موها امكان ابتلا به سكته را نشان مي دهند

پژوهشگران كانادايي در تحقيقات خود نشان دادند كه خطر بروز يك سكته قلبي و ارتباط آن با هورمون استرس در ساقه موها نوشته شده است.
محققان دانشگاه اونتاريوي غربي با انجام آزمايش جديدي موفق شدند ارتباط ميان استرس مزمن و حملات قلبي را در موها پيدا كنند.
اين تيم پژوهشي تكنيكي را توسعه دادند كه از طريق يك آزمايش مو مي تواند سطوح كلسترول بدن را اندازه گيري كند و به اين ترتيب به يك ارزيابي دقيق از فشار استرسي كه منجر به بروز سكته قلبي مي شود دست يابند.
به گفته اين دانشمندان، در دوره هاي عصبي بودن و خستگي زياد، سطح هورمون استرس تا حد قابل توجهي افزايش پيدا مي كند. تاكنون با انجام آزمايش خون، ادرار يا بزاق امكان اندازه گيري سطح اين هورمون وجود داشت. اين در حالي است كه اين متدهاي رايج قادر نيستند روند افزايش هورمون را در يك دوره طولاني بررسي كنند.
دانشمندان كانادايي دراين خصوص توضيح دادند: «استرس به راحتي قابل رديابي نيست، ما مي دانيم كه به طور متوسط موها يك سانتيمتر درماه رشد مي كنند و در ساقه مو كلسترول وجود دارد. بنابراين اگر يك نمونه مو به طول 6 سانتيمتر را بگيريم و تمركز كلسترول را در آن اندازه گيري كنيم مي توانيم سطح استرس در 6 ماه گذشته را تعيين كنيم.»
براساس گزارش فاكس نيوز، اين محققان با هدف آزمايش تكنيك جديد خود، نمونه هاي موي 3 سانتيمتري 56 بيمار را كه به دليل سكته قلبي تحت درمان قرارداشتند و نمونه موي 3سانتيمتري 56 بيمار ديگري كه به دلايل غير از سكته قلبي تحت درمان بودند را گرفتند.
آنان مشاهده كردند كه سطوح كلسترول در بيماران با مشكلات قلبي نسبت به گروه كنترل بسيار بالاتر بود.
همچنين اين تحقيقات نشان دادند با وجود اينكه در هر دو گروه بيماريهايي از قبيل ديابت، فشارخون، سيگار، سوابق خانوادگي در داشتن بيماريهاي مزمن يا ساير فاكتورهاي خطري كه مي توانند جداي از مشكلات قلبي، سطح كلسترول را افزايش دهند وجود داشت، اما سطح كلسترول در بيماراني كه يك تجربه سكته قلبي را پشت سرگذاشته بودند كمي بالاتر از بيماران گروه كنترل بود.
به گفته اين دانشمندان، كلسترول موجود در موها مي تواند يك ارزش پيش بيني كننده قابل توجه براي كساني كه از بيماريهاي قلبي رنج مي برند به شمار مي رود.

كم خوري از عواقب بي خوابي مي كاهد

پژوهشگران آمريكايي در تحقيقات خود نشان دادند كه كم خوري مقاومت دربرابر خواب را سه برابركرده و عواقب منفي ناشي از بي خوابي را كاهش مي دهد.
محققان مدرسه پزشكي سنت لوئيس دانشگاه واشنگتن با آزمايش بر روي پشه ميوه (مگس سركه) دريافتند كه اين حشرات زماني كه گرسنه مي مانند بدون نتايج منفي بي خوابي مي توانند به راحتي بيدار بمانند.
اين دانشمندان ژني به نامLsd2 را درمگس سركه كشف كردند. اين ژن مسئول اصلي متابوليسم چربيها است. به همين منظور اين محققان مگسهايي را ايجاد كردند كه در آنها اين ژن خاموش شده بود و سپس به اين مگسهاي بدون اين ژن گرسنگي دادند.
نتايج اين بررسيها نشان داد كه گرسنگي زمان مقاومت مگسهاي سركه در برابر بي خوابي را سه برابر كرد.
به گفته اين محققان، يكي از مهمترين عوارض منفي پرخوري نياز شديد به خواب است به طوري كه بسياري از افراد پس از خوردن ناهار قادر به ادامه كار نيستند و بايد ساعاتي را به خواب اختصاص دهند.
نتايج يك تحقيق اخير نشان مي داد كه خوابيدن كم، اشتها را افزايش مي دهد و بدن مي تواند قندهاي بيشتري را بسوزاند.
به همين دليل اين دانشمندان درصدد برآمدند كه ارتباط بين كم خوابي و گرسنگي را هم بررسي كنند.
براساس گزارش ساينس نيوز، نتايج اين كشف مي تواند راهي جديد درتوسعه يك هدف درماني درمبارزه با بي خوابي و خواب آلودگي را نشان دهد.

نقش فلفل در سرطان پوست

مصرف پودر فلفل و غذاهاي بسيار تند در درازمدت مي تواند منجر به بروز سرطان پوست شود.
نتايج تحقيقات دانشمندان مؤسسه هورمل دانشگاه مينه سوتا مي تواند ميليونها شيفته طعمهاي بسيار تند را در تمام دنيا دچار نااميدي كند.
اين دانشمندان درتحقيقات خود خطرات پنهان در «گاپسايسين»، ماده تندفلفل را كه همچنين در توليد پمادهاي تسكين دهنده درد نيز مورد استفاده قرارمي گيرد مورد بررسي قرار دادند.
بنابراين به دليل استفاده از كاپسايسين در اين پمادها اين ماده نه تنها از راه غذاهاي تند بلكه از راه پوست نيز جذب بدن مي شود.
درحقيقت از يك طرف نتايج تحقيقات متعددي نشان مي دهد كه كاپسايسين در القاي مرگ سلولي سلولهاي توموري فعال است و از طرف ديگر نتايج اين تحقيقات جديد حاكي از آن است كه اين ماده مي تواند خود به عنوان يك عامل سرطان زا رفتار كند.
به گفته اين محققان، مصرف اين عنصر سازنده تندي فلفل ازطريق «گيرنده فاكتور رشد اپيدرمي» (EGFR) و موجب التهاب بافت پوست و درنتيجه ايجاد تومورهاي پوستي مي شود.
اين دانشمندان براي كاهش دردكمر موشها كاپسايسين را به صورت موضعي بر روي پوست پشت اين حيوانات قرار دادند.
براساس گزارش كالري لب، نتايج اين تحقيقات نشان داد كه در طول درمان با كاپسايسين، سطح آنزيم التهابي «سيكلوكسيژناز»(COX-2) افزايش يافت و در روي پوست موشها تومور ايجاد كرد.

تجزيه قرصهاي دو هزار ساله

باستان شناسان آمريكايي DNA گياهان به كار رفته در قرصهايي كه در يك كشتي غرق شده باستاني پيدا شده بودند را تجزيه كردند و موفق شدند مواد به كار رفته در اين قرصهاي با قدمت دو هزار ساله را شناسايي كنند.
130 سال قبل از ميلاد يك كشتي چوبي كه دارو و ظروف شيشه اي را از سوريه حمل مي كرد در خليج توسكاني در ايتاليا غرق شد.
باستان شناسان اين جواهر تاريخي با ارزش را 20 سال قبل كشف كردند و اكنون براي اولين بار باستان-گياه شناسان آمريكايي قرصهايي را كه در اين كشتي حمل مي شده و به دست پزشكان چيره دست يونان باستان ساخته شده بودند را مورد بررسي و تجزيه قرار دادند.
تجزيه DNA اين قرصها نشان مي دهد كه در دو هزار سال قبل براي ساخت اين قرصها از 10 گونه مختلف گياهي از باميه تا كرفس استفاده شده است.
«آلين تواويد» از موزه ملي تاريخ طبيعي موسسه
اسميت سونيان در واشنگتن در اين باره گفت: «براي اولين بار ما موفق شديم آن چيزي را كه تاكنون تنها در متون پزشكي نوشته شده توسط جالينوس و دسقيروطوس، دو پزشك مشهور دنياي باستان خوانده بوديم به صورت فيزيكي بررسي كنيم.»
جعبه اين قرصها در سال 1989 در اين كشتي كشف شد. در اين جعبه داروهايي وجود داشتند كه بعد از گذشت دو هزار سال ماندن زير آبها هنوز به صورت خشك باقي مانده بودند.
اين دانشمندان DNA دو قرص را تجزيه كرده و آنها را با تواليهاي موجود در پايگاه ژنتيكي «ژن بانك» موسسه ملي بهداشت آمريكا مقايسه كردند.
به اين ترتيب مشخص شد كه در اين قرصها گياهاني چون هويج، كرفس، پياز وحشي، تربچه، بلوط، كلم، يونجه و بومادران به كار رفته اند.
همچنين در اين قرصها يك تكه از باميه استخراج شد كه خاستگاه آن احتمالاً در شرق آسيا، هند يا اتيوپي بوده است.
اين گياه شناسان افزودند: «بخش اعظم اين گياهان در دنياي باستان براي درمان بيماريها استفاده مي شده است.»
اين قرصها جريان خون را در محل زخمها آهسته مي كردند و «پدانيوس دسقيروطوس»، پزشك و داروساز رمي در قرن اول پس از ميلاد در نوشته هاي خود شرح داده است كه هويج همانند يك اكسير ويژه مي تواند براي حل يك سري از مشكلات استفاده شود.
تجزيه هاي اوليه اين قرصهاي باستاني نشان مي دهند كه اين قرصها همچنين دانه هاي آفتاب گردان نيز به كار رفته اند. آفتاب گردان گياهي است كه تاكنون تصور مي شد در دنياي باستان و قبل از اينكه اروپاييها در سال 0140 آمريكا را كشف كنند وجود نداشته است.
در صورتي كه نتايج اين بررسي ها تأييد شود، گياه شناسان بايد تاريخ سنتي مربوط به گياهان و گسترش آنها را بازنويسي كنند.
براساس گزارش نيوساينتيست، اين دانشمندان اميدوارند كه بتوانند داروي ويژه اي را كه جالينوس در قرن دوم پس از ميلاد شرح داده و محتوي بيش از 08 گياه مختلف است كشف كنند.
اين محققان افزودند: «كشف اين داروها مي تواند راههاي جديدي را براي تحقيقات داروشناسي بگشايد.»

خطر نابودي پنگوئن ها تا پايان قرن

گروهي از دانشمندان بين المللي هشدار دادند كه تا پايان قرن از هر18 پنگوئن 10 پنگوئن نابود خواهدشد.
22محققي كه دركنفرانس بين المللي پنگوئن در بوستون آمريكا گردهم آمده بودند هشدار دادند كه زندگي اين پرندگان قطبي درمعرض تهديدات بسياري قرار دارد.
كمبود غذا، تغييرات آب و هوايي، صيد بي رويه و نفتي كه آبها را آلوده مي كند از جمله اين تهديدات به شمار مي روند.
اين دانشمندان با تاكيد بر اينكه تاپايان قرن از هر 18پنگوئن 10 پنگوئن نابود خواهدشد اظهارداشتند كه پنگوئن هاي «گالاپاگوس» و پنگوئن هاي «هامبولدت» كه در سواحل پرو و شيلي ساكن هستند به دليل كاهش ماهي براي خوردن مجبور به مهاجرت شده اند.
براساس گزارش نيوز وايز، پنگوئن هاي گالاپاگوس تا پايان قرن با 30درصد احتمال انقراض مواجهند.
همچنين پنگوئن هاي امپراتور كه قهرمان اصلي فيلم مستند علمي «رژه پنگوئن ها» هستند در صورتي كه نتوانند خود را با تغييرات آب وهوايي و تغيير فصول توليد مثل و مهاجرت سازگاركنند تا سال 2100 نابود خواهندشد.
ازسويي ديگر آلودگي مزمن آبها در اثر تخليه غيرقانوني نفت توسط كشتي ها ازديگر خطرهايي است كه پنگوئن ها را به شدت درمعرض خطر قرار مي دهد.

براي حفظ سلامتي از پله بالا برويد

پژوهشگران ايرلندي تاكيد كردند: بالارفتن از پله مي تواند به حفظ تناسب اندام و در نتيجه بهره مندي از سلامت بيشتر كمك كند.
اين محققان پس از تجزيه و تحليل پيامدهاي بالارفتن از پله ها يك يا دو نوبت در طول يك روزكاري به اين نتايج دست يافته اند.
روزنامه گلوب اند ميل به نقل از پروفسور كولين بورهام استاد انستيتوكالج دانشگاهي دوبلين دربخش ورزش و سلامت نوشت: نكته اصلي دراين پژوهش اين است كه بالارفتن از پله ها از معدود فعاليتهاي روزانه است كه از حد خفيف تا شديد قابل انجام است، تغيير نمي كند، نياز به استفاده از وسيله خاصي هم ندارد و درعين حال انجام آن احمقانه به نظر نمي رسد.اين تحقيق روي 8 زن فارغ التحصيل دانشگاه دوبلين انجام گرفت كه در نوبت ها و دوره هاي مختلف از پله ها بالا مي رفتند.محققان دريافتند: پس از پايان دوره درمقايسه با گروه كنترل در زناني كه از پله بالا مي رفتند 17 درصد تناسب آيروبيك افزايش يافت و كلسترول بد در خون آنها نيز 8درصد كاهش پيدا كرد.