آيا مصر در دست مبارك مي ماند؟ (يادداشت روز)

«دولت مصر حق دارد با تحت الشعاع قراردادن نتايج انتخابات از پيروزي اسلام گرايان جلوگيري كند.»، «يك انتخابات آزاد و قانوني يك دولت اسلام گرا را در قاهره روي كار مي آورد.» اين دو گزاره دقيق از انتخابات پارلماني مصر است. گزاره اول يك روز قبل از برگزاري دور اول انتخابات در سرمقاله روزنامه دولتي «الاهرام» مصر درج گرديد و گزاره دوم توسط «فتحي سرور» رئيس پارلمان مصر سه روز قبل از برگزاري دور اول انتخابات اخير بيان شد. اين دو گزاره به تنهايي نشان مي دهند كه دولت حسني مبارك به قيمت رسوايي آشكار رژيم مصر از برگزاري واقعي انتخابات جلوگيري كرده است.
دور اول و دوم انتخابات پارلمان مصر در روزهاي يكشنبه 7 و 14 آذرماه برگزار شد. در اين ميان به غير از حزب حاكم- يعني حزب ملي دمكراتيك- هيجده حزب ديگر كه مهمترين آنها چهار حزب اخوان المسلمين، ناصري، الوفد و التجمع بودند در دور اول انتخابات شركت كردند اين در حالي بود كه رژيم مبارك حداقل دوهزار عضو فعال اين گروهها كه شامل يكهزار و چهارصد عضو اخوان المسلمين بود را دو ماه قبل از روز رأي گيري بازداشت و از انجام تبليغات انتخاباتي اين جريان جلوگيري كرد. اين احزاب در دور دوم، انتخابات را تحريم كردند و حزب حاكم به تنهايي با خود رقابت كرد! در مورد اين انتخابات گفتني هايي وجود دارد:
1- انتخابات مجلس در مصر به خودي خود اهميت ندارد چرا كه رئيس جمهور بعنوان رئيس قوه مجريه مستقيماً اداره كشور را در اختيار دارد و نقش مجلس بسيار محدود است. اما در عين حال حضور گروهها در مجلس از يك سو به معناي قانوني شمردن آنان تلقي مي شود و از سوي ديگر وضعيت احزاب در مجلس- تحت شرايطي- مي تواند در انتخابات رياست جمهوري تأثيرگذار باشد به همين دليل گروههايي نظير اخوان المسلمين در دوره حكومت مطلقه حسني مبارك ترجيح داده اند كه فقط بخشي از كرسي هاي پارلمان را در اختيار بگيرند تا از يك سو از حساسيت حكومت نسبت به خود بكاهند و از سوي ديگر راهي به آينده بگشايند.
2- رژيم مصر در سال هشتاد و چهار شمسي قانون انتخابات را تغيير داد. پيش از اين مجلس ملي- مجلس الشعبي- از ميان چند كانديداي رياست جمهوري يك نفر را برمي گزيد و سپس به رفراندوم مي گذاشت تا مردم با رأي بله يا خير نظر خود را در مورد كانديداي معرفي شده بيان كنند. با تغيير قانون انتخابات، مردم مستقيماً در مورد كانديداهاي رياست جمهوري رأي مي دهند. در سال هشتاد و چهار كه قانون انتخابات تغيير كرد، عده اي آن را پايان دوره حكومت خاندان مبارك بر مصر ارزيابي كردند ولي عملكرد اين رژيم در انتخابات اخير مجلس اين گمانه زني را باطل كرد و نشان داد حتي كورسويي از برگزاري انتخابات آزاد و مردمي رياست جمهوري در سال آينده وجود ندارد. اين در عين حال عمق بي ريشگي رژيم مصر را هم نشان داد.
3- انتخابات هفتم و چهاردهم آذرماه بدون هرگونه نظارتي انجام شد در انتخابات گذشته هيأت قوه قضائيه كه تركيبي از قضات منصوب مبارك و قضات منتخب مجلس ملي بود بر انتخابات نظارت نيم بندي داشت. اين نظارت با تغيير قانون به «كميسيون عالي انتخابات» كه توسط قوه مجريه تعيين مي شود، واگذار گرديد كه به معناي لغو نظارت است. كميته عالي انتخابات هرگونه استفاده از شعارهاي اسلامي در انتخابات را ممنوع كرد و اين در حالي بود كه اخوان در مصر با شعار «اسلام راه حل است» شناخته مي شود. رژيم مبارك در بسياري از استانها، كانديداهاي نمايندگي مجلس اخوان را به زندان انداخت و برگزاري انتخابات در استان هاي اسكندريه، السويس و اسماعيليه را لغو كرد. نيروهاي امنيتي در روز رأي گيري دور اول صدوهشتاد و شش عضو اخوان را بازداشت كردند. در استانهاي پورسعيد، دمياط، الشرقيه، البحيره و الا قهليه و شهرهاي سمنود و كفرالزيات و منطقه قنا در جنوب مصر ميان مردم معترض به روند انتخابات و پليس درگيري روي داد كه به كشته شدن حداقل 4 نفر و زخمي شدن بيش از پنجاه نفر منجر شد. در نهايت رژيم مصر پس از پايان شمارش آراء در دور اول اعلام كرد كه هيچكدام از كانديداهاي وابسته به اخوان المسلمين به مجلس راه نيافته اند!
4- انتخابات دور اول براساس اعلام رسمي دولت با شركت تنها بيست و پنج درصد- از چهل ميليون- واجدان شرايط رأي برگزار شده است و حال آنكه حتي حاميان غربي رژيم مبارك عدد واقعي شركت كنندگان را حداكثر ده درصد برشمرده اند. روزنامه انگليسي «فايننشال تايمز» پس از اعلام رسمي نتايج انتخابات نوشت: «اين يك تئاتر كمدي بود. دولت مصر ديگر نه مي تواند مردم خود را بفريبد نه متحدان بين المللي خود را. نتايج اعلام شده رسمي بيان كننده واقعيت نيست چرا كه شركت واقعي مردم كمتر از ده درصد بوده است.» با اين وصف مي توان گفت اگرچه رژيم مبارك درصدد بود از طريق برگزاري انتخاباتي كنترل شده، موقعيت خود را تحكيم بخشد، روند انتخابات چالش فراروي اين رژيم را بسيار گسترش داد به گونه اي كه احزاب مسالمت جويي نظير اخوان، ناصري و الغد را به سمت خيابانها كشانده است در واقع رژيم مبارك اينك اقدامات اعتراضي و حتي انقلابي را به تنها راه استيفاي حقوق مردم تبديل كرده است.
5- اخوان المسلمين در اين انتخابات حداكثر حسن نيت خود را نشان داد. تا جايي كه اين جريان بسيار ريشه دار مصر از سوي رقباي خود به مماشات با رژيم نامشروع مبارك متهم گرديد. در اين انتخابات، اخوان المسلمين- به دليل غير قانوني قلمداد شدن از سوي رژيم- تنها مي توانست كانديداهايي را بصورت منفرد و مستقل معرفي كند. اين جريان يكصد و سي كانديدا را معرفي كرد و تنها به سي درصد كرسي ها نظر دوخته بود و حال آنكه در يك انتخابات آزاد قادر است بيش از هشتاد درصد كرسي ها را بدست آورد. جريان اخوان كه اينك در بيش از هفده كشور اسلامي فعال بوده و در سه كشور -تركيه، فلسطين و سودان- دولت سازي كرده است، بر مبناي مبارزه پارلمانتاريستي و مسالمت آميز حركت مي كند و شعار خود را آشكارا تشكيل حكومت اسلامي قرار داده است. روند كنوني مصر اعضاي اين جريان پرقدرت را به سوي تجديدنظر در روش هاي مسالمت آميز سوق مي دهد اين نكته اي است كه از نگاه ناظران مخفي نمانده است. وقتي محمد بديع رهبر اخوان المسلمين شركت در دور دوم انتخابات را تحريم كرد مورد استقبال شديد رهبران احزاب ديگر قرار گرفت و «بديع» گفت راهي جز تجديدنظر در روش ها باقي نمانده است.
6- آمريكايي ها در اين انتخابات از روش نفاق آميز پيروي كردند آنان از يك سو اعلام كردند كه از نحوه برگزاري انتخابات «متأثر» و «نگران» هستند و از سوي ديگر نتايج را پذيرفتند. فيليپ كرولي سخنگوي وزارت خارجه آمريكا در روزي كه رسماً نتايج دور اول انتخابات مصر اعلام شد به خبرنگاران گفت «اعمال محدوديت ها در روز رأي گيري، آمريكا را متأثر و نگران كرده است» در واقع اين سطح از انتقاد به معناي پذيرش نتايج تلقي شد تا جايي كه «فايننشال تايمز» نوشت: «زماني كه آمريكا درباره اين انتخابات ابراز نااميدي كرد، در حقيقت تعبير بسيار سطحي براي اين امر به كار برد» بعضي از تحليلگران سياسي با اشاره به اجازه مصر به حضور اخوان در انتخابات پنج سال پيش نوشتند در آن شرايط سياست دولت آمريكا اين بود كه رژيم هاي هم پيمان عرب خود را به پذيرش سطحي از دمكراسي- براي ابقاء اين رژيم ها- وادار كند از اين رو فضاي انتخابات در مصر و فلسطين تا حدي باز شد كه به ورود 88 عضو اخوان به پارلمان مصر و كسب هفتاد و پنج درصد كرسي هاي پارلمان فلسطين توسط حماس انجاميد، آمريكا اين بار نمي خواست شاهد به قدرت رسيدن اسلام گراها از طريق انتخابات باشد.
7- رژيم مبارك در مصر دو رقيب بالقوه دارد كه يكي اخوان المسلمين بانفوذ گسترده در ميان توده هاي مردم و ديگري «جبهه ملي تغيير» به رهبري محمد البرادعي با نفوذ قابل توجه در ميان سطحي از نخبگان.
اين انتخابات نشان داد كه سيستم سياسي مصر در برابر مخالفانش ناتوان است و ديري نخواهد پائيد كه در موج مخالفت هاي سياسي غرق شود. از منظر سياسي جريان ديرپاي اخوان مترصد فرصت است تا از طريق معرفي كانديداي خود و يا ائتلاف با كانديدايي كه مي تواند «حلقه وصل به آينده» تلقي شود قدرت را بدست بگيرد. اما انتقال قدرت در رژيمي كه پيوندهاي مستحكمي با خارج از مرزهاي خود دارد و عليرغم فقدان مقبوليت داخلي مي تواند با دست باز مخالفانش را سركوب كند، پيچيدگي خاص خود را دارد. رژيم مبارك در اين ماجرا هوشمندانه عمل نكرد چرا كه مي توانست حضور يك فراكسيون كوچك از مخالفان را در پارلماني كه خيلي هم اقتدار ندارد، تحمل كند و آنان را شريك سرنوشت رژيم گرداند. كنار زدن جنبش اخوان، جبهه ملي تغيير، حزب الوفد، حزب الغد و... رژيم مبارك را در وسط ميداني بي شريك قرار داد اين درحالي است كه تكيه بر كمك خارجي تا حدي مي تواند يك رژيم را حفظ كند و حد آن براي مبارك تا آنجاست كه دولت آمريكا بگويد بقاي اين دولت بر هرج و مرج ترجيح دارد.
8- اين انتخابات با همه آنكه تحت كنترل شديد رژيم مبارك برگزار گرديد، براي مبارك بسيار تلخ بود.
روزنامه «الدستور» مصر تيتر خود را اينگونه انتخاب كرد: «مصر زير آتش انتخابات است» و «سخت ترين نبرد انتخاباتي از اوايل دهه هشتاد ميلادي» اين روزنامه با نگاه به برخوردهاي امنيتي شديد رژيم مصر، آن را «نبرد تسويه» خواند. روزنامه الجمهوريه وابسته به مبارك نوشت: «دولت از سوي جنبش اخوان، جنبش قبطي ها- مسحيان و دولت آمريكا تحت فشار است و در مقابل هرج و مرج مقاومت مي كند» همطراز خواندن اخوان با قبطي ها كه كمتر از 7 درصد جمعيت مصر را شامل مي شوند و يا مشابه خواندن اخوان با آمريكا براي آن بود كه رژيم راهي براي فرار در مقابل هواداران مصمم اخوان پيدا كند و حال آنكه خود دولت مصر براي آنكه غرب را به نتيجه بخش بودن روش برخورد با اخوان دلگرم كند با صراحت مي گفت اگر كوتاه بيائيم دولتي اسلامي گرا در قاهره مستقر مي شود. روزنامه الاهرام نيز روز قبل از دور اول انتخابات در تيتر اصلي خود نوشت: «خطرناك ترين انتخابات در مصر» اين روزنامه اضافه كرد مصر بايد بين ثبات و هرج و مرج يكي را برگزيند.الاهرام آشكارا نفي انتخابات را مطلوب مي دانست و لذا سردبير آن در سرمقاله اين روزنامه نوشت: «هيتلر هم از طريق انتخابات به قدرت رسيد.» اين مواضع بخوبي نشان مي دهد مصر قافيه را باخته است و توسل به ديكتاتوري را تنها راه بقاء خود مي داند و حال آنكه همه مي دانند دوره ديكتاتوري به پايان رسيده است.
سعدالله زارعي

گزارش كيهان از ژنو
جليلي: 1+5 بايد درباره ترور دكتر شهرياري پاسخگو باشد

دور جديد مذاكرات ميان ايران و گروه 1+5 ديروز در حالي در ژنو آغاز شد كه نماينده كشورمان خواستار پاسخگويي غرب در قبال ترور دانشمندان هسته اي ايران شد.
به گزارش كيهان، در اين مذاكرات كه با حضور سعيد جليلي، دبير شوراي عالي امنيت ملي ايران و خانم كاترين اشتون، مسئول سياست خارجي اتحاديه اروپا و نماينده 1+5 در مذاكرات، و تعدادي از كارشناسان دوطرف در حال برگزاري است، دكتر سعيد جليلي سخنان خود در دور اول گفت وگو با گروه 1+5 را به طور كامل به محاكمه غرب و 1+5 بابت ترور دكتر مجيد شهرياري اختصاص داد.
وي كه رئيس هيئت مذاكره كننده ايراني است با اشاره به اين كه «هفته قبل همين روز و همين ساعت دو دانشمند ايراني در تهران هدف ترور قرار گرفتند و يكي از آنها به شهادت رسيد» گفت: «دو دانشمند ترور شده ايراني متخصصان بسيار برجسته اي در جهان علم بودند و معضل امروز جهان كساني هستند كه وقتي از حيث توان استدلال و بحث منطقي به بن بست مي خورند، به اقدامات تروريستي روي مي آورند.»
جليلي در ادامه با بيان اين كه «ملت ما امروز بزرگترين قرباني تروريسم بوده» گفت: «ايران تاكنون 13000 نفر از شهروندان خود را در اثر حملات تروريستي گروه منافقين كه مورد حمايت غرب است از دست داده است و اين بار هم همان روند در حال تكرار است.»
دكتر جليلي در ادامه سخنان خود خطاب به كاترين اشتون اظهار داشت: «با اين حال ترور اخير دو دانشمند هسته اي ايران يك نمونه متفاوت است چرا كه يكي از اين دو نفر در فهرست تحريم قطعنامه شوراي امنيت قرار داشته است و ديگري هم جزو دانشمندان هسته اي شناخته شده ايران بوده است.»
جليلي تاكيد كرد: «جان ساورز رئيس سرويس اطلاعات خارجي انگليس چند هفته قبل از ترور به صراحت اظهارات خاصي در مورد انجام عمليات اطلاعاتي در ايران بر زبان آورده بود و پس از انجام ترور هم سايت رسمي وزارت خارجه اسرائيل در مقاله اي رسمي نوشت اين ترور با هدف ضربه زدن به برنامه هسته اي ايران و جلوگيري از اتمي شدن ايران انجام شده است.»
جليلي با بيان اينكه «اين سخنان مفهوم كاملا خاصي دارد»، سؤال كرد كه چرا دنيا در مقابل اقدام تروريستي و اعتراف صريح برخي كشورها به مشاركت در آن سكوت كرده است و چرا 1+5 اين اقدام را محكوم نكرد؟
دبير شوراي عالي امنيت ملي كشورمان خطاب به اشتون اضافه كرد: «دست زدن به اقدامات تروريستي با هدف جلوگيري از دسترسي ايران به علم تلفيقي از روحيه فاشيستي و روحيه قرون وسطايي است كه بي شك مستحق محكوميت است اما اين اقدامي است كه تا به حال انجام نشده است.»
جليلي در بخشي از اين جلسه براي احترام به روح بلند شهيد شهرياري براي دقايقي سكوت و سپس تاكيد كرد كه بايد در قرن 21كسي مانند دكتر شهرياري را شهيد راه مبارزه با تفكر قرون وسطايي دانست كه غرب حامي آن است.
دور اول مذاكرات حدود ساعت 16 به وقت تهران پايان يافت. امروز يك دور مذاكره ديگر انجام خواهد شد.
شرايط قبل از مذاكره
بنا به گزارشهاي دريافتي «ايران هسته اي» مذاكرات ايران و 1+5 در ژنو، ساعت 30:12 به وقت تهران آغاز شد. كاترين اشتون رئيس تيم 1+5 دقايقي قبل از شروع مذاكرات به محل اقامت هيئت ايراني آمد و ضمن خوش آمدگويي به دكتر جليلي ابراز اميدواري كرد كه مذاكرات سازنده باشد. دكتر جليلي هم در پاسخ ضمن ابراز اينكه او هم اميدوار است مذاكرات مثبت و سازنده باشد تاكيد كرد كه همه چيز به موضع 1+5 بستگي دارد. دو طرف در حالي كه در ژنو باران شديد مي باريد وارد مذاكرات شدند.
يكشنبه شب هم سرگي ريابكوف نماينده روسيه در مذاكرات به علي باقري، معاون جليلي ديدار كرده بود. ريابكوف در اين ديدار تلاش داشت كه فضاي ناشي از ترور دكتر شهرياري را كه موضع ايران را به شدت سخت گيرانه كرده تلطيف كند ولي باقري ضمن برخورد شديد با وي تاكيد كرد كه از ديد ايران نامه 15تير مبناي مذاكرات است و اين موضوع تغييرپذير نيست. ريابكوف پس از اتمام جلسه دروني 1+5 به ديدار باقري آمده بود. وي خواستار ديدار با دكتر جليلي شده بود ولي اين ديدار رد شد.
مذاكرات ژنو در حالي آغاز شده كه گزارش هاي ديپلماتيك حاكي از آن است كه 1+5 دچار اختلاف هاي شديد دروني است و نتوانسته ميان اعضاي خود درباره يك دستور كار محتوايي يا پيشنهاد مشخص به توافق برسد. به همين دليل است كه ظاهرا اشتون در اين مذاكرات كاري بيش از تمركز روي مسائل شكلي مانند تعيين زمان و مكان جلسه آينده نخواهدكرد. اين در حالي است كه هيئت ايراني مشكلي با تداوم مذاكرات ندارد به شرط اينكه مذاكرات بر مباني صحيحي استوار شود.
همچنين گزارش ها نشان مي دهد اعضاي تيم مذاكره آلمان، فرانسه، چين و انگليس نسبت به ژنو2 تغيير كرده است.
1+5 دستورالعمل قاطعي ندارد
انتظارات حداقلي اعضاي گروه 1+5 از مذاكرات ژنو، موضوعي است كه سايه سنگين آن بر سر نمايندگان اين كشورها براي شركت در اين نشست به نحو قابل توجهي سنگيني مي كرد.
حال و هواي كشورهاي غربي تا پيش از برگزاري گفت وگوهاي ژنو به گونه اي بود كه رسانه هاي جهان، آنها را فاقد دستورالعملي قاطع براي حضور در ژنو ارزيابي كرده و انتظار اين كشورها از نتايج مذاكرات را در پايين ترين سطح ارزيابي مي كردند.
در همين راستا آسوشيتدپرس در گزارشي از وين به قلم جرج جان نوشت: كشورهاي غربي كه در اين مذاكرات شركت مي كنند به اين نكته اذعان دارند كه نمايندگان شش قدرت جهاني دستورالعمل قاطعي را براي حضور در ژنو در دست ندارند.
اين گزارش اضافه كرد كه يكي از مقامات اين كشورها براي بيان انتظاراتي كه از مذاكرات ژنو مي توان داشت از تشبيه كشتي آزاد استفاده كرد.
بنابراين گزارش، يك ديپلمات ارشد غربي كه خواست نامش فاش نشود گفت: اين گفت وگوها را همانند رقابتي با چنگ و دندان در نظر بگيريد. من فكر نمي كنم ما شاهد برگزاري هر گونه مذاكره مهمي باشيم. در بهترين حالت تنها مي توان اميدوار بود كه نشست ها دور دومي نيز داشته باشد.
به نوشته خبرگزاري فرانسه نيز مارك فيتز پاتريك از مؤسسه بين المللي مطالعات راهبردي نيز معتقد است سودمندترين نتيجه اين نشست آغاز گفت وگوهاي دنباله دار است.
همچنين خبرگزاري آلمان از وين گزارش داد: كشورهاي غربي جهان، سطح انتظارات خود از گفت وگوهاي ژنو را در پايين ترين ميزان مشترك ممكن قرار داده اند و پس از هفت سال گفت وگوي بي نتيجه رويكردي واقع گرايانه را در اين خصوص اتخاذ كرده اند.
براساس اين گزارش، «روديگر لودكينگ» نماينده آلمان در مذاكرات ژنو اعلام كرد: هدف از برگزاري مذاكرات، مشاركت دادن ايران در رويكرد تدريجي اعتمادسازي است كه در نهايت به برگزاري مذاكراتي مهم بينجامد.
در همين خصوص روزنامه روسي ورميا نووستي نيز نوشت: از سرگيري گفت وگوهاي گروه 1+5 با ايران، حالت نمادين خواهد داشت.
چند تن از ديپلمات هاي وزارت خارجه روسيه در اين رابطه به ورميانووستي گفتند: در هر حال انتظار هيچ نتيجه اي از اين مذاكرات وجود ندارد ولي اميد است كه اين ديدار تحركي به ساز و كار بلندمدت گفت وگوها بدهد.
به گزارش خبرگزاري اكي ايتاليا، يك منبع نزديك به شوراي وزيران اروپا اعلام كرد: مسئول سياست خارجي اتحاديه اروپا، انتظار نتايج زودهنگام از نشست ژنو ندارد.
اين منبع كه نخواست نامش فاش شود، گفت: اشتون انتظار ندارد اين گفت وگوها نتايج سريعي داشته باشند با اين حال اميدوار است كه اين ديدار آغازي براي گفت وگوهاي آينده باشد.
ديدارهاي جداگانه جليلي
با هيئت هاي روسي و چيني
دبير شوراي عالي امنيت ملي كشورمان پس از پايان دور اول مذاكرات در ژنو با هيئت هاي روسي و چيني به طور جداگانه ديدار كرد.
بنا به گزارش هاي رسيده از ژنو پس از پايان دور اول مذاكرات ايران و 1+5، ديدارهاي دو جانبه تيم هاي مذاكره كننده آغاز شد و در نخستين ديدار هيئت روسي به ملاقات جليلي رفت.
در اين ديدار سرگي ريابكوف كه رياست هيئت روسيه را بر عهده دارد با اشاره به ملاقات خوب رؤساي جمهور دو كشور در حاشيه اجلاس خزر، روند تحولات و مناسبات دو جانبه را مثبت دانست.
وي گفت: ما به برگزاري اين دور از مذاكرات نيازمند بوديم و تلاش خواهيم داشت در مذاكرات به رفع موانع كمك كنيم.
جليلي هم در اين ديدار با تأكيد بر اينكه ايران ارزش زيادي براي روابط با روسيه قائل است، گفت كه از نظر ايران عرصه هاي متنوعي براي گسترش روابط با روسيه وجود دارد.
جليلي اضافه كرد: «همبستگي هاي ژئوپلتيكي موجود ميان ايران و روسيه روابطي مستحكم تر را اقتضا مي كند».
در ادامه ديدارهاي دو جانبه هيئت هاي مذاكره كننده در ژنو، هيئت ايراني با تيم چين ملاقات كرد.
در اين ديدار وو هايلونگ معاون وزير خارجه چين كه رئيس هيئت چيني نيز هست، درباره دور اول مذاكرات گفت:«به نظرم دور اول مذاكرات در فضايي مصالحه جويانه انجام شد و كشورهاي غربي مواضعشان متفاوت از گذشته بود».
هايلونگ ادامه داد: «1+5 امروز به دنبال برگزاري مذاكرات با ايران و علاقمند به آن بود».
جليلي هم كه صحبت هاي خود در دور اول مذاكرات را به مواخذه 1+5 درباره ترور شهيد شهرياري اختصاص داده بود در پاسخ گفت: دريافت ما هم از فضاي مذاكرات همين است كه 1+5 بي نتيجه بودن راهبرد دو مسيره فشار - مذاكره را

كرايه (گفت و شنود)

گفت: يكي از ضد انقلابيون فراري در سايت «فيس بوك» به شبكه فارسي يك- فارسي وان- شديداً اعتراض كرده.
گفتم: چرا؟! اين شبكه تلويزيوني كه براي حمايت از فتنه گران راه اندازي شده است.
گفت: اين كاربر فيس بوك نوشته كه «فارسي وان» با پخش سريال هاي مستهجن آبروي جنبش سبز را برده است.
گفتم: يعني اين يارو با فيلم هاي مستهجن و لختي پختي! مخالف است؟!
گفت: نوشته من هم با حجاب و پوشش زنان مخالفم ولي هر چيزي يك جايي دارد و الان هنوز وقت آن نرسيده است.
گفتم: پس نگران آلاف اولوف خودشه! يكي از اعضاي گروه برهنه ها در آمريكا سوار تاكسي شده بود. راننده تاكسي با تعجب به او زل زده بود و حركت نمي كرد. يارو ازش پرسيد؛ چيه؟ مثل اين كه شما تازه وارد كشور ما شده ايد و از گروه ما خبر نداريد كه اينجور تعجب كرده ايد؟ و راننده تاكسي گفت؛ تعجبم از اينه كه كرايه منو كجا گذاشتي؟!

آخر و عاقبت سلطنت طلبي كه از اسرائيل سردرآورد (خبر ويژه)

يكي از عناصر سلطنت طلب و شكنجه گر ساواك روزگار سياهي را در فلسطين اشغالي سپري كرده است.
نويسنده وبلاگ اپوزيسيوني «سكوت بهار» با اشاره به سفر چندي پيش خود به لبنان و آشنايي با اين سلطنت طلب فراري در يك رستوران نوشت: پس از گفت وگو با اين شخص از دوستانم درباره هويت وي پرسيدم و يكي از دوستان گفت: «طرف سالهاست كه اينجا در رستوران كار مي كنه و زندگي دردناكي هم داره. همه خانوادش متلاشي شدن بعد از انقلاب با زن و دختر و پسرش از ايران فرار كردن سوريه و از آنجا به اسرائيل رفتن و در به در به دنبال كار مي گشته تا در يك فاحشه خانه مشغول كار ميشه. سالها آنجا بوده و در آنجا عاشق يك فاحشه ميشه و زنش قضيه را مي فهمه و طلاق مي گيره. و مجبور ميشه دختر و پسرش رو خودش بزرگ كنه. به مرور بچه هاش بزرگ ميشن و متاسفانه دخترش در همان فاحشه خانه مشغول كار ميشه و يك روز هم پي مي بره كه پسرش جذب كلوپ هاي همجنس گرايان شده است و اين مرد تا اين مسائل را مي بيند وضعيت روحيش به هم مي ريزه و از اسرائيل خارج مي شه و به لبنان كوچ مي كنه، حالا هم در همين رستوران گارسوني مي كنه.
اين نويسنده ضدانقلاب اضافه مي كند:به دوستم گفتم تنها زندگي مي كنه؟ دوستم گفت: نه، با دو تا بچه هاي دخترش كه از راه نامشروع به دنيا آمدند.
يادآور مي شود پدر اين نويسنده اكنون با برخي محافل نزديك به بيت منتظري و منافقين مدعي اصلاح طلبي همكاري مي كند كه با سلطنت طلبان و منافقين و ساير گروهك ها يك جبهه مشترك تشكيل داده اند.

مدير مسئول كيهان در جمع مردم رشت: خواصي كه در فتنه 88 خاموش بوده اند خاصيت ندارند

رشت- خبرنگار كيهان :
طي دو دهه اخير، خط نفاق جديد از تابلوي «اصلاحات» به عنوان پوشش استفاده كرده است. در كلام خدا نيز آمده است وقتي به منافقين گفته مي شود؛ در زمين فساد نكنيد، پاسخ مي دهند كه ما اصلاح طلب هستيم!
حسين شريعتمداري مدير مسئول روزنامه كيهان در اولين همايش «به سوي فردا» كه با موضوع جنگ نرم در مسجد حاج صمدخان شهر رشت و با حضور گسترده جوانان، طلاب و اقشار مختلف مردم برگزار شده بود، ضمن تشريح ابعاد جنگ نرم و اشاره به نمونه هاي مستندي از عرصه اين جنگ در فتنه 88 گفت؛ دشمن در جنگ سخت، با استفاده از ماشين جنگي و قدرت نظامي تلاش مي كند حريف را ملزم به پذيرش خواسته هاي خود كند ولي در جنگ نرم با بهره گيري از عمليات رواني در بينش و يا برداشت و باورهاي طرف مقابل تغيير ايجاد مي كند تا حريف به جاي اجبار و الزام، با اقناع و ميل خود به خواسته دشمن تن دهد. از اين روي جنگ سخت و نرم را جنگ ابزار و جنگ افكار نيز ناميده اند.
مدير مسئول كيهان «بصيرت» را باطل السحر دشمن در جنگ نرم دانست و با اشاره به حماسه 9 دي نتيجه گرفت كه مردم ايران در فتنه 8 ماهه سال 88 نيز مانند جنگ 8 ساله پيروز نهايي ميدان نبرد بوده اند. وي كانون اصلي قدرت نظام اسلامي را باور مردم به اسلام ناب معرفي كرده و گفت از آنجا كه در تمامي جنگ ها، كانون قدرت حريف مورد هجوم قرار مي گيرد، به طور طبيعي حمله به باورهاي ديني اصلي ترين فلش تهاجم دشمن در جنگ نرم است ولي تغيير يك باور و قبولاندن آن به مخاطبان به آساني ساخت يك تابلو و نصب آن به ديوار نيست، بلكه هزار نكته باريكتر از مو در آن است و به همين علت جنگ نرم پيچيده و پر رمز و راز است.
شريعتمداري در ادامه سخنان خود از «انگاره سازي» به عنوان يكي از اصلي ترين شگردهاي عمليات رواني ياد كرد و گفت؛ «انگاره» يا «پندار» تصوير غيرواقعي از يك واقعيت است و اگر از سوي مخاطبان پذيرفته شود، «موافقت»ها و «مخالفت»هاي آنان را به انحراف مي كشاند مانند انگاره «تقلب در انتخابات» كه متاسفانه با هجوم پرحجم رسانه هاي خارجي و برخي عوامل داخلي آنها از سوي عده اي پذيرفته شد و آنها را با اين «انگاره» و «توهم» كه در انتخابات تقلب شده است به خيابان ها كشاند. اگرچه اين «انگاره» با درايت و مديريت رهبري و هوشياري و بصيرت مردم خيلي زود رنگ باخت و فريب خوردگان با خشم و نفرت از سران فتنه، پاي خود را از اين بازار مكاره بيرون كشيدند.
شريعتمداري در ادامه سخنان خود به معيارها و شاخصه هايي اشاره كرد كه با در دست داشتن آنها مي توان جريان فتنه را در اولين مراحل شكل گيري آن شناخت و در اين باره گفت؛ وقتي مي بينيد، چند گروه و جريان سياسي كه به ظاهر اختلافات فراواني دارند با يكديگر ائتلاف مي كنند، نبايد آنچه را كه روي تابلوي ائتلاف خود نوشته اند به عنوان انگيزه اين ائتلاف باور كنيد، بلكه انگيزه اصلي اينگونه ائتلاف ها نقطه اي است كه همگي در آن اشتراك نظر دارند، مثلا در جريان فتنه 88 گروه هاي مدعي اصلاحات با منافقين، ماركسيست ها، سلطنت طلب ها، بهايي ها، كلان سرمايه داران ائتلاف آشكاري داشتند و اين ائتلاف رسما از سوي مقامات آمريكايي و اسرائيلي و انگليسي مورد تاييد و حمايت بود. بنابراين ادعاي آنها كه براي مخالفت با دولت و يا در اعتراض به نتيجه انتخابات با هم ائتلاف كرده اند نمي توانست قابل قبول باشد، چرا كه نقطه مشترك گروه هاي ائتلاف كننده و حاميان بيروني آنها، براندازي جمهوري اسلامي است نه مخالفت با اين دولت يا آن دولت.
مدير مسئول كيهان از ناهمخواني ادعاها با سوابق شناخته شده افراد و گروه ها نيز به عنوان يكي ديگر از ملاك هاي كشف فتنه ياد كرد و گفت؛ به عنوان مثال؛ در جريان فتنه 88 افراد و گروه هايي براي به اصطلاح مرجعيت آيت الله صانعي و آيت الله منتظري يقه چاك مي كردند كه پيش از آن با صراحت تقليد را كار ميمون معرفي كرده بودند و قوانين اسلامي را مربوط به 1400 سال قبل و غيرقابل اجرا در زمان حاضر مي دانستند....
شريعتمداري در بخش ديگري از سخنان خود به چند شاخصه ديگر كه با استفاده از آنها مي توان فتنه و فتنه گران را در آغاز كار شناسايي كرد پرداخت و از جمله به معيارهايي نظير «ميزان حال فعلي افراد است»، «ترفند تابلوها»، «همخواني با بيگانگان در كام و گام» و... اشاره كرد.
در ادامه اين نشست، مدير مسئول كيهان به پرسش هاي حاضران پاسخ گفت و در پاسخ به سؤال يكي از حضار پيرامون جذب حداكثري و دفع حداقلي گفت؛ سران و عوامل اصلي فتنه بدون كمترين ترديد جزو همان حداقلي هستند كه بايد دفع شوند ولي فريب خوردگان در صورتي كه دست به خيانت و جنايت نزده باشند، حساب ديگري دارند. وي در پاسخ به سؤالي درباره برخي از خواص كه در جريان فتنه 88 خاموشي گزيده بودند گفت؛ امروزه مردم نسخه اسلام ناب محمدي(ص) را مي شناسند و از اين روي چشم به رهبري دوخته اند بنابراين خواص اگر از اين قافله، غافل شوند، رفوزه شده و سقوط مي كنند. وي افزود؛ خواص اگر در بزنگاه ها حاضر نباشند، ديگر خاصيتي ندارند. شريعتمداري در پاسخ به سؤال ديگري درباره اختلاف اصولگرايان گفت؛ تفاوت سليقه طبيعي است و نام آن اختلاف نيست اين سليقه هاي متفاوت در اصول اشتراك نظر دارند و عامل تعيين كننده در بزنگاه ها نظير انتخابات، همين اشتراك در اصول است. وي توهم پراكني فتنه گران درباره اختلاف اصولگرايان را كوبيدن آب در هاون دانست و گفت؛ آنها مدتهاست كه آرزوهاي خود را تبديل به خبر مي كنند. وي در پاسخ به سؤال ديگري گفت؛ سران فتنه مرده اند و زندگي نباتي دارند ولي دشمن با انگاره سازي سعي مي كند آنها را زنده نشان بدهد و حال آن كه مردم مي بينند آنها حتي زير چادر اكسيژن هم گازكربنيك مصرف مي كنند. يكي از حاضران درباره بازگشت برخي از عوامل فتنه سؤال كرد و مدير مسئول كيهان گفت؛ سران و عوامل اصلي فتنه دست به خيانت، وطن فروشي و همكاري با دشمنان مردم زده و مستحق مجازات سنگين هستند و توبه عوامل حلقه هاي دوم و سوم، اگر هم پذيرفته باشد، نبايد در چرخه نظام به كار گرفته شوند و افزود «كفش دزد» را بعد از توبه به مسجد راه مي دهند ولي هرگز او را پيشنماز نمي كنند. وي در پاسخ به سؤال ديگري درباره مجلس و دولت آينده ضمن تشريح شرايط گفت؛ بدون كمترين ترديدي، دولت و مجلس آينده در اختيار اصولگرايان خواهد بود.

گزارش اپوزيسيون از مزدوري اصلاح طلبان فراري در غرب (خبر ويژه)

«هر وقت يكي از اصلاح طلبان از ايران خارج مي شود من عزا مي گيرم! تجربه به من مي گويد كه جز انگشت شماري از اينان، به زودي در آغوش دولت ها، سازمان ها و لابي هاي راست گرا مي افتند و يا توجيه گر رابطه و كمك گرفتن از دولت هاي خارجي در مبارزه مي شوند.»
اينها عباراتي است كه محمود دلخواسته از عناصر اپوزيسيون مقيم لندن (از طرفداران بني صدر) در واكنش به درخواست اخير «كاتب فراري خاتمي» از اوباما نوشته است. بابك داد اخيرا از اوباما خواسته اموال بلوكه شده ملت ايران را به جمهوري اسلامي پس ندهد و آن را در اختيار اپوزيسيون اصلاح طلب قرار دهد.
محمود دلخواسته در واكنش به گدايي علني اصلاح طلبان از رئيس جمهور آمريكا نوشت: وقتي يك اصلاح طلب براي ادامه مبارزه از وطن خارج مي شود، اولين اصلي را كه زير پا مي گذارد، اصل استقلال داشتن در مبارزه مي باشد. روشنفكران اصلاح طلب، با مقوله وطن، از منظر تئوري جهاني شدن و از بين رفتن استقلال ملي و برداشته شدن مرزها، كه امثال آقاي مرتضي مرديها از مروجان آن بوده اند، برخورد مي كنند.
اين اپوزيسيون لندن نشين در توجيه دليل ديگر رفتار خيانت آلود اصلاح طلبان مي نويسد: زندگي در غرب، عدم آشنايي به اين نوع از زندگي و نداشتن تخصصي كه امكان امرار معاش در اين جوامع را بدهد، فشار مالي را نيز بر آن مي افزايد و در اين رابطه است كه سازمانهاي اطلاعاتي و امنيتي غرب، به سرعت وارد عمل مي شوند و در پوشش استخدام در بنيادهاي مختلف تحقيقي و مطالعاتي و يا، در مورد آقاي اكبر گنجي، با دادن جوايز همراه با پولهاي هنگفت خبرنگاري، از طريق سازمانهاي دست راستي اين افراد را جذب خود مي كنند. البته وابستگي مالي، خواهي نخواهي وابستگي فكري و سياسي را نيز به دنبال خواهد داشت.
وي افزود: آخرين سفير ايران در ايتاليا قبل از حوادث خرداد 1360، كه استعفا داده بود، نقل مي كرد كه بعد از استعفا، سازمان سيا، آگاه از در مضيقه مالي قرار گرفتن او، با او تماس گرفته بودند و پيشنهاد كمك مالي، تحت عناوين مختلف را كرده بودند. منظور اين است كه اين سياستي مي باشد كه غرب، به ويژه دولت آمريكا هميشه به گونه اي سيستماتيك از آن استفاده كرده است. از مثال هاي واضح و مشخص آن، خارج شدن آقاي محسن سازگارا از وطن، نوشتن آن قانون اساسي كذايي و بعد تكذيب كردن! و بعد از استقبال باشكوه از طرف ثروتمندان ايراني در هتل هيلتون لندن، آخر به بهانه معالجه به آمريكا رفتن و زود در كنار سلطنت طلبها، فرقه رجوي، دخيل به امامزاده كاخ سفيد بستن و حالا هم كه علنا حقوق بگير موسسه مطالعاتي جورج بوش شده اند. و يا اينكه آقاي ابراهيم نبوي نامه سرگشاده به اتحاديه اروپا بنويسد و از آنها تقاضاي دريافت پول براي راه انداختن تلويزيون ديگري براي مبارزه! با رژيم حاكم بر ايران. و آخرين آن كه آقاي بابك داد كه در مقاله اخير خود به اوباما پيام مي دهد كه دوازده ميليارد دلار ضبط شده توسط دولت آمريكا را نه به دولت احمدي نژاد، بلكه به ايشان و همفكران ايشان بدهد تا با رژيم ايران مبارزه كنند.
دلخواسته از بابك داد پرسيد: ملت ايران از كي به شما و دوستانتان وكالت داده كه پول متعلق به ايران را به امثال شماها بدهند و شما تبديل به حقوق بگير حرفه اي شويد؟ آقاي داد وقتي بعد از پنهان شدن و با شجاعتي قابل تقدير آن مقالات پرشور را بر عليه كودتا نوشتند، احترامي عميق در ميان امثال من ايجاد كردند. ولي وقتي از ايران خارج شدند و ايشان را در مصاحبه اي مطبوعاتي در كنار آقاي مخملباف با آن سابقه و بي اخلاقي ديدم، برايشان پيامي فرستادم كه بهتر است حال كه وارد محيط ناشناخته اي شده اند، مدتي فقط به مطالعه محيط خود مشغول باشند. متاسفانه پيام اخير ايشان نشان داد كه ايشان نيز پيش از اينكه مبارز راه آزادي باشند، براي قدرت مبارزه مي كنند.
دلخواسته خطاب به كاتب ويژه محمد خاتمي نوشت: اگر توان مبارزه نداريد، اصلا وارد مبارزه نشويد زيرا در اين برهه فعالان سياسي وابسته، متاسفانه فراوانند و شما اگر به راه آنها برويد، فعلا از نظر اعتماد در خط سرسپردگي به سلطه خارجي و بيگانگان در آخر صف اين كوتوله هاي وابسته قرار خواهيد گرفت.
يادآور مي شود اين اپوزيسيون لندن نشين 9 اسفند سال گذشته هم در مصاحبه با راديو زمانه (راديو بردگان) گفته بود: كم نيستند مخالفاني هم در داخل و هم در خارج كه پذيرفته اند نقش احمد چلبي را بازي كنند اما مردم ايران به استقلال كشور اهميت مي دهند و نيروهاي مخالف رژيم بايد به اين عنصر حساس باشند. در فرهنگ ايراني، هر حركتي به سوي كشورهاي غير ايران و استفاده از آنها، مترادف خيانت است و بس. در تاريخ بعد از انقلاب، اولين بار آقاي بختيار به چنين عملي دست يازيد و با تشويق عراق براي حمله به ايران سعي كرد به قدرت بازگردد و بدين وسيله ننگ خيانت را براي هميشه بر خود خريد. او باور كرد كه كسي از پيروز سؤال نمي كند! و همين باور سبب شد كه مجاهدين مرتكب خودكشي سياسي شده و عامل صدام شوند.

اصلاح طلبان در مخالفت با ولايت فقيه وامدار ابراهيم يزدي هستند (خبر ويژه)

عضو گروهك ملي-مذهبي گفت: اصلاح طلبان در رويكرد اپوزيسيوني پيروان ابراهيم يزدي رئيس نهضت آزادي هستند.
تقي رحماني با اشاره به اينكه همشهري ابراهيم يزدي است و روابط صميمانه با او دارد مي نويسد: يزدي حتي از من خواست عضو شوراي مركزي نهضت آزادي شوم. با وجود رد اين درخواست، دكتر يزدي رابطه صميمانه اش را با من حفظ كرد. هر بار از واژه چطوري ببم جان (بچه جان) كه تكيه كلام قزويني است از من استقبال كرد.
وي در اين نوشته كه سايت روزنت منتشر كرده، تصريح مي كند: دكتر يزدي و نهضت آزادي و ملي مذهبي ها در بينش و روش خود سخناني را به زبان آورده اند كه بعدها بسياري كه افتخار اصلاح طلبي در حكومت و ارائه ديدگاه رفرم گرا در اپوزيسيون را پيدا كردند، اين ديدگاه را بدون ذكر و بدون امانتداري در ذكر سابقه طرح تاريخچه بر زبان آورده اند. ديدگاه هايي نظير عدم اعتقاد به نظريه ولايت فقيه، جمهوري دموكراتيك اسلامي در برابر جمهوري اسلامي، رابطه اصلاح گري با اپوزيسيون، راديكال و...
برخلاف مصاحبه هاي ابراهيم يزدي در روزهاي آغازين تسخير سفارت آمريكا كه توأم با تظاهر به حمايت از اقدام دانشجويان مسلمان خط امام بود، تقي رحماني ادعا مي كند: يزدي چند روز بعد از اشغال سفارت، در ديدار با رهبر انقلاب، اين اقدام را نادرست خواند. رابرت گيتس ]وزير دفاع فعلي آمريكا و رئيس اسبق سازمان سيا[ منشي ديدار برژينسكي و بازرگان و يزدي در الجزاير تصريح مي كند كه در اين ديدار، طرف ايراني با زباني تند از آمريكا به خاطر نقش تحريك كننده در انقلاب اسلامي انتقاد كرد.

اسرائيل: اروپا صبح تحريم مي كند شب 1200شركت با ايران معامله مي كنند! (خبر ويژه)

وزير بازرگاني رژيم صهيونيستي در آلمان، نسبت به دور زده شد ن تحريم هاي ضد ايراني از سوي شركت هاي غربي ابراز كلافگي كرد.
بنيامين بن اليعاذر در ديدار با راينر برودرله وزير تجارت آلمان خواستار تحريم كامل ايران شد و گفت: همه بايد متوجه شوند كه يك ايران هسته اي مي تواند چه خطري براي كل جهان باشد.
وي همچنين گفت: چيزي كه ما به آن نياز داريم يك تحريم جهاني كامل براي مدت يك سال است: يعني هيچ چيز وارد اين كشور و هيچ چيز از اين كشور خارج نشود. اما در صحنه سياست بين المللي بازي دوگانه اي انجام مي شود. صبح عليه ايران قطعنامه صادر مي شود و شب دست كم 1200 شركت كه مي توان آن ها را نام برد، با ايران همكاري مي كنند.»
به گزارش دويچه وله، وي گفت: تازه اين 1200 شركت مورد نظر من شامل شركت هاي چيني، كره شمالي و روسي نمي شوند.
از سوي ديگر ري تاكيه عضو شوراي روابط خارجي آمريكا در مقاله اي كه روزنامه لس آنجلس تايمز منتشر كرد، اذعان كرد: تنها راه خروج از بن بست در مقابل ايران، تغيير سياست هاي اين كشور است. تحريم ها مهم است اما كامل نيست. واشنگتن بايد اهرمي براي فشار به طرف ايراني داشته باشد. تا آن زمان، ديپلمات هاي آمريكايي روزهاي نااميدكننده اي را براي چالش با ايران هسته اي در پاي ميز مذاكراتي نظير مذاكرات ژنو خواهند داشت.
وي اضافه كرد: ايران با استفاده از ميز مذاكرات در اتحاد بين المللي تفرقه ايجاد مي كند. آنها همچنين موضوعات ديگري غير از چالش هسته اي در مذاكرات پيش مي كشند از جمله، ثبات عراق و افغانستان.

تلفات در عراق مال آمريكاست دوستي و شراكتش براي ايران (خبر ويژه)

در گرگ و ميش ماموريت نيروهاي آمريكايي در عراق، ايران دست برتر و بالاتر را دارد.
روزنامه واشنگتن پست ضمن گزارشي با اذعان به مطلب فوق تاكيد كرد: جماعت ايرانيان هر روزه در بصره به چشم مي خورند. صادرات ايران به عراق در سال هاي اخير به اوج رسيده و اكنون عراق از محصولات مصرفي گرفته تا مواد ساختماني، همه جوره به ايران نزديك است.
واشنگتن پست در عين حال تلاش كرد صبغه نظامي به صادرات ايران بدهد و مدعي شد: فرماندهان آمريكايي مثل سرهنگ ديل شرر مي گويند دستگاه هاي بازرسي ما در مرز خرابند. مقامات آمريكايي نگران سهم ايران در عراق هستند. موشك هاي دوربردي كه عليه سفارت آمريكا در بغداد استفاده شدند و بمب هاي ضد زره كنار جاده اي نيز در شمار همين مهمات قاچاق شده جاي داشتند كه اين گونه بمب ها براساس آمار ارتش، رتبه بزرگترين عامل تلفات نيروهاي آمريكايي مستقر در عراق را به خود اختصاص داده اند.
واشنگتن پست آنگاه به نيروهاي ايراني و آمريكايي مستقر در مرز اشاره مي كند و از قول سرهنگ شرر مي نويسد: گاهي براي نظاميان ايراني دست تكان مي دهم. تقريبا هيچ كس توجه و اعتنايي به ما نمي كند.
در همين حال خبرگزاري فرانسه از قول كريستوفر هيل سفير آمريكا در عراق نوشت: ايران نفوذ زيادي در عراق داشت و نقش موثري در انتخابات پارلماني ايفا كرده است. ايراني ها بازيگر اصلي و مسلط هستند و روابط خوبي با گروه هاي شيعه، كرد و حتي برخي گروه هاي سني دارند.

حل مسئله حجاب در تلويزيون فتنه با پاك كردن صورت مسئله (خبر ويژه)

سخنگوي جنبش سبز در خارج كشور از موسوي خواسته بود مجريان شبكه «تلويزيون سبز» كه در اروپا راه اندازي مي شود، بي حجاب باشند اما موسوي به مصلحت ندانست.
سايت صهيونيستي بالاترين ضمن انتشار اين خبر نوشت: مدتي است از مخلباف و فعاليت هاي سبزش خبري نيست. گويا بعد از بحث بر سر «تلويزيون سبز»، مخملباف از دست ميرحسين دلگير شده. مخملباف معتقد بوده مجريان تلويزيوني كه در اروپا راه اندازي مي شود، بايد طبق استانداردهاي اروپايي بي حجاب باشند، اما ميرحسين با استدلال هاي خودش، با اين موضوع مخالفت كرده است. استدلال مخملباف هم اين بوده است كه يافتن اسپانسر براي تلويزيوني داراي استانداردهاي جمهوري اسلامي عملاً غيرممكن است (در حال حاضر تلويزيون «سبز» رسا بدون مجري پخش مي شود).
بالاترين افزود: از آن پس مخملباف اندكي از سبزها فاصله گرفته است. اما اخيراً پس از آنكه خانواده محسن مخلباف، جايزه جشنواره زنان آلمان را كه به آنها اهدا شده بود به زهرا رهنورد تقديم كردند، او نيز در پيامي از اين خانواده هنرمند تشكر كرد.
يادآور مي شود برخي اصلاح طلبان فراري و حاميان فتنه سبز هم اكنون در كشورهايي نظير آمريكا و انگليس و فرانسه و آلمان اقدام به كشف حجاب كرده اند كه از جمله آنها مي توان به شيرين عبادي، داودي مهاجر، شادي صدر، فرشته قاضي، فرناز قاضي زاده و علي نژاد اشاره كرد.
مخملباف در بحبوحه آشوب سال گذشته كه با ميدانداري از عناصري چون موسوي و كروبي و خاتمي و بسياري از فعالان حزبي جبهه اطلاعات صورت گرفت، در كنار سازگارا و نوري زاد به عنوان سخنگوي فتنه سبز معرفي شد و دختران وي با كشف حجاب در برخي مراسم اهداي جايزه و نمايش فيلم شركت كردند. اساساً محافل آمريكايي و اروپايي اجازه نمي دهند كه كساني با حفظ هويت اسلامي حجاب، مطرح و معروف شوند.