رقابت سالم درميان كودكان

با شنيدن واژه «رقابت» معمولاً به ياد كودكاني مي افتيم كه نه تنها انتظار دارند هميشه موفق ظاهر شوند بلكه تحمل باخت را نيز ندارند.
غالباً واژه «رقابت» با صحنه هايي مثل لاف زدن هنگام پيروزي و ناراحتي ناشي از شكست پيوند دارد، ولي رقابت سالم مسأله ديگري است. بيشتر كودكان دوست دارند حداقل دريك زمينه بهترين باشند.
درحالي كه مربيان خوب ورزش به دنبال تقويت روحيه ورزشي در ميان كودكان هستند. آموزگاران و والدين به ندرت دراين زمينه تلاش مي كنند.آنها كودكان را به خاطر حسادت شان مورد سرزنش قرار مي دهند درحالي كه بايد به آنها بياموزند در مقابل اين خصلت مذموم مقاومت كنند.
زدن برچسب «حسود» به كودكان ممكن است باعث شود اميد و اعتماد به نفس خود را از دست بدهند و در نتيجه نتوانند در فعاليت هاي رقابتي سالم حضور يابند.
دراين صورت كودكان ممكن است خود را بازنده بدانند و درضمن به خاطر آرزوي كسب موفقيت احساس گناه كنند.
تحقيق بر روي زنان موفق نيز نشان مي دهد قهرماني در رقابت ها بهترين تجربه زندگي آنهاست و در ضمن آنها از ناكامي ها درس هاي زيادي مي آموزند.
تمام كودكان از موفقيت شاد مي شوند و انگيزه پيدا مي كنند ولي آنها بايد از باخت نيز تجربه بيندوزند.
رقابت در خانواده
دشوارترين رقابت، در خانواده شكل مي گيرد. با تولد يك فرزند ديگر و يا ازدواج مجدد والدين، كودك به شدت احساس حسادت مي كند و دچار خشم و اندوه مي شود. حتي امكان دارد رفتار او آن چنان تغيير كند كه اطرافيان به اين نتيجه برسند دچار افسردگي شده و نياز به درمان دارد.
والدين بايد به كودك بزرگتر بگويند كه احساس او را درك مي كنند ولي بدون ترديد وي پس از مدتي از حضور برادر يا خواهر كوچكتر خود لذت خواهد بود.
اگر والدين از كودك به خاطر رفتار خويش تمجيد كنند اوضاع فرق خواهد كرد.
تاكيد بر همكاري در محيط خانه - به جاي رقابت- مساله بسيار مهمي است. كودكانتان را تشويق كنيد به حمايت از يكديگر بپردازند. آنها بايد احساس كنند كه درموفقيت يكديگر سهيم هستند.
اگر به كودكان خود ياد دهيد كه از موفقيت يكديگر شاد شوند. تبعات منفي ناشي از رقابت ميان آنها كاهش مي يابد.
رقابت در زندگي
برخي از كودكان درخانواده هايي زندگي مي كنند كه درآن رقابت شديدي وجود دارد. آنها معمولاً به موفقيت هاي زيادي هم دست مي يابند ولي ما بايد مفهوم موفقيت را گسترش دهيم.
بايد براي كودكان اهميت «بهترين بودن» روشن شود، البته به شكلي كه احساس نكنند. در صورت عدم موفقيت براي شما ارزشي نخواهند داشت.
والدين به جاي گفتن جملاتي مانند «ماكودكاني را دوست داريم كه هميشه موفق مي شوند و بهترين هستند» بايد بگويند:«ما كودكاني را دوست داريم كه براي رسيدن به موفقيت دست به تلاش صادقانه مي زنند و مسئوليت پذير هستند.»
كودكان پس از شنيدن جمله اول مضطرب مي شوند و به اين نتيجه مي رسند كه براي جلب رضايت والدين، تنها در رقابت هايي شركت كنند كه بتوانند در آنها به موفقيت برسند و از حضور در ساير رقابت ها خودداري خواهند كرد.
والدين بايد خودشان در رقابت هايي شركت كنند كه اميد چنداني به موفقيت در آن ندارند و سپس به تمجيد از فرد برنده بپردازند، به طوري كه كودكان سخنان آنان را بشنوند.
وقتي خانم «الف» به فرزندش مي گويد: «اگر تلاش بيشتري كني حتي مي تواني درمسابقات المپيك شركت كني» ناخواسته او را دچار استرس مي كند. يادمان باشد از همان ابتدا اهداف بزرگي را براي فرزند خود درنظر نگيريد.
والدين غالبا به فرزند خود مي گويند با سختكوشي به هر هدفي خواهد رسيد. هرچند اين سخنان تا حد زيادي واقعيت دارد ولي ممكن است كودك علي رغم تلاش زياد نتواند به اهداف بزرگ خود برسد. يادتان باشد كودكان اظهارات والدين خود را كاملا جدي مي گيرند.
رقابت در مدرسه
روحيه رقابت در تمام وجوه زندگي افراد تأثير زيادي مي گذارد و ما بايد تكنيك هاي آن را ياد بگيريم.
بيشتر مردم از موفقيت شاد مي شوند ولي طاقت باخت را ندارند. آنها پس از شكست به خشم مي آيند. به توجيه مي پردازند، دست از تلاش برمي دارند و ديگر سراغ كارهايي نمي روند كه از موفقيت در آن مطمئن نباشند.
والدين بايد به كودكان خود بياموزند كه انعطاف پذير باشند و از شكست ها درس بگيرند. دراين صورت آنها مي توانند علت ناكامي را شناسايي كرده و با رفع نواقص و تعيين مجدد اهداف و استفاده از تجربيات به نتيجه دلخواه برسند.
چنين افرادي درضمن به اشتباهات خود مي خندند و تصميم مي گيرند دست به تلاش بيشتري بزنند. مهمتر از همه اينكه آنها علي رغم ناكامي در رسيدن به هدف، توانايي هاي خود را دست كم نمي گيرند.
حل مشكلات
براي اينكه به فرزندتان كمك كنيد بتواند در مقابل مشكلات مقاومت كند لازم است به رفتار خودتان نگاهي بيندازيد. كودكان ممكن است نحوه نادرست مقابله با مشكلات را از والدين خود آموخته باشند. به عنوان مثال ممكن است والدين با كوچكترين مشكل روحيه خود را ببازند و دست از تلاش بردارند و يا عوامل خارجي را در عدم موفقيت خود دخيل بدانند. امكان دارد آنها به جاي سرزنش كودك خود عدم موفقيت او را به گردن آموزگارش بيندازند.
كودكان بايد بتوانند علت ناكامي هاي خود را پيدا كنند. آنها بايد بدانند هركسي در زمينه اي توانايي دارد.
كودكان تحت هيچ شرايطي نبايد احساس امنيت خود را از دست بدهند و با دلسوزي بيش از حد والدين روبه رو شوند.
بهتر است والدين براي بحث كردن در مورد علل ناكامي، مدتي صبر كنند تا از ناراحتي كودك كاسته شود.
كودكان بايد نكات زير را بياموزند:
- هركسي گاهي با شكست مواجه مي شود.
- شكست پايان همه چيز نيست.
- امكان دارد نتيجه به دست آمده كمتر از حد انتظار باشد.
هر كسي دوست دارد بهتر از ديگران باشد.
مهم ترين مسئله اين است كه انسان در تمام كارها از همه توان خود مايه بگذارد.
والدين گرامي! از موفقيت فرزند خود شاد شويد و پس از هر شكست به او دلداري دهيد. با اين حال مدام به او يادآوري كنيد همواره كساني هستند كه از او بهتر يا بدتر باشند و بايد با بهترين ها رقابت كند.
كودكان بايد بدانند حتي در زمان موفقيت، به تمجيد از ساير رقبا بپردازند تا بتوانند با حس حسادت خود كنار بيايند.
سعي كنيد تا حد امكان ميان اعضاي خانواده و دوستان، رقابت كمتري به وجود بيايد. كودك بايد ياد بگيرد كه از موفقيت دوستان خود خوشحال شده و از شكست آنها ناراحت شود. به فرزند خود بگوييد هميشه نمي تواند نفر اول باشد.
كودك پس از فراگرفتن رقابت هاي ساده مي تواند در رقابت هاي دشوارتر شركت كند.
اجازه دهيد كودكتان در زمينه هاي مختلف رقابت كند تا فشار كمتري به او وارد شود. شما بايد ميان فعاليت هاي رقابتي و سرگرم كننده تعادل ايجاد كنيد.
انجام بازيهاي خانوادگي تمرين خوبي براي يادگيري شيوه رقابت مي باشد. البته اين رقابت ها بايد عادلانه باشد و به افراد كوچكتر ارفاق هايي شود.
عملاً كاري نكنيد كه كودكتان هميشه برنده شود. او بايد ميان شكست و پيروزي تعادل برقرار كند.
اگر فرزندتان تحت هر شرايطي برنده شود ارزش رقابت را درك نخواهد كرد.
وقتي فرزندتان مي بازد زياد براي او دلسوزي نكنيد.
اجازه ندهيد خودداري كودك از شركت در بازي ها، شادي ساير اعضاي خانواده را تحت الشعاع قرار دهد. مطمئن باشيد او با ديدن بازي، براي ملحق شدن به شما وسوسه خواهد شد.
خوش خلقي و خنده در كاهش استرس ها نقش مهمي ايفا مي كند. كودكان در يك محيط شاد انگيزه بيشتري براي آموختن و كاركردن پيدا مي كنند و بهتر با مشكلات كنار مي آيند.
چند توصيه به آموزگاران
شما آموزگاران مي توانيد براي ايجادحس رقابت سالم در ميان دانش آموزان، از آنها بخواهيد پس از انتخاب يك رشته ورزشي در مورد قوانين آن به بحث بپردازند.
قوانين را بر روي تخته سياه بنويسيد و از كودكان بخواهيد در مورد مفاهيم پيروزي، شكست، احترام به مربي، تمرين كردن و كارگروهي به بحث بپردازند.
از دانش آموزان بخواهيد توضيح دهند چگونه مي توان از اين قوانين نكات كاربردي و مفيدي براي زندگي روزانه پيدا كرد.

عادتي كه بايد ترك كرد

عليرضا ضيايي
محققان مركز مطالعات اجتماعي مينه سوتا معتقدند كه اكثر نوجوانان حداقل يك بار در روز دروغ مي گويند. اما اينكه چرا نوجوانان به گونه هاي مختلف دروغ مي گويند، يكي از محققان اين مركز مي گويد: در سن چهار يا پنج سالگي وقتي كودك شروع به دروغ گفتن مي كند، قصد و نيتي ندارد و آن را از روي بدخواهي انجام نمي دهد، بلكه مي خواهد مورد توجه واقع شود و از قدرت زبان استفاده كند. اما بعداً، دروغ مي گوييم تا به اهداف مورد نظرمان برسيم و از مشكلات دور بمانيم.
گاهي برخي نوجوانان دروغ مي گويند تا از عواطف و احساسات ديگران محافظت كنند و اسم اين دروغ ها را صحبت هاي مصلحتي مي گذارند، اما گاهي كم كم اين دروغ گفتن، تبديل به يك بيماري مي شود و نوجوان به آن عادت مي كند و احساس مي كند مجبور است دروغ بگويد آن هم بدون هيچ علتي.
با وجود اين افراد دروغگو در كنارمان، دانستن علائمي درباره فردي كه ممكن است به شما دروغ بگويد لازم و ضروري است. سعي كنيد دروغ نگوييد. اغلب ما سر مسائل كوچك و بي اهميت هم دروغ مي گوييم. حتي شده مصلحتي كوچك ولي از همين الان تصميم بگيريد اين عادت را ترك كنيد. محققان در اين مركز مطالعاتي به مواردي اشاره كرده اند كه اگر هر كدام از آنها را مشاهده كرديد، بدانيد فرد مقابلتان به شما دروغ مي گويد.
نگاه نكردن به طور مستقيم در چشم، برقرار نكردن ارتباط چشمي: به طور كلي اگر شخصي به شما دروغ بگويد اصلا به چشمان شما نگاه نخواهد كرد، حداقل در قسمت هاي اصلي مكالماتش. به طور طبيعي وقتي افراد با هم صحبت مي كنند، حداقل در حين نيمي از مكالمه خود به چشمان فرد مقابل نگاه مي كنند.
اگر خلاف اين باشد و فرد مورد نظر نگاه كمتري به چشمان شما بكند، شما مي توانيد به او مشكوك شويد. البته در اينجا لازم است يك اخطار نيز به شما بدهيم، برخي از افراد تبحر خاصي در دروغ گفتن دارند و حتي زماني هم كه دروغ مي گويند به راحتي و طبيعي در چشمان شما نگاه خواهند كرد و وانمود مي كنند كه راست مي گويند و شما ممكن است متوجه دروغ گفتن آنها نشويد.
تغيير صدا: تغيير مداوم تن و آهنگ صدا يا مكث زياد در حين صحبت كردن مثل اوم، لوم و صاف كردن گلو هم مي تواند نشان دهنده دروغ باشد.
به كار بردن غيرطبيعي حركات دست و بدن اگر نوجوان در حين گفت وگو پاهاي خود را خيلي تكان بدهد، شانه هايش را بالا بيندازد، حركات دستش زياد و غيرطبيعي باشد، صورتش را از شما برگرداند يا براي لمس كردن چانه يا بيني اش دستانش را جلوي صورتش قرار دهد، مي توانيد به او مشكوك شويد.
به عبارت ديگر اگر حركات عصبي ازش سر بزند و احساس ناراحتي كند، بدين معناست كه احتمالا به شما دروغ مي گويد. علاوه بر اين به رنگ صورت، گونه ها و پريدن چشم فرد در حين صحبت كردن نيز توجه كنيد. ممكن است سرخ يا كبود شود يا پلك يكي از چشمانش زيادي بپرد.
چيزي كه به نظر مشكوك برسد: ممكن است فرد ناطق، صحبت هايي بكند يا از اخباري استفاده كند كه با يكديگر متناقض باشد يا به نظر منطقي و درست نرسد. اينها معمولا بخشي از دروغ هستند.
حالت تدافعي بيش از حد: اغلب فردي كه دروغ مي گويد حالت تدافعي بيش از حد به خود مي گيرد. او از پاس دادن به هر سؤالي پرهيز مي كند و حتي شما را به دروغ گفتن متهم مي كند و اين بدين معناست كه قصد دارد چيزي را از شما مخفي كند.
عوض كردن موضوع مورد بحث: اگر نوجوان در حال دروغ گفتن به شما باشد و شما موضوع مورد بحث را ناگهان تغيير دهيد، بلافاصله از شما پيروي و به راحتي بحث جديد را دنبال خواهد كرد، زيرا اگر فردي حقيقت را بگويد، با وجود اين كه شما موضوع را عوض كرديد، حداقل از شما خواهد پرسيد كه چرا موضوع بحث عوض شد و خواهان ادامه بحث در مورد موضوع سابق خواهد بود.
1) شوخ طبعي يا استفاده از سخنان طعنه آميز: فرد مقصر و خطاكار معمولا سعي مي كند با استفاده ازشوخ طبعي و سخنان طعنه آميز يا بامزه موضوع مورد بحث را تغيير دهد. البته اين موضوع را نيز به خاطر داشته باشيد كه رفتار هيچ كس الزاماً نمي تواند به شما بگويد كه راست يا دروغ مي گويد.
2) معمولا بايد به غريزه خود اعتماد كنيد و اگر مطمئن نيستيد كه فرزندتان به شما دروغ مي گويد يا نه به شواهدي كه از قبل داريد براي ثابت كردن اتهام خود رجوع كنيد و بهترين راه براي پي بردن به دروغ گويي اش در عمل و هنگام مشاهده رفتار و حركاتش است. وقتي مشاهده كرديد رفتار و حركات فرد سخنگو ناگهان تغيير كرد، بدانيد كه دروغ گفته شد و تمام شد.

توصيه هايي براي درمان افسردگي

آيا از مشكل افسردگي رنج مي بريد؟ توصيه ما به شما اين است كه براي حل اين معضل موارد زير را درنظر داشته باشيد:
در مورد افسردگي اطلاعات كافي به دست آوريد و از ديگران نيز كمك بگيريد.
شما مي توانيد براي كسب اطلاعات راجع به افسردگي به كتاب ها و منابع اينترنتي مراجعه كنيد. شما بايد بدانيد ديگران اين مشكل را چگونه حل كرده اند و چه درمان هايي براي اين مسئله وجود دارد.
افسردگي معضل بسيار پيچيده اي است و شما به تنهايي نمي توانيد آن را حل كنيد. معمولا درمان افسردگي روندي طولاني مدت است. بسياري از مردم افسرده نيازي به مشورت با پزشك نمي بينند. اگر انتظار داريد بيماري شما به خودي خود درمان شود در اشتباه هستيد. از قديم گفته اند: «از تو حركت، از خدا بركت» شما نبايد به هيچ وجه از بيماري خود احساس شرمندگي كنيد. ابداً به حرف هاي مردم در اين زمينه توجه نكنيد. افسردگي يك بيماري جدي است كه مي تواند بر اثر عدم تعادل مواد شيميايي مغز يا ساير عوامل ايجاد شود. افسردگي نيز همانند ساير بيماري ها نياز به درمان دارد. در غير صورت از دست آن خلاصي نخواهيد يافت.
اميد خود را به خدا از دست ندهيد
افراد افسرده اميدي به زندگي ندارند و احساس عجز و ناتواني مي كنند. اميد خود را به خدا از دست ندهيد و يادتان باشد هيچ كس به اندازه خداوند نسبت به مردم دلسوزي ندارد.
توصيه ديگر ما به شما اين است كه به خودتان حرف هاي اميدواركننده بزنيد. شما مي توانيد اين حرف ها را بر روي كاغذ بياوريد و هر روز بخوانيد. حتي اگر خودتان به اين حرف ها اعتقادي نداشته باشيد ترك آنها نتايج مثبت زيادي خواهد داشت. در تمام مراحل از خدا كمك بخواهيد.
رفتار دوستانه اي داشته باشيد
محبت كردن به مردم از نظر روحي تأثيرات مثبت زيادي دارد. بدترين كاري كه يك فرد افسرده مي تواند انجام دهد اين است كه تنها بماند. افسردگي در تنهايي تشديد مي شود. البته فرد افسرده تمايلي به حضور در جمع ندارد ولي او بايد خود را مجبور به اين كار كند.
در يك كلاس هنري يا ورزشي ثبت نام كنيد، دوستان تان را براي صرف ناهار به خانه دعوت نماييد و يا به عيادت سالمندان و بيماران برويد.
خنديدن را از ياد نبريد
به تماشاي فيلم هاي كمدي و مطالعه كتاب هاي سرگرم كننده بپردازيد. بهترين كار اين است كه به همراه دوستان تان بخنديد. خنديدن روي مواد شيميايي مغز تأثير مثبت مي گذارد و باعث مي شود احساس خوبي پيدا كنيد. مشكلات نيز همين تأثير را دارد ولي با مصرف آن بايد خطر چاق شدن را بپذيريد! يكي از همكاران آقاي «الف» هميشه خنده بر لب داشت. او تصميم گرفت با دوستش رقابت كند و به زودي متوجه شد كه لبخند زدن مسري است. وقتي هميشه لبخند بر لب داشته باشيد به نظر مي رسد كه زمان زود مي گذرد و شما احساس آرامش بيشتري مي كنيد. يادتان باشد خداوند همه بندگانش را دوست دارد و مراقب آنها ست پس، نگران چه هستيد؟!
خود را مشغول نگه داريد
همه ما احتياج داريم خود را به كاري مشغول كنيم. اگر براي حل مشكلات ديگران تلاش كنيد كمتر به خودتان مي انديشيد. يادتان باشد احساس شادي مثل بومرنگ است. وقتي شما ديگران را شاد مي كنيد، اين شادي به سوي خودتان برمي گردد.
با كمك كردن به ديگران احساس مي كنيد در اين جهان نقش مثبتي برعهده داريد و اين مسئله به تقويت عزت نفس شما منجر مي شود.
فعاليت هاي بدني را از ياد نبريد
از قديم گفته اند: «فكر سالم در بدن سالم است»، فعاليت بدني در سلامتي نقش مهمي دارد. حتي يك پياده روي ساده، تنفس هواي تازه و تماشاي زيبايي هاي طبيعت بسيار مفيد است.
ورزش بر روي مواد شيميايي مغز تأثير مي گذارد. در ضمن اگر احساس افسردگي مي كنيد اعضاي خانواده خود را در آغوش بگيريد. اين كار استرس را كاهش مي دهد و سيستم ايمني بدن شما را تقويت مي كند، تماس بدن، فشار خون را پايين مي آورد. در آغوش گرفتن براي هر دو طرف نتايج مثبتي دارد.
ميان «تنهايي» و «در جمع بودن» تعادل برقرار كنيد
هرگز نتايج مثبت دعا خواندن را ناديده نگيريد. دعا خواندن راه بسيار خوبي براي حرف زدن با خداوند است و يكي از بهترين راه هاي ضدافسردگي محسوب مي شود. البته تنهايي بيش از حد افسردگي را تشديد مي كند. هرگز در لاك انزوا فرو نرويد. يادتان باشد بايد ميان «تنهايي» و «در جمع بودن» تعادل برقرار كنيد.
اشتباهات ديگران و خودتان را ببخشيد
گاهي انسان بر اثر ارتكاب گناه دچار افسردگي مي شود ولي يادتان نرود كه خداوند مهربان و توبه پذير است. شما نيز بايد خودتان را ببخشيد. خشم نيز احساس سرخوردگي را به همراه دارد و اين احساس به افسردگي منجر مي شود اگر اشتباهات ديگران را ببخشيد احساس آرامش خواهيد كرد.
خانم «ب» كه از همسرش جدا شده بود اميدي به آينده نداشت. او هميشه نگران بود و احساس استيصال مي كرد.
خانم «ب» تصميم قاطع گرفت كه اوضاع را تغيير دهد و با كنار گذاشتن كدورت ها، خشم، نفرت و ترس به آرامش برسد.
خانم «ب» مي گويد: «دشوارترين كاري كه انجام دادم بخشيدن خودم و همسر سابق ام بود. اين كار حتي از مردن هم سخت تر بود!»
خانم «ب» تا حدي حق دارد. بخشيدن خود و ديگران كار آساني نيست ولي اهميت زيادي دارد.
از ديگران قدرداني كنيد
اگر دچار افسردگي شده ايد به نعمت هايي كه در اختيار داريد فكر كنيد. يادتان باشد افسردگي يك بيماري مهلك و هميشگي نيست و قابل علاج است. شايد احساس كنيد در پايان تونل هيچ نوري ديده نمي شود ولي مطمئن باشيد كه اين طور نيست و شما مي توانيد براي درمان خود گام هاي عملي برداريد. توصيه هاي فوق حتي براي كساني هم كه دچار افسردگي نشده اند مفيد خواهد بود.
ترجمه از آذر شايان

كاهش وزن در پشت كامپيوتر

افراد پشت ميزنشين و تحت رژيم، يك نگراني مشترك دارند: «من چگونه مي توانم وزن كم كنم درحالي كه تمام روز را پشت ميز نشسته ام اين سؤال خوبي است كنترل وزن به سادگي يك معادله رياضي است براي كم كردن وزن شما بايد كالري بيشتري از آنچه كه جذب مي كنيد، بسوزانيد. درحالي كه پشت ميز نشسته ايد شما بي حركت هستيد و علاقه زيادي به غذاهاي حاضري و تنقلات داريد بنابراين معادله شما به هم مي خورد و افزايش وزن پيدا مي كنيد.
شما بايد ظرفيت رژيمي خود را بالا ببريد.تعدادي متخصصان تغذيه در زمينه كاهش وزن افراد تحت رژيم آزمايش ها و تحقيقات زيادي انجام داده اند اينها ترفندهايي است كه آنها توصيه مي كنند.
علاقه به تنقلات: تعداد زيادي از مردم درحالي كه پشت كامپيوتر نشسته اند تنقلات مي خورند. اگر شما يكي از اين افراد هستيد آماده شويد البته احتياجي نيست كه يك برنامه اضطراري و با عجله را اجرا كنيد.
دستورالعمل اول اين است كه تنقلات را داخل يخچال يا كابينت قرار دهيد نه روي ميز كامپيوتر و در دسترس!
آب بنوشيد
درهمين چارچوب اگر آب روي ميز كارتان و در معرض ديدتان باشد در نتيجه شش ليوان (هشت اونس) آب موردنياز بدنتان را خواهيد نوشيد هميشه يك بطري آب تازه روي ميز كارتان در دسترس داشته باشيد.
برنامه براي نهار
اگر بيرون از منزل كار مي كنيد و كار شما پشت ميزنشيني است بهتر است غذاي خود را از خانه همراه ببريد تا بتوانيد برنامه غذايي كه براي شما لازم است را رعايت كنيد.
تحرك
حتي اگر براي شما 10 دقيقه ورزش مقدور است، حتما اين 10 دقيقه را نرمش كنيد هر زمان كه موقعيتي پيش مي آيد و به هر بهانه اي بلند شويد و حركت داشته باشيد.
تمرين در ساعات استراحت
قبل و بعداز اين كه پشت كامپيوتر بنشينيد حتما نرمش كنيد. اگر محل كار شما خيلي دور نيست در مورد پياده روي از خانه تا سركار برنامه ريزي كنيد اگر واقعا كار شما به گونه اي است كه حتي لحظه اي براي نرمش پيدا نمي كنيد يك سالن در نزديكي محل كار خود پيدا كنيد و براي نرمش به آنجا برويد.
از دوستان خود كمك بگيريد
با همكارانتان در شركتي كه كار مي كنيد براي كاهش وزن مسابقه بگذاريد. اين راهي است كه مي توانيد با يكديگر در اوقات بيكاري تمرين كنيد. اين كمك خيلي بزرگي در كاهش وزن شما مي كند.

تهيه كود از پسماندهاي ميوه و سبزي ها

اگر مي خواهيد در فصل بهار گلدان و يا باغچه هايي شاداب داشته باشيد بايد از همين امروز در فكر بوده و نسبت به آماده كردن شرايط لازم اقدام نماييد. ما در اين متن به شما آموزش مي دهيم كه چگونه با كمترين هزينه و با پسماندهاي ميوه ها و سبزي ها كودي طبيعي و مقوي براي گياهان خود توليد كنيد.
به گزارش گروه خواندني هاي باشگاه خبرنگاران، بسياري از ما در منازل خود داراي باغچه يا گلدان هستيم و سعي مي كنيم كه در هر حال با رسيدگي به اين گل ها از آن ها مراقبت كنيم. يكي از مهم ترين مسئله در نگهداري از گياهان خانگي استفاده از كود است.
انواع كودهاي شيميايي امروزه در بازار موجود است كه در بسياري از موارد براي انواع گل ها، گياهان و يا درختان به كار مي رود. در بسياري از اوقات اين كودها گران قيمت بوده و ممكن است كه داراي اثرات جانبي باشد.
ما در اين متن به شما آموزش مي دهيم كه چگونه با كمترين هزينه و با پسماندهاي ميوه ها و سبزي ها كودي طبيعي و مقوي براي گياهان خود توليد كنيد.
1- ابتدا در باغچه منزل خود يك چاله كم عمق، نهايتاً به عمق 20 الي 25 سانتي متر حفر كنيد. سپس اطراف آن را به نوعي مشخص كرده يا حصار كشي كنيد.
2- شاخ ها و برگ هايي كه داراي علائم بيماري هستند از محل حفر چاله خود دور كنيد. اين نوع برگ ها مي توانند كود شما را مسموم كنند.
3- حال براي تهيه كود باقي مانده غذاهاي گياهي و ميوه يا سبزيجات موجود در منزل را به چاله مورد نظر منتقل كنيد. فراموش نكنيد كه از غذاهاي حيواني در اين تركيب استفاده نكنيد چون باعث جذب حشرات و حيوانات موذي مي شود.
4- فراموش نكنيد كه علف ها نبايستي در تركيب شما وجود داشته باشند. اين علف ها كيفيت كود را كاهش خواهد داد.
5- مدت زمان مورد نياز براي تبديل اين مواد به كود گياهي مورد نظر بين 30 تا 40 روز است.
6- فراموش نكنيد كه تكه هاي ميوه يا سبزي كه استفاده مي كنيد بايستي به قطعات كوچك تقسيم شده باشد تا عمل تجزيه سريع تر صورت گيرد.
7- فراموش نكنيد كه بايستي سطح چاله را با لايه نازكي از خاك بپوشانيد و هميشه اين لايه را مرطوب نگاه داريد هر هفته يك بار بايستي پوشش خاك روي چاله را كنار زده و اين تركيب را به وسيله يك چنگك هم بزنيد.
8- فراموش نكنيد كه داخل چاله نيز بايستي گرم باشد. اطراف دهانه چاله را چك كرده تا منافذي براي ورود هواي سرد وجود نداشته باشد.

خشونت در ميان نوجوانان

اگر به كودك پرخاشگر خود بگوييد كه هميشه مقاومت كند گرايش بيشتري به خشونت پيدا خواهد كرد. از سوي ديگر اگر به كودكي ترسو نصيحت كنيد كه به محض ترسيدن صحنه را ترك كند به اين باور مي رسد كه هرگز نمي تواند با طرف مقابل حرف بزند.
شما بايد به كودك خود ياد دهيد كه در برابر خشونت چه واكنشي داشته باشد.
به توصيه هاي زير توجه كنيد:
1- راجع به عقايد و تجربيات خودتان در مورد خشونت با فرزندتان حرف بزنيد.
بسياري از مردم شخصيت هاي فيلم هاي اكشن را دوست دارند و يا شخصا شاهد خشونت بوده اند. با مرور رفتار خودتان متوجه مي شويد كه در واقع واكنش نوجوانان بزرگ تر بهتر از نوجوانان كم سن و سال است.
2- به هراس آفريني نپردازيد
بسياري از نوجوانان از خشونت هراسي غيرواقعگرايانه دارند. آنها خود را آسيب پذير مي بينند و به دنبال محيطي امن تر هستند. شما بايد به گونه اي فرزندتان را نصيحت كنيد كه متوجه شود براي احساس امنيت نيازي به توسل به خشونت ندارد.
برخورد فعالانه ولي عاري از خشونت بسيار مؤثرتر از خشونت است. گاهي لازم است نوجوانان به ترس خود توجه كرده و از صحنه دور شوند. به اين وضعيت «ترس سالم» مي گويند.
هر چند بايد خطرات استفاده از ابزار خشونت را به نوجوانان گوشزد كرد ولي زياده روي در اين مورد توصيه نمي شود.
3- حل مشاجره بدون توسل به خشونت به مفهوم مديريت آن است.
ترديدي وجود ندارد كه بايد به مشاجره خاتمه داد ولي استفاده از راه هاي غيرخشونت آميز به مفهوم احتراز از مشاجره، انفعال و قرباني بودن نيست و خلاقيت و شجاعت را مي طلبد.
اگر به فرزندتان صرفاً بگوييد: «از خشونت خودداري كن» كافي نيست. شما نمي خواهيد فرزندتان يك قرباني باشد بلكه دوست داريد كه مشكلاتش را حل كند.
اگر فرزند شما رفتاري توهين آميز با طرف مقابل داشته بايد از او عذرخواهي كند. شايد طرف مقابل دچار سوءتفاهم شده باشد. در اين صورت فرزندتان بايد با رفتاري احترام آميز او را آرام كند.
اگر فرزندتان در زمان مشاجره راهي به جز درگيري نشناسد نهي كردن او از خشونت فايده اي نخواهد داشت.