گفت وگو با زبان دعوا بيشترين عامل مراجعه مردم به دادگستري ها

شايد داداشي آخرين قرباني بزرگ نزاع در كشور باشد اما شنيدن اين خبر كه نزاع يكي از مهم ترين عوامل مراجعه مردم به دادگستريها در كشور است ممكن است اين هراس را ايجاد كند كه نكند خشونت و دعوا قربانيان بزرگ ديگري داشته باشد و باز هم رخت عزا به تن جامعه كند.
بعيد است روزي را در شهر گردش كني و با صحنه نزاع و دعوا روبه رو نشوي، و بي ترديد اين صحنه ها براي كمتر كسي جالب و خوشايند است مگر آنكه خودش اهل دعوا و خشونت باشد.
علت اين دعواها هرچه باشد بيش از جان و مال آدم ها ارزش ندارد اما گويا نوعي از تربيت است كه ارزش اين مشاجرات را حتي اگر خونين شود، كوركورانه ارج مي نهد.
علت نزاع ها چيست؟
آسيب هاي اجتماعي، مسائل خانوادگي، عدم رعايت حقوق ديگران و درگيري هاي مرتبط با ترافيك، از مهمترين عوامل بروز نزاع در جوامع كنوني هستند كه از سوي كارشناسان مطرح شده است.
از سوي ديگر، اين عوامل مي تواند ريشه در زندگي ماشيني و مدرن شهرنشيني باشد كه البته به شهرها اكتفا نكرده و به روستاها نيز كشيده شده است.
نزاع، بيشترين علت مراجعات مردم به پزشكي قانوني
معاون پزشكي و آزمايشگاهي سازمان پزشكي قانوني كشور در اين زمينه آمار ناخوشايندي دارد.
عبدالرزاق برزگر با اشاره به اينكه شمار مراجعات نزاع در سال 1389 با افزايش 6/7 درصدي نسبت به سال قبل از آن، به رقم 629 هزار و 36نفر رسيد گفت: در سال 1388 شمار مراجعان نزاع به مراكز پزشكي قانوني سراسر كشور، 585 هزار و 509 نفر بود كه اين رقم در سال گذشته با افزايش قابل توجهي مواجه بود.
629هزار و 36مورد مراجعه به پزشك قانوني در سال 89
وي افزود: مراجعه كنندگان نزاع در فاصله سال هاي 1385 تا 1389 گفت: در اين سال ها، بيشترين شمار مراجعه به خاطر نزاع مربوط به سال 1389 با 629 هزار و 36مورد و كمترين آن با رقم 547 هزار و 521 در سال 1386 بوده است.
برزگر با اشاره به آمار مرگ ناشي از سلاح سرد در سال هاي 1385 تا 1389 افزود: بيشترين رقم مرگ ناشي از سلاح هاي سرد، مربوط به سال 1385 با رقم يك هزار و 219 نفر و كمترين آن با رقم 976 نفر مربوط به سال 1388 بوده است.
معاون پزشكي و آزمايشگاهي سازمان پزشكي قانوني كشور يادآور شد: با وجود بالا بودن آمار مراجعه در مورد نزاع در سال 1389 نسبت به چهار سال قبل از آن، آمار فوتي هاي ناشي از سلاح سرد در اين سال، رقم هزار و 93 نفر را به خود اختصاص داده است؛ در حالي كه بيشترين موارد فوت ناشي از سلاح سرد در پنج سال اخير، مربوط به سال 1385 با يك هزار و 219 نفر بوده است.
افزايش مراجعات نزاع در سال جاري
آمار نزاع ها در سال جاري در كشور هنوز منتشر نشده است اما در استان مركزي اين آمار نسبت به سال گذشته افزايش يافته است. براساس اعلام پزشك قانوني استان، در شش ماهه نخست امسال ميزان مراجعات نزاع به مراكز پزشكي قانوني استان مركزي با افزايش 4/4درصدي، از شش هزار و 784 در نيمه اول سال گذشته به هفت هزار و 85 مورد رسيد.
از كل مراجعات نزاع در نيمه اول امسال در مركزي، چهارهزار و 987نفر مرد و مابقي زن بوده اند.
همچنين در نيمه اول امسال بيشترين مراجعات نزاع در مرداد ماه با يك هزار و 333 مراجعه و كمترين آن با يك هزار و 22مورد در فروردين ماه ثبت شده است.
طي سال گذشته 11هزار و 805 نفر به دنبال وقوع نزاع و درگيري به مراكز پزشكي قانوني اين استان مراجعه كرده اند.
آموزش مهارت هاي زندگي اولين راهكار جلوگيري از نزاع
كارشناسان علوم اجتماعي بر اين باورند كه آستانه تحمل مردم بايد بالا برود و آنان بدانند كوچك ترين نزاع و آسيب ناهنجاري هاي مضاعف بعدي را ايجاد مي كند.
سهيلا محمدي كارشناسان مسائل اجتماعي با اشاره به اينكه آموزش مهارت هاي زندگي به طور جدي بايد در ميان مردم افزايش يابد گفت: همه اين رخدادهاي تلخ معلول ناآگاهي است كه با آموزش مي توان درصد قابل توجهي از اين مشاجرات و نزاع ها را كم كرد.
فيلم هايي كه نزاع را تبليغ مي كند
اين روزها بازار انواع فيلم هاي خارجي از كشورهاي مختلف در تلويزيون ايران داغ است و البته اكثر آنان در جلب توجه مخاطب از طريق نزاع هاي خشونت بار است.
به گزارش مهر گويي امروز اين فيلم ها آموزش دعوا را در دستور كار خود دارند.
نزاع و دعوا به هر دليل، اخلاقي، تعصب قومي و قبيله اي، ناموسي و ناهنجاري هاي رفتاري باشد غيرقابل توجيه است.
چرا كه در حوادثي كه در كشور رخ داده نشان داده، اولين آسيب اين نزاع ها ايجاد احساس ناامني است كه به روش هاي قانوني، قضايي و فرهنگي بايد جلوي آن گرفته شود.

مهم ترين وظيفه مديريت شهري؛ دسترسي آسان مردم به امكانات و خدمات شهري

سزاوار
در حال حاضر بسياري از كلانشهرها با وجود رشد و توسعه شهري از نظر دسترسي به امكانات و تجهيزات عمومي شهري هنوز در مراحل اوليه هستند. در حالي كه دسترسي آسان و سريع شهروندان به امكانات و خدمات شهري يكي از مهم ترين وظايف مديريت شهري با هر تعداد جمعيتي است.
امروزه فراهم نبودن زيرساخت هاي لازم نظير كمبود سرويس هاي بهداشتي در سطح شهر دسترسي شهروندان به امكانات شهري را با مشكل مواجه كرده است.
برخلاف تصور خيلي ها كه فكر مي كنند سرويس بهداشتي موضوعي حاشيه اي است و در ميان صدها معضل ريز و درشت شايد از چندان اهميتي برخوردار نباشد، اما بسياري از كشورهاي دنيا از سال ها پيش با درك اين ضرورت به فكر راهكارهاي اساسي در اين زمينه افتاده اند و حتي سرمايه گذاري در اين بخش را با توجه به ارتباط تنگاتنگي كه با سلامت و پيشگيري از بيماري ها در انسان ها دارد به طور جدي در دستور كار قرار داده اند.
دسترسي آسان و با كيفيت شهروندان به سرويس هاي بهداشتي شايد به عنوان ابتدايي ترين امكانات زندگي ضرورتي است كه نبايد از توجه به آن غافل شد، خواسته اي كه در حال حاضر نه فقط شهروندان ساكن شهرهاي كوچك بلكه پايتخت نشين ها هم براي رفع اين نياز خود در سطح شهر همچنان با مشكل مواجه هستند.
در حالي كه احداث سرويس هاي بهداشتي به تعداد كافي و متناسب با جمعيت شهري يك ضرورت است اما اين امكانات در بسياري از كشورهاي در حال توسعه به نحوي است كه بيشتر آنها يا بسيار فرسوده، قديمي و آلوده اند يا به دليل غيرقابل استفاده بودن تعطيل شده اند. اين مسئله يك تهديد جدي براي سلامت شهروندان و بهداشت محيط شهري است.
مسئله اي كه هنوز حل نشده
ساختار تجهيزات شهرهاي پرجمعيت جهان با نرخ رشد شتابان جمعيت همخوان نيست. در حالي كه امروزه در كشورهاي توسعه يافته مكان يابي سرويس هاي بهداشتي به تعداد كافي و در مكان هاي مناسب همزمان با طراحي نقشه جامع شهر انجام مي شود، اما مسئله سرويس هاي عمومي در بسياري از كشورها هنوز حل نشده باقي مانده است و مديران شهري استراتژي مشخصي براي بهره برداري و نظارت سرويس هاي موجود و برنامه ريزي براي احداث و توسعه سرويس هاي بهداشتي جديد ندارد.
درحال حاضر بايد به كمبود سرويس هاي بهداشتي به عنوان يك معضل مهم كه ارتباط مستقيمي با سلامت بهداشت شهروندان دارد، توجه شده وبرنامه ريزي گسترده اي براي حل آن انجام شود.
دركشورهاي سوئد، نروژ و استراليا نرم افزاري طراحي شده است با عنوان نقشه ملي توالت عمومي كه محل و امكانات بيش از 17هزار سرويس بهداشتي دولتي و خصوصي درآن كشورها را نشان مي دهد. به نحوي كه جزئيات هر سرويس بهداشتي نيز مي تواند دريافت شود. اطلاعات مفيد درمورد هر يك از سرويس ها مانند مكان، ساعات كار،در دسترس بودن اتاق عوض كردن نوزاد، قابليت دسترسي براي افراد معلول و جزئيات ديگر سرويس هاي درنزديكي آن نيز ارائه شده است.
اما نكته قابل توجه در سرويس هاي بهداشتي نظافت نامطلوب آنهاست كه اين مكان را براي شهروندان غير قابل استفاده كرده است.
جالب اينكه از حدود 8/2 ميليارد انساني كه درسراسر جهان دسترسي به تسهيلات بهداشتي مناسب ندارند، نزديك 600 ميليون نفر هندي هستند. طبق اطلاعات سازمان ملل، حتي در اماكني كه شهرداري هاي محل توالت هاي عمومي ساخته اند، غير قابل استفاده اند، چون غير بهداشتي و غيرقابل استفاده و فاقد آب روان، فاضلاب و برق هستند.
طبق تحقيقات سازمان ملل درباره سرويس هاي بهداشتي، بيش از 600 ميليون نفر درهند داراي تلفن همراه هستند، درحالي كه فقط 366 ميليون نفر توالت دارند. اين گزارش تخمين مي زند كه هزينه ساخت توالت، شامل حقوق كارگر، مصالح و مشاوره 300 دلار مي شود.
جكي سايم، مؤسس و رئيس سازمان جهاني توالت، خاطرنشان مي سازد كه تنها راه براي آن كه خانواده هاي فقير هند توالت را مسئله اي مهم بدانند، از طريق تاسيس شركت هاي محلي است. او كه مأموريت خود را بهبود سرويس هاي بهداشتي در سطح «جهان مي داند، مي گويد:«بايد به فقرا آموزش داده شود تا خودشان شركتي براي ايجاد توالت تاسيس كنند و بازارياب شوند.»
وي منطق پشت اين تئوري را چنين توصيف مي كند. ما مي توانيم توالت هاي بادوامي توليد كنيم كه سودآور هم باشند. تكنولوژي آن وجود دارد. تمام چيزي كه لازم داريم، ايجاد فراساختارهاي لازم براي توليد و توزيع آن و آموزش فقرا براي همكاري است تا بازاري زنده ايجاد شود كه سودآور باشد و زندگي مردم را نجات دهد.
از مهم ترين وظايف مديريت شهري
طبق اطلاعات موسسه آموزش جهاني، نامناسب بودن سرويس هاي بهداشتي دليلي است كه از 102 ميليون دختري كه به كلاس اول مي روند، فقط 63 ميليون نفر تا كلاس هشتم، يعني دوره مدرسه متوسطه به تحصيل خود ادامه مي دهند.
آب، توالت وبهداشت، سازماني است بين المللي بين يونيسف و شوراي همكاري تامين آب و توالت واقع در ژنو كه مي كوشند با نصف كردن تعداد انسان هاي فاقد دسترسي به آب آشاميدني و تأسيسات ابتدايي بهداشتي تا سال 2015 به اهداف توسعه امروزي شتاب بخشند؛ اين سازمان گزارش مي كند كه به علت آلودگي آب آشاميدني و كمبود، توالت، سالانه حدود 2 ميليون كودك در سراسر جهان بر اثر اسهال مي ميرند. نيمي از اين مرگ و ميرها در هند اتفاق مي افتد.
درحالي كه دسترسي آسان و سريع شهروندان به امكانات و خدمات شهري يكي از مهم ترين وظايف مديريت شهري در هر شهري و با هر تعداد جمعيتي است، امروزه فراهم نبودن زيرساخت هاي لازم، دسترسي شهروندان به امكانات شهري را با مشكل مواجه كرده است كه كمبود سرويس هاي بهداشتي در سطح شهرها، معضلات و مشكلات ناشي از آن براي شهروندان نمونه اي از اين موارد است.
تحمل اين وضعيت بخصوص براي بيماران، سالمندان و كودكان رنج آورتر و براي رانندگان تاكسي و... به مراتب دشوارتر از شهروندان عادي است؛ چرا كه شهروندان ممكن است اين شرايط دشوار را گهگاه تجربه كنند، اما براي اين قشر كه تقريبا اكثر ساعات روز را در حين انجام وظيفه در سطح شهر هستند، نبود سرويس بهداشتي به مشكلي هميشگي تبديل شده است.
صرف نظر از مشكل كمبود سرويس هاي بهداشتي در اماكن عمومي نحوه رسيدگي، نگهداري و نظافت آنها خود مشكلات ديگري است.
اكثر سرويس هاي بهداشتي موجود يا بسيار فرسوده، قديمي، كثيف و آلوده بوده يا به دليل قطع بودن آب و نداشتن مايع دستشويي غيرقابل استفاده بوده و عملا تعطيل شده اند.
درواقع چون از همان ابتداي احداث، فكر اساسي براي نگهداري و رسيدگي به سرويس هاي بهداشتي نشده بخش قابل توجهي از آنها به مرور زمان محكوم به تعطيلي مي شوند، در اين ميان سرويس هاي بهداشتي كه در عين نوساز بودن گاه به دليل رعايت نكردن بهداشت به هيچ وجه قابل استفاده نيستند.
فناوري در خدمت سلامت و رفاه
اما جالب است بدانيد اين مشكل به حدي جدي است كه بيل گيتس هم دست به كار شده است و حالا قصد دارد تمام تلاش خود و بنياد خيريه اش را صرف ايجاد تغيير اساسي و اختراع دوباره توالت كند.بنياد گيتس به تازگي اعلام كرد فناوري سيفون توالت عقب مانده است و ضرورت دارد كه اين وسيله دوباره اختراع شود.
بيل گيتس و بنيادش اميدوارند تا توالت هاي ارزان قيمتي ابداع كنند كه باعث بهبود عظيمي در وضعيت زندگي ميليون ها نفر شود. شايد اين موضوع كمي عجيب به نظر برسد، اما در صورتي كه به نتيجه برسد، مي تواند باعث نجات جان افراد بسياري در گوشه و كنار دنيا شود.
در 200 سال گذشته هيچ اختراعي همچون اختراع سيستم فاضلاب و توالت نتوانسته است باعث نجات جان انسان ها در كره زمين شود، اما اين طرح جهانگير نشد، زيرا هنوز يك سوم مردم دنيا به آن دسترسي ندارند.
چيزي كه ما نياز داريم، ديدگاه ها و ايده هاي جديد است. سخن كوتاه اينكه ما مي خواهيم توالت را دوباره اختراع كنيم.» اين بخشي از سخنان ريجي بريمن رئيس برنامه توسعه جهاني است كه در جريان كنفرانس خود گفت.
بخشي از اين برنامه ايجاد رقابت براي اختراع دوباره توالت است. اين بنياد در همين راستا، 42 ميليون دلار براي پيشبرد طرح اختراع دوباره توالت اختصاص داده است. قرار است اين كمك هزينه در هشت دانشگاه در سراسر دنيا و براي تحقيقاتي در اين زمينه سرمايه گذاري شود. نتيجه هم توالتي خواهد بود كه ضايعات انساني را به انرژي، آب پاكيزه و مواد مغذي تبديل مي كند. احتمالا نتيجه اين پژوهش ها، توالتي كاملا مستقل و بدون لوله كشي آب، مجراي فاضلاب يا برق است.
هم اكنون نزديك به 5/2 ميليارد نفر از مردم جهان از دسترسي به توالت بهداشتي محروم اند. نبودن دسترسي به توالت سبب گسترش بيماري هاي اسهالي مي شود كه بنابر آمار مركز جهاني بهداشت، سالانه سبب مرگ نزديك به 5/1 ميليون كودك مي شود.
ريجي برمن مي گويد: ما مي خواهيم فضولات را به عنوان منبعي براي بازيابي نگاه كنيم و ببينيم چگونه مي شود انرژي، مواد كاني و همين طور آب را بازيابي كرد. ما مي خواهيم توالتي اختراع كنيم كه ارزان باشد و هزينه آن بيش از چند پني نباشد، به گونه اي كه به راحتي براي مردم كشورهاي فقير هم قابل دسترسي باشد.
به گفته او، گرچه اين پروژه براي كشورهاي جهان سوم طراحي شده اما برخي از اين ايده ها ممكن است براي اروپا و آمريكا نيز مفيد باشد، به ويژه زماني كه مساله كمبود آب مطرح مي شود. به باور وي عاقلانه نيست كه آب را تا حد آب آشاميدني تصفيه كنيم و بعد آن را در سيستم فاضلاب هدر دهيم.
تلاش براي نجات جان مردم
انجمن جهاني دستشويي در ماه آگوست امسال اعلام كرد: سالانه حدود 3 ميليون نفر كه بيشتر آنها كودك هستند به علت كمبود دستشويي هاي مناسب و اقدامات لازم براي حمايت از بهداشت عمومي جان خود را از دست مي دهند.
رئيس انجمن جهاني دستشويي در نشستي در مقر اين انجمن كه به شكل يك توالت و در سئول است گفت: نزديك به دو ميليارد و 700 ميليون نفر در سراسر جهان نمي توانند از دستشويي هاي مناسب استفاده كنند كه ممكن است عواقب كشنده اي در برداشته باشد.
سالانه نزديك به يك ميليون و هشتصد هزار نفر به دليل ابتلا به بيماريهاي اسهالي جان خود را از دست مي دهند كه با كمبود اقدامات لازم براي حمايت از بهداشت عمومي مرتبط است.
وي اضافه كرد: بيشتر اين مرگ و ميرها در قاره آسيا روي مي دهد و 90 درصد آنها نيز زير پنج سال سن دارند.
سازمان ملل متحد سال 2008 را سال حمايت از بهداشت عمومي اعلام كرده بود و بهبودي تاسيسات بهداشت عمومي را به ويژه در كشورهاي در حال توسعه خواستار بود.
نشست سئول كه برخي از مسئولان بهداشت عمومي در مناطق مختلف جهان در آن شركت داشتند به منظور جمع آوري كمكها و اعتبارات لازم براي تاسيسات بهداشت عمومي در كشورهاي در حال توسعه هر سال برگزار مي شود.
سازمان ملل متحد مي گويد، جمع آوري ده ميليارد دلار كمك در سال مي تواند تا سال 2015 مشكل نيمي از كساني را كه به توالتهاي اوليه نيازمند هستند برطرف كند.
در هر صورت دسترسي آسان و با كيفيت شهروندان به سرويس هاي بهداشتي شايد به عنوان ابتدايي ترين امكانات زندگي ضرورتي است كه نبايد از توجه به آن غافل شد، خواسته اي كه در حال حاضر نه فقط شهروندان ساكن شهرهاي كوچك بلكه پايتخت نشين ها هم براي رفع اين نياز خود در سطح شهر همچنان با مشكل مواجه هستند.

استفاده ابزاري از نخبگان؛ به چه قيمتي؟!

نخبه اي را فرض كنيد كه با به دست گرفتن يك پفك نمكي در جلوي دوربين هاي تلويزيوني براي اين محصول تبليغات مي كند، كساني كه از اين نخبه براي تبليغ كالاي خود استفاده مي كنند مرتكب خطاي جبران ناپذيري شده اند چرا كه شأن علم را براي رسيدن به ارزشي بسيار پايين به حراج گذاشته اند.
استفاده از يك نخبه براي فروش پفك را مقايسه كنيد با استفاده از آنان براي تبليغ كلاسهاي كنكور، ماهيت هر دو يكي است، استفاده ابزاري از نخبگان براي رسيدن به اهداف با ارزش بسيار پايين، اولي شايد احمقانه به نظر برسد ولي استفاده از نخبه براي تبليغ كلاسهاي كنكور نيز كم از تبليغ پفك به اين شيوه ندارد!
برترينهاي كنكور در حالي كه پس از اعلام نتايج قبولي تأكيد مي كنند از هيچ كلاس كنكوري استفاده نكرده اند يا دريافت مبالغ قابل توجه از مؤسسات كنكور در پشت صفحه جادويي حاضر شده و نخبگي خود را با پول به مؤسسات كنكور مرتبط مي سازند. رتبه هاي برتر كنكور كه در روزهاي آغازين پس از اعلام نتايج همواره بر اتكا به خويش و عدم شركت در كلاس هاي كنكور تأكيد مي كنند اما برخي از آنها پس از مدتي در صدر تبليغات كلاس هاي كنكور قرار مي گيرند و كلاس هاي كنكور نيز آنها را از شاگردان مؤسسه خود دانسته و رمز موفقيت برترين هاي كنكور را در خدمات مؤسسات خود مي دانند. جالب اينجاست كه همان داوطلبان تازه دانشجو شده پس از مدتي كه نامشان در تبليغات رنگارنگ مؤسسات كنكور درخشيد، در تبليغات رسانه ملي نيز ديده مي شوند.
حتي دبستان محل تحصيل اين افراد هم در تبليغات خود از نام آنان بهره مي برند و رمز موفقيت هاي نفرات اول كنكور را تحصيل و يا شركت در كلاس هاي خود عنوان مي كنند.
فارغ از اين مسئله كه آيا اين مؤسسات و مدارس در تبليغات خود صادق هستند يا خير و آيا همه موفقيت هاي ذكر شده تنها به خاطر خدمات آن هاست؛ اين سؤال به نظر مي رسد آيا مؤسسات وقتي با افراد برتر كنكور عكس يادگاري مي گيرند، مسئوليت عدم موفقيت بقيه افرادي كه به همين نسخه ها عمل كرده اند و موفق نشده اند را هم مي پذيرند؟ آيا واقعا رمز نفر اول كنكور شدن و نيمي از دروس را صددرصد پاسخ دادن، استفاده از آزمون هاي يك مؤسسه يا كتاب هاي فلان بنگاه كنكوري و يا حضور در يك دبستان و دبيرستان خاص است؟
تطميع نفرات برتر كنكور براي امضاي قرارداد تك نسخه اي
هر ساله برخي مؤسسات آموزش عالي آزاد با روش هاي گوناگون از برترين هاي كنكور به عنوان ابزاري براي تبليغات و گرمي بازار خود استفاده مي كنند.
پس از اعلام نتايج كنكور سراسري و آزاد مؤسسه هاي آموزش عالي آزاد نيز به تب و تاب مي افتند تا با القاي اين مطلب كه نفرات برتر كنكور در مؤسسه هاي آنان ثبت نام كرده و برنامه ريزي آموزشي اين مؤسسات موجب شده تا اين افراد حائز چنين رتبه هايي شوند براي جذب متقاضيان شركت در كنكور سال بعد تبليغات رنگارنگ و حرفه اي! صورت مي دهند.
يكي از ابزارهاي تبليغاتي مؤسسه هاي آموزش عالي آزاد استفاده از نفرات برتر كنكور سراسري در تيزرهاي تلويزيوني است و اكنون نيز همه روزه در پيام هاي بازرگاني رسانه ملي شاهد اين واقعه هستيم. سناريو تكراري كه طي آن نفرات برتر كنكور در تيزرهاي تبليغي اين مؤسسات حاضر مي شوند و متقاضيان شركت در كنكور سال بعد را تشويق مي كنند تا براي آمادگي در كنكور سراسري به موسسه مذكور مراجعه كنند.
طي آخرين آمار موجود، تعداد موسسات آموزش عالي آزاد كه با مجوز از وزارت علوم، تحقيقات فناوري در سراسر كشور فعال هستند، 110موسسه است و به ترتيب در استان هاي تهران، خراسان رضوي، اصفهان، فارس و بندرعباس داراي بيشترين دفتر هستند.
در سال 88 انجمني با 60 عضو فعال و با نام «انجمن صنفي موسسات آموزش عالي آزاد» به شماره ثبت 16846 تشكيل شد تا بتواند دغدغه ها، مشكلات و معضلات موجود در اين حوزه را بررسي و رسيدگي كند.
انجمن صنفي موسسات آموزش عالي آزاد كشور داراي اساسنامه بوده و دربندي از اين اساسنامه تاكيد شده كه تبليغات و تيزرهاي تلويزيوني با محوريت استفاده تبليغاتي از رتبه هاي برتر كنكور اكيدا ممنوع است.
برخلاف اينكه بنا بر قانون آموزش عالي كشور اين كار از اساس غيرقانوني است طي چند سال اخير روال موسسات آموزش عالي آزاد اين بوده كه با استفاده از تبليغات فراگير به جذب بيشترين داوطلبان كنكور بپردازند و در اين ميان برخي از موسسات آزاد با ترفندي خاص نفرات برتر كنكور را جذب خود كرده و از آنان در تبليغات خود استفاده مي كنند.
برخي از موسسات آموزش عالي آزاد پس از برگزاري كنكور سراسري و اعلام نتايج، با استفاده از رابطان خود ليست نفرات برتر كنكور را به دست آورده و پس از تماس با آنان و دعوت شان به موسسه مذكور، آنان را جذب خود مي كنند و بابت حضور آنان در تبليغات «قرارداد ميليوني تك نسخه اي» را امضا مي كنند.
تهديد 30ميليوني ابزار يك موسسه براي جلوگيري از لغو يك جانبه قرار داد
براي نمونه در يكي از اين موسسات آموزش آزاد اين قرارداد تك نسخه اي كه فقط در اختيار موسسه آموزش عالي آزاد قرار مي گيرد قيد شده كه 5ميليون تومان به نفر برتر كنكور اعطا مي شود و در قبال آن وي بايد تمامي تبليغات و مصاحبه ها را با موسسه آزاد فوق الذكر انجام دهد و در غير اين صورت بايد 30ميليون تومان غرامت پرداخت كند كه اين قرارداد تك نسخه اي از اساس غيرقانوني است.
اين اقدام در حالي صورت مي گيرد كه بعضا اين نفرات برتر كنكور در موسسات آزاد ديگري خود را براي كنكور آماده كرده اند و يا اصلا در اين گونه موسسه ها حضور نداشتند اما چند موسسه آزاد كه اكنون بيشترين تبليغات تلويزيوني را دارند از آنان سوءاستفاده كرده و با امضاي قرارداد تك نسخه اي آنان را محصور خود مي كنند.
در اعتراض به اين اقدام مديران برخي موسسه هاي آموزش آزاد به انجمن صنفي خود مراجعه كرده و در جلساتي كه برگزار شده، خواستار برخورد قانوني با چند موسسه خاطي شدند. در اين جلسات به صراحت مطرح شده كه نفر دوم كنكور سراسري در موسسه آموزش عالي آزاد مشهوري ثبت نام كرده و خود را براي كنكور آماده كرده است اما پس از اعلام نتايج موسسه آموزش عالي آزاد ديگري وي را براي تبليغات به نفع خود جذب كرده است.
¤ اعتراض انجمن صنفي به صدا و سيما
انجمن صنفي موسسات آموزش عالي آزاد در پيگيري اين موضوع در نامه هايي به وزارت علوم و به خصوص معاونت آموزشي، خواستار برخورد قانوني با موسسات خاطي شدند.
انجمن هاي صنفي مؤسسات آموزش عالي آزاد حتي نامه اي به رئيس سازمان صدا و سيما نوشته و در اين نامه اعلام كردند كه چرا تيزرهاي تلويزيوني مربوط به تبليغات نفرات برتر كنكور پخش مي شود؟ كه در جريان پيگيري هاي اين انجمن، بخش بازرگاني صدا و سيما در نهايت اعلام داشته، مؤسساتي كه در تلويزيون تبليغات آنها پخش مي شود داراي مجوز از وزارت علوم هستند و اگر تخلفي دراين خصوص مي كنند بايد وزارت علوم پيگير اين تخلفات باشد.
بخشنامه وزارت علوم براي برخورد با مؤسسات متخلف
وزارت علوم در خردادماه سال 90 طي بخشنامه اي به كليه مؤسسات آموزش عالي آزاد اعلام كرد:
با توجه به گزارش هاي واصله از مراجع ذي صلاح حقوقي وزارتخانه و گزارش ها و شكايات مردمي، دال بر استفاده تبليغاتي اين گونه مؤسسات از رتبه هاي برتر آزمون هاي كارداني، كارشناسي و كارشناسي ارشد ضروري است، مؤسسات از ارتكاب موارد ذيل كه مصداق تخلف محسوب مي شود، جدا خودداري نمايند:
1- ذكر جملاتي از قبيل تضمين يا بيمه قبولي، تضمين استرداد وجه در صورت عدم قبولي و جملات مشابه
2- استفاده تبليغاتي خلاف واقع از رتبه اولي هاي آزمون هاي به طور مستقيم شامل مواردي ازقبيل ذكر تعداد و يا درصد قبولي، انجام مصاحبه، درج عكس رتبه هاي برتر و به طور غيرمستقيم شامل بيان نام رتبه هاي آزمون ها به عنوان مشاور، يا مدارس در امر تبليغات و اطلاع رساني.
وزارت علوم در پايان بخشنامه خودتأكيد كرده كه بديهي است از تاريخ ابلاغ اين بخشنامه در صورت مشاهده تخلف، برخوردهاي قانوني با متخلفين صورت خواهدگرفت.
وزارت علوم پيگير سوءاستفاده برخي از مؤسسه هاي آموزش عالي آزاد از نفرات برتر كنكور بوده و طي نامه اي به مديركل دفتر حقوقي خود خواستار شده واحد بازرگاني سازمان صدا و سيما از تاريخ 20 مردادماه سال90 از انجام هرگونه تبليغات رتبه هاي برتر كنكور در مقاطع مختلف دانشگاهي توسط مؤسسات آموزش عالي آزاد خودداري كند.
اين درحالي است كه شكايت هاي مردمي دراين خصوص بالا بوده و حتي بيشتر نفرات برتر كنكور كه در دامن اين مؤسسه هاي آزاد گرفتار شده اند، به انجمن صنفي مؤسسات آموزش عالي آزاد مراجعه و شكايت خود را مطرح كرده اند.
به گزارش فارس چندتن از نفرات برتر كنكور كه پيش از اين قراردادهايي را با برخي از مؤسسات مذكور امضاء كرده اند علي رغم پيگيري هاي خبرنگار فارس به دليل هراس از به اجرا گذاشته شدن وثيقه هاي 30 ميليوني حاضر به مصاحبه و شرح اين اقدام غيرقانوني نمي شوند.

حكايت معتادان و تصادف هاي ساختگي كلاشي زير چرخ هاي اتومبيل

همچنان در عوالم خود در حال تجزيه و تحليل اين مسئله سخت هستي كه عده اي دور ماشين جمع مي شوند و از تو مي خواهند سريع تر فردي را كه با تو تصادف كرده به بيمارستان برساني قبل از اينكه خونش بر گردنت بيفتد، اسم خون كه مي آيد ناخودآگاه يادت مي افتد كه مبلغ ديه هم افزايش يافته، پس هزينه بيمارستان قطعا از پرداخت ديه كمتر است.
با عجله از اداره خارج مي شوي و به سرعت خودت را درون خودرو جا مي دهي تا كمتر در قفس 7قفله ترافيك تهران اسير شوي و به مراسمي كه مدت ها منتظر آن بودي، برسي.
هنوز موتور ماشين در گيرودار بين دنده يك و دو است و خوب از جا كنده نشده كه ناگهان خودرو تكاني مي خورد و صدايي عجيب مي شنوي؛ هنوز نمي داني كسي با ماشينش به تو زده يا اينكه بدشانسي به سراغت آمده و خودرويي را نوازش كرده اي.
همچنان در عوالم خود در حال تجزيه و تحليل اين مسئله سخت هستي كه عده اي دور ماشين جمع مي شوند و از تو مي خواهند سريع تر فردي را كه با تو تصادف كرده به بيمارستان برساني قبل از اينكه خونش بر گردنت بيفتد، اسم خون كه مي آيد ناخودآگاه يادت مي افتد كه مبلغ ديه هم افزايش يافته، پس هزينه بيمارستان قطعا از پرداخت ديه كمتر است.
با كمك يكي دو نفر از عابران، مرد جوان را به نزديك ترين بيمارستان مي رساني؛ در بين راه وقتي خوب حوادث را مرور مي كني تازه يادت مي افتد «من كه اصلا تصادف نكردم».
به هر حال 2ساعتي را براي انجام معاينه و آزمايش از مجروح سپري مي كني كه دكتر بعد از نگاه كردن به نتايج آزمايش خيالت را راحت مي كند كه هيچ اتفاقي براي مرد جوان نيفتاده و مي تواني به خانه بروي.
نفسي به راحتي مي كشي كه همه چيز تمام شد اما با مشاهده مامور پليس پوشه به دست كه ناگهان مقابلت سبز مي شود، گويي نفست ديگر ميلي براي بالا آمدن ندارد.
مامور پليس مي گويد فرد مجروح به خاطر تصادف از شما شكايت كرده است ولي گفته در قبال دريافت خسارت حاضر به اعلام رضايت است، اما هرچه مي گويي كه من اصلا با او برخورد نكردم و او بود كه خودش را به ماشين من زده، هيچ گوشي شنوا نيست، آن هم كه مي شنود باور نمي كند.
آن شب را با سپردن بيمه نامه به خانه مي روي وچند روز بعد براي رسيدگي به پرونده به كلانتري مي روي تا از خود دفاع كني؛ اما وقتي نمي تواني مسئولان را متقاعد كني كه اين فرد يك شياد است و با ايجاد يك تصادف ساختگي قصد اخاذي از من را دارد، مجبور مي شوي براي اينكه بازداشت نشوي، از دوستت بخواهي كه يك سند جور كند تا راهي براي نجات از اين مخمصه پيدا كني.
تصادف ساختگي، شگرد قديمي معتادان و شيادان
شگرد تصادف ساختگي، روشي است كه در سال هاي اخير برخي از افراد شياد مخصوصا معتادان براي اخاذي از مردم در پيش گرفته اند و متاسفانه قوانين موجود، دست اين افراد را براي اخاذي از مردم باز كرده است.
حميد رحيميان، كه از مدتي قبل به خاطر يك تصادف ساختگي با مشكلات زيادي روبه رو شده است گفت: بعد از اينكه بيمارستان اعلام كرد فردي كه به اصطلاح با من تصادف كرده مشكلي ندارد، خيالم راحت شد اما او از من شكايت كرد و همان شب خودروي من توقيف شد.
وي ادامه داد: وقتي به كلانتري رفتم، مسئولان كلانتري وقتي با مخالفت من در پذيرش موضوع و تلاش براي جلب رضايت از شاكي روبه رو شدند، مرا بازداشت كردند كه با سپردن وثيقه تا زمان دادگاه آزاد شدم.
رحيميان با اشاره به اينكه از آن روز به بعد زمان زيادي از وقتم را در دادگاه و كلانتري سپري مي كنم، گفت: آن روز وقتي از كلانتري بيرون آمديم، مرد شاكي سمت من آمد و گفت اگر 400هزار تومان به او بدهم، رضايت مي دهد.
اميدم به احقاق حق در دادگاه بود اما...
رحيميان با بيان اينكه از پرداخت اين پول خودداري كردم تا حق بودن ادعايم را در دادگاه اثبات كنم، گفت: وقتي براي اولين بار به دادگاه رفتم، موضوع را براي قاضي تعريف كردم ولي او نه تنها حرفم را قبول نكرد بلكه با من بدرفتاري هم كرد.
وي افزود: از قاضي خواستم، شاكي را مجاب كند اسناد پزشكي مربوط به شب حادثه را كه نشان دهنده سالم بودن او است، به دادگاه ارائه دهد اما مرد شاكي از اين كار طفره مي رفت و امروز و فردا مي كرد.
رحيميان با بيان اينكه او حتي حاضر نيست به پزشكي قانوني برود تا درباره سلامت جسمي او نظر بدهند، گفت: آخرين باري كه او را در راهروهاي دادگاه ديدم به من گفت اگر همان روز اول پول را به من داده بودي، اينقدر به دردسر و سختي نمي افتادي!
مجبور شدم به يك معتاد اخاذ، پول بدهم
برزگر، شهروند ديگري است كه تجربه تلخ «تصادف ساختگي» نصيب او هم شده است و در اين باره به خبرنگار فارس گفت: چند روزي از فوت مادرم گذشته بود كه به سمت منزل در حركت بودم.
هوا تاريك بود؛ در حال عبور از كنار اتوبوسي بودم كه ناگهان از جلوي اتوبوس يك عابر ظاهر شد، فاصله بين خود و اتوبوس را زياد كردم تا عابر بتواند بين خودروي من و اتوبوس قرار بگيرد و عبور كند اما به محض اينكه از مقابل او رد شدم ناگهان صداي خرد شدن چيزي را زيرلاستيك ها شنيدم.
وقتي پياده شدم ديدم همان عابر خودش را كنار خودرو انداخته و مدعي شده كه با خودرو به او زده ام در حالي كه من از او عبور كرده بودم، فهميدم كه معتاد است و قصدش چيست اما به خاطر اينكه حال روحي خوبي نداشتم، او را به بيمارستان بردم تا مطمئن شوم كه اتفاق خاصي نيفتاده است.
آنجا بود كه با وجود اظهارات پزشكان مبني بر سلامت جسمي، از من شكايت كرد و گفت در ازاي دريافت 100 هزار تومان رضايت مي دهم؛ تمام پولي كه همراهم بود و به 70هزار تومان هم نمي رسيد اما راضي اش كرد، به شرطي كه او را به خانه اش كه در حاشيه شهر بود برسانم.
چرا به راحتي پرونده اي جديد در سيستم قضايي باز مي شود
مسئولان قضايي هميشه از تعداد عناوين مجرمانه ناليده اند و از اينكه به همين دليل هميشه و با سرعتي زياد بر حجم پرونده هاي قضايي در محاكمه افزوده مي شود، گله مند هستند.
اما اين سؤال مطرح است كه آيا نمي توان با برداشتن برخي موانع كوچك و حتي قوانين دست و پا گير قدري از مشكلات را برطرف كرد؟ حتماً بايد پرونده اي در دستگاه قضايي تشكيل، وارد چرخه ناتمام رسيدگي ها بيفتد، آنگاه تازه در دادسرا درخواست شود كه (به عنوان مثال در اين موضوع) استاد پزشكي يا نظريه پزشكي ارائه شود؟ آيا كلانتري ها نمي توانند اين اقدامات را انجام دهند تا اگر هم قرار است پرونده اي به سيستم قضايي رود، كامل و بي نقص به دست مسئول قضايي برسد؟
معتادان بيشتر در كمين زنان هستند
«مريم.گ» يكي از رانندگان تهراني است كه به گفته خودش مدتي قبل با يكي از اين معتادان برخورد داشته است.
وي در اين باره گفت: در خيابان ابوسعيد و حوالي كلانتري ابوسعيد با خودروي شخصي و سرعتي پايين در حال عبور بودم كه ناگهان موتورسواري كه در كنار من بود، خودش را روي زمين انداخت و شروع به داد و فرياد كرد.
من هم كه به شدت شوكه شده بودم، خودرو را متوقف كردم و از آن پياده شدم. مطمئن بودم كه اصلا با او برخورد نكرده ام اما او به قدري داد و فرياد مي كرد كه من هم كم كم داشتم شك مي كردم كه نكند واقعاً با او تصادف كرده باشم.
موتورسوار كه از ظاهرش مشخص بود معتاد است مردم را دور خود جمع كرد؛ ابتدا پايش را گرفته بود و مي ناليد اما از آنجا كه دروغ گو كم حافظه است، در ادامه دستش را گرفت و از من مي خواست او را به بيمارستان برسانم يا پولي به او بدهم.
بارها ديده بودم كه در همين نقطه از خيابان كه به كلانتري هم نزديك بود، از اين اتفاقات رخ داده است و گويا آنها به دليل نزديكي به كلانتري اين نقطه را انتخاب مي كردند. سرانجام با حضور مأموران پليس و اظهارات مردم در تأييد حرف هاي من، اين غائله بدون اينكه آن معتاد بتواند پولي از من بگيرد، به پايان رسيد.
تن دادن به خواسته شيادان به جاي اعلام شكايت در دستگاه قضايي
در حال حاضر وقتي پرونده وارد سيستم و دستگاه قضايي مي شود ديگر اتمام رسيدگي به آن و مختومه اعلام شدن آن، كار خداست و در اين بين هم هستند مردمي كه به خاطر دغدغه هاي مختلفي كه دارند، عطاي دادخواهي در سيستم قضايي را به لقايش مي بخشند و ترجيح مي دهند به جاي دوندگي هاي طولاني در دادگاه ها، مبلغي را به فرد اخاذ بدهند و از مهلكه نجات يابند.
سرهنگ فيروز گودرزي مهر رئيس پليس تصادفات تهران در اين باره اظهار داشت: متأسفانه در برخي از موارد شاهد هستيم كه بعضي از عابران پياده اقدام به ايجاد تصادفات ساختگي مي كنند تا بتوانند از اين طريق مبالغي را به صورت دستي از رانندگان دريافت كنند.
رانندگان در صورت شديد نبودن حادثه منتظر حضور پليس شوند
وي ادامه داد: در صورتي كه تصادفي جرحي صورت گيرد وظيفه اي شرعي و عرفي براي تمام شهروندان وجود دارد كه مصدوم را براي درمان به مراكز پزشكي انتقال دهند اما در صورتي كه تصادفي حادث شود و طي آن فرد از صاحب خودرو طلب پولي كند تا شخصاً به مراكز درماني مراجعه كند، از راننده توقع مي رود تا منتظر حضور پليس شود.
اين فرمانده انتظامي بيان كرد: در صورت تشخيص پليس مبني بر اينكه فرد به عمد در برابر خودرو ظاهر شده يا با دويدن در مسير خودرو قرار گرفته است براساس قانون جزا و ماده 26 تخلفات رانندگي هيچ گونه مسئوليتي متوجه راننده نيست و راننده به عنوان مقصر معرفي نمي شود.
اگر تصادف در بزرگراه رخ دهد هيچ مسئوليتي متوجه راننده نيست
وي به ماده 4 ايمني آزادراه ها نيز اشاره كرد و گفت: براساس قانون، عبور عابران پياده و احشام از بزرگراه ها ممنوع است و اگر فردي در اين مسيرها اقدام به تردد كند و تردد وي منجر به تصادف شود هيچ گونه مسئوليت مدني برعهده راننده نيست.
بيشتر تصادفات ساختگي در حاشيه بزرگراه ها رخ مي دهد
گودرزي مهر ادامه داد: متأسفانه غالب تصادفات ساختگي را در حاشيه برخي از بزرگراه ها شاهد هستيم كه در آنها حاشيه نشينان در اطراف بزرگراه ها بيتوته كرده و اقدام به مصرف موادمخدر مي كنند.وي گفت: اگر ما چنين تصادفاتي را مشاهده كنيم در گزارشات قضايي و كروكي مطرح خواهيم كرد و در اين رابطه هيچ گونه كوتاهي و اغماضي صورت نخواهد پذيرفت هر چند كه تشخيص سوءنيت ها بسيار سخت است.
مسئولان چاره انديشي كنند
به گزارش فارس به هر حال باتوجه به اينكه امكان شناسايي اين شيادان قبل از اقداماتشان وجود ندارد و مانند افراد سابقه دار پليس شناسنامه هويتي آن ها را در اختيار ندارد، بهتر است راه حل مناسبي از سوي مسئولان انتظامي و قضايي انديشيده شود تا مردمي كه با اين شيادان برخورد مي كنند، مطمئن باشند كه مجبور به تن دادن به اخاذي هاي آنها نيستند و مي توانند به راحتي از آنها در دستگاه قضايي و انتظامي شكايت كنند.