آيا شما هم موهاي سفيد داريد؟

سفيدي مو مي تواند علامت بروز بعضي از بيماري هاي داخلي يا بيماري هاي خود ايمني بدن باشد.
سفيدي مو اگر در سن معمول آن رخ دهد. ناشي از كاهش فعاليت سلول هاي رنگدانه ساز يا ملانوسيت هاست كه ابتدا موها خاكستري، سپس سفيد مي شود.
يكي از نشانه هاي در تعادل بودن بدن، وجود موهاي سالم است؛ زماني كه تندرست هستيم و از نظر روحي در وضعيت خوبي قرار داريم به احتمال زياد موهايمان نيز درخشان و شاداب به نظر مي رسند؛ هنگامي كه از نظر روحي در وضعيت نامطلوبي قرار مي گيريم يا به بعضي از بيماري ها مبتلا مي شويم، موهايمان شادابي خود را از دست مي دهند، گاهي شروع به ريزش مي كنند و به دليل فعاليت زياد غدد چربي به سرعت چرب مي شوند.
استفاده از موادي كه هيچ گاه تغذيه اي براي بدن ندارند؛ فقط شكم پر كنند و بدن را با فقر مواد غذايي روبر مي كند، خود از عوامل مؤثر در سفيد شدن و ريزش مو هستند؛ موادي چون چيپس، پفك و تخمه از همين دسته اند.
مصرف سيگار باعث جمع شدن چربي زائد در حول پياز مو شده و مانع رسيدن مواد غذايي به آن مي شود؛ استرس مي تواند سبب بروز مشكلات ناگهاني در پوست و مو شود و همين مشكلات نيز به خودي خود مي توانند بر شدت استرس بيفزايد.
نكته:
1- سعي كنيد كه در برنامه غذايي خود از سبزي و ميوه هاي تازه بسيار استفاده شود و خوردن سبزي هايي چون كرفس، جعفري، كاهو و اسفناج توصيه مي شود.
2-رژيم غذايي نامناسب و عاري از فلزاتي چون منگنز، روي، آهن و مس را در بروز سفيدي زودرس مؤثر مي دانند.
3- از رسيدن گرد و خاك و دود به موهايتان جلوگيري كنيد كه دشمن مو هستند.
 

دنياي مرموز يادگيري

براي يادگيري و درك بهتر و دقيق تر علوم قرار گرفتن در يك محيط مناسب و متناسب تاثير بسيار زيادي دارد.
به تازگي بررسي هايي در مركز علوم آموزشي استكهلم انجام شده كه نشان مي دهد يكي از مهم ترين عوامل در تمركز يافتن ذهن و داشتن شادي و نشاط براي يادگيري بهتر، نور و رنگ مناسب در فضاهاي فيزيكي مدرسه است.
عنصر مهمي كه در گذشته در طراحي فضاهاي آموزشي كمتر مورد توجه قرار مي گرفت، ولي امروزه پژوهش هاي محققان نشان داده كه براي رسيدن به اهداف آموزشي از اين مؤلفه نيز نبايد غافل بود.
رنگ هاي به كار رفته در در و ديوار و سقف محيط هاي آموزشي تقريبا از دو، سه رنگ بيشتر تجاوز نمي كند، در حالي كه به نظر كارشناسان آموزشي و طراحان و معماران اين مراكز، عناصر جنسيت، سن، سطح فرهنگي، علمي و اقتصادي دانش آموزان در اين طراحي ها مهم تلقي مي شود. به اين دليل كه نيازهاي روحي و رواني مخاطبان مدرسه با هم متفاوت است.
اين رنگ ها در جايي ممكن است اثر مثبت داشته و در فرآيند ياددهي و يادگيري تأثير گذارد و در جايي ديگر ممكن است عكس اين هدف محقق شود. پژوهش هاي انجام شده روي دانش آموزان رده هاي مختلف سني نشان داده دانش آموزان خردسال نياز دارند تا فضاي آموزشي آنها با رنگ روشن نقاشي شده باشد و دانش آموزان دبيرستاني هم رنگي مثل آبي كه آرامش بخش است.
اين رنگ بهتر است براي دختران اين رده سني صورتي يا زرد روشن باشد و براي پسران كرمي يا سبز روشن باشد. رنگ هاي روشن موجب افزايش نشاط و شادماني در دانش آموزان نوجوان مي شود و در فرآيند ياددهي و يادگيري مؤثر واقع مي شود طراحي هدفمند از نظر نور و رنگ نه تنها تمركز يادگيري را بيشتر مي كند، بلكه امنيت رواني نيز در محيط آموزشي به وجود مي آورد.
فرار از انرژي هاي منفي
كاستن از انرژي منفي و كسل كننده فضاي درس و مدرسه با كمك گرفتن از نور و رنگ مناسب در كلاس ها، نه تنها فضا را تلطيف مي كند كه از افسردگي معلمان هم مي كاهد.
بنابراين با اين كار نه فقط به بچه ها كه به معلم ها هم كمك شاياني مي شود. البته اين رنگ مطلوب علاوه بر اين كه روي در و ديوار كلاس و به طور كلي فضاي فيزيكي مدرسه مي نشيند، بايد در رنگ لباس معلم ها هم به آن توجه كرد.
اين رنگ ها كه در تمام مؤلفه هاي آموزش مورد توجه قرار مي گيرد، در القاي حس استقلال طلبي، هويت خواهي و تفكر دانشجويان هم اثر مي گذارد.
بنابراين بايد بدانيم كه فرآيند يادگيري زماني اتفاق مي افتد كه شخص احساس امنيت و آسايش داشته باشد كه رنگ محيط از مهم ترين شاخصه هاي اين احساس امنيت خواهد بود
از سوي ديگر دو اهرم تشويق و تنبيه براي كنترل رفتارها و واكنش هاي دانش آموزان و همين طور شكل دهي به نحوه فعاليت هاي كودكان و نوجوانان هنوز مورد استفاده قرار مي گيرد. در عين حال سطح اثرگذاري و البته تناسب تشويق يا تنبيه در نظر گرفته شده، اهميت زيادي دارد و در اين ميان اين تشويق بوده كه بسياري از روانشناسان و كارشناسان آموزشي و تربيتي، قابليت تحول دهي آن را بيش از تنبيه و ضريب خطاي ناخودآگاه آن را پائين تر دانسته اند.
اين كه چه تشويق هايي در چه اندازه و قالبي بايد براي ترغيب نوجوانان به رفتارها و فعاليت هاي پسنديده به كار گرفته شود، در تناسب با موقعيت مورد نظر و البته روحيه بچه هاي مختلف متفاوت است.
در سنين مدرسه بيشترين تشويق ها مربوط به موفقيت هاي تحصيلي و درسي دانش آموزان است. چنين تشويق هايي بايد در مرز ميان وظايف و انتظارات معمول از كودك يا نوجوان و فعاليت ها و دستاوردهاي هر چند كودكانه او بيش از كسب نمره قبولي در يك درس دشوار باشد. استفاده از تشويق براي دانش آموزان ضعيف و كم كار براي ايجاد تمايل و انگيزه براي تلاش بيشتر تأثير خوبي مي تواند بر جاي بگذارد، با اين شرط كه كاملا در تناسب با رشد و پيشرفت دانش آموز و مقطعي باشد.
در اين شرايط نكته اي كه بايد مورد توجه قرار گيرد، اجتناب از ايجاد موقعيتي است كه كودك در آن نسبت به انجام تشويق شرطي شود و فقط در مقابل اين مسئله، وظايفش را انجام دهد. نوجواني كه نياز به تشويق دارد، گاهي انتظارات معمولش از والدين را در اين قالب مي بيند.
بعضي معتقدند نوجوان بايد بهاي مورد تشويق قرار گرفتن را با استمرار كارهايي كه از او انتظار مي رود، بپردازد تا ارزش آن را درك كند و در مقابل، به نظر بعضي ديگر منوط كردن مرتفع كردن بعضي نيازهاي نوجوان در قالب تشويق، به انجام فعاليت هاي مورد نظر، وي را سرخورده و پرخاشگر مي كند.
 

دانه هايي كوچك اما مملو از خاصيت

دانه هاي كوچك شايد به نظر بي خاصيت باشند اما در همان يك ذره اندازه اي كه دارند دريايي از مواد معدني و مفيد براي بدن را نگه داري مي كنند. در ادامه با برخي از بهترين اين دانه ها آشنا مي شويم.
شاه دانه
شاه دانه بسيار مغذي است و منبع فوق العاده پروتئين كامل به حساب مي آيد. اين دانه هاي ريز حاوي فيبرهايي هستند كه براي سلامت قلب و سيستم گوارشي مفيد هستند. خواص شاه دانه به همين جا ختم نمي شود.
اين دانه هاي خوشمزه به دليل دارا بودن اسيدهاي چرب امگا3 و امگا6 براي سلامت پوست و مو بسيار مفيد است. امگا3ها همچنين التهاب را كاهش مي دهند و سلامت قلب و عروق و مغز را تضمين مي كنند. از اين گذشته شاه دانه حاوي تركيبات گياهي به نام فيتوسترول مي باشد كه ميزان كلسترول خون را پايين مي آورد. بايد بدانيد كه شاه دانه و روغن آن حاوي چربي هاي اشباع نشده پلي هستند براي همين قلب نازنين شما را در سلامت نگه مي دارند.
متخصصان توصيه مي كنند در سالادها يا در اسموتي ميوه اي تان حتماً از اين دانه ها ريخته و از خواص آنها استفاده كنيد. اين دانه ها همچنين براي افزودن به غذاهايي كه در فر آماده مي شوند، ماست و غلات نيز خوب هستند. در نهايت بايد بگوييم كه شاه دانه فاقد گلوتن است.
تخم كتان
به نظر متخصصان تغذيه، اين دانه ها بسيار مغذي اند. تخم كتان منبع اصلي فيبرهاي حلال هستند. اين دانه ها ميزان كلسترول را كاهش داده و باعث مي شوند كه احساس سيري طولاني مدتي داشته باشند. تخم كتان ميزان قند خون را نيز كنترل مي كند. بايد بدانيد كه تخم كتان حاوي ميزان زيادي اسيدهاي چرب امگا 3 است كه براي سلامت چشم ها و مغز خوب است و ميزان تري گليسيريد خون را كاهش مي دهد.
اين دانه هاي كوچك تأمين كننده ليگنان ها هستند كه براساس نتايج پژوهش ها باعث پيشگيري از برخي سرطان ها مي شود. از آن جايي كه دانه هاي كتان پوست سفتي دارد بايد آنها را در مخلوط كن پودر كنيد. پودر تخم كتان را به اسموتي هاي ميوه، شير، ماست، غلات و غيره افزوده و ميل كنيد. حواستان باشد كه پودر تخم كتان را در ظرف دربسته و در يخچال نگهداري كنيد.
كنجد
دانه هاي كنجد حاوي دو ماده به نام Sesamin و Sesamolin است كه از ابتلا به فشار خون بالا پيشگيري كرده و نيز كبد را از هر گونه آسيبي مصون مي دارد. دانه كنجد به خاطر داشتن مقادير زيادي ويتامينE، محافظ و تقويت كننده قلب و سيستم عصبي است.

 

ميان وعده غذايي در زنگ هاي تفريح فراموش نشود

متخصصان تغذيه، مصرف هويج را به عنوان منبعي سرشار از مواد مغذي براي زنگ هاي تفريح دانش آموزان مناسب دانسته و مي گويند سنين مدرسه از حساس ترين دوره رشد كودكان است در نتيجه ميوه و سبزي مي تواند جايگزين مناسبي براي خوراكي هاي غيرمجاز محسوب شود.
رشد كودكان در سنين ابتدايي متأثر از سه عامل زيستي، ذهني و اجتماعي است و سلامت و قدرت يادگيري كودكان به نوع تغذيه آنها بستگي دارد به همين دليل تغذيه مناسب مي تواند در پيشرفت تحصيلي دانش آموزان مؤثر و از اهميت بالايي برخوردار باشد.
در يك تغذيه طبيعي يا نرمال بايد در روز 5وعده غذايي مصرف شود. علاوه بر وعده هاي غذايي مي بايست از يك ميان وعده در صبح حدود ساعت 10صبح و 5بعدازظهر استفاده شود در حالي كه ايراني ها به طور معمول از 3وعده غذايي صبحانه، ناهار و شام پيروي مي كنند.
صبحانه بايد به عنوان يك وعده غذايي اصلي مورد توجه خانواده ها قرار بگيرد. دانش آموزاني كه بدون خوردن صبحانه به مدرسه مي روند با افت قندخون، كارآيي و تمركز فكري مواجه خواهند شد و همين امر سبب كاهش يادگيري در آنها مي شود.
سلول هاي مغز انرژي مصرفي خود را از ماده قندي گلوكز مي گيرند در حالي كه قسمت مهمي از انرژي مورد نياز سلول هاي عضلاني و سلول هاي اعضاي ديگر بدن از چربي ها تأمين مي شود.
طبق آمار موجود 8درصد كودكان صبحانه نخورده به مدرسه مي روند و 35درصد دانش آموزان با خود ميان وعده به مدرسه نمي برند.
برنامه غذايي كودكان مدرسه اي به دو گروه مجاز و غيرمجاز تقسيم بندي مي شود لذا به والدين توصيه مي شود غذاهاي غيرمجاز را براي ميان وعده بچه ها در نظر نگيرند. خوراكي هايي مانند شكلات، پاستيل، اسمارتيس و يخمك به علت داشتن رنگ هاي غيرمجاز و پوسيدگي دندان ها در طولاني مدت نبايد به عنوان ميان وعده مصرف شوند.
مصرف انواع پفك كه داراي مقادير زيادي نمك و ماده رنگي مي باشد زمينه را براي ابتلا به چاقي، بيماري هاي قلبي و عروقي، ديابت و فشارخون در بزرگسالي فراهم مي آورد لذا مصرف آن در مدارس بايد ممنوع شود.
روغني كه براي سرخ كردن مواد غذايي مانند سوسيس و چيپس مورد استفاده قرار مي گيرد به علت حرارت ديدن مداوم حاوي ماده سمي آكروليبين است كه منجر به سرطان كبد خواهد شد.
مصرف انواع خشكبار، پسته، گردو، بادام، گندم بوداده، نخودچي، كشمش و انجير خشك كه حاوي موادمغذي مانند مواد انرژي زا، ويتامين ها و موادمعدني هستند به عنوان ميان وعده توصيه مي شود.
والدين بهتر است ساندويچ هاي خانگي مانند نان و پنير با خرما، نان و تخم مرغ و يا نان به همراه سيب زميني پخته به عنوان ميان وعده بچه ها در مدرسه تهيه كنند.
شير پاستوريزه و انواع ميوه هاي شسته و ضدعفوني شده حاوي مقادير زيادي ويتامين، موادمعدني و مغذي مورد نياز براي دوران رشد كودك است.
پزشكان با اشاره به تأثير فيبر موجود در ميوه و سبزيجات در جلوگيري از ابتلا به يبوست تأكيد دارند: چنانچه دانش آموزان از ميان وعده در مدرسه استفاده نكنند مواد دفعي براي مدتي طولاني در داخل روده بزرگ باقي مانده و منجر به يبوست آنها خواهد شد لذا مصرف ميوه و سبزيجات براي بچه ها ضروري است.
كشك منبعي غني از كلسيم، فسفر، سديم، پتاسيم و منيزيم و براي رشد استخوان ها بسيار مفيد است.
پزشكان با تأكيد به مصرف سهل و آسان كشك با توجه به دير فسادپذيري آن، استفاده از كشك را براي كودكان در ميان وعده هاي مدرسه پيشنهاد مي كنند.
 

راهكاري مناسب در زمان مناسب

عليرضا صدقي
نوجوانان علاقه زيادي به تجربه كردن بسياري از كارها دارند و اين جزو خصوصيات رفتاري اين گروه سني است.
فرزند شما در سنين نوجواني و جواني در معرض رفتارهاي پرخطري قرار دارد و در صورتي كه در اين زمينه آگاهي كامل نداشته باشد با مشكلات بسياري مواجه مي شود.
اكثر پدر و مادرها نسبت به اين رفتار حساسيت دارند و مي پرسند اگر ما به عنوان والدين روزي متوجه شويم كه آنها سيگار مي كشند چگونه بايد با اين موضوع برخورد كنيم.
اما با توجه به جوان بودن فرزندمان بحراني ترين زمان براي اوست و شايد برخورد تند ما در قبال فهميدن اين موضوع راه و روش درستي براي درك متقابل نباشد. پس بايد به دنبال راهكاري بود كه اگر حس مي كنيم فرزندمان در معرض آلودگي است بتوانيم با او ارتباط درست برقرار كنيم.
به طور كلي صحبت كردن با نوجوانان در مورد رفتارهاي پرخطر، چندان هم ساده نيست. شايد آنها از گفت وگو در اين مورد ناراحت شوند و شايد هم خجالت بكشند. البته صحبت درباره مسائل حساسي مثل سيگار و مواد مخدر نياز به زمان و فرصت مناسبي دارد كه با برخوردهاي مناسب و راغب كردن نوجوان به گفت وگو مي توان به نتيجه كار خوشبين بود.
شايد در نگاه نخست وقتي بفهميد فرزندتان با اين مسئله درگير است، به كلي موضوع را ناديده بگيريد و قبول نكنيد. شايد هم با برخورد قاطعانه و تند و گفتن هرچه زودتر اين كار را ترك كن خود را خلاص كنيد ولي بايد قبول كنيد كه ارتباط برقرار كردن و صحبت در اين باره نيازمند زمان است.
تحقيقات نشان داده وقتي از جوانان در مورد رفتارهاي پرخطر پرسيده شده است آنها نقش والدين را خيلي تأثيرگذار دانسته اند. ارتباط دو طرفه در مورد اين گونه رفتارها بايد هرچه زودتر بين والدين و بچه ها شروع شود و در طول نوجواني استمرار داشته باشد. والدين بايد خود را در هر چيزي كه زندگي فرزندشان را تحت تأثير قرار مي دهد به طور مثبت و مؤثر درگير كنند.
اين ارتباط شامل درك و توسعه روش ها و مهارت هاي مؤثر است. بعضي اوقات سخت ترين قسمت درمورد رفتارهاي پرخطر شروع بحث با فرزند است يعني بدانيم از كجا و چگونه بحث را شروع كنيم. شايد ديدن هشدارهاي عمومي كه در تلويزيون نشان داده مي شود فرصت مناسبي براي شروع بحث باشد.
جوانتان را به مناظره دعوت كنيد. عكس العمل او را در قبال مواجهه با اين جمله كه هرگز از يك دوست سيگار قبول نكن ببينيد. ديدگاه خودتان را درمورد سيگار نكشيدن بيان كنيد. از فرزندتان بخواهيد طرز فكرش را درباره سيگار توضيح دهد. با همديگر درمورد آمارهاي مربوط به مصرف دخانيات در جوانان و اتفاقاتي كه در اثر مصرف آن رخ مي دهد صحبت كنيد.
خطرات ناشي از سيگار كشيدن را به او تذكر دهيد
بررسي رفتارهاي افراد مشهوري كه سيگار مي كشند مي تواند براي شروع بحث مفيد باشد. پرسيدن از فرزند كه كدام يك از دوستانت سيگار مي كشد فرصت مناسبي است كه احساسات فرزند خود را در اين مورد بفهميد و به او بقبولانيد كه نظر او را رد نمي كنيد.
جامعه شناسان معتقدند شايد زمان شروع صحبت غيرقابل پيش بيني باشد و شما آمادگي آن را نداشته باشيد ولي خودتان را متقاعد كنيد كه در هر زمان، اين آمادگي را داريد. گوش دادن به حرف ها و نظرهاي فرزندتان در يك گفت وگوي مؤثر مهمترين اصل است.
اين باور را به او بدهيد كه براي حرف هايش ارزش قائل ايد و حتي به سؤالات خاص او در اين مورد مي توانيد پاسخ مناسب بدهيد. شايد زماني نياز باشد با حركات چهره و بدن هم عكس العمل خود را در پاسخ به سؤالات او نشان دهيد.
به خاطر داشته باشيد كه حركات شما دقيقاً زيرنظر فرزندتان است و اگر در حالات شما كوچك ترين اثري از عصبيت ببيند از ادامه بحث خودداري مي كند. زمان و مكاني را براي بحث انتخاب كنيد كه او احساس آرامش و راحتي كند.
به خاطر داشته باشيد كه بعضي از نوجوانان خيلي خجالتي اند و در محيط هاي شلوغ و حتي بعضي ها در مكان هاي خلوت در برقراري ارتباط و گفت وگو درمورد اين مسأله خاص معذبند. شما به عنوان والدين مجبور نيستيد وانمود كنيد كه همه چيز را مي دانيد. اجازه دهيد فرزندتان خودش هم به دنبال راهكار مناسب باشد. به هيجانات و احساسات فرزندتان توجه كنيد و به گفتار و رفتارش هنگام توضيح اين مسأله دقت كنيد.
احساسات فرزندتان را درك كنيد
شما مي توانيد از نوع رفتار و گفتار او به احساس او نسبت به سيگار يا تمايل او به كشيدن سيگار پي ببريد.
بگذاريد فرزندتان بداند شما چطور احساسات او را درك مي كنيد. حتي اگر موافق نظر او نيستيد خود را به شنيدن سخنان او راغب نشان دهيد. بيشتر به رفتار و ايده اي كه فرزندتان نسبت به اين موضوع دارد توجه كنيد نه اين كه شخصيت او چگونه است.
در برخورد با مسئله سيگار محتاطانه برخورد كنيد. به فرزندتان نگوييد آن دوستت كه سيگار مي كشد فرد نالايقي است چرا كه فرزندتان شايد نسبت به اين مسئله تدافعي برخورد كند و از ادامه گفت وگو سرباز زند.
نظرش را به زيان هاي سيگار جلب كنيد و از خود او راه هايي بخواهيد كه مي تواند به ترك سيگار كمك كند. اين به فرزند شما اجازه مي دهد بر روي نتايج سيگار كشيدن تمركز داشته باشد.
از سوي ديگر يك بار صحبت كردن كافي نيست، سعي كنيد اين رابطه را ادامه دهيد. بچه ها در سنيني قرار دارند كه اگر خود مرتكب اين عمل شوند به خاطر قبح آن در نزد خانواده، دوست خود را مثال مي زنند و در مورد رفتارهاي او صحبت مي كنند حال اين كه خود او عامل اين رفتارهاست.
جواني سني است كه بچه ها خيلي راحت تر و ساده تر با قوانين كنار مي آيند. با رشد نوجوان، صحبت ها و هشدارها را تكرار كنيد تا او بتواند رابطه اش را با شما برقرار كند.
يادتان باشد در حين صحبت با او چه مي گوييد، كي مي گوييد و چطور مي گوييد. اگر حتي وقتي مي فهميد كه فرزندتان سيگاري است عصباني شويد بايد در مقابل او آرامش خود را حفظ كنيد. از سخنراني براي او پرهيز كنيد چون آنها اصلا از اين كار خوششان نمي آيد.
اگر از او سؤالي مي پرسيد به دقت به جواب او گوش دهيد ولي قضاوت نكنيد. شايد فرزند شما در يك شب تعطيلي به يك ميهماني دعوت شود، از او در مورد شرايط ميهماني و اين كه چه كساني دعوتند و با چه كسي به ميهماني مي رود گفت وگو كنيد.
شما بهتر از هر كس ديگري فرزندتان را مي شناسيد. پس در اين مورد كه چگونه با او برخورد كنيد بهترين روش را خواهيد داشت. زيرا تأثيرپذيري او از شما به مراتب بيشتر از ديگران است.
با او با زبان خودش صحبت كنيد و لغات پيچيده به كار نبريد. براي او نتايج سيگار كشيدن از قبيل ابتلا به سرطان ريه و نارسايي هاي قلبي را توضيح دهيد؛ هر چند سن او ايجاب نمي كند كه به آينده اين كار بينديشد و نگران آن هم نيست.
به او در مورد ارتباط با افراد سيگاري تذكر دهيد و خاطرنشان كنيد كه اين افراد لباس هايشان بوي بد مي دهد و دندان هايشان زرد است. اين افراد در فعاليتهاي ورزشي ناتواني دارند و مشكلات تنفسي آنها مزيد بر علت است. نوجوان عادت دارند براي توجيه كار خود بگويند همه اين كار را انجام مي دهند.
آنها خيلي مغرورند ولي با يك راهكار مناسب مي توانيد متقاعدشان كنيد كه جمع كثيري از همكلاسي هاي او از سيگار بيزارند و در جامعه تعداد افراد غيرسيگاري به مراتب بيشتر از افراد سيگاري است.
در مورد هزينه اين كار هم مي توانيد با او صحبت كنيد كه چطور به جاي خريد سيگار با پولش مي تواند چيزهاي مورد نيازش را بخرد.
بر اعصاب خود تسلط داشته باشيد
براي ترك سيگار او را مجاب كنيد با پزشك مشورت كند و اين كه چه چيزهايي مي تواند به او در اين كار كمك كند.
تحقيقات نشان داده اغلب نوجوانان تا سن 13سالگي حداقل يك بار سيگار كشيدن را امتحان كرده اند. اين موضوع نشان دهنده اهميت موضوع صحبت با بچه هاست. بدانيد آنها بيشتر از شما تأثير مي پذيرند تا از دوستانشان. عقايد و راهنمايي هاي شما در اين مرحله، پيشرفت قابل توجهي در روابط ميان فرزندتان و شما ايجاد خواهد كرد.او به دنبال راهي است كه استقلال خودش را امتحان كند و شايد سيگار كشيدن يك راه براي اين منظور باشد.همان طور كه مي بينيد صحبت با نوجوان در مورد سيگار همراه با مرارت و سختي است و نياز به حوصله دارد. بايد راهكار مناسب را در زمان مناسب به كار برد تا او هم با كسب اعتماد به نفس به سوي خانواده بازگردد و درباره عواقب آن با اعضاي خانواده گفت وگو كند.
 

سفر هوايي با نوزاد

مسافرت هوايي براي والدين و نوزاد محدوديت هايي را ايجاد مي كند اما با رعايت كردن يك سري نكات هيچ مشكلي در اين سفر به وجود نخواهد آمد.
بدون ترديد مسافرت هوايي با نوزاد شيرخوار يكي از مسائلي است كه زوج هايي كه به تازگي صاحب فرزند شده اند، در هنگام مسافرت با آن روبه رو مي شوند؛ بعضي از زوج ها ترجيح مي دهند براي مسافرت با نوزاد خود از هواپيما استفاده كنند؛ دليلش اين است كه هواپيما سريع تر از هر وسيله ديگر به مقصد مي رسد و طولاني بودن مسير مادر و كودك را خسته نمي كند.
البته در بعضي از شرايط به ويژه رفتن به سفرهاي خارج از كشور استفاده از هواپيما الزامي است؛ مسافرت هوايي براي مادر و نوزاد محدوديت هايي را ايجاد مي كند اما با رعايت كردن يك سري نكات هيچ مشكلي در اين سفر به وجود نخواهد آمد.
¤ سن مناسب براي نوزاد در سفر هوايي
در مورد سفر هوايي نوزادان زير يك سال، بايد مسايل پزشكي و ايمني رعايت شود؛ پزشكان به والدين توصيه مي كنند نوزاد را در ماه اول زندگي به سفر هوايي نبرند؛ در طي اين مدت نوزاد تلاش مي كند تا خودش را با زندگي خارج از رحم مادر تطبيق دهد؛ در اين مدت علايم بيماري در نوزادان بسيار پنهاني است و به راحتي خود را نشان نمي دهند.
¤ وسايل مورد نياز نوزاد در طول سفر
در يك ساك دستي وسايلي را كه در طول پرواز مورد نياز هستند را قرار دهيد و آن را همراه با خود به داخل هواپيما ببريد؛ تعدادي پوشك، شيشه شير، شير خشك، پستانك، يك دست لباس، يك شيشه آب معدني و يا آب جوشيده شده و تعدادي اسباب بازي براي سرگرم كردن نوزاد؛ البته بايد به خاطر داشته باشيد كه در هواپيما اجازه بردن مايعات بيشتر از 100 ميلي گرم را نداريد و براي بردن مايعات بيشتر بايد اقدامات خاصي انجام شود و شما بايد از كيسه هاي مخصوص كه بايد آن را از خود فرودگاه تهيه كنيد، استفاده كنيد.
¤ مكان و زمان مناسب براي پرواز
بهتر است قسمت جلو هواپيما و صندلي هاي مجاور ديواره هواپيما را رزرو كنيد؛ جلو هواپيما فضاي بيشتري وجود دارد و نشستن در اين قسمت براي شما و نوزاد شما راحت تر است؛ ترجيحاً از پروازهاي شب استفاده كنيد تا نوزاد شما راحت تر بخوابد.
اگر احساس مي كنيد كه مي توانيد نوزاد را در صندلي مخصوص خودش بهتر نگهداري كنيد، صندلي او را همراه خود بياوريد و در صندلي مجاور خود قرار دهيد؛ در اين مورد دقت كنيد كه پهناي صندلي نوزاد نبايد بيشتر از 40 سانتي متر باشد؛ اگر تمايل داريد تا از صندلي مخصوص نوزاد استفاده نكنيد، در طول پرواز او را در بغل خود نگه داريد و كمربند ايمني مخصوص را ببنديد.
¤ مراقب گوش هاي نوزاد باشيد
زماني كه هواپيما در حال بلند شدن و فرود آمدن است در داخل كابين هواپيما تغيير سريع فشار هوا باعث مي شود تا به گوش مياني نوزاد فشار وارد كرده و ايجاد درد و ناراحتي مي كند؛ بنابراين براي جلوگيري از اين مشكل بهترين كار اين است كه هنگام بلند شدن هواپيما و موقع فرود آمدن به نوزاد خود شير بدهيد؛ البته مي توانيد شيشه شير يا پستانك را براي مكيدن در دهان او بگذاريد؛ مكيدن به نوزاد كمك ميكند تا به گوش نوزاد كمتر فشار وارد شود؛ چنانچه نوزاد شما دچار سرماخوردگي و يا عفونت گوش مياني و هر نوع مشكل تنفسي ديگر است، قبل از مسافرت با پزشك او مشورت كنيد.
 

كودكان را به درس خواندن علاقه مند كنيد

براي بيشتر والدين بردن كودكان به مدرسه كاري ضروري محسوب مي شود. هدف آنها اين است كه فرزندان شان- چه كودك و چه نوجوان- در مدرسه احساس امنيت و راحتي كنند و درس ها را به خوبي ياد بگيرند. غالباً والدين خود را از آموزگار و مدرسه فرزندشان جدا مي دانند.
به نظر مي رسد در زمان حضور كودكان در مدرسه، والدين مسئوليتي بر روي دوش خود احساس نمي كنند و در اين مدت كودكان شان را به دست غريبه ها مي سپارند!
اگر والدين نقش فعال تري ايفا كنند نه تنها كودكان به تحصيل ترغيب مي شوند بلكه نگراني خود آنها نيز كاهش مي يابد.
در اين صورت والدين در تجربيات تحصيلي فرزندشان نقش پررنگ تري برعهده مي گيرند و در ضمن رابطه خوبي با آموزگاران برقرار مي كنند.
ولي يك سؤال: اگر مدرسه از سطح بالايي برخوردار باشد آيا ديگر جايي براي ايفاي نقش والدين باقي مي ماند؟ پاسخ اين است: بله. والدين نبايد اهميت نقش خود و نيز مرزبندي هاي مدرسه را ناديده بگيرند. آنها در ضمن بايد از اعتماد به نفس لازم برخوردار باشند تا در صورت لزوم از جانب كودك خود وارد عمل شوند. براي برقراري يك ارتباط قوي با اولياي مدرسه به توصيه هاي زير توجه كنيد:
1- زمان خاصي را براي رفتن كودك به بستر تعيين كنيد
شب ها زودتر كودكان را به بستر بفرستيد. كودكان بايد قبل از رفتن به مدرسه آمادگي كامل داشته باشند و اين وظيفه برعهده والدين آنهاست.
2- وداع را كوتاه كنيد
صبح ها زودتر از خانه خارج شويد تا كودكان براي رسيدن به مدرسه استرس نداشته باشند. هنگام جدايي، كودك خود را به گرمي در آغوش بگيريد و ببوسيد و سپس بلافاصله مدرسه را ترك كنيد.
بيشتر كودكان از وداع هاي طولاني ناراحت مي شوند. نگران نباشيد معلم ها به خوبي مي دانند كه چگونه كودكان را آرام كنند. يادتان باشد كودكان به ندرت پس از جدا شدن از والدين شان، به گريه كردن ادامه مي دهند.
اگر هنگام وداع قاطعيت داشته باشيد فرزندتان «استقلال» را ياد مي گيرد. وداع زمان مناسبي براي حرف زدن با معلم ها نيست. اين كار را به زمان بهتري موكول كنيد، زماني كه بتوانيد با آرامش به مذاكره بپردازيد.
3- از كلاس فرزندتان ديدن كنيد
با آموزگار فرزندتان صحبت كنيد و از او اجازه بگيريد ساعاتي را در كلاس درس بگذرانيد.
با اين كار والدين كلاس درس را از نگاه فرزندشان و معلم او مي بينند. در ضمن كودكان متوجه مي شوند كه والدين به سرنوشت آنها اهميت مي دهند و نگران شان هستند.
4- در فعاليت هاي مدرسه شركت كنيد
براي انجام كارهاي مدرسه داوطلب شويد. اين كار به سود مدرسه است و مهم تر از آن به كودكان نشان مي دهد كه تحصيل مقوله اي ارزشمند مي باشد.
5- لباس هاي مناسبي براي فرزند خود در نظر بگيريد
اگر مدرسه فرزندتان اونيفورم خاصي ندارد لباس هاي مناسبي براي او در نظر بگيريد. لباس هاي تنگ يا بدن نما ابداً توصيه نمي شود. كودكان بايد متوجه اين مسئله شوند كه مدرسه جاي خودنمايي نيست و در آنجا فقط بايد به تحصيل فكر كنند.
لباس ها و كفش هايي را انتخاب كنيد كه كودك در آنها احساس راحتي كند.
6- مراقب وسايلي كه كودكان به مدرسه مي برند باشيد
اجازه ندهيد فرزندتان اسباب بازي، بازي هاي ويديوئي، وسايل الكترونيكي، و... را به مدرسه ببرد در غير اين صورت نمي تواند بر روي يادگيري تمركز كند.
به والدين توصيه مي شود محتويات كيف فرزند خود را بررسي كنند.
7- در صورت لزوم به عنوان وكيل فرزند خود وارد عمل شويد
نخستين وظيفه والدين اين است كه در انتخاب مدرسه فرزند خود دقت كنند. يك آموزگار خوب مي تواند بسياري از مشكلات را به شيوه اي حرفه اي و ماهرانه حل كند. البته گاهي لازم است والدين وارد عمل شوند. در اين مواقع آنها بايد به حرف هاي كودك و آموزگار خود به دقت گوش دهند و به دنبال يك راه حل فوري نباشند.
8- براي فرزند خود فضاي مناسبي براي انجام تكاليف مدرسه فراهم كنيد
هر روز از فرزند خود بپرسيد كه بايد چه تكاليفي را انجام دهد. محيطي آرام را براي او در نظر بگيريد تا بتواند تكاليف خود را به خوبي انجام دهد.
در صورت لزوم به راهنمايي فرزندتان بپردازيد و از انجام تكاليف او مطمئن شويد. خواندن- براي بچه ها يا به همراه آنها- بايد بخشي از برنامه شبانه باشد. شما مي توانيد براي كودكان كم سن و سال كتاب بخوانيد.
كودكان بزرگ تر نيز مي توانند گاهي كتاب بخوانند و گاهي به كتاب خواندن شما گوش دهند.
شما بايد عشق به مطالعه را در فرزندتان نهادينه كنيد.
اگر هر شب قبل از خواب براي كودكان كتاب بخوانيد آنها قوه تخيل خود را به كار مي اندازند و انگيزه زيادي براي خواندن پيدا مي كنند.
9- كودكان بيمار بايد در خانه بمانند
در صورت مشاهده هرگونه علائم بيماري هاي مسري از فرستادن كودك به مدرسه خودداري كنيد. بهتر است در اين مورد با مسئولين مدرسه هماهنگ باشيد ولي معمولا آبريزش از بيني، حالت تهوع و بيرون روي علائمي هستند كه با مشاهده آنها كودك را بايد در خانه نگه داريد. اگر والدين بيشتر مراقب باشند مدارس محيط سالم تري خواهند داشت.
از اين امر مطمئن شويد كه اولياي مدرسه شماره تلفن هاي شما را در اختيار دارند. در ضمن اگر كودكان شماره تلفن پدر و مادر خود را به خاطر بسپارند احساس امنيت بيشتري خواهند كرد.
10- خوراكي هاي سالم و مغذي را براي فرزندتان آماده كنيد
خوراكي هاي حاوي پروتئين و كربوهيدرات هاي پيچيده مثل هويج، پنير، كلوچه خشك، آب ميوه طبيعي، بوقلمون و ميوه گزينه هاي بسيار خوبي هستند و انرژي مورد نياز فرزندتان را فراهم مي كنند.
11- هنگام شام فرصت خوبي براي حرف زدن اعضاي خانواده است.
زماني كه اعضاي خانواده بر سر سفره شام مي نشينند فرصت خوبي است كه والدين و كودكان در مورد روزي كه گذرانده اند با يكديگر حرف بزنند. والدين مي توانند درباره مدرسه و مسائلي كه براي فرزندشان پيش آمده از او سؤال كنند. بايد هنگام صرف شام فضاي گرم و صميمانه اي حاكم باشد به طوري كه اعضاي خانواده احساس كنند پس از گذراندن روزي پرمشغله يك پناهگاه امن در انتظار آنان است.
خانم «الف» هنگام صرف شام متوجه شد كه پسرش در درك دستورات شفاهي معلم مشكل دارد. او كه مي دانست فرزندش از طريق مشاهده بهتر مي تواند مسائل را ياد بگيرد بلافاصله با فرستادن email به معلم، وي را در جريان قرار داد. با اين اقدام ساده مشكل به سرعت حل و از نگراني هاي آينده جلوگيري شد.
والدين نبايد ترسي از معلم ها و اولياي مدرسه داشته باشند بلكه بايد بتوانند به راحتي با آنها در مورد نگراني هاي شان حرف بزنند.
والدين بايد خود را با سياست هاي مدرسه هماهنگ كنند.
با به كار بستن توصيه هاي فوق والدين مي توانند نقش مهمي در روند تحصيل فرزند خود ايفا كنند و در ضمن كودكان به درس خواندن ترغيب مي شوند و به نتايج بهتري دست خواهند يافت.
والدين نبايد از ياد ببرند كه هر چند كودك در دوران تحصيلي خود با معلم هاي زيادي سر و كار خواهد داشت ولي خود آنها براي او تأثيرگذارترين الگو خواهند بود.