يك رژيم مناسب براي كاهش كلسترول

بعضي ها از كلسترول بالا رنج مي برند، به دنبال روش هايي هستند كه بتوانند براساس آنها ميزان كلسترول LDL خود را كاهش دهند و اين امر تنها از طريق تنظيم يك رژيم غذايي مناسب تحقق مي يابد.
يكي از روش هايي كه مي تواند باعث كاهش كلسترول شود، استفاده از رژيم هاي غذايي گياهي است. وعده هاي غذايي حاوي سبزيجات، ميوه ها و حبوبات جانشين بسيار خوبي به جاي غذاهاي داراي كلسترول بالا محسوب مي شوند. حبوبات، نان، برنج، ماكاروني و همچنين نخود و لوبياهاي خشك شده حاوي منبع عظيمي از نشاسته و فيبر هستند. با اين حال چربي اشباع شده و كالري كمتري دارند. برخلاف موارد فوق، نان هاي شيرمال و قندي، تخم مرغ، كره و شير داراي چربي و كلسترول بالايي هستند. شما مي توانيد 6 تا 11وعده از موادغذايي موجود در گروه فوق را روزانه مصرف كنيد. اگر داراي تري گليسيريد بالا (نوعي چربي خنثي كه ذخيره معمولي چربي انسان را تشكيل مي دهد) و LDL پاييني هستند، بايد از كربوهيدرات هايي استفاده كنيد كه ميزان كالري آنها زير 60درصد باشد. فقط تعداد كمي از كربوهيدرات ها مي توانند كبد را براي افزايش كلسترول تحريك كنند. اين فرايند تحريك بعد از كاهش كلسترول در جريان خون اتفاق مي افتد. اگر به دنبال آن هستيد كه ميزان كلسترول خود را كاهش دهيد، بايد از رژيم غذايي پيروي كنيد كه منبع آن حيواني نباشد. بعضي از فرآورده هاي حيواني داراي كلسترول LDLو چربي اشباع شده بالايي هستند. چربي هاي اشباع شده ميزان كلسترول خون را افزايش مي دهند. گوشت قرمز از آن جمله مواد غذايي است كه داراي ويژگي هاي فوق است، آنها سرشار از چربي هستند، براي مثال مي توان به گوشت گاو، سوسيس هاي دودي، گوشت اردك و غاز اشاره كرد. بعضي از موادغذايي مانند كره، زرده تخم مرغ، فرآورده هاي لبني و حتي بستني داراي مقادير زيادي چربي اشباع شده و كلسترول LDL هستند. راه حل ديگر براي كاهش كلسترول LDL، كاهش حجم چربي هاي ترانس است كه مصرف مي كنيد. اين چربي ها به طور فزاينده درجه LDL (كلسترول بد) را بالا مي برند، اگرچه به مضري چربي هاي اشباع شده نيستند ولي مي توانند باعث كاهش HDL شوند. غذاهايي كه حاوي روغن هاي گياهي هيدروژنه هستند در گروه چربي هاي ترانس قرار مي گيرند. چربي هاي ترانس در غذاهايي مانند چاشني و ادويه مخصوص سالاد، روغن هاي گياهي ترد كننده شيريني، مواد غذايي پردازش شده و غيره يافت مي شوند. پس تا مي توانيد از خوردن آنها پرهيز كنيد.

چرا ماه آتشفشان ندارد؟

گروهي از دانشمندان اروپايي دريافتند كه چرا با وجود فراواني مايع ماگما در ماه، هيچ فعاليت آتشفشاني در تنها قمر زمين وجود ندارد.
به گزارش مهر، با نگاه به تصاوير خاك خاكستري ماه مي توان فكر كرد كه اين قمر هنوز فعال است. اما در حقيقت، ردپاهاي آخرين فعاليتهاي آتشفشاني ماه قديمي و مربوط به ميلياردها سال قبل بوده و فورانهاي آتشفشاني از زماني كه انسان ماه را رصد كرده خاموش است.
اطلاعات اخير نشان مي دهد كه در زير خاك ماه ميزان فراواني از مايع ماگما وجود دارد چون بخشي از سنگهايي كه به سطح مي آيند گداخته به نظر مي رسند.
اكنون دانشمندان يك توضيح محتمل را در خصوص اينكه چرا در سطح ماه فعاليت آتشفشاني وجود ندارد ارائه كردند كه بيان مي دارد ماگماي گداخته در لايه هاي عميق تر مي تواند آنچنان متراكم و سنگين باشد كه نتواند به سطح بيايد.
محققان دانشگاه آمستردام با همكاري دانشگاههاي پاريس، ليون و اديمبرا به منظور دستيابي به اين نتايج كه در نيچر ژئوساينس منتشر شده است يك سري كپي هاي ميكروسكوپي از سنگ ماه را كه در مأموريت آپولو به زمين آورده بود، تهيه و سپس چگالي و غلظت اين سنگها را با پرتوهاي ايكس اندازه گيري كردند.
5دهه پس از مأموريت آپولو، تشكيل و تاريخ ژئولوژيكي ماه همچنان معماهاي بسياري را ايجاد مي كند. فضانوردان در تمام برنامه هاي آپولو نه تنها 380 كيلوگرم سنگ ماه را به زمين آوردند، بلكه توانستند تعداد بسيار ابزار علمي را در سطح اين قمر نصب كنند.
سال گذشته، دانشمندان ناسا مدل جديدي از لايه هاي داخلي ماه را توسعه دادند. بر پايه اين مدل جديد، بخشهاي عميق تر جبه ماه كه روي يك هسته كوچك فلزي قرارگرفته است حداكثر 30 درصد گداخته اند.
در زمين توده هاي ماگمايي جبه به سمت سطح حركت مي كنند و فورانهاي آتشفشاني را به وجود مي آورند. نيروي محركه براي حركت عمومي ماگما به طرف بالا در واقع تفاوت چگالي ميان ماگما و ماده پيرامون جامد است كه به تدريج ماگماي مايع را همانند يك حباب به سمت بالا منحرف مي كند.
اگر درون تنها قمر طبيعي سياره ما هم محتوي مقادير بالاي ماگما است پس چرا فورانهاي مشابه زمين در سطح آن رخ نمي دهد؟ به گفته اين محققان، فشار نزديك به هسته ماه بيش از 45هزار بار و دماي آن حدود هزار و 500درجه سانتيگراد است.اين دانشمندان توانستند اين شرايط سخت را به نمونه هاي كوچك بسازند و سنگهاي ماه را در حالي كه تحت يك فشار بسيار شديد قرار داده بودند با جريان فشار قوي برق گرم كنند.
با اندازه گيري پرتوهاي ايكسي كه از هم نمونه هاي جامد و هم از نمونه هاي گداخته عبور كرد، توانستند چگالي اين سنگها را در دما و فشار بالا اندازه گيري كنند و نشان دادند كه ماگماي ماه به حدي غليظ و متراكم است كه نمي تواند به همانند يك حباب به طرف بالا حركت كند.

استرس و سيستم ايمني

ابوالفضل جعفرنژاد
استرس يا تنش به معني هر نوع موقعيت يا حالتي است كه باعث رنجش، ناآرامي و ناراحتي شما شود. استرس مي تواند به دلايل گوناگون شكل بگيرد. فشارهاي كاري، اختلافات خانوادگي، فشارهاي مالي، مشكلات عاطفي و تشخيص بيماري سرطان.
هزاران سال است كه افراد بشر اساسا به دليل ماهيت «جنگ يا گريز» ذاتي شان، بقاي خود را حفظ كرده اند. در هنگام مواجهه با خطر، ما به انرژي مضاعفي نياز داريم تا بتوانيم با عامل متخاصم بجنگيم يا اينكه بگريزيم. ضربان قلب و تعداد تنفس افزايش مي يابد و بدنمان دست خوش تغييراتي مي شود تا نياز ناگهاني به انرژي را تامين كند.
در دنياي مدرن امروز- جايي كه ما بايد از عهده يك ضرب الاجل برآييم، بايد يك سخنراني ايراد كنيم يا در يك مسابقه به پيروزي برسيم- مي توانيم از اين انرژي افزايش يافته (به طور درست هدايت شده) براي رسيدن به پيروزي استفاده كنيم.
با اين وجود در موقعيت هايي نيز كه ما كسي را براي رويارويي و جايي را براي گريز نداريم آن خشم يا انرژي ترس آور توليد مي شود. بدن ما به تپش هاي قلب، تعريق، افزايش اسيد معده، اسپاسم هاي معده، اسپاسم هاي عضلات و بالا رفتن فشارخون واكنش نشان مي دهد. ما شروع به داغ شدن مي كنيم. مانند يك نيروگاه اتمي كه نمي تواند فروكش كند و در صورت نبود يك مجراي خروجي براي تخليه آن انرژي، ما خود شروع به فروكش كردن مي كنيم. اين واكنش زنجيره اي مي تواند خطرناك باشد. به مرور زمان، به جاي اينكه بهتر شويم، بدتر مي شويم و به سيستم ايمني مان ضربه مي زنيم.
ترس از دلايل ناشناخته همان واكنش ها را به همراه دارد و موجب كاهش تحمل مان نسبت به درد و ناراحتي مي شود. با آنكه هر فرد شخصيتي متفاوت دارد، اما دانستن اينكه چه انتظاري داريد و آگاهي هرچه بيشتر در مورد موقعيتتان، شما را براي آنچه كه در پيش رو داريد آماده و به شما در كاهش اضطرابتان كمك مي كند. شما نمي توانيد زمان را به عقب بازگردانيد و شرايط تنش زايي را اصلاح كنيد كه ممكن است به بيماري شما مربوط باشد. به همين دليل آن اندوه و ناراحتي تان (پاسخ شما) از موقعيت و شرايط فعلي تان است كه بايد از عهده اش برآييد نه استرس (دليل). قبل از توضيح روش هايي كه شما مي توانيد به وسيله آنها اندوه و ناراحتي تان را مرتفع كنيد، بسيار حائز اهميت است كه بدانيد چگونه واكنش هايتان شما را تحت تأثير قرار مي دهد و درك اينكه تفاوتي ميان گوش دادن به نداي درون تان يا عقل تان وجود ندارد.
به گزارش هلث نيوز، در گذشته تصور مي شد كه سيستم ايمني بدن يك سيستم خودمختار است و به هيچ وجه تحت تأثير عوامل داخلي قرار نمي گيرد و يك مكانيسم تنظيمي است. سابقاً اين طور گمان مي شد كه سيستم ايمني داراي هر نوع حافظه اي نيز كه باشد منحصر به شناسايي اجسام خارجي (ميكروب ها و ويروس) است كه قبلا با آنها مواجه و نابودشان كرده است.
بعدها كشف شد كه نخستين خط دفاعي ما در مقابل ارگانيزم هاي خارجي توسط سيستم ايمني ذاتي و به شكل يك گروه سلول سفيد به نام لوكوسيت ها سازماندهي مي شود و يك خط دفاعي دوم نيز در يك گروه سلول سفيد ديگر تحت عنوان لنفوسيت ها وجود دارد. لنفوسيت ها به ما ايمني تطبيقي مي بخشند. آنها تطبيق مي دهند- زيرا «به ياد مي آورند». آنچه كه آنها حتي قابل توجه تر مي كند اين است كه روي لنفوسيت هاي خون ما، تنها به اين دليل كه بخش هايي از مغز هستند كه بر احساسات و استرس تأثير مي گذارند، يك گيرنده عصبي وجود دارد.
اين موضوع به اين معني است كه سيستم ايمني و سيستم عصبي مركزي تحت تأثير يكديگر قرار دارند و سيستم ايمني (برخلاف يك سيستم خودمختار) مي تواند پيام ها را از طريق هورمون ها (ملكول هاي پيام رسان شيميايي به نام انتقال دهنده هاي عصبي كه به سراسر بدن و از يك سلول به سلول ديگر مغزمان منتقل مي شوند) از مغز دريافت و به آن ارسال كنند. انتقال دهنده هاي عصبي كه به نام نروپپتيدها نيز شناخته مي شوند توسط مغز، سيستم ايمني و سلولهاي عصبي ترشح مي شوند. آنها پيام ها را از يك عصب به عصب ديگر يا ساختار سلولي ارسال مي كنند تا يك پاسخ. براي مثال، يك تكانه عصبي يا يك انقباض ماهيچه اي، دريافت كنند.
به اين ترتيب، سيستم عصبي مركزي پاسخ هاي رفتاري و ايمني را در طول موقعيت هاي استرس زا هماهنگ مي كند. استرس و احساسات فيزيكي هيپوتالاموس را به فعاليت وامي دارد كه به نوبه خود غده هيپوفيز را تحريك مي كند تا يك هورمون استرس (هورمون آزادكننده كورتيكوتروفين (CRH)) را از طريق جريان خون در غده هاي فوق كليه واقع در بالاي كليه ها آزاد كند. سپس اين غدد كه بخشي از سيستم هورموني بدن هستند، هورمونهاي كورتيكواستروئيد را آزاد مي كنند كه داراي دو وظيفه اصلي هستند: آنها بدن را تحريك مي كنند كه هنگام رويارويي با مشكلات مبارزه يا فرار كند و سيستم ايمني بدن را تنظيم و كنترل كنند.

كشف 2 گروه خوني جديد

محققان دانشگاه ورمونت موفق به كشف دو پروتئين جديد در سلول هاي قرمز خون شده اند كه مي تواند وجود دو نوع جديد از گروه خوني قابل آزمايش را به اثبات برساند.
به گزارش مهر، اين كشف جديد از آن جهت پراهميت است كه مي تواند خطر انتقال گروه هاي خوني ناسازگار را در ميان ده ها هزار انسان كاهش دهد.
اما نكته جالب توجه درباره كشف جديد اين است كه اين دو نوع جديد گروه خوني مي تواند تعداد كلي گروه هاي خوني شناخته شده را به 32نوع برساند. در واقع به جز گروه هاي A B AB و O گروه هاي خوني ديگري نيز وجود دارند كه به نسبت اين چهار گروه كمياب ترند و معمولاً نام افرادي را به خود مي گيرند كه در بدن آنها جاري بوده و سپس كشف شده اند.
اين گروه هاي خوني نادر از قبيل گروه هاي «جونيور» يا «لانگريز» به واسطه وجود گروه هاي ويژه از آنتي ژنها شناسايي مي شوند بسياري از آنها از قبيل گروه هاي خوني Kell و MNS با گروه هاي خوني A ياO همخواني و سازگاري دارند.
اما كشف گروه هاي خوني جديد معمولاً امري بسيار نادر است، كشف آخرين نمونه جديد گروه خوني به بيش از يك دهه پيش باز مي گردد، از اين رو كشف دو گروه خوني به طور همزمان رويداد بسيار مهمي به شمار مي رود.
براساس گزارش نيوساينتيست، گروه هاي خوني «جونيور» و «لانگريز» به ويژه در شرق آسيا و در ژاپن فراوان ديده مي شود به صورتي كه به گفته دانشمندان بيش از 05هزار ژاپني از گروهي خوني «جونيور منفي» برخوردارند و به اين واسطه دچار مشكلات انتقالي خون يا ناسازگاري مادر با جنين هستند.

مبارزه باكتري هاي بي ضرر با آنفلوآنزا

باكتري هاي مفيد نه تنها به عمل گوارش غذا كمك مي كنند، بلكه طبق تحقيقي كه به تازگي در گزارش هاي آكادمي ملي علوم چاپ شد، اين باكتري ها موجب دفع آنفلوآنزا هم مي شوند.
به گزارش نيچر، گروه تحقيقاتي دانشگاه يل در نيوهاون، متوجه شدند موش هايي كه با آنتي بيوتيك هاي نئومايسين درمان شده اند، نسبت به ويروس هاي آنفلوآنزا حساس تر هستند. اين تحقيق آشكار كرد كه در بدن موش ها باكتري هايي وجود دارند كه نسبت به نئومايسين حساس هستند و موجب توليد سلول هاي T و آنتي بادي هايي مي شوند كه مي توانند با عفونت آنفلوآنزا در شش ها مقابله كنند.
عملكرد اين باكتري ها با فعال سازي پروتئين inflammasome صورت مي گيرد كه در سيستم ايمني موجود است. اين پروتئين ها پيش ساز پروتئين ايمني- the cytokine interleukin 1-B- را به وضعيتي مي رسانند كه از لحاظ شيميايي به تكامل برسد. اين پروتئين بالغ، سلول هاي ايمني را كه به شكل درخت هستند، مورد هدف قرار مي دهد تا به سمت گروه هاي لنفاوي شش ها حركت كنند، جايي كه حمله شديد در برابر ويروس هاي آنفلوآنزا آغاز مي شود. زماني كه آنتي بيوتيك ها باكتري ها را از بين ببرند، پروتئين هاي inflammasome ديگر فعاليت خود را شروع نمي كنند و ويروس ها تكثير مي شود.
ميكروب شناسان متوجه شده اند ميكروب هايي كه در بدن پستانداران وجود دارند، با سيستم ايمني اين جانداران تعامل برقرار مي كنند. آنان از دهه 1950 اين مورد را كشف كردند، در آن زمان آنها متوجه شدند كه حذف باكتري در نوزاد موش ها موجب مي شود سيستم ايمني طبيعي در اين موش ها ايجاد نشود.
محققان در دهه گذشته، تحقيقات خود را روي اين موضوع متمركز كردند كه چگونه باكتري هاي مهمان و مفيد روده، وضعيت سيستم ايمني را تنظيم مي كنند. به طور مثال، به نظر مي رسد متعادل نبودن نسبت باكتري هاي مضر به باكتري هاي مفيد، موجب افزايش فعاليت هاي القاكننده التهاب و احتمالا تشديد بيماري التهاب روده اي مي شود.
يك سري گزارش كه طي پنج سال گذشته از اين سري تحقيقات به دست آمده است، اشاره بر اين دارد كه تعامل ميكروبي مفيد، در روده متوقف نمي شود بلكه محققان در اين مورد بررسي مي كنند كه اين باكتري ها چگونه با عفونت هاي ريه مقابله مي كنند.
براي مثال اگر يك آنتي بيوتيك خاص تأثيري بر توانايي ما در افزايش واكنش نسبت به يك عفونت ويروسي داشته باشد، به اين معنا است كه افراد فقط بايد زماني آنتي بيوتيك ها را مصرف كنند كه واقعا لازم است.
يافته هاي اخير نشان مي دهند كه ممكن است رژيم غذايي با تأثير بر روي تركيب باكتري هاي هم زيست بر قابليت ما در برابر ويروس ها تأثير بگذارد. احتمال مي رود اين تأثير توسط لاكتوباسيلوس ايجاد شود كه در روده ساكن است. بعد از ورود آنتي بيوتيك به بدن موش ها، جمعيت اين باكتري ها به طور قابل ملاحظه اي در روده كاهش يافت اما تعداد آنها در حفره هاي بيني تغييري نكرد.
«سؤال اين است كه آيا باكتري ها از روي عمد بر اين فرايند تأثير مي گذارند تا در برابر آنفلوآنزا از ميزبان محافظت كنند؟ يا آيا پروتئين inflammasome به طور غير ويژه توسط باكتري ها فعال مي شود و اين فرايند، نوعي ترتيب فعال سازي اين پروتئين براي كنترل آنفلوآنزاست؟»
در هر حال، «واضح است كه سيستم ايمني بدن ما به گونه اي تكامل يافته است كه براي ميكروارگانيسم ها مانند يك رابط عمل مي كند و سيگنال هايي را به بدنمان مي فرستد.»