همه چيز درباره بستني

به گزارش گروه خواندني هاي مشرق بستني يكي از بهترين انتخاب هايي است كه شما مي توانيد در فصل گرما داشته باشيد ولي اين ماده هم براي سلامتي در برخي موارد مفيد است و هم اينكه مضراتي دارد كه به آن مي پردازيم.
تاريخچه بستني:
احتمالا آب ميوه سرد شده در بسياري از كشورهاي جهان از جمله چين3 هزار سال قبل شناخته شده است كه مي توان آن را به عنوان اولين بستني ها دانست. طبق اطلاعات موجود، رومي هاي قديم نيز از برف كوه ها براي سرد كردن آب ميوه استفاده مي كرده اند.از آن تاريخ تا قرن هيجدهم ميلادي، مدارك زيادي در دست نيست، تا اين كه ماركوپولو سياح مشهور ونيزي در بازگشت از سفر مشهورش به آسيا اطلاعاتي در زمينه ساخت شيريني از شير منجمد (احتمالا نوعي بستني ميوه اي امروزي) را همراه خود از چين آورد.
اين روش در ونيز مورد استفاده قرار گرفت و سپس در سر تاسر ايتاليا گسترش يافت. به تدريج كشورهاي ديگر اروپايي نيز از اين روش براي تهيه بستني استفاده كردند.
بستني در ايران
در ايران، بستني ابتدا به صورت سنتي و دستي با عنوان «بستني زعفراني» تهيه مي شد. اين بستني درون ظرفي (بشكه اي) دو جداره درست مي شد؛ به اين صورت كه درون جدار داخلي شير، خامه، شكر، ثعلب و زعفران، و در جدار بيروني يخ و نمك ريخته مي شد؛ سپس بشكه را مرتبا تكان مي دادند تا بستني تهيه شود.
تهيه بستني در ايران متداول نبود و در قرن نوزدهم از اروپا به ايران انتقال يافت و متداول شد. در حقيقت از سفر سوم ناصرالدين شاه به اروپا، پلومبير نام محلي ييلاقي در فرانسه است كه بستني خوشمزه اي در آنجا تهيه مي شد و نام پلومبير يعني نوعي بستني كه با مخلفاتي همراه است از اين شهر منشأ گرفته است.
مي گويند در سال آخر سلطنت ناصرالدين شاه ساختن بستني در ايران متداول شد و معروف ترين بستني فروش بعدي تهران يعني ممدريش بستني خامه دار مخصوص تهيه مي كرد كه در تهران مردم استقبال زيادي از آن كردند.
اين بستني با «ثعلب» تهيه مي شد. يخ و نمك را در بشكه اي ريخته داخل بشكه را شير مي ريختند و با وسايل مخصوص و تمهيدات زياد و تكان دادن و چرخاندن ظرف از آن بستني تهيه مي كردند. بستني فروشي هاي دوره گرد به زودي در تهران پيدا شدند كه بستني را در همان محفظه ها مي گرداندند و با نان مخصوص عرضه مي كردند.
اما بهتر است تا با فوايد و همچنين مضرات اين ماده خوشمزه نيز آشنا شويم.
بستني هم مثل ماست قابليت نگهداري باكتري هاي پروبيوتيك را دارد. اين باكتري ها كپسول هايي با قطر بسيار نازك (سايز ميكرو يا نانو) دارند و به اصلاح فلور ميكروبي روده انسان و جلوگيري از رشد باكتري هاي بيماريزا در روده و ايجاد بيماري روده اي كمك مي كنند. بستني مواد مغذي با ارزشي مثل پروتئين، كلسيم، ويتامين ها، مواد معدني و انرژي دارد، ولي به جاي آن مي شود ماست كم چربي يخ زده خورد كه همه اين مواد را داشته ولي چربي بسيار كمتري دارد.
البته اين ماده دلنشين وخنك در كنار اين فوايدي كه دارد يك نيمه تلخ و تاريك نيز دارد كه بايد به آن هم اشاره كنيم و از مضرات آن نيز باخبر باشيم.
بسياري از مردم تصور مي كنند كه بستني مي تواند به عنوان يك ماده لبني مناسب مثلا جايگزين شير يا ماست شود و حتي افراط در خوردن آن نيز ايرادي ندارد. اين در حالي است كه علاوه بر مقدار زيادي شيرين كننده هاي طبيعي يا شيميايي، خوردن حتي يك قاشق بستني مقدار زيادي چربي اشباع شده (حيواني) وارد بدن مي كند كه اغلب به اندازه نيمي از كل چربي اشباعي است كه در روز بايد خورده شود، است.
مصرف چربي اشباع زياد موجب چاقي، بيماري هاي قلبي- عروقي و ديگر بيماري هاي خطرناك مشابه مي شود.
بستني از جمله غذاهايي است كه در برخي افراد موجب حمله ميگرني مي شود. اين غذاها بر روي آزاد شدن سروتونين و نوراپي نفرين اثر كرده و موجب انبساط يا انقباض عروق مي شوند.
در ايران اين روزها بستني ها از حالت سنتي بسيار فاصله گرفته اند در حالي كه بستني ها سنتي نيز همچنان مشتريان بسيار زيادي دارند.

آنتي بيوتيك ها تهديدي براي آينده

چند دهه پيش بود كه گسترش آنتي بيوتيك ها سبب شد تا بسياري از مردم تصور كنند كه ديگر تقريبا آدمي بر بيماري هاي عفوني غلبه كرده است، اما در اين مسير، حرص و حماقت آدمي به چالش هايي جديد دامن زد، به نحوي كه رويكرد سه دسته به اين فرآورده جديد، به نحو چشم گيري از تأثيرگذاري آن كاست.
اين سه دسته عبارتند از: شركت هاي توليدكننده آنتي بيوتيك، پزشكان و صنعت دامداري، نتيجه عملكرد آن ها را مي توان امروزه در مرگ ميليون ها نفر جستجو كرد و در اين روند، سياست مداران و مسئولان نيز بي توجه به عمق اين موضوع، تنها نظاره گر آن بوده اند.
افزايش مرگ و مير مردم مبتلا به بيماري هاي عفوني، دقيقا در دوره اي كه شاهد افزايش انواع آنتي بيوتيك ها بوده ايم، خود دليلي بر شكست آنتي بيوتيك ها و افزايش آسيب پذيري ما در برابر عفونت هاست. نيم قرن پيش و با ورود آنتي بيوتيك ها به بازار، بسياري از مردم تصور كردند كه ديگر دوره بيماري هاي عفوني به سر آمده است.
تقريبا در سال 1952، كليه بيماري هايي كه عامل آن «استافيلوكوكسين ها» بود، با پني سيلين قابل درمان بودند. اما در سال 1982، درمان حدود 90درصد بيماري هايي كه عامل آن اين باكتري بود، نيازمند آنتي بيوتيكي غير از پني سيلين بود. ديگر پني سيلين يعني معروف ترين و البته ارزان ترين و رايج ترين آنتي بيوتيك موجود جهان، توانايي مقابله با چنين بيماري زايي را ندارد.
حكايت استافيلوكوكسين
اين باكتري كه رايج ترين باكتري ها محسوب مي شود، به راحتي از شخصي به شخص ديگر منتقل مي شود. حتي انتقال آن با يك دست دادن معمولي نيز ممكن است و حتي امكان انتقال ساده آن به حيوانات خانگي هم وجود دارد. در عمده موارد، سيستم ايمني بدن، توانايي واكنش سريع و مؤثر در برابر اين عامل را دارد و تنها زماني مي تواند اين باكتري به مشكلي جدي مبدل شود كه مثلا وجود زخمي در بدن، شرايطي را حاصل آورد كه سيستم ايمني بدن نتواند خود را با شرايط جديد منطبق سازد.
در چنين حالتي است كه اين باكتري مي تواند به تهديدكننده اي خطرناك تبديل شود. با هدف توقف مرگ وميرهاي ناشي از تأثير چنين عاملي در محيط بيمارستان ها يعني يكي از رايج ترين محل هاي حضور اين باكتري، پزشكان اقدام به استفاده منظم از آنتي بيوتيك ها در افرادي كردند كه احتمال خطر در آن ها بيش از ديگران بود و اين افراد هم عمدتا بيماران بخش هاي جراحي بيمارستان ها بودند، اما پزشكان هيچ توجهي به اين موضوع و پيامدهاي آن نداشتند؛ كاري كه در اولين مرحله مي توانست با افزايش مقاومت عوامل بيماري زا همراه شود.
استافيلوكوكسين تنها باكتري اي نبود كه در جريان به عامل مقاومت تبديل شود؛ جذام كه به راحتي تا اواخر دهه 1970 به بيماري اي قابل درمان تبديل شده بود، ناگهان به واسطه ظهور نوعي باكتري مقاوم در اتيوپي كه بدين بيماري دامن مي زند، به معضلي جدي در اين منطقه تبديل شد.
سوزاك ديگر بيماري اي بود كه عملا در سراسر جهان در برابر پني سيلين و ديگر داروهاي از اين دست، مقاوم شدند. در سال 1990 هشتاد درصد بيماراني كه شيگلا عامل آن ها بود، در برابر آنتي بيوتيك ها مقاومت يافتند.
مالاريا كه ظاهرا در دهه 1950 به كنترل آدمي درآمده بود، در اثر مقاومت يافتن عامل بيماري زايش، مجددا به بيماري اي مرگبار تبديل شده است.
سل كه هنوز هم از سوي برخي پزشكان به عنوان بيماري قرن نوزدهم شناخته مي شود، مجددا به بيماري جدي تبديل شده است، به طوري كه يونيسف هم اكنون نسبت به مقاومت يافتن مجدد عامل اين بيماري در برابر آنتي بيوتيك ها هشدار داده است؛ بيماري اي كه هم اكنون، سالانه سه ميليون نفر را از پاي درمي آورد.
از آغاز دهه 90 پزشكان كشورهاي توسعه يافته با تجويز آنتي بيوتيك ها در مقادير بالا، اقدام به مقابله با بيماري هاي عفوني نمودند. همچنين آن ها با تجويز آنتي بيوتيك براي افراد سالم، درصدد برآمدند تا آن ها را در برابر عفونت هاي احتمالي مقاوم كنند و بي شك صنعت دارو هم از چنين رويكردي سودي هنگفت عايد خود نمود و از همين رو، مخالفتي نسبت به عملكرد پزشكان از خود نشان نداد.
در كشورهاي توسعه نيافته اي كه در بسياري از موارد، مردم حتي به پزشك دسترسي نداشته اند، بيماران به راحتي از پس بسياري از اين گونه عفونت ها برآمده اند و نكته مضحك آن است كه هم اينك بسياري از كارشناسان و ناظران در كشورهاي توسعه يافته، استفاده مفرط و بي حساب و كتاب آنتي بيوتيك ها در كشورهاي در حال توسعه را دليل چنين تهديد جديد جهاني، يعني مقاومت يافتن عوامل بيماري زا در برابر آنتي بيوتيك ها، مي دانند.
حقيقتا چشم انداز پيش رويمان تيره و تار است. بيماري هاي عفوني كه تصور مي كرديم بر آن ها فائق آمده ايم، دوباره بازگشته اند و مردم بيش از پيش، در نتيجه عفونت ها جان خود را از دست مي دهند. ميكروب ها قوي تر شده اند و توانايي ما در مقابله با آن ها روز به روز كاهش يافته است.
تجويز بيش از حد آنتي بيوتيك ها
سال هاست كه درباره آسيب هاي ناشي از تجويز بيش از حد آنتي بيوتيك ها نوشته ايم و اما بهترين نمونه و شاهد بر اين مدعا، را مي توان استفاده از آمارهايي كه بيانگر تمايل روزافزون پزشكان به تجويز بيش از حد آنتي بيوتيك ها است، دانست. هم اكنون از هر 6 داروي تجويزي، يكي آنتي بيوتيك است و امروزه حداقل يكصد نوع مختلف آنتي بيوتيك، در بازار موجود است.
بررسي ها حكايت از آن دارد، از هنگامي كه براي نخستين بار پزشكان اين فرصت را يافتند تا با استفاده از آنتي بيوتيك هايي چون پني سيلين به مقابله با بيماري هاي عفوني بروند، براي چندين دهه، حدود نيمي تا سه چهارم همه تجويزها، غيرضروري و اشتباه بوده است كه ماحصل آن، خلق شرايط كنوني است.
يكي از دلايل تجويز بيش از حد دارو آن است كه اصولا پزشكان در مواجهه با بيمار، مي خواهند به هر ترتيب كاري كنند و در بين داروها هم، آنتي بيوتيك ها، از معمول ترين و پيش پا افتاده ترين مواردي هستند كه مي توان از آن ها بهره برد، اما دليل مهم تر اين پديده آن است كه بي شك پزشكان تحت تاثير شركت هاي دارويي قرار دارند و توليدكنندگان آنتي بيوتيك ها هم مي خواهند كه توليداتشان در مقادير بالا تجويز شود و برايشان هم فرقي نمي كند كه اين تجويز ها ضروري است يا خير.
ديگر امروزه بر كسي پوشيده نيست كه بسياري از سودمندترين داروهايمان، در نتيجه مصرف بيش از حد ارزش خود را از دست داده اند و ديگر بر بيماران تاثيري ندارند.
هنگامي كه پزشكان براي كوچك ترين سرفه و يا عفونتي جزئي كه خود به خود در طول چند روز مرتفع مي شود، اقدام به تجويز قرص و دارو مي كنند، بايد هم شاهد چنين وضعيتي باشيم، امروزه سرماخوردگي و آنفولانزاهاي با عامل ويروسي، ديگر در برابر آنتي بيوتيك ها آسيب پذير نيستند، استفاده بي حد و حساب از مقادير زياد آنتي بيوتيك، بيش از پيش از مقاومت ما در برابر عفونت ها كاسته و در مقابل، بر توانايي ميكروب ها افزوده است.
اما افزايش مقاومت آنتي بيوتيك ها، خود به مهم ترين عامل خلق مشكلاتي جدي به ويژه در محيط بيمارستان ها دامن زده است. هم اينك از هر 20 بيمار حاضر در بيمارستان ها، يكي به نوعي عفونت مبتلا مي شود و بي شك يكي از عوامل گسترش چنين عفونت هايي، پزشكان و پرستاراني هستند كه غالبا از شستشوي دستان خود غفلت مي ورزند.
در اواسط قرن نوزدهم، ايگناز فيليپيني اثبات نمود كه عمده مرگ و ميرهاي پس از زايمان نوزادان، به واسطه دستان آلوده پزشكان است كه متاسفانه اين پيام ساده و روشن، مورد غفلت جامعه پزشكي قرار گرفته است. بررسي هاي متعدد بيانگر آن است كه پزشكان و پرستاران، خيلي كمتر از حد ضرورت، اقدام به شستشوي دستان خود مي كنند و برخي بررسي هاي ديگر حكايت از آن دارد كه يك سوم عفونت هاي بيمارستاني، محصول دستان آلوده است.
ظهور ابرميكروب ها
ظهور استافيلوكوكسين هاي مقاوم در برابر آنتي بيوتيك ها در اواسط دهه 1980، از نشانه هاي آغازين مشكل آفريني چنين تجويزهايي بود. در ابتدا، ابرميكروب ها تنها در بيمارستان ها يعني در محل هايي كه سيستم ايمني بدن در نتيجه افزايش فشارهاي روحي و جسمي كاهش مي يابد، مشكل آفرين شدند. به عبارتي، بيمارستان ها را مي توان محل ظهور پرورش ابرميكروب ها برشمرد.
امروزه، هزينه هاي هنگفت مقابله با چنين ارگانيسم هاي جديدي كه محصول عملكرد پزشكان هستند، خود به مشكلي جدي تبديل شده است. در ايالات متحده، هزينه مازاد مقابله با اين گونه ارگانيسم هاي جديد و مقاوم، در مقايسه با اواخر دهه 80بالغ بر 30 ميليارد دلار در يك سال است.
تهديد سالمونلا
در سال 1993 بود كه سالمونلا به بيماري كم و بيش غير قابل درمان تبديل شد و هم اكنون به تهديدي جدي عليه سلامت آدمي درآمده است. طبق گزارش وزارت كشاورزي ايالات متحده، همه ساله 661 هزار نفر از مردم اين كشور به اين بيماري مبتلا مي شوند كه 400 نفر از آن ها جان خود را از دست مي دهند.
اما مسئله مهم درباره اين باكتري آن است كه انواع مختلف از آن، تقريبا در برابر آمپي سيلين، استرپتومايسين، تتراسيكلين، سولفون آميدها و كلرو آمفنيكل مقاومت يافته اند و با اين روند، ديري نخواهد گذشت كه اين نوع باكتري در برابر تمامي آنتي بيوتيك هاي موجود مقاوم خواهد شد و در اين صورت است كه آمار مرگ و مير مبتلايان به آن، ناگهان سر به فلك خواهد زد.
دامداران بي مسئوليت
يكي ديگر از مهم ترين دلايل اين پديده استفاده مفرط دامپروران از آنتي بيوتيك هاست و از اين رو، اين طبقه مستقيما مسئول مرگ ميليون ها نفر هستند.
جاي بسي تعجب است كه بيش از نيمي از آنتي بيوتيك هاي موجود در بازار توسط دامداران به حيوانات سالم خورانده مي شوند؛ چرا كه اين مواد به اندازه و وزن اين حيوانات مي افزايند. اما دليل چنين مسئله اي چيست؟
اول آنكه دامداران برآنند تا با خوراندن آنتي بيوتيك ها به حيوانات خود، از بروز بيماري هاي بالقوه ممانعت به عمل آورند. حيوانات در دامداري هاي مدرن امروزي به نحوي خيره كننده دربرابر بيماري هاي ساده آسيب پذيرند و جداي از آن، به شدت تحت فشارهاي روحي نيز قراردارند.
آنتي بيوتيك ها از جمله مواردي هستند كه مي تواند در زنجيره غذايي آنها وارد شده و آنها را در چنين شرايطي سالم نگه دارد. از سويي ديگر، آنتي بيوتيك ها مي توانند از گسترش سريع بيماري در بين حيواناتي كه در چنين فضاهاي غيرطبيعي زندگي مي كنند، جلوگيري نمايد و ظاهراً هم در چنين شرايطي، استفاده از آنتي بيوتيك ها اجتناب ناپذير است. اما عمده دامداران نه براي درمان بيماري كه صرفاً به عنوان اقدامي پيشگيرانه به استفاده از آنتي بيوتيك مبادرت مي ورزند كه استفاده مفرط و روزمره از آن ها، خود از تاثير اين مواد مي كاهد.
از دهه 1940 به بعد كه مشخص شد آنتي بيوتيك بر وزن حيوانات مي افزايد استفاده گسترده از اين مواد با هدف دستيابي به سود بيشتر رواج يافت. اما آنچه استفاده دامداران از اين مواد را شگفت آور كرده، اين است كه بيماران براي استفاده معمول از يك آنتي بيوتيك ساده، نيازمند تجويز پزشك هستند و اين درحالي است كه دامداران آنان مي توانند انواع آنتي بيوتيك ها را درمقادير نامحدود و بدون هيچ گونه تجويزي خريداري نموده و به حيوانات خود بخورانند.
استفاده از آنتي بيوتيك ها درحيوانات، علاوه بر افزايش مقاومت آن ها در برابر اينگونه مواد، با باقي ماندن در گوشت و شير حيوانات مصرف كننده همراه است، به طوري كه در يكي از آزمايش هايي كه بر روي شيرهاي موجود در بازارهاي آمريكا به عمل آمد، مشخص شد كه پس ماندن 52 نوع آنتي بيوتيك مختلف در آن ها وجود دارد.
موضوع به مراتب ناگوارتر، وجود شواهدي مبني بر انتقال چنين مقاومتي از گونه اي به گونه هاي ديگر است كه مي تواند به مشكلي جدي تبديل شود. با وجود عفونت هاي خطرناكي كه هم اينك شيوع يافته اند و هيچ راه درماني براي آنها وجود ندارد و عملاً در برابر همه آنتي بيوتيك ها از خود مقاومت نشان داده اند اين احتمال وجود داردكه اين مقاومت به ديگر ارگانيسم موجود در طبيعت منتقل شود.

ميوه هاي چسبناك و براق سمي اند

رئيس اداره بهداشت كشاورزي وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي هشدار داد هرچند باقيمانده سموم روي ميوه ها علامت خاصي ندارد اما چسبناك يا براق بودن، نشانه باقيماندن سموم روي آنها است.
«رضا عزتيان» در گفت وگو با ايرنا افزود: همچنين برخي ميوه هاي آغشته به باقيمانده سموم، داراي بو و طعم مواد شيميايي مانند نفت هستند.
وي خاطرنشان كرد: اگر ميوه اي، طعم و بويي غيرطبيعي داشته باشد بطور قطع از مواد شيميايي براي رشد و به عمل آوري آنها استفاده شده است.
رئيس اداره بهداشت كشاورزي وزارت بهداشت از مردم خواست مراقب سموم باقيمانده در ميوه ها و سبزي ها باشند.
عزتيان درباره نظارت بر استفاده از آفت كش ها در ميوه ها نيز گفت: دستگاه هاي مربوطه ناظر بر اجراي قوانين در اين زمينه هستند اما اگر مردم و توليدكنندگان، نسبت به شرح وظايف خود آشنا شوند به پيشگيري از مسموميت هاي ناشي از سموم باقيمانده روي ميوه ها كمك مي كنند.
وي خاطرنشان كرد مهم ترين اقدام وزارت بهداشت در اين زمينه، حفظ ارتباط با جهاد كشاورزي است و ما تكاليف و وظايف قانوني در رابطه با كاربرد آفت كش ها در ميوه ها را با برگزاري نشست هاي بهداشت كشاورزي و كميته ملي كشاورزي بررسي مي كنيم.
به گفته رئيس اداره بهداشت كشاورزي وزارت بهداشت، ميزان مجاز استفاده از آفت كش ها بصورت استاني ابلاغ مي شود.عزتيان يادآور شد براي پيشگيري از مسموميت هاي ناشي از سموم باقي مانده روي ميوه ها، مصرف كنندگان و كشاورزان به عنوان توليدكننده بايد از نظر فرهنگي آماده پذيرش و رعايت استانداردها باشند.

صافي كف پا را جدي بگيريد

دبير انجمن علمي ارتوز و پروتز گفت: والدين معمولا در مورد صافي كف پاي نوزادان خود نگران هستند در صورتيكه علت اين صافي تجمع چربي در كف پاي نوزاد است اما اگر پس از 4 تا 6 سالگي اين صافي ادامه يابد، بايد به متخصص ارتوپدي كودكان مراجعه كنند.
به گزارش فارس، معصومه نخعي گفت: حدود 20 تا 30درصد افراد جامعه دچار صافي پا هستند كه به دو گروه سني كودكان و بزرگسالان تقسيم بندي مي شوند كه اين افراد همواره با عوارضي چون درد در ناحيه كف پا، زانو و مشكلات و دردهاي ستون فقرات مواجه هستند.
وي گفت: والدين معمولا در مورد صافي كف پاي نوزادان خود نگران هستند در صورتيكه علت اين صافي تجمع چربي در كف پاي نوزاد بوده و تمام تاندون ها، عضلات و استخوان هاي كف پاي نوزادان با رشد آنها تكميل شده و قوس كف پاي كودكان شكل طبيعي خود را به دست مي آورد.
معصومي ادامه داد: اما اگر پس از 4 تا 6 سالگي اين صافي كماكان در كف پاي كودك مشاهده شود و كودك اظهار درد و ناراحتي در زانو و ستون فقرات خود داشته باشد، لازم است جهت بررسي هاي اوليه و درمان به متخصص ارتوپدي كودكان و همچنين متخصصان ارتوز و پروتز مراجعه شود.
نخعي راهكار درمان صافي كف پا را استفاده از ارتوز مناسب يا همان كفي هاي طبي عنوان كرد و گفت: اين موارد به تشكيل و تكميل قوس كف پا كمك كرده و عوارض ايجاد شده بر اثر صافي كف پا را كاهش مي دهد و در واقع كفي هاي طبي تنها عوارض ايجاد شده را كاهش مي دهند و صافي كف پا را درمان نمي كنند.
وي گفت: عارضه صافي كف پا ممكن است از كودكي با فرد همراه باشد يا به صورت اكتسابي ايجاد شود. استرس هاي طولاني مدت كه بر اثر راه رفتن ها و ايستادن هاي طولاني مدت بر پا وارد مي شود، بيماري هايي مانند آرتريت روماتوئيد كه بر اثر افزايش سن رخ مي دهد، تغييرات ليگاماني يا تغيير در ساختار داخلي كف پا، قوس پا افت كرده و صافي كپ پا ايجاد مي شود.
به گفته نخعي بانوان طي دوران بارداري به علت تغييرات هورمون ممكن است به صافي كف پا دچار شوند كه معمولا زودگذر است و پس از فارغ شدن از بين مي رود.

نجات سمي ترين جاندار جهان

قورباغه نيزه سمي طلايي كه سمي ترين جاندار جهان شناخته مي شود در نخستين پناهگاهي كه براي نجات اين دوزيست مرگبار در معرض خطر انقراض در نظر گرفته شده بود، اقامت گزيد.
به گزارش مهر، سم اين قورباغه به قدري خطرناك و مهلك است كه حتي تماس با دستمال كاغذي با اين قورباغه مي تواند مرگ بار باشد.
هر كدام از اين قورباغه هاي 5 سانتي متري براي كشتن 10بزرگسال در عرض چند دقيقه كافي است.
پوست طلايي و روشن اين قورباغه با سم كشنده شبه قليايي پوشانده شده است. اين سم در كار اعصاب بدن اختلال ايجاد كرده و ماهيچه ها را در حالت دائمي انقباض نگه مي دارد كه در نهايت به سكته قلبي منتهي مي شود و مرگ ظرف چند دقيقه از راه مي رسد.
اكنون مسئله مهم اينجاست كه چرا بايد اين گونه در حال خطر انقراض را نجات داد.
اين قورباغه چون ساير جانداران در اكوسيستم داراي جايگاه خود است، انسان هاي دوران باستان از سم آن براي شكار و دفاع استفاده مي كردند.
ما در آستانه از بين بردن يكي از مخلوقات مهيج و خارق العاده زمين هستيم. مهم نيست كه يك موجود چگونه توسط طبيعت و سير كامل حفظ مي شود اما همه موجودات همواره براي انسانها ارزشمند هستند و بايد در جهت نجات گونه هاي در حال انقراض تلاش كرد.
پناهگاه جديد اين قورباغه در ساحل اقيانوس آرام و در غرب كلمبيا است كه همچنين پناهگاهي براي چندين گونه از پرندگان نيز محسوب مي شود. اين پناهگاه جديد با عنوان منطقه حفاظت شده دوزيستان«Rana Terribilis» در برگيرنده 124 محوطه مختلف است و نام آن از واژه اسپانيايي قورباغه گرفته شده است.
بومي هاي ساكن كلمبيا براي قرن ها از سم قدرتمند اين جاندار براي زهرآگين كردن سرنيزه هاي خود در هنگام شكار يا جنگ استفاده مي كردند.زيستگاه اين جانداران بخشي كوچك از جنگل هاي باران زا در سواحل اقيانوس آرام در كلمبيا است و در حالي كه تعداد آنها در محدوده كوچك زيستگاه خود بسيار زياد است، از بين رفتن سريع جنگل هاي باران زا باعث شده نام اين قورباغه ها در ليست گونه هاي در حال انقراض قرار گيرد.
رنگ اين جانداران كه به عنوان ابزاري براي فراري دادن شكارچيان مورد استفاده قرار مي گيرد، متناسب با موقعيت زندگي آنها سبز كمرنگ، نارنجي و طلايي است و غذاي خود را از حشرات، جيرجيرك ها، مورچه ها، سوسك ها و موريانه ها تأمين مي كنند.
دانشمندان هنوز منبع اين سم كشنده را در بدن قورباغه هاي كوچك پيدا نكرده اند اما احتمال مي رود اين دوزيستان سم هاي گياهي كه در بدن شكارهاي آنها وجود دارد را به خود جذب مي كنند، زيرا انواعي از اين قورباغه ها كه در انزوا و به دور از حشرات بومي زيستگاهشان زندگي مي كنند، به هيچ وجه سمي نيستند.

چرا زانو آرتروز مي گيرد؟

آرتروز زانو همان ساييدگي مفصل و از عوامل شايع ايجاد درد در افراد بالاتر از 40 سال است. آرتروز مفصل زانو، شايع ترين بيماري تخريبي از ميان مفاصل بدن است كه ميزان ابتلا به آن در خانم ها نسبت به آقايان بيشتر است.
نشانه ها
برخي افراد موقع بلند شدن از زمين يا موقع راه رفتن احساس درد در زانو يا احساس خشكي پا هنگام صبح دارند و وقتي زياد راه مي روند، درد زانوي آنها بيشتر مي شود و احساس مي كنند كه زير زانويشان خالي مي شود؛ اينها نشانه هاي آرتروز زانوست.
آرتروز همان پير شدن غضروف مفصلي است كه بر اثر ساييدگي زياد ايجاد و باعث درد مي شود، گاهي هم استخوان اضافه در ناحيه زانو ايجاد مي شود كه اين استخوان شبيه منقار است و به آن نيش مفصلي مي گويند و موجب درد هنگام راه رفتن مي شود.
زانو وسيله حركت بدن و حكم چرخ هاي بدن را دارد. همان طور كه بايد به چرخ هاي ماشين رسيدگي كرد تا به سرعت فرسوده نشود، بايد از زانو هم مراقبت كرد.
عادت دو زانو نشستن براي زانويي كه آرتروز دارد، خوب نيست. درست است كه آرتروز در ميانسالي رخ مي دهد، اما بايد پيش از ميانسالي مراقب اين عضو بدن باشيم.
توصيه هايي براي مبتلايان به آرتروز
بهتر است افرادي كه دچار آرتروز زانو هستند، در منزل از صندلي هاي بلند استفاده كنند. به اين معني كه هنگام نشستن، كف پاها بالاتر از سطح زمين قرار گيرد. همچنين استفاده از سرويس هاي بهداشتي فرنگي نيز مي تواند به اين افراد كمك كند.
كاهش مدت زمان راه رفتن و پوشيدن كفش هاي داراي كفي نرم نيز موثر است. همچنين بهتر است اين افراد از بالا و پايين رفتن از پله ها و دوزانو يا چهارزانو نشستن نيز اجتناب كنند. ورزش درماني نيز از ديگر راه هايي است كه به اين بيماران توصيه مي شود.

پيش بيني حملات خطرناك

محققان موسسه تكنولوژي ماساچوست دستبندي مجهز به حسگر ارائه كرده اند كه مي تواند حملات خطرناك را پيش بيني كند و مهلك بودن و نبودن آن را نيز تشخص دهد.
به گزارش مهر، برخي حملات به صورت موقت برخي سيستم هاي بدن را از كار مي اندازند و برخي ديگر مي تواند مهلك باشد، با علم به اين كه تمايز بسيار مهم است اما تشخيص آنها دشوار تلقي مي شود.
از اين رو گروهي از محققان موسسه تكنولوژي ماساچوست (MIT) دستبندي را طراحي كردند كه مي تواند فرق ميان حمله هاي بي خطر و حملاتي كه به مرگ منتهي مي شود را تشخيص دهند و حتي حملات را پيش از وقوع پيش بيني كند.
اين دستبند با اندازه گيري رسانايي پوست يا ويژگي هايي كه جريان هاي الكتريكي از پوست عبور مي كند كار مي كند. رسانايي پوست به علل مختلفي تغيير مي كند و قسمت اعظم اين تغييرات به ميزان تعريق بدن ارتباط دارد. يكي از محققان اين گروه به صورت اتفاقي دريافت كه رسانايي پوست در طول يك حمله و حتي پيش از آن افزايش مي يابد.
بررسي هاي مجدد و جمع آوري اطلاعات بيشتر به نكات تازه اي در رابطه با رسانايي پوست دست يافتند. براي مثال آنچه مهلك بودن يك حمله را تعريف مي كند طول مدت آن يا ساير ويژگي هاي خارجي نيست، بلكه سرعتي است كه مغز پس از آن بهبود مي يابد و به حالت عادي بازمي گردد.
براساس گزارش نيوساينس، حملات مهلك حملاتي هستند كه فعاليت امواج مغزي را مختل مي كند و تبعات آن پس از حمله باقي مي ماند و اگر مغز به سرعت به حالت عادي بازنگردد، وضعيت وخيم تر مي شود.
اين گروه از محققان در آزمايش هاي خود دريافتند كه هر چقدر ميزان رسانايي پوست بالاتر رود، حملات مهلكتر هستند، آنها همچنين دريافتند كه اين دستبندهاي مجهز به حسگر از دستگاه هاي موج نگار مغز حملات را زودتر تشخيص مي دهند.

پوشش جديد ضدباكتري، جايگزين آنتي بيوتيك

محققان پوشش مغناطيس مانندي توليد كرده اند كه تا 99 درصد باكتري ها را از بين برده و مي تواند منجر به ابداع روش هاي جديد درمان زخم و حتي هدف قرار دادن عفونت هاي باكتريايي درون بدن، بدون نياز به استفاده از آنتي بيوتيك هاي متداول شود.
به گزارش ايسنا، محققان شيمي و مهندسي پزشكي دانشگاه تكنولوژي نانيانگ سنگاپور(NTU) به سرپرستي پروفسور «مري چان» اين پوشش آنتي باكتريال را از دي متيل دسيل آمونيوم (Dimethyl decyl ammonium) توليد كرده اند كه داراي بار مثبت براي به دام انداختن سلول هاي باكتري و بار منفي بر روي ديواره هاي سلول است.
اين پوشش نانويي متخلخل آنتي باكتريال در از بين بردن 99 درصد ابرباكتري هايي (Superbugs) مانند سودوموناس آئروژينوزا و استافيلوكوكس اورئوس، همچنين قارچ هايي كه مي توان باعث عفونت قرنيه شود، موثر است و در حال حاضر براي توليد لنزهاي تماسي مورد استفاده قرار مي گيرد.
پروفسور «چان»، سازنده اين پوشش ضدباكتري اعلام كرد: از اين پوشش مي توان در تجهيزات پزشكي مانند ايمپلنت ها براي پيشگيري از عفونت هاي باكتريايي استفاده كرد و مي تواند در آينده جايگزين درمان هاي متداول شود.
هدف درازمدت محققان، توليد فرم خوراكي اين ماده است كه مي تواند براي درمان عفونت هاي باكتريايي درون بدن مانند ذات الريه و مننژيت مورد استفاده قرار گيرد و جايگزين آنتي بيوتيك شود.
نتايج اين پژوهش در مجله Advanced Materials منتشر شده است.