باشد. در هر دو زمينه مورد بحث، خواه در مورد رابطه با آمريكا و خواه در نوع عكس العمل و برخورد با تهديدات ارعابي و طرح هاي فشار آمريكا، مسبوق به سابقه بوده و وجه تازه اي ندارد. از وجه اخير، متأسفانه پس از ورود به رقابت هاي انتخاباتي سال 84 و شكست در آن، اختلافات آقاي رفسنجاني با آقاي احمدي نژاد موجب زاويه گيري وي نسبت به كليت نظام گرديده است كه از تبعات آن موضع گيري هاي انتقادي وي در مواردي مختلف بر عليه سياست هاي كلي كشور در راستايي هماهنگ و موافق با سياست هاي آمريكا بر عليه كشور بوده است. در مواردي نظير آنچه در اوايل دوره نهم رياست جمهوري از وي ديده شد، آقاي رفسنجاني با طرح و بزرگنمايي تهديدات هسته اي آمريكا بر عليه كشور فراتر از اين سطح عمل كرد و با انعكاس اين تهديدات به داخل كه آمريكايي ها به قصد ارعاب مردم و مسئولين كشور اخبار آن را به شكلي محدود در ايتاليا درز دادند، به شكل خطرناك و غيرقابل باوري در آغاز اوج گيري ستيزه جويي هاي آمريكا به بهانه سياست هاي تازه هسته اي كشور، درگير طرح هاي آمريكا گرديد.
اما در زمينه مذاكره و رابطه با آمريكا مواضع و سياست هاي آقاي رفسنجاني نيز بيش از اينها آشنا و مسبوق به سابقه مي باشد. از زمان ماجراي مك فارلين كه آقاي رفسنجاني بدون آگاهي ديگر مسئولين بالاي كشور اقدام به ارتباط گيري با آمريكايي ها نمود- و نهايتا با مداخله حضرت امام(ره) اين ماجراي خطرناك ناكام ماند- همگان و از جمله آمريكايي ها كه پس از آن در دوره اي سياست هاي خود را بر يافتن سياست مداران باصطلاح معتدل و ميانه رويي از نوع وي متمركز كردند، ديدگاه ها و مواضع آقاي رفسنجاني در اين زمينه شناخته شده بوده است. افشاي ارسال نامه اي هفت ماده اي به حضرت امام(ره) در اواخر عمر شريف ايشان طي مصاحبه اخير وي كه يك ماده مهم آن مربوط به درخواست از رهبر كبير انقلاب اسلامي براي اقدام در جهت رفع موانع مذاكره و رابطه با آمريكا مي باشد، تنها از اين جهت اهميت دارد كه نشان مي دهد اين موضوع از ديد آقاي رفسنجاني و طرح هاي وي براي آينده به چه ميزان و تا چه حدي جنبه كانوني و راهبردي دارد. در واقع همان طوري كه اين نامه و پيش از آن رسوايي مك فارلين يا بسياري از تلاش هاي پنهان وي تا مصاحبه اخير نشان مي دهد، اهميت اين مقوله براي وي به اندازه اي است كه به عنوان دغدغه اي دايمي هيچگاه از پيگيري آن بازنايستاده است. وي كه علي رغم آگاهي از مواضع محكم و صريح رهبر كبير انقلاب اسلامي با ارسال نامه مذكور كوشيده است تا اعتبار و نفوذ ايشان را براي گشايش باب خطرناك و زيانبار مذاكره و رابطه با آمريكا هزينه كند، چند سالي پس از اين نامه و رحلت آن بزرگ، در اقدامي خطير گامي بي سابقه و پرخطر تا حد آماده سازي طرحي راهبردي براي اجراي مقاصد خود در اين زمينه در سال هاي اوليه رهبري معظم انقلاب اسلامي برداشت. اجراي اين طرح تفصيلي كه با تعيين حداقل سي راهكار راهبردي در زمينه هاي مختلف براي كار و تعامل با آمريكا، بطور اجتناب ناپذيري كشور را به پاي ميز مذاكره و قبول اضطراري رابطه با آمريكا مي كشاند، تنها با تدبير و سياست حكيمانه رهبري انقلاب عقيم مانده و ختم به خير گرديد.
با اين حال، اقدام اخير آقاي رفسنجاني در انجام مصاحبه در اين مقطع زماني به منظور انتقاد از سياست خارجي كشور بطور كلي و خاصه رد نوع سياست نفي مذاكره و رابطه با آمريكا وجوه متفاوتي نيز دربر دارد. يك نكته تازه آن در انتخاب اين مقطع زماني براي اظهار اين انتقادات و تكرار مواضع قديمي است كه آن را به اقدامي در چارچوب مقابله يا معارضه با سياست هاي جاري كشور خصوصا در منازعه موجود با موج جديد تهاجمات آمريكا بدل يا نزديك مي كند. همانطوري كه در بدو نوشتار بيان شد، اين مصاحبه از جهت جامعه شناختي كاملا با انتظارات موجود در مورد افزايش احتمال طرح و بالا گرفتن اينگونه انتقادات و موضع گيري ها در مقطع زماني كنوني و در سال جاري سازگار است زيرا با توجه به تشديد فشارهاي نظام سلطه به رهبري آمريكا و افزايش تبعات سوء اين فشارها بر مردم و جامعه زمينه بهره برداري مخالفين و منتقدين براي طرح ديدگاه هاي معارض و انتقادي آنها فراهم مي گردد. به دليل همين انتظارات و پيش بيني ها در موردافزايش احتمال طرح مواضع انتقادي از سوي مخالفين و منتقدين، با تفأل سوء در مورد اين مصاحبه، انتشار آن در آغازين روزهاي سال جاري رخدادي ناميمون تلقي شد. انتشار اين مصاحبه با توجه به مضمون انتقادي و اثرش بر مبارزه كنوني مردم و نظام با طرح ها و اقدامات خصمانه آمريكا، با توجه به جايگاه و نقش آقاي رفسنجاني در عرصه سياسي مي تواند پيش درآمد يا نشانه اي دال بر تشويق به افزايش و تشديد فشارهاي داخلي بر سياست هاي كشوردر اين زمينه از طريق موضع گيري ها و طرح انتقادات مشابه از سوي ديگر معارضين و منتقدين باشد؛ علي رغم زاويه گيري مداوم آقاي رفسنجاني، دلالت هاي اين رخداد بايستي تحولي خطير در روند دگرديسي هاي سياسي وي تلقي گردد زيرا اين كاركرد و اثر نمي تواند در چارچوب منازعه با آقاي احمدي نژاد فهم گردد، بلكه موضع كشور در مبارزه حياتي موجود با آمريكا را تحت فشار قرار مي دهد.
اما بعلاوه اين معنا و كاركرد موضعي يا موقعيتي، نكته تازه ديگر، تلاش براي مستندسازي و عرضه استدلال هاي سياسي- عقيدتي به نفع اين ديدگاه هاست. تا پيش از اين آقاي رفسنجاني هيچگاه بدين صراحت از لزوم و درستي مذاكره و رابطه جمهوري اسلامي ايران با آمريكا سخن نگفته بود؛ اما آنچه براستي كاملا تازه است، اين صراحت نيست، بلكه تلاش وي براي توجيه نظري اين ديدگاه بر پايه منابع ديني پايه و همچنين ارجاع به نظرات حضرت امام (قده) مي باشد. اين موضوعي است كه ضرورت پرداخت به آن انكارشدني نيست، اما مجالي خاص خود مي طلبد.
ـــــــــــــــــــــــ
¤ استاد دانشكده علوم اجتماعي دانشگاه تهران

گنجي: پول عربستان مزدور مي سازد نه دموكرات(خبر ويژه)

اكبر گنجي اپوزيسيون جمهوري اسلامي را از آلودگي بيشتر به دلارهاي رژيم سعودي برحذر داشت. پيش از اين برخي اخبار در رسانه ها مبني بر كمك ميلياردي رژيم سعودي به گروهي از شبه اصلاح طلبان فعال در فتنه سبز منتشر شده بود. همچنين كساني چون عطاا... مهاجراني و عليرضا نوري زاده سفرهاي مخفيانه به رياض داشتند و از جمله نوري زاده با كمك استخبارات سعودي، اقدام به برگزاري برخي نشست هاي مخفيانه در اروپا كرده بود.
اكبر گنجي ضمن نوشته اي در سايت روز آن لاين، بر سرمايه گذاري و حمايت عربستان سعودي از اپوزيسيون دولت سوريه اشاره كرده و مي نويسد: ماه هاست كه عربستان سعودي- به كمك قطر- مي كوشد تا در پاكستان و افغانستان، نوزاد نامشروع خود، يعني طالبان را مجددا بر سر كار آورد. در ديگر كشورها نيز منابع مالي زيادي در اختيار «سلفي ها» قرار داده و در حال بسط نفوذ يا سيطره آنان است. عربستان سعودي و قطر از چنين گروه هايي حمايت به عمل مي آورند. در دومين كنفرانس دوستان سوريه كه در استانبول برگزار شد، سعود الفيصل- وزير امور خارجه عربستان سعودي- بر ضرورت «كمك به سوري ها» تاكيد كرد. اما قرار است طي 3 ماه آينده، 100 ميليون دلار به معارضان سوري كمك كنند.
وي مي افزايد: چرا رژيمي كه در آن رانندگي زنان همچنان ممنوع است، فاقد سينما است و تنها دو دوره انتخابات شوراهاي شهر- بدون حضور زنان برگزار كرده- اين همه پول هزينه مي كند؟ آيا حضور فعال عربستان سعودي براي گسترش دموكراسي و حقوق بشر است كه با وجود اين رژيم تعارض بنيادين دارد؟ نگاهي كوتاه به عملكرد مخالفان سوريه - مورد تاييد عربستان سعودي و قطر- روشنگر حقيقت است. سازمان ديده بان حقوق بشر- 1 فروردين 91- با انتشار گزارشي از نقض حقوق بشر توسط مخالفان رژيم سوريه انتقاد كرد روزنامه دي ولت آلمان طي گزارشي نشان داده است كه چگونه اپوزيسيون مسلح سوريه اطلاعات غلط و نادرست پخش مي كرده و مي كند؟ چگونه شهر حمص به منطقه اي عاري از مسيحيان بدل شده و بيش از يك صد هزار مسيحي از ترس جان باختن توسط اپوزيسيون گريخته و آواره شده اند؟
گنجي سپس به ارتباط ميان طيفي از اپوزيسيون جمهوري اسلامي با آل سعود پرداخت و نوشت: ارتباط اپوزيسيون ايران با رژيم حاكم بر عربستان سعودي و از آن بدتر تامين منابع مالي سرنگوني جمهوري اسلامي از آن رژيم منحط، دموكراسي ساز نخواهد بود. رژيم عربستان مي داند به چه كساني پول بدهد، اهداف و مقاصد پول دادن به افراد و گروه ها برايش كاملا روشن است، آگاه است كه گسترش دموكراسي هاي حقوق بشري در منطقه خاورميانه به زيان موجوديت آن رژيم است و از «تجربه مزدور سازي» برخوردار است.
اپوزيسيون ايراني بايد اين هشدار را جدي بگيرد كه با دلارهاي سعودي و قطر نمي توان به دموكراسي رسيد.
وي همچنين گزارش هايي را از اقدامات جنايتكارانه اپوزيسيون سوري مورد حمايت آل سعود در زمينه آدم ربايي و اعدام و سربريدن انبوه افراد بيگناه منتشر كرد.

راديو فردا : كيهان ترمز بريده ! (خبر ويژه)

به دنبال مصاحبه و سخنان نسنجيده آيت الله هاشمي رفسنجاني با فصلنامه مطالعات بين المللي و مطرح كردن موضوع رابطه و مذاكره با آمريكا و در پي يادداشت روز چهارشنبه كيهان در پاسخ به آن، طيف وسيعي از رسانه هاي ضدانقلاب و وابسته به غرب ضمن انتشار گسترده نظرات هاشمي حملات شديدي را متوجه كيهان كردند.
دويچه وله ضمن انتشار بخش هايي از نظرات هاشمي در زمينه ضرورت رابطه با آمريكا و سرمقاله روز چهارشنبه كيهان نوشت: آيت الله خامنه اي در طول 23 سال گذشته از هر تلاشي براي عادي سازي روابط ايران با دنياي غرب و بويژه آمريكا جلوگيري كرده است. دويچه وله، با نقل بخش هايي از يادداشت روز كيهان چهارشنبه، مدير مسئول كيهان را به خاطر اعتراض به ديدگاه رفسنجاني مورد حمله قرار داده است. يكي از كاربران بالاترين نيز ضمن اعتراف به مخالفت امام خميني با رابطه با آمريكا از نامه هاشمي به دليل زيرسؤال بردن نظام اسلامي و عملكرد آن در سه دهه گذشته تقدير كرد! اين سايت مدير مسئول كيهان را يك روزنامه نگار حرفه اي اما دگم معرفي مي كند كه خميني و خامنه اي تنها خطوط قرمز او هستند و به چيزي غير از دفاع از نظرات ولي فقيه نمي انديشد. بالاترين اعتراف مي كند كه آيت الله خامنه اي در قطع رابطه با آمريكا ادامه دهنده راه [امام] خميني است و در حقيقت رمز پيروزي نظام جمهوري اسلامي نيز نداشتن رابطه با آمريكا است.
راديو فردا - وابسته به سازمان سيا- نيز با انتشار در يك تفسير سياسي، نظر هاشمي را واقع گرايانه و عملگرايانه دانست و با حمله شديد به كيهان گفت حسين شريعتمداري يك بار خطاب به مخالفان جمهوري اسلامي نوشته بود؛ جاده انقلاب يكطرفه است و دشمنان امام كه از روبرو مي آيند بايد بدانند كه ما ترمز بريده ايم و اهل كنار كشيدن نيستيم. راديو فردا مي افزايد؛ از شريعتمداري ترمز بريده نمي توان انتظار توقف داشت.
يك سايت وابسته به سلطنت طلبان نيز با استقبال از مذاكره و رابطه ايران و آمريكا و تأسف از اينكه حضرت امام(ره) و رهبر معظم انقلاب مانع از تحقق آن هستند، به تقدير از اظهارات آقاي هاشمي رفسنجاني پرداخت ولي در ادامه تأكيد كرد «رفسنجاني در اين مورد بسيار ناشيانه عمل كرد. اگر هم نوشتن نامه اش به [امام]خميني درست بوده، اكنون زماني نيست كه او و يا هر شخص ديگري بخواهد آن را مطرح كند»! اين سايت سلطنت طلب در ادامه به نقل بخش هايي از يادداشت روز چهارشنبه كيهان در نقد اظهارات آقاي رفسنجاني پرداخته و مي نويسد؛ هاشمي بايد مي دانست كه كيهان در برابر اظهارات ايشان ساكت نمي نشيند و كيهان كه مدير مسئول آن از راه مزدوري براي [امام] خميني و [امام] خامنه اي، تا به حال صدها ميليون دلار و يورو در بانك هاي خارجي اندوخته دارد، مانند... زنجير پاره كرده و به پر و پاي او مي پيچد»!

سفر مخفيانه وزير جنگ اسرائيل به امارات(خبر ويژه)

منابع خبري از سفر محرمانه وزير جنگ اسرائيل به امارات خبر مي دهند.
بنابر گزارش هاي دريافتي، وزير جنگ رژيم صهيونيستي چند هفته پيش در مسير سفر به سنگاپور به صورت محرمانه از امارات نيز ديدار و با مقامات اماراتي درباره سوريه و ايران گفتگو كرده است.
برخي منابع آگاه اماراتي و اسرائيلي گفتند ايهود باراك در سفر محرمانه 4 ساعته به ابوظبي با وليعهد امارات و رئيس سرويس امنيتي اين كشور ديدار و با آنها درباره اوضاع سوريه و نقش امارات در جنگ جهاني به فرماندهي آمريكا و اسرائيل عليه سوريه كه برخي كشورهاي عرب خليج فارس و تركيه نيز از آن حمايت مي كنند گفت وگو كرده است.
بنابراين گزارش، شركتهاي امنيتي اسرائيل در كشورهاي عرب خليج فارس به خصوص در امارات نفوذ كرده اند و مقر شركت تروريستي بلاك واتر آمريكا نيز در شهرك نظامي زايد در ابوظبي قرار دارد و وليعهد امارات تعدادي از يگانهاي تروريستي موسوم به نيروهاي صحرا را فرماندهي مي كند.
دولت امارات از ترس واكنش هاي جدي مردمي خبر اين سفر را محرمانه نگه داشته است.

دويچه وله به جدول زد افشاي توليد سرم شكنجه در آلمان(خبر ويژه)

اقدام بخش فارسي دويچه وله براي انگاره سازي منفي عليه ايران تبديل به يك افتضاح بزرگ براي دولت آلمان شد.
دويچه وله (ارگان رسمي دولت آلمان) در مطلبي القايي كه بلافاصله با استقبال گسترده رسانه هاي ضد انقلاب مواجه شد ادعا كرد: «گمرك آلمان از صادرات 5/2كيلو سرم ويژه اعتراف گيري (تيوپنتال) به ايران جلوگيري كرد. اين سرم در بازجويي و اعتراف مورد استفاده قرار مي گيرد... حاكميت ايران بارها به استفاده از مواد روان گردان در بازجويي از زندانيان سياسي متهم شده كه چهره هاي ملي-مذهبي و محمدعلي ابطحي معاون خاتمي در زمان رياست جمهوري از اين جمله اند.»
دويچه وله در اين مطلب مي نويسد: « فروش داروي اعتراف گيري تيوپنتال به كشورهاي خارجي به مجوز ويژه اداره فدرال آلمان در امور اقتصاد و كنترل صادرات نياز دارد. داروي حقيقت گويي يا سرم اعتراف گيري به ماده مخدري اطلاق مي شود كه به منظور گرفتن اطلاعات از فردي به كار گرفته مي شود كه حاضر به اعتراف بدان نيست. از جمله تاثيرات تيوپنتال اين است كه به محض تزريق اين سرم، فرد به طور معمول بسيار اهل گفت وگو و مراوده مي شود و بدون تامل افكارش را بيان مي كند. اين ماده در واقع توان داوري و قدرت تمركز فرد قرباني را تحت تاثير قرار مي دهد و كارشناس بازجويي را قادر مي كند تا فرد قرباني را به سوي اعتراف در زمينه اطلاعات مطلوب بازجو هدايت كند.»
افتضاحي كه در شيرين كاري كم سابقه رسانه دولتي آلمان مشاهده مي شود، اعتراف مسلم به «توليد سرم ويژه اعتراف گيري و شكنجه قربانيان در آلمان» و «صادرات همراه با مجوز آن به برخي كشورهاي خارجي» است و جا دارد دولت آلمان و سرويس اطلاعاتي مخفي آن توضيح دهند چه قدر از اين ابزار شكنجه را به كار برده و چه ميزان از آن را براي دوستان خود كه در كشورهاي مرتجع كه در حال شكنجه و سركوب ملت هاي انقلابي هستند، صادر كرده اند؟
اما مي ماند ادعاي به كارگيري سرم ها و داروهاي مشابه در ايران و عليه افراد بازداشت شده اي چون محمدعلي ابطحي كه بايد پرسيد اولا اگر اين ادعا درست است چرا همه بازداشت شده ها به طور يكسان مانند آقاي ابطحي اعتراف نكردند؟ ثانيا ابطحي با تخطئه ادعاي تقلب، آن را اسم رمز آشوب توصيف كرد و تصريح نمود كه تقلب در حد 11 ميليون امكان وقوع ندارد، نكته اي كه بعدها در اظهارات كساني چون تاج زاده و رمضان زاده و عطريانفر و... حتي برخي عناصر مقيم خارج نيز مورد تاكيد قرار گرفت. آيا مثلا به اكبر گنجي هم در آمريكا سرم و آمپول كذايي تزريق شده بود كه مكرر در مكرر ادعاي تقلب را به چالش كشيد؟ ثالثا آيا مقام مافوق ابطحي- خاتمي- نيز كه در انتخابات مجلس شركت كرد و پروژه تحريم را كه خود در آن نقش ايفا كرده بود، به هم ريخت، به خاطر تزريق سرم و دارو، برجك محافل اپوزيسيون را پرانده بود؟ انبوه همكاران رسانه هاي ضدانقلاب در خارج كشور كه پس از شكست فتنه سبز، سازمان دهندگان آن را به رگبار حملات خود بسته اند- و بعضا در همين كشور آلمان اقامت دارند- چه؟ آيا به آنها هم سرم و آمپول تزريق كرده اند؟! رابعا آيا به برخي گردانندگان دويچه وله، از سرم كذايي تزريق كرده اند كه با شيرين كاري خود، آبروي نداشته دولت آلمان را اين گونه به چالش كشيده اند؟!
خاطرنشان مي شود دولت آلمان و برخي شركت هاي اين كشور از تجهيزكنندگان اصلي رژيم جنايتكار صدام به بمب هاي شيميايي و ميكروبي هستند. اين بمب هاي كشتار جمعي، توسط ارتش بعث عليه ملت هاي ايران و عراق به كار گرفته شدند و خون اين بي گناهان از جمله به گردن دولت آلمان سنگيني مي كند.

همين توهم باعث شد خاتمي زيرآب همه چيز را بزند!(خبر ويژه)

عباس عبدي براي چندمين بار تاكيد كرد جريان اپوزيسيون به ويژه بخش خارج نشين آن دچار توهم است.
وي در ادامه سلسله پاسخ هاي خود به تحليل تند يكي از اعضاي خارج نشين گروهك ملي- مذهبي نوشت: توهم، يعني بريدن از واقعيت كه باعث و باني همه شرور و مفاسد است. مشكل اين است كه بسياري از ما ارزش ها و آمال و آرزوهاي خود را به جاي واقعيت مي نشانيم. اين توهم هم براي فعالاني كه در خارج از كشورند مي تواند رخ دهد و هم براي داخلي ها. فعالان خارج از كشور ممكن است توان حكومت را بسيار دست كم و توان منتقدين را برعكس بسيار زياد ارزيابي كنند. داخلي ها هم ممكن است دچار برداشتي مغاير اين تحليل شوند. ولي در ميان اين دو حالت، گمان مي كنم كه توهم فعالان خارج بسيار خطرناك تر است، به ويژه كه ارتباط آنان با متن اجتماع به صورت مجازي انجام مي شود. همين توهم از خود و ديگري است كه دستگيري آقايان موسوي و كروبي را معادل با قيامت شدن ايران معرفي مي كند. همين توهم است كه يك حضور اعتراضي ميليوني گسترده در خيابان را تبديل به دعوت براي يك قدم زني خياباني (چند صد يا چند هزار نفري) كرده است. ولي كماكان به روي خود نمي آورند.
وي همچنين اراده گرايي را آفت ديگري خوانده و مي نويسد: نتيجه اين اراده گرايي آن خواهد شد كه خاتمي با انواع و اقسام فشارهاي رواني و روحي وارد ميدان شود و با يك اقدام غيرمنتظره نه تنها همه دستاوردهاي قبلي از ميان برود كه ضررهايي هم نصيب گردد.
عبدي مي گويد تاكيد سبزها بر تيزي تيغ قيچي، باعث صلابت بيشتر دو طرف مقابل و يكدست تر و مستحكم تر شدن ساختار قدرت شده و قدرت اهرم قيچي اصلاح طلبان را كاهش داده است و اين در حالي است كه اصلاح طلبان بر كاهش استحكام فلز و افزايش قدرت اهرم قيچي تاكيد دارند. ممكن است اين پرسش مطرح شود كه اگر اصلاح طلبان مي توانستند اين راهبرد را پيش ببرند وضع ما چنين نبود. پاسخي كه مي توان به آن داد چنين است. مگر راهبرد كنشگران سبز توانسته است چنين دستاوردي داشته باشد؟

دله دزدي اپوزيسيون نشست ضدانقلاب را تعطيل كرد(خبر ويژه)

گزارش هاي جديد نشان مي دهد به دنبال ناكامي سازمان اطلاعات مركزي آمريكا (CIA) در برگزاري فرمايشي نشست «گذار به دموكراسي» در اسفند ماه گذشته، طراحي هاي جديدي براي برگزاري اين كنفرانس صورت گرفته است.
اطلاعات موجود حكايت از آن دارد كه پس از افشاي پروژه هاي متعدد آمريكايي- انگليسي ماه هاي گذشته و برملا شدن اشراف اطلاعاتي جمهوري اسلامي ايران بر جزئيات اين پروژه و بي اعتماد شدن مدعوين به كنفرانس واشنگتن، دورنماي تشكيل مجدد كنفرانس در پرده اي از ابهام قرار گرفته بود اما اكنون و پس از برگزاري شكوهمند انتخابات مجلس نهم و وارد شدن شكست سنگين به دشمنان نظام، آمريكايي ها مجدداً به فكر افتادند كه به هر ترتيب ممكن كنفرانس مذكور را برگزار نمايند.
كنفرانس «گذار به دموكراسي» يكي از برنامه هاي ميز ايران در سازمان سيا است كه هدف از آن گردهم آوردن مزدوران، طيف ها و گروهك هاي مختلف برانداز و محارب و فرقه هاي استعمار ساخته و ايجاد همگرايي عملياتي ميان آنهاست.
سايت ضد انقلابي «ايران امروز» در اسفند ماه گذشته با صدور اطلاعيه اي بدون اشاره به هرگونه دليل خاص از به تعويق افتادن اين كنفرانس خبر داده بود.
از جمله افراد دعوت شده به كنفرانس ناكام واشنگتن از عطاالله مهاجراني و عبدالكريم سروش، محسن كديور، محسن سازگارا، شيرين عبادي، حسين باستاني، عليرضا نوري زاده گرفته تا نمايندگان گروه هاي محارب و تروريستي منافقين، كومله، احزاب منحله دموكرات و نهضت آزادي، نماينده رضا پهلوي و سخنگوي جامعه جهاني بهاييان را مي توان نام برد.
ناكامي در برگزاري كنفرانس اول، برگزار كنندگان را برآن داشته تا اين كنفرانس را به شكل كاملاً محرمانه و در پوشش مخفي در هتل همپتون واشنگتن، برگزار كنند اما ظاهراً اين امر با مشكلات جدي مواجه شده است.
بنا به نوشته منابع اينترنتي، مشكل از آنجا ريشه گرفته است كه فردي به نام «آرام حسامي» به عنوان مسئول اجرايي و رابط برگزار كنندگان با هتل محل اقامت مدعوين، بودجه اي را براي پرداخت هزينه هاي هتل دريافت كرده اما با بالا كشيدن بخشي از پول ها به برخي از مدعوين اعلام كرده است كه خودشان بايد هزينه هاي حضور در كنفرانس، اعم از پول بليط هواپيما و كرايه اتاق در هتل را بپردازند.
اين منابع مي گويند، اين موضوع با توجه به قول و قرارهاي قبلي مبني بر تقبل تمام هزينه ها توسط برگزاركنندگان به مذاق برخي مهمانان خوش نيامده و اعتراض هاي سنگيني را در پي داشته است و ظاهراً همين اعتراض ها باعث شده برخي برگزار كنندگان زمان و مكان كنفرانس جديد را كه بنا بود محرمانه بماند، افشا كنند.
بدين ترتيب برگزاري يا عدم برگزاري اين كنفرانس در هاله اي از ابهام قرار گرفته است.
لازم به ذكر است، دله دزدي از منابع تخصيص يافته توسط سرويس هاي اطلاعاتي غربي براي اپوزيسيون به رويه دائمي اين جماعت تبديل شده است. شيرين عبادي هم سال گذشته 238 هزار دلار از مبالغ دريافتي از دولت آمريكا را بالا كشيده بود و همچنين اميرعباس فخرآور- يكي از رابطان ضد انقلاب با اسرائيل- داراي يك پرونده اختلاس 200 هزار دلاري در آمريكاست كه به گفته يكي از نزديكان فخرآور پرونده آن به صورت غيرعلني دنبال مي شود.

اگر مي خواهيد بدبخت شويد به ايران حمله كنيد!(خبر ويژه)

معاون وزارت خارجه چين گفت: اقدام تلافي جويانه ايران در مقابل هر گونه حمله نظامي، پيامدهاي ويران كننده براي كل منطقه و اقتصاد بحران زده جهاني خواهد داشت.
چن جيائودونگ به رويتر گفته است: صلح و ثبات جهاني در صورت وقوع هرگونه درگيري نظامي با ايران به خطر مي افتد و راهي جز رسيدن به تفاهم با ايران بر سر برنامه هسته اي اين كشور وجود ندارد.
وي تصريح كرده است: هيچ دليلي نمي تواند حمله به ايران را كه پيامدي جز بدبختي و فقر جهاني ندارد، توجيه كند.

نامه رئيس جمهور به آيت الله هاشمي شاهرودي

رئيس جمهور در نامه اي از هاشمي شاهرودي رئيس هيئت حل اختلاف خواسته است تا موضوع استيضاح وزير كار حل و فصل شود.
يك منبع آگاه با اشاره به استيضاح وزير تعاون، كار و رفاه اجتماعي به دليل انتصاب مرتضوي به مديرعاملي صندوق تامين اجتماعي گفت: رئيس جمهور در نامه اي به هاشمي شاهرودي رئيس هيئت حل اختلاف خواستار حل مشكل استيضاح شيخ الاسلامي شده است.
وي خاطرنشان كرد: البته اين موضوع امروز با واكنش رئيس مجلس شوراي اسلامي مواجه شده و گفته است كه نيازي به ورود هيئت حل اختلاف در استيضاح وزير كار نيست.
اين منبع آگاه با بيان اينكه درخواست رئيس جمهور با موافقت رئيس هيئت حل اختلاف روبرو شده است، بيان داشت: در اين نامه عنوان شده انتصاب مرتضوي از مصاديق استيضاح وزير كار نيست و عملكرد وزير بايد عامل استيضاح باشد.
وي عنوان كرد: انتصاب جزء اختيارات وزير است و استيضاح به منزله دخالت در امور اجرايي مي شود.
اين منبع آگاه گفت: شنبه هفته آينده موضوع استيضاح وزير كار مشخص مي شود.
به گزارش فارس وي خاطرنشان كرد: در بحث استيضاح وزير كار بايد ديد آيين نامه هاي هيئت حل اختلاف نقش مشورتي و توصيه اي دارد يا مي تواند قوا را مكلف به تبعيت از مصوبات خود كند.