نوجوانان در دنياي مجازي

با وجود اينكه والدين و مربيان معتقدند نوجوانان در اينترنت وقت خود را به بطالت مي گذرانند، تحقيقات نشان مي دهد كه وبگردي، بازي هاي ويدئويي آنلاين و شبكه هاي اجتماعي، در رشد و پيشرفت نوجوانان تأثير بسزايي دارد.
«نوجوانان در دنياي مجازي، مهارت هاي فني و دانش لازم براي دنياي معاصر شان را ياد مي گيرند.»
«نوجوانان در فضاي اينترنت، نحوه ارتباط و تعامل، خلق هويت عمومي، ايجاد يك صفحه شخصي و ارسال لينك را مي آموزند. اين مسائل 10 سال پيش جزء مهارت هاي دست نيافتني يا دشوار بود، اما جوانان امروزي به راحتي آنها را در فضاي اينترنت ياد مي گيرند.»
تحقيقات نشان مي دهد كه رسانه مدرن، جزء لاينفك زندگي جوانان امروزي به شمار مي آيد.»
«مطالعات آماري بيانگر نقش موثر وب سايت هاي اجتماعي در تعاملات اجتماعي جوانان است. البته اين مطالعات شاخص است و ارزيابي خاصي را براي سنجيدن تأثيرات وب سايت هاي اجتماعي يا به طور كلي اينترنت روي جوانان ارائه نمي دهد.»
«نگراني و دغدغه بزرگ بسياري از والدين در مورد فرزندان شان، اوقاتي است كه آنها در اينترنت سپري مي كنند اما به جرأت مي توان گفت كه ترس والدين از فعاليت اجتماعي اينترنتي فرزندان، ناشي از بي اطلاعي و ناآگاهي آنها در مورد فضاي اينترنت است.»
«در بسياري از موارد، ترس و نگراني از شكارچيان و افراد غريبه در اينترنت برطرف شده، اما هنوز ذهن والدين در مورد اينكه فرزندان شان در اينترنت چه مي كنند، مغشوش و پريشان است. در حالي كه افراد جوان معمولا با دوستان و افرادي كه در محيط مدرسه يا ورزش آشنا مي شوند، به صورت آنلاين به بحث و گفت وگو مي نشينند.»
برخلاف اينكه والدين و همچنين مربيان معتقدند فعاليت هاي اجتماعي در اينترنت در حقيقت وقت تلف كردن است، اما تحقيقات نشان مي دهد نوجوانان در ميعادگاه هاي الكترونيكي، نظيروب سايت هاي اجتماعي، قوانين و محدوديت هاي زيادي دارند. اما بيشتر آنها روش خاص خود را براي برطرف كردن اين موانع دارند تا به طور مداوم در اينترنت در دسترس دوستان شان باشند.
در واقع جوانان امروزي به جاي رفتن به مكان هاي عمومي نظير فروشگاه ها، خيابان ها و پارك ها، ترجيح مي دهند از طريق اينترنت و وب سايت هاي اجتماعي با دوستان خود ارتباط برقرار كنند و اين وب سايت ها به ميعادگاه جديد جوانان تبديل شده است.»
اينترنت در حقيقت فرصتي در اختيار نوجوانان قرار داده تا بتوانند خلاقيت خود را كشف كرده و به هرگونه اطلاعات و دانش در هر سطحي كه نيازمندند، دسترسي پيدا كنند. به همين خاطر در اين گزارش از جوانان و نوجوانان عصر حاضر به مشتاقان اينترنت ياد شده است.
شايد براي خيلي از خانواده ها اين موارد بسيار آشنا به نظر مي رسد كه فرزندشان زماني كه از خواب بيدار مي شود، اول از همه كامپيوترش را روشن مي كند و حين آماده شدن براي رفتن به مدرسه با آن كار مي كند و در طول روز و در مدرسه نيز براي دوستانش پيامك مي فرستد.»
در واقع اين تحقيق نشان مي دهد در حالي كه فعاليت هاي اجتماعي آنلاين در بين جوانان بسيار شايع و فراگير شده، بسياري از آنان حين اينكه در وب سايت هاي اجتماعي هستند، اطلاعات مورد نيازشان را در اينترنت جست وجو مي كنند، بازي هايشان را سفارشي مي كنند يا كار كردن با محصولات رسانه اي ديجيتال را ياد مي گيرند.
تحقيقات انجام شده همچنين حاكي از آن است كه جوانان به خاطر هويت آزاد و ويژگي بارز آن يعني ناشناس ماندن كاربران، بيشتر ترجيح مي دهند زمان شان را به صورت آنلاين بگذرانند تا سر كلاس هاي درس حاضر شوند، زيرا بيشتر از آنكه از بزرگ ترها و مربيان خود بياموزند، از هم سن و سال هايشان حرف شنوي دارند و ياد مي گيرند.
محققان همچنين در تحقيقات خود شكاف ديجيتال ميان برخورداران و نابرخورداران از اينترنت را مورد تاكيد قرار داده اند. آنها معتقدند كيفيت دسترسي نوجوانان به اينترنت بستگي به نحوه استفاده آنها از اطلاعات كتابخانه اي و همچنين مدرسه دارد كه اغلب نيز با محدوديت هايي همراه است زيرا يا دسترسي به برخي سايت ها برايشان مقدور نيست يا اينكه اطلاعات مربوط به آموزشگاه و مدارس تنها در زمان فعاليت مدارس ممكن است.
پژوهشگران به والدين و مربيان نيز توصيه مي كنند همگام با فرزندان شان در اينترنت پيش بروند و به طور نامحسوس بفهمند فرزندان شان در اينترنت چه مي كنند.»
«از آنجا كه والدين معمولا در مورد فعاليت هاي آنلاين فرزندان شان اطلاعاتي ندارند، بيشتر در گيرودار اين هستند كه آنها را راهنمايي كنند.»
«افراد جواني كه بيشتر زمان خود را آنلاين مي گذرانند، اصلا دوست ندارند والدين يا مربيان صفحات شخصي شان را ببينند.»
«امروزه يادگيري بيشتر از طريق تبادل اطلاعات ميان هم سن و سالان و همچنين اينترنت انجام مي شود و اين امر مستلزم تعريف جديدي از آموزش در قرن بيست و يكم است.»
سزاوار

آشپزي به كمك قاتلي در آشپزخانه

طه حق شناس
آيا تا كنون به اين مساله انديشيده ايد كه جهان امروزي ما چه بسيار شبيه فيلم هاي تخيلي است كه ما چون بازيگراني محكوم به سرنوشت محتوم خويش در آن زيست مي كنيم. از امواج تلفن هاي همراه و تلويزيون و رايانه گرفته تا دود ماشين ها و اليافي كه در ساخت لباس هاي ارزان قيمت به كار مي روند، همه انگار دشمنان هوشمند يا غير هوشمند بشرند كه كمر به قتل يكباره يا تدريجي وي بسته اند. تازه اين ها همه جداي از فست فود و سيگار و كم تحركي و ... است كه نسبتا مسايل اثبات شده اي - براي پزشكي قانوني و گورستان ها- بوده و روز به روز نيز جان عده ي زيادتري از همين آدم هاي اطرافمان را مي گيرند. حالا آمديم و اصلا، فست فود و چربي و گوشت قرمز را هم كنار گذاشتيم و گفتيم همه ي اين مشكلات بيروني دود و الياف و امواج نيز از بين رفت و در غذايمان هم روغن و نمك به اندازه ي كافي ريختيم. اما باز بايد آگاه باشيم كه قاتلي خاموش در كمين ما نشسته است كه ممكن است از همه ي آن عناصر بالا خطرناك تر بوده و ما از آن غافل باشيم: ظروف تهيه غذا.
ظروف آلومينيومي
(مناسب براي زمان هاي كم- مرگبار در زمان هاي طولاني)
پخت غذا در ظروف آلومينيومي براي مدت طولاني براي بدن انسان مضر است. چندي پيش طرحي تحقيقي با هدف بررسي ميزان يون هاي آزاد شده ناشي از پخت غذا و ظروف فلزي و غيرفلزي و تأثير آن بر مواد غذايي اجرا شد كه نتايج آن نشان داد در اثر پخت غذا در ظروف آلومينيومي، يون هايي آزاد و به غذا اضافه مي شوند كه موجب بروز بيماري هايي مانند آلزايمر، راشيتيسم و عوارضي همچون غش، كم خوني مفرط، كما و اختلال در هنگام راه رفتن، مي شود. در اين تحقيق نتايج بررسي عناصر سنگين و سمي ناشي از فلزات ظروف آشپزخانه نشان داد هر چه مدت زمان پخت بيشتر شود ميزان يون هاي آزاد شده نيز افزايش مي يابد و همچنين استفاده از اسيدهاي خوراكي در غذا مثل سركه، آبليمو، آب غوره در غذا موجب افزايش آزادشدن يون ها مي گردد. خانواده ها در صورت استفاده از ظروف آلومينيومي، از اين ظروف براي پخت غذاهايي كه زمان پخت كمتري نياز دارند استفاده كنند.
توجه داشته باشيد كه آلومينيوم بعد از مس، بهترين ناقل حرارتي است اما مي تواند با مواد غذايي واكنش انجام دهد. در اين ظروف ضخامت عاملي تعيين كننده است و هرچه ضخامت ظرف بيشتر باشد، حرارت بهتر تقسيم مي شود و از طرفي ظرف در اثر داغ و سرد شدن مداوم، شكل خود را از دست نمي دهد. زماني تصور مي شد كه ظروف آشپزي آلومينيومي مي توانند در ايجاد بيماري آلزايمر موثر باشند اما جديدترين تحقيقات در اداره كل داروها و موادغذايي ( FDA ) اين امكان را رد كرده است.
آلومينيوم آنوديزه (قطبي) شده اين ظروف از جنس آلومينيومي هستند كه در طي مراحلي به صورتي در مي آيد كه ضد خش و
ضد خوردگي شده و به علاوه
مي توان آن را به رنگهاي مختلف توليد كرد.
اين ظروف سريعتر و يك نواخت تر داغ مي شود. اين ظروف دو برابر محكم تر از ظروف استيل هستند اما رنگ آنها با مواد شوينده مخصوص ماشين ظرفشويي از بين مي رود. به همين دليل توليدكنندگان اين ظروف، شستشو با دست را توصيه مي كنند. سطح اين ظروف نچسب نيست و بدون استفاده از روغن، موادغذايي به ته آن مي چسبد.
ظروف تفلون
(مناسب براي حرارت كم تا متوسط- خطرناك تا حد احتمالا سرطان زا)
اولين نكته اي كه جامعه ي پزشكان ايران نيز به آن تاكيد كرده است اين نكته مي باشد كه تنها ظروفي كه در كارخانه هايي با مجوز پروانه ساخت از وزارت بهداشت توليد مي شوند، استاندارد و بهداشتي هستند. بايد توجه داشته باشيد كه مس هادي بسيار خوب گرماست و با آن به خوبي مي توان دماي پخت و پز را كنترل كرد. تنها با دادن حرارت كم تا متوسط مي توان بهترين نتيجه را از آن گرفت. ظروف برنجي هم از مس و روي ساخته شده اند كه كمتر به كار مي روند.مقادير اندك مس براي سلامتي مفيد است ولي مقادير زياد آن مي تواند مسموميت زا باشد،مس با غذاهاي اسيدي واكنش ميدهد و به اين خاطر ظروف مسي را معمولا با لايه اي از يك فلز ديگرمثل قلع يا استيل يا نيكل مي پوشانند تا از ورود مس به غذا جلوگيري شود. اين لايه در هنگام پخت و پز به مقدار كم در غذا حل مي شود ، به خصوص اگر غذاهاي اسيدي براي مدت طولاني در اين ظروف پخته يا نگهداري شوند.پس از پختن غذاهاي اسيدي در ظروف مسي پوشش داده نشده بايد اجتناب كرد. همچنين با خراشيدن يا سائيدن اين ظروف در هنگام شست و شو،لايه پوششي محافظ از بين ميرود.از خراشيدن اين ظروف بايد خودداري نمود و در ظروفي كه لايه پوششي آنها از بين رفته نبايد پخت و پز كرد. سازمان غذا و دارو ( FDA ) در مورد مصرف ظروف مسي بدون پوشش هشدار داده است زيرا اين فلز هنگامي كه در مقادير زياد وارد غذا ميشود باعث تهوع، استفراغ و اسهال ميشود.
اما در مورد تاريخچه و سرطان زا بودن احتمالي تفلون:
تفلون در اصل يك ماده پليمري به نام پلي تترافلوئورواتيلن ( ptfe ) است كه در دهه 1930 در شركت دوپونت آمريكا كشف شد و با نام تجاري تفلون وارد بازار شد. اين ماده يك پوشش نچسب با مقاومت حرارتي بالا است و در زمره بهترين پوشش هاي نچسب به شمار مي رود كه با ورود به بازار، اميدهاي فراواني را در اين عرصه ايجاد كرد ولي گويا با مطالبي كه در سال هاي اخير درباره آن گفته مي شود، بازار اين ماده حداقل در زمينه ظروف آشپزخانه با بحران مواجه شود. نبايد فراموش كرد كه تفلون نام تجاري محصول شركت دوپونت است و محصولات عرضه شده از سوي كمپاني هاي ديگر مشخصات و تركيبات خاص خود را دارند و در استفاده از محصولات همه شركت ها بايستي دقت به خرج داد. نكته مهم اين است كه از بازسازي ظروف تفلون بايد جداً اجتناب كرد چون نوع ماده مصرفي و نحوه كار واحدهاي بازسازي مورد تائيد وزارت بهداشت كشورمان نيز قرار ندارد. نكته آخر نيز آن است كه طبق تحقيقات انجام شده مشكل آفريني لايه تفلون در ظروف غذا در دماهاي بالاتر از 360 درجه سانتيگراد است ولي محققين معتقدند كه در هنگام پخت غذا، دما از 250 درجه سانتيگراد فراتر نمي رود ولي با اين همه بايستي هنگام استفاده از اين ظروف توجه بيشتري مبذول داشت و حتي الامكان از آنها كمتر استفاده كرد چون ما امكان دسترسي به تركيبات تشكيل دهنده لايه هاي نچسب همه شركت هاي سازنده موجود در بازار را نداشته و قادر نيستيم تا همه آنها را مورد آزمايشات مختلف قرار دهيم. ترس در مورد مواد شيميايي خطرناك باعث شده است كه شركت بزرگ چندمليتي دوپونت در سكوي متهمين قرار گيرد. شركت معظم شيميايي دوپونت از سوي14 نفر به دادگاه فرا خوانده شده است چون اين افراد معتقدند كه اين شركت در مورد خطرات احتمالي مواد شيميايي مرتبط با تفلون اطلاع رساني مناسبي نكرده است. تركيبي كه بيشترين توجه حاضرين را به خود اختصاص داده است پرفلوئورواكتانوئيك اسيد ( pfoa ) است كه در پوشش ماهي تابه ها و ديگر ظروف نچسب با مارك هاي مشهور مورد استفاده قرار مي گيرد و البته در محصولاتي از قبيل فرش و پارچه نيز كاربرد دارد. ساليان طولاني است كه دانشمندان نگران سمي بودن احتمالي اين تركيب هستند چون اين ماده از پتانسيل توليد سرطان برخوردار است. در تاريخ 27 ماه ژوئن سال 2005 سازمان حفاظت محيط زيست آمريكا ( epa ) يك گزارش مقدماتي در مورد بررسي مشكلات بالقوه ناشي از pfoa منتشر كرد. در اين گزارش نتيجه گيري شده است كه مطالعات انجام شده بر روي موش ها بيانگر آن است كه اين ماده شيميايي »احتمالاً« سرطان زا است و نگارندگان به سازمان پيشنهاد كرده اند كه آزمايشات بيشتري را در اين ارتباط انجام دهد. هر چند در حال حاضر نيز تركيب pfoa جزء تركيبات »سرطان زاي محتمل« است. مطالعات گوناگون انجام شده بيانگر وجود pfoa در خون انسان و حيوان هاي ساكن در نقاط مختلف جهان و حتي نقاط دوردست قطب شمال بوده است. با اين وجود در اين مطالعات مشخص شده است كه مقدار مورد نياز براي ايجاد سرطان در حيوانات بسيار بيشتر از مقدار موجود در خون انسان بوده است. البته در كارگراني كه در معرض اين تركيب قرار دارند نيز ارتباط معنا داري با سرطان پيدا نشده است. بر اين اساس شركت دوپونت در اظهار نامه خود در ششم جولاي 2005 گفته است كه «تا به امروز هيچ تاثيري بر سلامتي كه ناشي از pfoa باشد حتي در كارگراني كه بيشتر از عموم در معرض اين تركيب قرار دارند نيز گزارش نشده است». در اين ارتباط كليف وب سخنگوي شركت دوپونت نيز گفته است كه «مصرف كنندگان محصولات فروخته شده با نام تجاري تفلون در امان هستند چون ظروف ساخته شده با لايه هاي نچسب تفلون توليد شركت دوپونت حاوي pfoa نيستند.» بايد دانست كه هيچ كس در مورد نحوه انتشار pfoa مطمئن نيست و در مناطق برون شهري محتمل ترين روش انتقال اتمسفري است. در اين ارتباط توني كراسنيك كه يك شيمي دان است و به سازمان حفاظت محيط زيست در تهيه گزارش مزبور كمك كرده، معتقد است كه »در اين وضعيت ما شواهدي نداريم كه pfoa موجود در خون انسان ها ناشي از محصولات تفلون است.» اسكات مابوري يك شيميست مسائل محيط زيست از دانشگاه تورنتو كانادا است. تحقيقات انجام شده توسط ايشان بيانگر آن است كه اگر محصولات تفلوني تا 360 درجه سانتي گراد حرارت داده شوند، فقط مي توانند مقادير اندكي pfoa آزاد نمايند. البته تركيبات مرتبط مانند تري فلوئورواستيك اسيد نيز آزاد مي شود. البته مابوري كشف كرده است كه يك راه غيرمستقيم براي توليد pfoa وجود دارد و در اين باره او معتقد است كه الكل ها پلي فلوئورينه مي توانند در محيط زيست به pfoa تبديل شوند. توليد اين الكل ها بسيار بيشتر از تركيب pfoa است و براي پوشش دهي الياف و كاغذ مورد استفاده قرار مي گيرند. در اين مورد مابوري گفته است كه چندين توليد كننده اصلي براي اين الكل ها وجود دارند كه شركت دوپونت نيز از آن جمله است. او اظهار داشته است كه ميزان بعضي از تركيبات پرفلوئورينه در محيط زيست حداقل ده برابر ميزان pfoa است و آنها مي توانند سمي باشند. البته اين مواد در گزارش تهيه شده براي سازمان حفاظت محيط زيست آمريكا نيز مورد قرار گرفته اند.
چون خانواده تركيبات پرفلوئورينه از راه هاي متفاوتي به وجود مي آيند، مابوري تلاش دارد تا با استفاده از ساختمان مولكولي تركيبات موجود در خون انسان، سرمنشا ء آنها را تعيين نمايد. او اظهار مي دارد كه «اين موضوع زمينه اي است كه نيازمند مقداري تحقيقات بيشتر است.»
البته نبايد فراموش كرد كه سال گذشته اين شركت نهايتاً توانست با ساكنين نزديك كارخانه در ويرجينياي غربي به يك توافق خارج از دادگاه دست يابد. اين ساكنين مدعي بودند كه اين شركت منابع آب محلي را به pfoa آلوده كرده است. هر چند شركت دوپونت نيز اين ادعا را قبول نداشت و مدعي است كه تركيب pfoa خطري براي عامه جامعه ندارد. از اين رو بايد منتظر بقيه ماجرا بود چون در همين ماجرا نيز شركت دوپونت بيش از 80 ميليون دلار به ساكنين پرداخت.
ظروف استيل
( مقاوم- اما براي غذاهاي اسيدي هرگز!)
اين ظروف از تركيب آهن و فلزات ديگر ساخته شده اندو بسيار با دوام و در مقابل فرسودگي مقاوم اند. اين ظروف حاوي كروم،نيكل،موليبدن و تيتانيوم هستند كه به ظرف حالت سختي ميدهند و آن را در مقابل آسيب ناشي از حرارت بالا و خراشيده شدن و ساييده شدن مقاوم مي سازند.ظروف استيل حرارت را به طور يكنواخت منتقل نميكنندو غذا را بايد مرتب در آنها هم زد تا يكنواخت حرارت ببيند، براي انتقال بهتر گرما به ته بيشتر اين ظروف لايه آلومينيومي يا مسي مي دهند. توليد كنندگان اين ظروف هشدار مي دهند كه غذاهاي اسيدي(مثل گوشت ،
گوجه فرنگي،آلو ،چغندر و ...) و نمكي براي مدت طولاني در ظروف استيل نگهداري نشوند. نگهداري ظروف استيل نسبت به انواع آلومينيومي و مسي ساده تر است زيرا به ساييدن و برق انداختن نياز ندارد. اين ظرفها زنگ نمي زنند اما رساناي حرارتي خيلي خوبي نيستند به همين دليل هنگامي كه بر روي شعله مستقيم قرار مي گيرند، بعضي از قسمتهاي آن داغتر مي شوند. براي جلوگيري از اين مشكل، در بعضي از انواع جديدتر اين ظروف يك صفحه از جنس مس يا آلومينيوم در زير ظرف قرار داده شده است. هرچقدر ضخامت اين صفحه بيشتر باشد، تقسيم حرارت بهتر انجام مي گيرد. هنگام خريد توجه كنيد كه صفحه مذكور موجود باشد و قطر آن از 3 ميليمتر كمتر نباشد.
ظرفهاي بزرگي كه بيشتر براي جوشاندن مايعات به كار مي روند نيازي به پخش كننده حرارتي ندارند و فاقد چنين صفحه اي هستند. براي توليد ظروف استيل نچسب، روش خاصي براي ايجاد يك رويه زبر روي فلز به كار ميرود تا روكشي كه خاصيت نچسب دارد بر روي آن قرار گرفته و به خوبي محكم شود. كارشناسان عقيده دارند ظروف استيل بهترين نوع ظروف براي پخت غذا هستند چرا كه ضدزنگ، ضد خش و در مقابل فرسودگي مقاوم هستند.
ظروف نچسب
(ماهيتابه اي كه خالي اش خطرناك تر است)
اگر چه پوشش اين ظروف باخراشيدن يا سائيدن كنده ميشود،ولي سازمان غذا و دارو تائيد كرده كه اين ذرات بدون تغييراز بدن عبور مي كنند و دفع مي شوند و خطري براي سلامتي ندارند.ظروف نچسب تنها وقتي مضر ميشوند كه تا دماي بالاتر از C 350 ياF 650 حرارت داده شوند. اين هنگامي رخ مي دهد كه يك ماهيتابه خالي روي شعله گذاشته شده است.در اين حالت لايه نچسب دودي آزاد مي كند كه سمي و آزاردهنده است؛البته از دودي كه روغن هاي معمولي روي حرارت ايجاد مي كنند كمتر سمي است.
ظروف ملامين
( هر چه سنگين تر، بهتر)
اين ظروف بايد داراي مهر استاندارد باشد در غير اين صورت ممكن است از كربنات كلسيم در تهيه آن استفاده شده باشد كه كاملا خطرناك است. ظروف ملاميني تقلبي اغلب داراي جرم خاصي نبوده و سبك ميباشند. جهت براق نمودن ظروف ملامين از پوشش گليزر استفاده مي شود كه در صورت مناسب نبودن يا استفاده طولاني مدت ممكن است آسيب ببيند.
ظروف پيركس
(مناسب براي غذاهاي اسيدي اما با حرارت غير يكنواخت)
اصول توليد ظروف پيركس (مقاوم در برابر حرارت) تفاوتي با ظروف بلور معمولي ندارد. هنگام تهيه ظروف پيركس، افزودن نوعي ماده با نام تجاري «بوراكس» به مواد اوليه باعث مي شود ضريب انبساط ظرف كم شود و در برابر حرارت مقاومت زيادي داشته باشد و ترك نخورد. اين خاصيت باعث مي شود كه ظروف پيركس علاوه بر سرو غذا، در پخت و پز نيز مورد استفاده قرار گيرند. بسياري از ظروف پيركس مخصوص مايكروويو هستند و مي توانند بدون خطر در مايكروويو به كار برده شوند. بعضي حتي روي گاز هم مي توانند گذاشته شوند. با اين وجود بايد از تماس مستقيم اين ظروف با المنت هاي برقي و حرارت مستقيم خيلي زياد اجتناب كرد. ظروف پيركس حرارت را خوب ولي به طور غير يكنواخت منتقل مي كنند. اين ظروف براي پخت و پز در فر و نگهداري مواد غذايي مناسب اند، با غذاهاي اسيدي واكنش نمي دهند و تمام انواع غذاها را مي توان به شكل بي خطر در آنها پخت، اما براي استفاده روي گاز بايد مرتب غذا را در آن هم زد تا حرارت يكنواخت منتقل شود.
ظروف يك بار مصرف
(كف ظرف را خوب نگاه كنيد)
در هنگام استفاده از ظروف يك بار مصرف بايد به علامت اختصاري كه در كف ظرف حك شده توجه كرد:
استفاده از ظروف پلي اتيلني ( PE و پرو پيليني( PP ) كه به رنگ سفيد
مي باشند و عمدتا براي بسته بندي و نگهداري محصولات لبني، روغن و سركه به كار مي روند، براي مواد غذايي گرم و مرطوب بلامانع است.
استفاده از ظروف پلي استايرني فوم دار ( EPS )و ظروف پلي استايرني سفيد رنگ ( HIPS ) براي مواد غذايي گرم و مرطوب مشكلي ايجاد نمي كند ولي براي نگهداري مواد غذايي داغ مثلا با دمايC 140 نامناسب است.
استفاده از ظروف پلي استايرني شفاف( GPPS ) تنها براي
نوشيدني هاي سرد مناسب است و براي مواد غذايي داغ مثل چاي و قهوه مناسب نمي باشد.

توليد ماست غني شده با فيبر رژيمي در كشور

براي نخستين بار در كشور، ماست غني شده با فيبر رژيمي به توليد انبوه رسيد.
دكتر سيداميرمحمد مرتضويان، عضو كميته علمي بهسايت ايران (اولين پايگاه اطلاع رساني علمي تغذيه و سلامت ايران) در اين مورد گفت: در تمام دنيا برخي محصولات غذايي مانند فرآورده هاي لبني با هدف تأمين سلامت مصرف كنندگان با فيبرها غني سازي مي شوند.
وي با اشاره به اينكه توليد ماست غني شده با فيبر رژيمي كه هم اينك در كشور به توليد رسيده با 2درصد فيبر، غني شده است، خاطرنشان ساخت: فيبرهاي رژيمي براي افراد دچار يبوست، گروهي كه كلسترول و تري گلسيريد خون بالايي دارند و افراد مبتلا به ديابت مفيد است.
فيبرها همچون كربوهيدرات ها، چربي ها، پروتئين ها، موادمعدني و ويتامين ها يكي از اركان ششگانه رژيم غذايي انسان ها را تشكيل مي دهند كه توسط آنزيم ها قابل هضم نبوده و از سوي ديگر به دليل نداشتن كالري يا كالري بسيار ناچيز، ارزش غذايي رژيمي داشته و ايجاد چاقي نمي كند.
بسياري از ناراحتي هاي گوارشي با فيبر كافي در غذاي روزمره مرتبط است، فيبرها به دليل آنكه قادر به جذب آب تا ميزان زيادي هستند با افزايش حجم مدفوع، عمل دفع را تسهيل كرده، سبب بهبود نسبي پيوست مي شوند.
اگر چه بدن قادر به هضم فيبرها نيست، ليكن برخي باكتري هاي مفيد روده مي تواند، تعدادي از انواع فيبرها را تخمير كند كه نتيجه فرآيند تخمير، موادي موسوم به اسيدهاي چرب كوتاه زنجير است كه سبب حفظ سلامت ديوار روده كوچك مي شود.
تخليه سريع مدفوع از روده بزرگ از طرف ديگر موجب مي شود كه شانس ابتلا به سرطان روده بزرگ نيز كاهش يابد. زيرا دفع سريع، مانع تماس مواد سمي و سرطان زا با سطح روده مي شود.
برخي فيبرها، «پري بيوتيك» هستند كه غذاهاي اختصاصي ميكروب هاي «پروبيوتيك» (ميكروارگانيسم هايي كه آثار مفيدي بر بدن دارند) به شمار مي روند.
فيبر استفاده شده در اين ماست «پري بيوتيك» به تركيب اينولين است.
فيبر رژيمي محلول قادر است، چند برابر حجم خود آب جذب كند و ژل پرحجمي را تشكيل مي دهد كه حجم زيادي از معده را پر مي كند. به همين دليل فيبر رژيمي محلول يكي از اركان مواد غذايي رژيمي است كه با پركردن معده، مكانيسم احساس سيري را فعال مي كند.
نسبت بالاتر كلسترول HDL در مقايسه با كلسترول LDL باعث كاهش احتمال ابتلا به بيماري هاي قلبي- عروقي مي شود. فيبر رژيمي محلول در طول سفر خود از اثني عشر و روده كوچك مقداري از ليپيدهاي موجود در غذا و نيز اسيدهاي صفراوي را به دام مي اندازد. اسيدهاي صفراوي كه بخشي از مايع سبز رنگ صفرا هستند از كلسترول ساخته مي شوند، بنابراين دفع اين اسيدها باعث مي شود كه جگر مقداري از كلسترول بدن را براي تهيه دوباره آن ها مصرف كند كه تحقيقات پزشكي كاهش 8تا 20درصدي LDL را در نتيجه مصرف 3تا 6گرم فيبر رژيمي محلول نشان داده اند.
مرتضويان با اشاره به اينكه فيبر رژيمي محلول موجب افزايش چسبندگي مواد غذايي و در نتيجه افزايش زمان جذب مواد غذايي مي شود، گفت: فيبرهاي محلول در آب با افزايش چسبندگي مواد غذايي باعث كند شدن تأثير آنزيم ها و به طبع آن كند شدن كل عمل جذب مي شوند. تأثير مهم اين خاصيت جلوگيري از افزايش ناگهاني قند خون است كه براي افراد مبتلا به بيماري ديابت يك مزيت بزرگ به شمار مي رود.
در قسمتي از روده كوچك بافت هاي لنفاوي موسوم به پلاك پيير وجود دارد. گلبول هاي سفيد خون كه نقش اساسي را در سيستم بدن برعهده دارند در پلاك يير پس از تماس با فيبرهاي رژيمي محلول فعال تر شده و اين باعث افزايش قدرت دفاعي بدن در برابر بيماري ها مي شود.
به دليل پر مصرف بودن ماست نسبت به ساير فرآورده هاي لبني، افزودن فيبر به ماست مي تواند، نقش مهمي در تأمين سلامت مصرف كنندگان داشته باشد.

هشدار به والدين سايت هاي غيراخلاقي را فيلتر كنيد

با توجه به اينكه رايانه و فضاي مجازي جزء لاينفك زندگي امروز است در نتيجه والدين نمي توانند فرزندانشان را از دسترسي به فضاي مجازي منع كنند، اما مي توانند با آگاهي و روش هاي متفاوت از آسيب هاي مخرب آن جلوگيري كنند.
استفاده از فضاي مجازي اجتناب ناپذير است، از اين رو بي اطلاعي والدين از چگونگي استفاده از كامپيوتر باعث مي شود كه برخي از فرزندان در زمان استفاده از اينترنت از برخي سايت ها سوءاستفاده كنند.
يكي از راهكارهاي موثر در اين باره، برقراري ارتباطات دوستانه و انتقال تجارب والدين به كودكان است، به طوري كه والدين با فرزندانشان تعامل داشته و آنها را در زمان استفاده از اينترنت همراهي كنند.
رايانه بايد در مكاني باشد كه امكان نظارت بر آن وجود داشته باشد، به طوري كه كودكان احساس نكنند آزادانه و بدون هيچ دغدغه اي مي توانند به سوءاستفاده هاي خود در اينترنت بپردازند.
طولاني شدن استفاده فرزندان از اينترنت هشداردهنده است، لذا والدين بايد زمان استفاده از رايانه را محدود كنند تا آنها از انجام فعاليت هاي اجتماعي خود دور نشوند چون اين موضوع زيان هاي روحي و جسمي فراواني را به همراه دارد.
يكي ديگر از راهكارهاي موجود براي نظارت بر استفاده فرزندان از اينترنت استفاده از نرم افزارهاي فيلتركننده سايت هاي غيراخلاقي است. والدين مي توانند با استفاده از نرم افزارهاي فيلتركننده، سايت هاي غيراخلاقي را از دسترس فرزندانشان دور كنند.
پدر و مادر عزيز به فرزندانتان آموزش دهيد تا از كپي رايت رايگان در اينترنت پرهيز كنند.
در ضمن بايد فرزندانتان را تشويق كنيد تا براي استفاده از مطالب اينترنت از صحت آن مطمئن باشند.

علائم بيماري ايدز

كاهش وزن بيش از 10 كيلوگرم، اسهال مزمن، تبهاي متناوب يا ثابت بيش از يك ماه از علائم بيماري ايدز است.
سرفه مزمن بيش از يك ماه، عفونت پوستي منتشر، تب خالهاي عودكننده، برفك دهاني و بزرگ شدن عمومي غدد لنفاوي از علائم فرعي بيماري ايدز است.
بيش از 80 درصد راه انتقال اين بيماري از طريق تماس جنسي با افراد آلوده است و از ديگر راههاي سرايت ايدز نيز مي توان به تزريق خون و فرآورده هاي خون آلود، سرنگ مشترك، به ويژه در ميان معتادان تزريقي، انتقال از مادر آلوده به جنين در دوران حاملگي و وضع حمل يا كمي بعد از زايمان اشاره كرد.
پيوند بافت آلوده، خال كوبي، سوراخ كردن گوش، مسواك و استفاده از تيغ مشترك راههاي ديگر انتقال ويروس ايدز است كه بيشترين آمار انتقال متعلق به گروه بالغين 20 تا 45 سال با 75تا 90 درصد است و سپس شيرخواران و نوزادان متولد شده از مادر آلوده كه 25 تا 30 درصد از مبتلايان را شامل مي شود.
بيماري ايدز مجموعه اي از علائم است كه در اثر ضعف دستگاه دفاعي بدن انسان و علائم مربوط به عفونتهاي فرصت طلب خود را نشان مي دهد. عامل بيماري، ويروس HIV است كه سبب نابودي سلولهاي دفاعي بدن شده و اين عفونت در تمام دوران زندگي انسان ادامه پيدا مي كند.
تماس عادي در محيط كار، جامعه و مدرسه انتقال ويروس را در پي ندارد و پيونديها، دياليزيها، هموفيليها، تالاسميها، معتادان تزريقي، همسر فرد مبتلا، تماس جنسي خارج از روابط زناشويي، هپاتيتيها، خالكوبي دسته جمعي مبتلايان به بيماري هاي آميزشي، ملوانان، رانندگان عبوري از مرزها، فرزندان مادران آلوده و جوانان از جمله گروه هايي هستند كه در معرض خطر ابتلا به اين بيماري هستند.
مراحل انتقال ويروس
¤ در مرحله اول عفونت حاد بعد از چند هفته از انتقال ويروس به بدن رخ مي دهد و علائمي از جمله تب و گلودرد، درد عضلاني، بزرگي غدد لنفاوي، درد مفاصل، سردرد، ضعف، بيحالي، بي اشتهايي، تهوع، استفراغ، كاهش وزن، بثورات جلدي كه طي يك تا دو هفته بهبود مي يابد از علائم مرحله اول انتقال اين ويروس است.
¤ مرحله دوم بدون علائم بوده و از 15 تا 17 سال طول مي كشد كه در فرد هيچگونه علائمي مشاهده نمي شود ولي براي ديگران آلوده كننده است؛ در مرحله سوم نيز بزرگي منتشر، پايدار و قرينه غدد لنفاوي به جز كشاله ران حداقل سه ماه طول مي كشد.
¤ در مرحله قبل از ايدز نيز شاهد كاهش وزن بيش از 10 درصد، اسهال و تب بيش از يك ماه، عرق شبانه، خستگي، ضعف، بي حالي و عفونتهاي فرصت طلب خواهيم بود.
¤ مرحله نهايي، عفونت HIV است كه در اين مرحله ايمني به شدت افت نموده و فرد مبتلا به انواع عفونتهاي فرصت طلب و سرطانها مي شود كه در نهايت بيمار را از پا درمي آورد. در بررسي اوليه آنتي باديهاي ضدويروس را چك كرده و در صورت مثبت بودن با يافتن آنتي ژنهاي ويروس آن را اثبات مي كنيم.
اين بيماري درمان قطعي و واكسن ندارد و تنها راه مبارزه با ايدز پيشگيري است. پايبندي به اصول اخلاقي و خانوادگي و پرهيز از تماسهاي جنسي مشكوك، استفاده از كاندوم، پرهيز از رابطه جنسي مقعدي، كنترل خون و فرآورده هاي خوني، عدم استفاده از سرنگهاي مشترك، عدم استفاده از مسواك و تيغ ريش تراشي مشترك، عدم بارداري زنان آلوده و پرهيز از خالكوبي از جمله راههاي پيشگيري است.

سن فراموشي در ايران

تعداد مبتلايان به بيماري آلزايمر در ايران در حالي به بيش از 650 تا 700 هزار نفر و سن ابتلا به آن به زير 60 سال رسيده كه كارشناسان از ابتلاي بيش از يك ميليون نفر از جمعيت سالمندان كشور به اين بيماري در سه دهه آينده خبر مي دهند.
آلزايمر شايع ترين نوع «زوال عقل در سنين پيري» است. در اين بيماري تحليل رفتن و كاهش تدريجي بافت مغز باعث زوال عملكرد و توانايي عقلاني مي شود. آلزايمر با توانايي فكر كردن استدلال و ارتباط اجتماعي فرد رابطه دارد و مي تواند منجر به ناتواني او در مراقبت از خود شود.
با توجه به شيوع قابل ملاحظه بي سوادي و كم سوادي در جامعه سالمندان كشور و افزايش سن اميد به زندگي و پيرشدن جمعيت طي سالهاي آتي، ضرورت برنامه ريزي به منظور پيشگيري و در صورت ابتلا، درمان بيماري فراموشي با توجه به فشار سنگين بهداشتي، اجتماعي و اقتصادي اين بيماري ضروري است.
بيماري فراموشي كه از آن به زوال عقل نيز ياد مي شود مجموعه بيماريهايي است كه در آنها فرد به تدريج و به طور پيشرونده، تواناييهاي عالي مغز را از دست داده و منجر به آسيب در زندگي فردي و اجتماعي بيمار مي شود.
زوال عقل در سنين پيري (دمانس) بيش از 100 علت دارد كه 50 تا 70 درصد آن را آلزايمر تشكيل مي دهد . بيماري دمانس عموما در سنين بالاي 65 سالگي رخ داده و اختلالات حافظه و فراموشي در سنين جواني به دليل ديگري بروز مي كند.
براساس مطالعات جهاني در سال 2005 در كل دنيا 524. ميليون نفر به دمانس (فراموشي) مبتلا بوده اند كه پيش بيني شده اين رقم در سال 2040 به 80 ميليون نفر برسد.
آلزايمر بيماري است كه 2 تا 5 درصد افراد مسن را درگير مي كند و گاهي هم به اشخاص جوانتر حمله مي كند.
در واقع، آلزايمر نوعي بيماري ناهمگن از نظر ژنتيكي است كه در تمام نژاد ها ديده مي شود. در اكثر موارد آلزايمر در اشخاص مسن و در فاصله زماني 8 تا 20 سال به تدريج رشد مي كند. قرباني اين بيماري ابتدا افت حافظه پيدا مي كند و اغلب گم شدن حتي در خانه خود بيمار نيز پيش مي آيد. به مرور زمان، بيمار جهت يابي خود را به شدت از دست مي دهد، اشخاص و حتي اعضاي خانواده خود را نمي شناسد، هيجانهاي كودكانه نشان مي دهد و از عهده نظافت خود و لباس پوشيدن بر نمي آيد.
به گفته سازمان نظام پزشكي هر 7 ثانيه يك نفر در جهان به آلزايمر مبتلا مي شود از اينرو تعداد مبتلايان به اين بيماري در ايران بيش از 650 تا 700 هزار نفر است.
متأسفانه آلزايمر به شدت در سالمندان جامعه رو به افزايش است، مطالعات پس از مرگ نشان مي دهد بيشترين مبتلايان به اين بيماري در دهه هاي هفتم، هشتم و نهم زندگي خود در اثر آلزايمر فوت كرده اند.
بالا بودن فشار خون، بالا بودن كلسترول، استرسهاي محيطي و فيزيك، تغذيه نامناسب، نبود ويتامينها و اصلاح و سابقه فاميلي مهمترين علل ابتلا به آلزايمر است افرادي كه در خانواده خود بيمار آلزايمري دارند 5 تا 7 برابر جمعيت عمومي به اين بيماري مبتلا مي شوند.
آمار جهاني بروز بيماريهايي همچون آلزايمر در كشورهاي در حال توسعه 66 درصد است و اين آمارها حاكي از آن است كه طبقات پايين تر جامعه تاثيرات منفي بيشتري از اين بيماري مي گيرند. ابتلاي بيش از يك ميليون نفر از جمعيت سالمندان كشور به اين بيماري در سه دهه آينده اجتناب ناپـذير است.