نقد نمايش «همه فرزندان خانم آغا» اثر حسين كياني تراژدي هجو مذهب

غلامحسين حاج تراب
نويسنده نمايش «همه فرزندان خانم آغا» با زيركي داستاني را سر هم كرده است كه حتي شوراي بازبيني و بازخواني مركز هنرهاي نمايشي هم يا متوجه لايه هاي زيرين آن نشده اند، يا نخواسته اند متوجه بشوند. اين نمايش، داستان خانواده اي سادات و معتقدي را به صحنه مي كشد كه كار آبا و اجدادي آنها نيز در ارتباط با مذهب است؛ يعني تعزيه و تعزيه گرداني و ساخت وسايل تعزيه. منزل آنان نيز به نوعي مهد و كانون امور مذهبي بوده و در شهر معروف است، در ايام و ماههاي مذهبي در آنجا روضه خواني و تعزيه و مراسم مذهبي انجام مي گرفته است. سرپرست خانواده سالهاست به رحمت خدا رفته و مادر يعني «خانم آغا» همه كاره خانواده است و...
بايد گفت در اين شيوه از نمايشنامه نويسي كلمات و واژگان همچون نشانه ها و رمزگان عمل مي كنند. اين نظام رمزگان به هم وابسته اند و معاني و مفاهيم يكديگر را كامل مي كنند. با رمزگشايي و يافتن مدلول ها و ايضا كاويدن لايه هاي زيرين و بينامتني نمايشنامه و اجرا مي توان آنها را پيدا كرده و مقصود اصلي و هدف غايي نويسنده را فهميد. در اين نمايش گذشته، حال و آينده خانواده اي از سلاله سادات و مذهبي را مي بينم. خانواده اي پوچ، بي هويت، شكست خورده، به نوعي مجنون، بي هدف و در حال فروپاشي، خانواده اي كه نمي تواند و يا نمي خواهد خود را با زمان و تغييرات آن و جامعه اي كه در حال گذار است و به تعبيري با عصر مدرن و تجددگرايي و دگرانديشي و نحله هاي مدرنيته و مدرنيسم و در نهايت افكار و راه و روش سكولار وفق داده و همسو كند. به زعم نويسنده اين خانواده كه كنايه از ايران و مردم مذهبي آن است خواه ناخواه در هجوم بلدوزرهاي مدرنيسم و سكولاريسم تخريب گرديده، منهدم شده و از هم فرو مي پاشد. در جايي از نمايش، خانم آغا سراسيمه به حياط آمده و با ترس فرياد مي زند:
«زلزله، زلزله، زلزله آمده...» دخترش طاووس او را گرفته و مي گويد: «خانم آغا زلزله نيست صداي بلدوزرهاست كه دارند خانه هاي قديمي را خراب مي كنند.»
حالا به معاني برخي از واژه ها مي پردازيم.
پدر و همچنين همسر خانم آغا هر دو سازنده وسايل و لوازم تعزيه و تعزيه گردان يا معين البكاء بوده اند. نام خانه آنها نيز
ملك بكاست. معين به معني ياري كننده است و بكا به معني گريستن، و هم از اين روست كه به تعزيه گردان مي گويند معين البكاء چون تعزيه مصايب اباعبدالله(ع) و اهل بيت و ائمه اطهار را به صحنه مي كشد و به نوعي عزاداريست و گريستن بر مصائب ايشان. پس به رهبر تعزيه يا تعزيه گردان مي گويند معين البكاء يعني ياري گر و ياري كننده گريستن و گريه كردن. در واقع در متن معين ما به ازاء رهبر مذهبي گرفته شده است و ملك بكاء مكاني كه مذهب بر آن حاكم است و در آن جاري و ساريست كه در اين متن مي شود ايران!
در متن، تعزيه نشانه و مابه ازاء مذهب، اعتقادات و اعمال مذهبي است و ابزار و لباس هاي تعزيه دست آويز و ره آورديست كه متوليان دين و مذهب با آن مردم را سرگرم كرده و با گريستن و وعده ثواب گريه براي اهل بيت اولا شادي و نشاط را از جامعه دور كرده اند دوما مردم را به اميد بهشت و ثواب واهي آنطور كه مي خواهند به نوعي مسخ كرده و در راه اهداف خود هدايت مي كنند. از طرفي مي بينيم كه پدران اين خانواده جز ساختن سلاح كاري نداشته اند لباس هاي تعزيه، شمشير، سپر، كلاه خود، زره و...
ملك بكاء به تعبيري همان ملك گريستن و در واقع ايران در حال حراج است كارگاه توليد لباس تعزيه تعطيل شده بدين معني كه ديگر مردم به دنبال اين چيزها نيستند ملك بكاه به بانك بدهكار است و در رهن بانك، بانك مي خواهد خانه را حراج كند خانم آغا همراه خدا رحم مدام به سفر عتبات عاليات و زيارت هاي مذهبي مي رود نمايش هم با آمدن او از عتبات شروع مي شود صحنه تاريك است مي شنويم كه گوسفندي زير پايش قرباني مي كنند. ريختن خون كه با ريختن خوني ديگر در انتهاي نمايش مفهومش كامل مي شود. حوضي در وسط است عكس ماه بر روي آب نقش بسته است و تا انتهاي نمايش نيز اين گونه مي ماند يعني در اين خانه هميشه شب است و روز و نور و خورشيد را راهي بر اين خانه نيست نور به معني آزادي. ديوارهاي خانه با تيرك هاي چوبي سرپا نگه داشته شده است يعني اين خانه در حال خراب شدن و فروريزي است.
بايد گفت متن و اجرا طوري طراحي شده تا به اهدافي كه گفته شد برسد و رسيده است. آيا همين مادران معتقد ايراني نبودند كه فرزنداني چون شهيدان بزرگوارمان را پرورش دادند تا از كيان اين مملكت و اعتقاد و مذهب و ناموس و... دفاع كنند. اين نمايش به تمام مادران توهين كرده است. شما خانواده سادات را دستمايه نمايشتان قرار داديد تا ما به ازاء آن را در مملكت جستجو كنيد معين البكاء مساوي با رهبريت ديني جامعه از ابتداي اسلام تا امروز است. شما وضع موجود ايران و جامعه ايراني را سياه توصيف كرده ايد. شما وضع موجود را چه به لحاظ سياسي، مذهبي، علمي، اقتصادي، دمكراسي و... اسفبار دانسته و در نمايشتان پيش بيني كرده ايد كه اين اوضاع هر لحظه دستخوش تغيير و فروپاشي است و در واقع نويد آن را نيز داده ايد. ماكداً در طراحي صحنه هم بر آن تاكيد ورزيده ايد. ملك بكاء كه در حال خراب شدن است و توسط تيرك ها سرپا نگه داشته شده آن هم تيرك هاي چوبي كه لاجرم موريانه مي زنند و مي پوسند حتي طرح پوستر نمايش هم از اين حكايت مي كند. پوستر بزرگ و خالي به رنگ خاكي و ماهي اي كه بدون آب است و يا گويي از آب بيرون افتاده و...
اما در خصوص بازيها ؛ حميد آذرنگ و امير دلاوري بازيهاي متفاوتي را از خود نشان دادند بايد به اين دو تبريك گفت پرواضح است كه بيشتر تجربه و استعدادشان را بكار گرفته اند تا منشأ آن هدايت كارگردان باشد چرا كه ديگر بازيگران چون كارهاي قبلي اشان ايفاي نقش كردند؛ كليشه اي و تكراري و تا حدي با ادا. در واقع بازي را بازي كردند و حضور صحنه اي اشان به معناي دراماتيك آن كم رنگ بود. ميزانسن ها هم بيشتر پيرو اهداف متن و انديشه كارگردان بودند يعني بي روح و اكثرا دور از هم. نويسنده مي خواست به قيمت پرداخت هاي ناقص موضوعي و موضعي به اهداف مدنظرش دست يابد حداقل متن به يك دراماتورژي نياز داشت. در پايان رحمت علي وسايل تعزيه، زره، كلاه خود، شمشير و... را در لبه حوض و درست در نقطه طلايي صحنه مي گذارد. طاووس طوري تير چوبي را در برمي گيرد كه گويي مي خواهد تنها تكيه گاه هاي اين ملك را خراب كرده و آن را فرو بريزد، نور بر روي وسايل تعزيه مي ماند تا بر آن تاكيد كند؛ كنايه از اينكه تمام اين مشكلات و معضلات و مسائلي كه در خصوص افراد اين خانواده و اين ملك گفته شده به گردن همين وسايل است يعني مذهب و اعتقادات و باورها و البته افرادي كه به اين اعتقادات و مذهب پايبندند.
در انتها بايد به معاونت هنري و شوراي بازخواني و بازبيني مركز هنرهاي نمايشي بابت اين نمايش و اين اجرا تبريك گفت اگر نوبتي هم باشد نوبت آقاي كياني و گروهشان نبود كه حداقل به اين زودي دوباره نمايشي را روي صحنه ببرند خيلي ها هستند كه توانايي هاي بالقوه تكنيكي و هنري دارند و سالهاست پشت درهاي مركز و تالارها مانده اند و به آنها بنا به دلايل عديده اجرا داده نمي شود نمونه آن همين بچه هاي معتقد و بدون ادعاي تئاتر. به معاونت هنري پيشنهاد مي كنم لااقل به ديدار نمايش هايي كه اجرا مي شود بروند تا بدانند كه براي چه كارهايي پول بيت المال و بودجه مملكت و مردم را خرج مي كنند. از مشاوره هاي افراد دلسوز و آگاه و بدون غرض كه هيچ سود مادي اي برايشان متصور نيست و صداقت خود را ثابت كرده اند استفاده كنند، تا خداي ناكرده ماجراي نشان هاي لياقت دوباره به صورتهاي ديگر تكرار نشود و... قس عليهذا

آسيب شناسي جشن خانه سينما انحراف در معيارهاي فرهنگي مسئولان كوتاه نيايند

با گذشت چند روز از اعلام نامزدهاي چهاردهمين جشن
خانه سينما همچنان روند انتقادات از نحوه اين انتخاب ها رو به افزايش است. عمده انتقادات متوجه بخش فيلم هاي سينمايي است كه آثار و افرادي مسئله دار در آن انتخاب شده است.
انتخاب بازيگري كه در آن سوي مرزها در خدمت دشمنان كشورش است و معرفي چند فيلم مشكل دار كه داراي مضامين سياسي و غيراخلاقي پررنگي هستند شائبه سياسي بودن اين گزينش را پررنگ تر كرده است. مشكل اصلي جشن خانه سينما كه البته همواره وجود داشته اما در اين دوره به شكل مضاعف تري نمايان شده است، نامشخص بودن معيارهاي انتخاب و داوري است.
آنچه مي خوانيد نظرات دو نفر از فيلمسازان كشورمان درباره اين موضوع است.
دهن كجي و لج بازي سياسي
جواد اردكاني، كارگردان سينما گفت: هر فردي كه به كشورمان و انقلاب اسلامي دهن كجي مي كند در برنامه هايي چون جشن خانه سينما بايد ناديده گرفته شود.
اين فيلمساز در واكنش به قرار گرفتن نام يك بازيگر مشاركت كننده در پروژه ضداسلامي هاليوود در ميان نامزدهاي دريافت تنديس شايستگي چهاردهمين جشن خانه سينما توضيح داد: هر ايراني كه به ايران و انقلاب اسلامي، به هر شكلي دهن كجي كند، حتي با برخورداري از شايستگي هاي فني بسيار و سطح تخصصي بالا، در چنين برنامه هايي بايد ناديده گرفته شود.
كارگردان فيلم «به كبودي ياس» ادامه داد: انتخاب اين گونه آثار نه تنها تقدير از هنر و تشويق استعدادها و توانايي ها محسوب نمي شود كه در واقع يك نوع لج و لج بازي سياسي است و در شأن يك حركت فرهنگي مثل جشن خانه سينما نيست.
وي افزود: اي كاش دوستان اندكي هوشيارانه تر عمل مي كردند تا اين گونه اتفاقات رخ نمي داد.
اردكاني درباره نوع برخورد با اين مسئله از سوي نهادهاي مسئول گفت: شايد از طريق معاونت سينمايي و نهادهاي ذيربطي كه متولي امر سينما هستند لازم باشد كه اقداماتي صورت گيرد.
وي در ادامه اين گفت وگو به آسيب شناسي جشن خانه سينما پرداخت و اظهار داشت: اگر جشن خانه سينما وجوه تمايزش از جشنواره فيلم فجر تعريف شده و كاملاً همه به رسميت شناخته شود، مي تواند به عنوان يك جشنواره صنفي و تخصصي به سينماي كشورمان كمك كرده و مكمل خوبي براي جشنواره فجر باشد.
كارگردان فيلم «سبيل مردونه» افزود: لازمه دست يابي به چنين هدفي اين است كه جشن خانه سينما به سمت نگاه كاملاً تخصصي برود و از تركيب داوراني بهره ببرد كه مورد قبول و اعتماد هر صنفي باشد.
اردكاني در پايان تاكيد كرد: در مجموع حركت جشن خانه سينما را مفيد مي دانم و معتقدم كه بايد باشد و بتواند بخشي از آنچه جشنواره فيلم فجر نمي تواند انجام دهد را برعهده گيرد.
دستگاه قضايي برخورد كند
كارگردان فيلم/سريال محبوب «يوسف پيامبر» نيز قراردادن يك بازيگر هاليوودي در جمع نامزدهاي جشن خانه سينما را همسويي با اهداف آمريكا دانست و خواستار برخورد دستگاه هاي قضايي، اطلاعاتي و امنيتي با اين مسئله شد.
فرج الله سلحشور گفت: يكي از نامزدهاي اين دوره از جشن خانه سينما، فيلم سينمايي «يوسف پيامبر» بود كه بنده به دليل اين كه خانه سينما را به رسميت نمي شناسم، اين فيلم را از جشن خارج كردم.
وي افزود: قبلاً هم عرض كرده بودم؛ خانه سينما در مسير ناتوي فرهنگي قرار دارد و به تبع در جشني هم كه توسط آن برگزار مي شود، آثار و افراد مشكل دار به عنوان نامزد معرفي شده اند.
اين فيلمساز ادامه داد: معرفي بازيگري كه امروز ديگر يك هنرمند آمريكايي محسوب مي شود به عنوان نامزد تنديس شايستگي، نشانه تأييد حركت هاي همسو با آمريكاست.
سلحشور در ادامه با انتقاد از مماشات مسئولان در قبال اين گونه مسائل اظهار داشت: با اين وضعيت كه كسي جلوي اين همه ابتذال و انحراف نمي ايستد، اگر خانه سينما غير از اين عمل مي كرد عجيب بود. اقدامات خانه سينما، نتيجه اهمال كاري و كوتاهي نهادهاي مسئول است.
وي افزود: آيا قوه قضائيه با جايي كه عليه ارزش هاي اين كشور جبهه تشكيل داده است نبايد برخورد كند؟ آيا سپاه و وزارت اطلاعات مي توانند در قبال اين نوع حركات سكوت كنند.

رسانه هاي برون مرزي ايران و چالش هاي نه چندان نو 3 العالم در ميدان جنگ رسانه اي

شيدا اسلامي
العالم، نام شبكه خبري عرب زبان جمهوري اسلامي ايران است كه با واكنش ها و بازتاب هاي مختلفي روبه رو شده است. آنچه در ادامه اين سلسله گزارش مي خوانيد درباره فعاليت اين شبكه و تبعات آن است.
با كمترين فاصله زماني، جديدترين حمله نيروهاي نظامي رژيم صهيونيستي به جنوب لبنان كه سوم آگوست (12مرداد) اتفاق افتاد، از زاويه نگاه دوربين «العالم» به تصوير كشيده شد و العالم گوي سبقت را از بسياري از رسانه هاي رقيبش ربود.
اين حضور بلادرنگ در صحنه هاي مختلف حوادث و رويدادهاي جهان بويژه جهان عرب، در كنار نوع نگاه خاص و دگرانديشانه شبكه خبري العالم، مخصوصاً وقتي كه با محور شكست انحصار خبري رسانه هاي غربي همراه و تقويت مي شود حاصلي ندارد جز آنچه در ماه هاي اخير رخ داد.
طراحي مشابه براي حذف
عصر روز سه شنبه 12آبان ماه سال گذشته بود كه تيم مديريتي العالم اطلاع پيدا كرد طي يك حركت برنامه ريزي شده و بدون اخطار قبلي كتبي يا شفاهي يا ذكر هيچ گونه دليلي، پخش شبكه العالم از سوي گردانندگان ماهواره هاي عرب ست و نيل ست متوقف شده است. آنها در نامه اي به اين شبكه علت توقف پخش العالم را از اين دو ماهواره، تهاجم العالم به برخي سران كشورهاي عرب ذكر كردند كه در نامه بعدي معلوم شد كشور موردنظر عربستان سعودي بوده است.
با اين حركت رسماً سياسي بودن اقدام ايشان مشخص شد و بعدتر در مطالبي كه توسط روزنامه ها و سايت هاي وابسته به حكومت سعودي از جمله الشرق الاوسط، ايلاف و... انتشار دادند تخلف از قرارداد فيمابين عنوان شد، اما مقدمات اين اقدام را بدون شك بايد در افشاگري گسترده اين شبكه نسبت به ريشه هاي نابساماني اوضاع منطقه و دخالت مستقيم برخي كشورهاي عربي جستجو كرد، پروژه اي كه با كشتار حوثي ها در يمن و جنگ صعده كليد خورد و به واسطه تلاش شبكه العالم در ايفاي دقيق رسالت خبري خود در ماجراي حذف خونين شماري از شيعيان اين كشور با نقش مستقيم عربستان سعودي، به قطع پخش العالم از عرب ست انجاميد. هرچند كه سرنخ اين نقشه را هم بايد در غزه جستجو كرد.
چنانچه در علل متوقف كردن پخش العالم از «نايل ست» مصري ها مدعي شدند دو تن از عوامل شبكه العالم در عملياتي از سوي حزب الله بر عليه اين كشور در خاك مصر مشاركت كرده اند و... اتهاماتي از اين دست كه به بهانه آنها العالم از نايل ست هم پخش نشود.
راهزني رسانه اي
اين اقدام البته با واكنش منفي برخي شخصيت هاي سياسي و رسانه اي جهان عرب نيز مواجه شد. از جمله اظهارات «الزهاوي ابراهيم» وزير ارتباطات و رسانه سودان كه گفت: همه ملت هاي عربي اين گونه اقدامات را نمي پسندند و آن را رد مي كنند و ما در مرحله اي قرار داريم كه بايد به شبكه هاي جدي و فعال مانند العالم فرصت لازم براي فعاليت داده شود.
يا «خالد العبود» عضو مجلس سوريه كه عنوان كرد قطع پخش شبكه العالم برخلاف انتظار مسئولان دو ماهواره عرب ست و نايل ست باعث خواهد شد تا مخاطبان اين شبكه روز به روز افزايش يابد.
يا صحبت هاي «وهيب وهبه» از رهبران حزب قومي اجتماعي سوريه كه تأكيد كرد: تصميم براي قطع پخش شبكه العالم از سوي شماري از رهبران عرب اتخاذ شده كه تسليم دستورات آمريكا و رژيم صهيونيستي هستند و... فقط معدودي از ابراز نظرات شخصيت هاي جهان عرب در اين زمينه بود كه اعلام ديدگاه «عبدالله المنصوري» عضو دبيرخانه احزاب عربي در كشور مغرب تمام كننده همه آنها شد. او گفت: قطع پخش شبكه العالم به منزله راهزني رسانه اي است و تأكيد كرد: گردانندگان دو ماهواره عرب ست و نايل ست حتي ساده ترين قواعد و ضوابط حاكم بر اصول فعاليت حرفه اي رسانه اي را رعايت نكرده اند.
يك قدم به عقب؛ تزوير يا طرحي نو؟
پس از اينكه پرده اول اجرا رقم خورد، العالم اقدام عرب ست و نايل ست را نقض شفاف ابتدايي ترين حقوق آزادي بيان، زيرپا گذاشتن قوانين بين المللي رسانه اي و بي احترامي به بينندگان شبكه در سراسر جهان دانست. اما جالب اينكه اگرچه بيست و يكم آذرماه سال گذشته، شبكه خبري العالم كه از اواسط آبان ماه پخش ماهواره اي آن توسط نايل ست و عرب ست به دلايل سياسي و غيرحرفه اي قطع شده بود، مجددا روي ماهواره عرب ست قرار گرفت و به اين ترتيب شبكه بين المللي العالم از اين تاريخ به بعد روي ماهواره هاي هات برد8، تل استار12، آسيا ست5، آتلانتيك برد4، گالكسي19 و عرب ست در دسترس مخاطبانش در اكثر مناطق جهان قرار داشت، از همان ابتدا مشخص بود كه اين سريال دنباله دار بوده و به همين مقطع منحصر نخواهد شد.
بهانه هاي نو براي دلايل ريشه دار
وقتي فروردين امسال براي دومين بار پخش العالم از ماهواره عرب ست برداشته شد سيداحمد سادات، مدير شبكه العالم گفت: اين بار مسئولان عرب ست براي آن توجيه فني تراشيدند و علت اين امر را پارازيت هاي مزاحم بر روي العالم و استنكاف شركت بيمه از پذيرش مسئوليت عواقب آن عنوان كردند؛ بهانه اي كه به قول سادات تصنعي و واهي بودنش كاملا واضح و آشكار است.
ريشه همه اين مقابله جويي ها را ولي بايد در زنگ خطر به صدا درآمده براي منافع قدرت ها در خاورميانه جستجو كرد. اگر كشورهاي محافظه كار عربي به رهبري عربستان سعودي و مصر بعد از موج فراگير اطلاع رساني رسانه هاي حامي مقاومت در جنگ غزه و برانگيخته شدن جبهه مقاوم در قلب شرق ميانه و دنياي عرب در برابر جبهه سازش و توجه دهي افكار عمومي منطقه به سمت رسانه هاي خط مقاومت، محدوديت ها و فشارهايي عليه رسانه هاي بين المللي ايراني به ويژه شبكه العالم اعمال كردند، تنها به اين سبب بود كه قدرت هاي بزرگ به تأثيرگذاري منحصر به فرد «رسانه» به عنوان فراهم آورنده زمينه شكست طرف مقابل و قطب مكمل «اسلحه» در منازعات بين المللي پي برده و تلاش خود را به واسطه عمال منطقه اي خود محقق مي كنند. طبيعتا ناتواني منطق رسانه اي دير يا زود ماجراي تقابل العالم و رقيبانش را به اين نقطه مي رساند.
در ميدان نبرد
امروز با اينكه با هماهنگي و همدستي مصر و عربستان سعودي، پخش شبكه خبري العالم از دو ماهواره (عرب ست و نايل ست) قطع شده، اما رژيم صهيونيستي همچنان نگران تأثيرگذاري روزافزون اين شبكه خبري بر افكار عمومي منطقه است.
قطعا به همين دليل هم بود كه كانال دهم تلويزيون رژيم صهيونيستي اخيرا با بررسي گزارش تحليلي برنامه پربيننده تحت الرماد شبكه العالم درباره هولوكاست- هر چند به صورت غيرمستقيم- با طرح اتهام يهودي ستيزي، به فرافكني پرداخت و نگراني خود از تأثير رو به رشد العالم در ميان بينندگان آن در همه جهان را به شكل آشكار نشان داد.
البته حالا ديگر خبرنگاران و گروه سياستگذار اين شبكه بعد از از سر گذراندن تجربياتي نظير:
¤ دستگيري خبرنگار شبكه در قدس اشغالي در زمان حمله رژيم صهيونيستي به غزه كه طي آن خضر شاهين خبر آمادگي يورش اين رژيم را براي حمله به غزه و كشتار وسيع زنان، مردان و كودكان اين شهر را به صورت زنده اعلام كرد و منجر به محكوميت به 2 ماه زندان براي او شد.
¤ يا سال 2008 كه دفتر شبكه در قاهره مورد حمله نيروهاي امنيتي مصري قرار گرفت و تمام تجهيزات آن ضبط شد.
¤ يا شهادت عادل المنصوري خبرنگار شبكه در بغداد در سال 2006 به دست نيروهاي آمريكايي.
¤و يا چندين نوبت مورد بازجويي قرارگرفتن خبرنگار شبكه در كشور مراكش ازسوي نيروهاي امنيتي اين كشور.
¤ با حمله نيروهاي رژيم صهيونيستي به دفتر شبكه در جريان تجاوز نظامي به غزه
¤ با درگيري هاي يمن كه اطلاع رساني دقيق و صحيح خبرنگار العالم باعث شد خبرنگار شبكه در يمن ممنوع الفعاليت بشود و...
مطمئن اند كه عوامل و حاميان و موافقين رژيم صهيونيستي درمناطق خبرساز جهان بخصوص خاورميانه از هر اقدام ميسري براي تضعيف العالم با خاموش كردن صداي اين رسانه فروگذار نخواهندكرد.
فرآيند عيني اين ديدگاه، هم اكنون در آمريكا در جريان شكل گيري است.
صدور كيفرخواست عليه العالم
كميسيون اطلاعات و دفاع كنگره آمريكا در تلاش است تا با صادركردن كيفرخواستي، نام العالم را به سبب حمايت از مقاومت فلسطين و مردم غزه در ليست حاميان تروريست ها قرار دهد. پايگاه اطلاع رساني «العنكبوت» به نقل از منابع آمريكايي در گفت وگو با خبرنگاران عرب اعلام كرده است: «اسراييل كنگره آمريكا را در واشنگتن تحت فشار قرارداده تا شبكه العالم و ماهواره هاي پخش كننده برنامه هاي اين شبكه را تحريم كنند.»
به گفته اين منابع، مستنداتي از جمله بخشي از برنامه هاي پخش شده از غزه مبناي درخواست هاي رژيم اسراييل از آمريكا درباره شبكه العالم است كه در آنها مبارزان حماس و جهاد اسلامي و فعاليت هاي ضداشغالگري آنان عليه رژيم اسراييل به نمايش گذاشته مي شود.
هماهنگ با اين فشارها، اعضاي كنگره نامه هايي از سازمان هاي صهيونيستي آمريكايي نيز دريافت كرده اند كه فعاليت بر ضد العالم و قطع برنامه هاي اين شبكه را خواستار شده اند.
اين سازمانها در نامه هاي ارسالي خود به كنگره به اين موضوع كه پخش برنامه هاي شبكه العالم به دستور سران كشورهاي مصر و عربستان و به دليل حملات تحريك آميز بر ضد اسراييل و كشورهاي ميانه روي عرب، ممنوع است، اشاره كرده اند. اين طرح كه با هدف حمايت از اسراييل دنبال مي شود و به زودي براي تصويب در هيئت عمومي كنگره ارائه خواهدشد. ضمن اينكه وزير خزانه داري آمريكا نيز دستور داده است همه اموال منقول و غيرمنقول اين شبكه در بانك هاي آمريكايي هم توقيف شود.
و... همه اين رويداد ها درحالي رخ مي دهد كه در واكنش به پرده اخير اعمال محدوديت ها عليه العالم، تا بحال بيش از يكهزار اعلام مخالفت و محكوم سازي قطع پخش العالم از نايل ست و عرب ست از جانب شخصيت ها و نهادهاي گوناگون سياسي و رسانه اي دنيا منتشر شده كه بعضي از آنها حتي ميانه خوبي با ج.ا.ا هم ندارند ولي با نقض آزادي بيان و جريان آزاد اطلاعات مخالفند و اين نكته شايد نقطه طلايي فعاليت العالم هم باشد زيرا نشان مي دهد حتي مخالفان ايران هم به صدق عملكرد و تعهد حرفه اي العالم اذعان دارند.
ادامه دارد

تاملاتي در ماهيت سينماي داستاني پرنيان پندار در رؤياي ديدار

شيوا شريفي
آيا سينماي كلاسيك با همان زوايا و مراتب و مناهي و مشاهير و مكاتب و البته با همان شاخصه ها و ويژگي ها و زيبايي در سختي ها و محدوديت ها رو به پايان و زوال است؟ آيا داستان گويي در سينما مرده است؟ آيا تعليق شكل و مفهوم ديگري پيدا كرده است؟ يا سرگرمي، درام، روايت، شخصيت، بازي، تيپ، ميزانسن و... آيا سينما عوض شده است؟ ذاتيات، ماهيات، اصل و فرع يا... ظواهر و حواشي؟ چه اتفاقي افتاده است؟
ترديدي نيست. همه باور كرده ايم كه هيچكاك و تعليق هايش سال هاست كه رفته اند و به تاريخ پيوسته. خلاقيت هاي فورد، زيبايي شناسي برگمان، و حتي معلوم نيست ديگر بتوان نشانه گذاري ها و نشانه شناسي هاي ويم و ندرس و روبر برسون را به راحتي به يادآورد و لذت برد.
گرچه نبايد فراموش كرد، اين عامل «اخلال» كه زاييده «شرايط» انسان «امروز» است صرفا محدود و مختص به سينما نيست. ساير هنرها و رشته هاي آفرينشي نيز كم و بيش از اين «انحراف» بي بهره نبوده اند.
«داستان» و «داستان گويي» در سينما مرده است. زوال روايت درست و انساني كه با فطرت و ذات و همذات پنداري مخاطب هماورد است و مطابقت دارد، در ادامه نابودي «داستان» كار را به جايي رسانده است كه ديگر كمتر كسي از ما يادش مانده كه آخرين باري كه غرق در يك داستان گرم و دوست داشتني به خواب رفته كي بوده؟
خاطره فيلم هاي سينماي كلاسيك، ابداً منحصر در يك بازي نوستالژيك نيست كه اگر اين هم باشد نمي شود يقه صاحب اين احساس را گرفت و دراند. اتفاقا بايد گفت خوش به حالش كه هنوز از جايي آويزان است و دست در چيزي يازيده و در به در روزگاري مدرن و سطح سيماني اش نشده.
فيلم هاي تاريخ كلاسيك با آن رويكردها و رهيافت ها و ذاتيات و ويژگي هاي اصلي و فرعي، كه بي ترديد مهم ترين شان داستان گويي راست و درست است، نماد و نشانه هنر اصيل و فخيم و جذاب و آموزگار است كه گرچه مي تواند گرد و غبار فراموشي و بيهوشي بگيرد، اما هرگز از ريشه نمي خشكد؛ چرا كه به زميني مستحكم و آبي سرشار پيوسته است.
چرا هنوز وقتي دلمان براي سكانس هاي ناب، قاب بندي هاي سترگ، ميزانسن هاي درست، بازي هاي جذاب و داستان هاي- به معناي درست كلمه- سرگرم كننده تنگ مي شود، پس از 50سال سراغ «رواني» هيچكاك را مي گيريم؟
چرا هنوز غصه از دست رفتن حس غريزي و فطري و صاف و شكوه لذت ناب از سينماي ناب، دل از دلمان مي برد و دست به دامان بزرگان و آموزگاران و كاربلدهاي سينماي اصيلمان مي كند؟
نه! بياييد باور نكنيم بياييد مقاومت كنيم و ايمان بياوريم هم به «آغاز فصل سرد» و هم به اينكه سينماي كلاسيك با همان زوايا و مراتب و مناهي و مشاهير و مكاتب و البته با همان شاخصه ها و ويژگي ها و زيبايي ها و سختي ها و محدويت ها زوال پذير نيست!

جشنواره تئاتر بسيج جماران با موضوع فتنه

دومين جشنواره تئاتر ناحيه مقاومت بسيج جماران با عنوان منش (مقاومت، نوآوري و شكوفايي) اول تا سوم مهر ماه در فرهنگسراي نياوران برگزار مي شود.
در اين جشنواره كه بيش از 20 گروه تئاتر در آن شركت دارند، نمايش هايي با موضوعاتي چون فتنه سال 88، بصيرت، مقاومت، سال همت و كار مضاعف، دفاع مقدس و... اجرا مي شود. گفتني است، برگزيدگان اين جشنواره به جشنواره كشوري تئاتر ميلاد سبز كه از هفتم تا دهم مهرماه سال جاري برگزار خواهد شد اعزام مي شوند.

17 قطعه صوتي ربنا در شبكه هاي سيما توزيع شد

با هدف تنوع بخشي و احترام به ذائقه هاي مختلف، 17 قطعه صوتي ربنا در شبكه هاي سيما توزيع شد.
محمد حشمتي، محمد الليثي،س سليم مؤذن زاده، چنگيز حبيبيان از جمله افرادي هستند كه ربنايي مناجات گونه و متناسب با لحظات ملكوتي افطار را قرائت كرده اند.
شش قطعه از اين 17 قطعه ربنا هم توسط گروه هاي كر اجرا شده و ساير قطعات نيز به صورت كوتاه قرائت شده است.

وضعيت توليد فيلم در ايران

گزارش وضعيت توليد سينماي ايران تا اول شهريور ماه سال 89، توسط واحد پشتيباني توليد بنياد سينمايي فارابي اعلام شد.
واحد پشتيباني توليد بنياد فارابي اعلام كرد؛ تا اول شهريور ماه جاري، 30 فيلم آماده نمايش (اكران نشده)، 8 فيلم در مرحله صداگذاري، 15 فيلم در مرحله تدوين، 13 فيلم در مرحله فيلمبرداري و 78 فيلم در مرحله پيش توليد قرار دارند. همچنين يك فيلم از توليدات امسال نيز اكران شده است.
از جمله اين فيلم ها در چشم باد (مسعود جعفري جوزاني) و زندگي با چشمان بسته (رسول صدر عاملي) آماده نمايش، راه آبي ابريشم (محمد بزرگ نيا)، در مرحله صداگذاري، ورود زنده ها ممنوع (جواد مزدآبادي)، بيداري (فرزاد موتمن)، تهران 1500 (بهرام عظيمي)، در مرحله تدوين، روز رستاخيز (احمدرضا درويش)، يك حبه قند (رضا ميركريمي)، سيب و سلما (حبيب ا... بهمني)، آژانس ازدواج (محمد درمنش)، اخلاقتو خوب كن (مسعود اطيابي)، در جستجوي كرايس (عباس رافعي)، نسيان (آلزايمر) به كارگرداني احمدرضا معتمدي و جنوب آسمان (جمال شورجه) در مرحله تصويربرداري هستند.
برپايه اين گزارش 78 فيلم در مرحله پيش از توليد به سر مي برند كه از اين ميان 16 پروژه بيش از 50 درصد مرحله پيش توليد را گذرانده اند همچنين فيلم ازدواج در وقت اضافه از ميان توليدات سال سينمايي جاري اكران شده است.