(صفحه(12(صفحه(10(صفحه(6(صفحه(9(صفحه(7(صفحه(8(صفحه(15(صفحه(11(صفحه(5(صفحه(16(صفحه(13(صفحه(4(صفحه (2.3.14


دوشنبه 8  آبان  1391 - شماره 20344

دست ها به شما زندگي مي دهند
نگران لكنت كودكتان نباشيد
زندگي در كنار سلامتي-4
راه هاي درمان چاقي
مصرف دارو در سالمند
مشكلي كه جدي نمي گيريم
صابون هاي مناسب پوست شما
نگهداري از ادويه


دست ها به شما زندگي مي دهند

دست هاي خيس هزار برابر بيشتر از دست هاي خشك مي تواند ميكروب ها را پخش كند و مي توان با شستن دست ها سالانه جان يك ميليون كودك را در جهان از مرگ نجات داد .
تحقيقات حاكي است كه خطوط كف دستها و ناخن ها محل هاي تجمع ميكروب ها هستند .
شستن دستها تنها راهي است كه واقعاً از انتقال بيماري جلوگيري مي كند .
250 ميليون باكتري روي پوست بدن وجود دارد. از بين بردن اين ميكروب ها ضروري است و بايد دانست ميكرب ها هر 20 دقيقه تكثير مي يابند و انگل ها 200 ميليون نفر را در جهان مبتلا مي كنند .
2 ميليارد و 600 ميليون نفر يعني 40 درصد ساكنان جهان از سيستم فاضلات برخوردار نيستند و يك ميليون نفر از آنها نيز آب سالمي نمي خورند . هر ساله هزاران نفر به علت مصرف آب آلوده جان خود را از دست مي دهند بنابراين شستن دستها با صابون انتقال ميكرب در مهد كودك را به ميزان 50 درصد، ميانگين اسهال را به ميزان 47 درصد، مرگ و ميرهاي ناشي از بيماريهاي اسهال را به ميزان 50 درصد و مرگ و مير ناشي از التهاب حاد تنفسي را به ميزان 25 درصد كاهش مي دهد . لذا با شستن دستها با صابون مي توان سالانه جان يك ميليون كودك در جهان را از مرگ نجات داد و به ميزان 25 درصد از آلودگي هاي غذايي (76 ميليون مورد آلودگي غذايي در سال) كم كرد .
همچنين با شستن دستها مي توان از ابتلا به بيماريهاي خطرناكي مثل آنفلوآنزا، هپاتيت، سرماخوردگي، مننژيت و حصبه پيشگيري كرد
زندگي ميليونها ميكروب روي پوست بدن
محققان در تحقيقات خود دريافتند كه دست كم پنج ميليون ميكروب روي پوست دست انسان وجود دارد .
شيارهاي دست انسان به ميكروبها كمك مي كند كه تجمع كرده و كلوني ايجاد كنند .
بر پايه اين تحقيقات، دست كم5 ميليون ميكروب روي دست انسان وجود دارد كه بسياري از آنها مي توانند چندين ساعت روي دست انسان زندگي كنند و همچنين ميليونها ميكروب مي توانند زير انگشترها، دستبندها و ساعتهاي مچي مخفي شوند . پوست نرم به نظر مي رسد اما شكاف ها و شيارهاي نسبتاً عميقي دارد .
اين شيارها به ميكروبها اجاز مي دهند كه روي پوست باقي بمانند. پوست با مساحت يك متر و 700 سانتي متر مربع بزرگ ترين عضو بدن است .
ميكروبها روي پوست و در روزنه هاي تعريق و فوليكولهاي مو و لايه سطحي زندگي مي كنند . پوست هزار ميليون سلول و 2 ميليون روزنه تعريق هر روزه دارد و بدن انسان روزانه حدود يك گرم پوست را به علت تحرك، اصطكاك، حمام رفتن و هوا از دست مي دهد .
 


نگران لكنت كودكتان نباشيد

لكنت يك اختلال سيالي بيان لفظي است كه بر اساس تكرارها و تطويل هاي
غير ارادي، صدادار يا بي صدا، به هنگام انتشار واحدهاي كوچك سخن يعني اصوات، هجاهاي مجزا يا هجاهاي كلمات مشخص مي شود .
لكنت از جمله مشكلاتي است كه با درمان به موقع مي تواند يك عمر آسودگي فرزند شما را به همراه داشته باشد؛ اين در حالي است كه در صورت عدم توجه، در آينده ضربه هاي شديدي را به افراد وارد مي كند. براي درمان اين كار بايد از سنين پايين و در همان ابتداي پيدايش آن اقدام كرد؛ البته به اين نكته توجه داشته باشيد كه بهتر است تا پايان سن 5 سالگي منتظر بمانيد و سپس اگر اين مشكل رفع نشد به درمان آن بپردازيد؛ در اين راه نكات بسيار زيادي هستند كه بايد رعايت شوند كه در ادامه برخي از آنها را براي شما آورده ايم :
1 ـ اولين نكته برخوردي صميمانه، آرام و عادي با كودك است؛ هيچ وقت براي مشكلش دلسوزي نكنيد؛ با اين كار به اعتماد به نفس اش آسيب زده ايد؛ مهم ترين نكته وجود اعتماد به نفس در كودكان است .
2 ـ هرگز از نحوه صحبت كردن او تقليد نكنيد؛ حتي زماني كه مي خواهيد مشكلش را برايش توضيح دهيد؛ اين كار هم به ذهن او دستور مي دهد تا بار ديگر به همان نحوه سخن بگويد و هم در برخي مواقع باعث مي شود تا ضربه هاي عاطفي سختي به كودك وارد شود .
3 ـ با او نحوه تنفس صحيح را تمرين كنيد؛ ورود هوا از بيني و خروج آن از دهان را به فرزندتان ياد بدهيد؛ ممكن است اين آموزش مدتي به طول انجامد اما مي تواند در روند بهبود بسيار مؤثر باشد .
4 ـ به او آموزش دهيد كه شمرده و آرام صحبت كند و مراقب وضعيت تنفسي خودش باشد؛ اين كار را با او تمرين كنيد؛ در تمرينات از كلمات و جملات ساده شروع كنيد و بعد به تدريج بر دشواري آن بيفزاييد .
5 ـ اگر فرصت كافي اي براي تمرين نداريد، از او بخواهيد خودش هر روز روبه روي آينه تمرين هايي را انجام دهد .
6 ـ به او ياد دهيد كه در زمان صحبت، ابتدا جملات را در ذهنش مرتب كند و بعد از نظم دادن، به آرامي آنها را بيان كند .
7 ـ هيچ وقت به جاي او صحبت نكنيد؛ مشوق او براي حرف زدن باشيد؛ از جمع بچه ها يا افراد آشنا شروع كنيد و بعد در بيرون از خانه براي او موقعيت هايي را فراهم كنيد كه شروع كننده صحبت باشد تا ترس او از صحبت كردن نيز كاهش يابد .
8 ـ حس مشاركت و همكاري را در او تقويت كرده و او را تشويق به شركت در كارهاي گروهي كنيد؛ اين كار مي تواند اعتماد به نفس او را تا حد بسيار زيادي بالا ببرد .
9 ـ مهم ترين و تأثيرگذارترين عاملي كه باعث تداوم لكنت مي شود، پايين بودن اعتماد به نفس است؛ براي حل اين مشكل مسئوليت هايي را كه مي دانيد فرزندتان از عهده آنها برمي آيد، به او بسپاريد .
10 ـ توجه داشته باشيد در صورتي كه مشكل كودك شديد است، بهتر است از متخصصان گفتار درماني كمك بگيريد .

 


زندگي در كنار سلامتي-4

راه هاي درمان چاقي

اگر مقدار انرژي دريافتي به شكل غذا بيش از انرژي مصرف شده باشد، وزن بدن افزايش خواهد يافت. از طرف ديگر وقتي مصرف انرژي (حرارتي كه در نتيجه متابوليسم بدن توليد شده، ميزان كار مكانيك عضلات مواد غذايي كه به وسيله ادرار و مدفوع خارج مي شوند) بيش از انرژي دريافت شده باشند وزن كاهش پيدا مي كند.
بنابراين مفهوم واقعي چاقي آنست كه: انرژي دريافت شده از انرژي مصرف شده بيشتر باشد.
نكته قابل توجه چنانچه به آن اشاره شده است، به ازاي هر 3/9 كالري انرژي اضافه (يك گرم چربي) كه وارد بدن شود، يك گرم چربي ذخيره مي شود. در مورد چاقي به خصوص بايد متذكر شد كه افزايش انرژي دريافتي فقط و فقط در ايجاد چاقي دخالت دارد و وقتي چاقي ايجاد شده حتي اگر انرژي ورودي و مصرفي برابر باشند، باز شخص چاق باقي خواهد ماند. براي لاغر شدن و نقصان وزن بايد كاري كرد كه مصرف انرژي از دريافت انرژي بيشتر باشد.
اثر فعاليت عضلاني در دفع انرژي يعني رابطه اي كار و لاغر شدن، در حدود نصف انرژي كه روزانه مصرف مي شود صرف فعاليت عضلاني و كار مي گردد. در اشخاصي كه كار عضلاني انجام مي دهند 4/3 انرژي براي اين منظور مصرف مي شود. بنابراين واضح است كه فعاليت عضلاني مهم ترين وسيله براي مصرف انرژي بدن است. چاقي تنها مربوط به غذاها نبوده بلكه به علل زير چاقي در افراد به وجود مي آيد.
1- چاقي در اثر اختلال تنظيم تغذيه و علل و عوامل روحي
2- چاقي در اثر ضايعات هيپوتالاموس.
3- عوامل مؤثر ژنتيكي (وراثت)
4- چاقي به علت كم كاري تيروئيد
درمان چاقي فقط منحصر به آن است كه دريافت انرژي را از مصرف انرژي كم تر نماييم.
براي اين منظور رژيم هاي گوناگون پيشنهاد مي شود كه مبناي همه آنها تقليل مقدار كل انرژي دريافت شده است و اغلب اين رژيم هاي غذايي طوري ترتيب يافته است كه حجم كافي داشته باشند. ولي انرژي آن چناني از خود آزاد نسازند.
مواد سلولزي اين خاصيت را دارد كه مي تواند با حجم قابل ملاحظه اي و با آزاد كردن انرژي كم تري وارد رژيم غذايي ضدچاقي شود. زيرا زيادي حجم غذا مي تواند آدمي را فريب داده و اشتهايش را ارضاء كند.
تاكنون داروهاي مختلفي براي كاهش اشتها پيشنهاد شده است. اين داروها به طور عموم سمپاتومي متيك بوده و انقباضات گرسنگي را در راه معدي- روده اي مهار مي كند. بنابراين تجويز مناسب مهاركنندگان اشتها (معده و روده) وسيله نيرومندي براي غلبه بر چاقي به شمار مي آيد و چون اين راههاي پيشنهادي خالي از خطر نيست لذا كم كردن غذاها، بيشتر از ساير راههاي مختلف اهميت دارد.
اگر شخص غذاي كافي دريافت نكند چون انرژي بدن او از مقدار دريافتي تجاوز خواهد كرد و در نتيجه مخازن غذايي بدن او تخليه شده و لاغري فرا مي رسد. در موقع فقدان مواد غذايي مواد قندي زودتر از چربي، و چربي زودتر از پروتئين به سوخت و ساز بدن مي رسد. بنابراين اگر 24 تا 48 ساعت مواد غذايي به بدن نرسد و كاملا قطع شود ذخاير قندي كاملا تمام مي شود. در مواقع مصرف تنها ذخاير قندي بدون مصرف ذخاير پروتئيني و چربي فقط 13 ساعت زندگي را حفظ خواهد كرد. پس از اين نوبت به چربي ها رسيده كه در ظرف 5 تا 6 هفته ذخاير چربي رو به اتمام خواهد گذاشت و پس از آن نوبت به آب شدن پروتئين ها و مراحل آخر زندگي را موجب مي شود.
در زمان مبارزه با چاقي بايد تا هر چه ممكن است از خوردن كربوهيدرات ها خودداري شود. زيرا در افراد چاق و فربه، كربوهيدرات هاي مصرف شده خيلي زود و آسان تبديل به چربي مي شوند. اين موضوع به علت زيادي انسولين در بيشتر افراد چاق صورت مي پذيرد.
(كربوهيدرات هاي چاق كننده بيشتر در قندها، مرباها، نشاسته، نان سفيد، نان قندي و خوراكي هاي آردي مي باشد) بايد از هيجان ها و ناراحتي هاي روحي پرهيز كرد، به طوري كه مكرر خاطرنشان شده است هيجانات باعث ترشح مقدار بيشتري انسولين در چاق ها شده كه خود اين انسولين اضافي علل بزرگي در چاق شدن است. زيرا كربوهيدرات ها در مقابل انسولين مي سوزند و تبديل به چربي مي شوند.
در هنگام مبارزه با چاقي بايد از ويتامين C زياد استفاده شود. (100 تا 250 ميلي گرم روزانه) زيرا اسيد اسكوربيك يا ويتامين C كمك به سوخت و ساز مواد خوراكي كرده و مانع گسترش آرترواسكلروز مي شود.ويتامين C در بدن به دو حالت انل و ميتون در مي آيد بنابراين يك عامل اكسيداسيون- احياء و حامل هيدروژن است. ويتامين C در انتهاي گل خشكيده نسترن بيشتر از همه وجود دارد و نيز در انگور سياه، سبزي ها و تره بار مخصوصا جعفري، ليموترش، پرتقال، نخود فرنگي، توت فرنگي، گوجه فرنگي، سيب، كلم، ميوه هاي بوته اي و برخي ميوه هاي ديگر فراوان است. براي غني ساختن خوراكي هاي ويتامين دار، خوب است به غذاي روزانه پيازچه، شويد و جعفري افزوده شود.
 


مصرف دارو در سالمند

افراد بالاي 65 سال در جامعه كنوني بخش عمده اي از جمعيت را به خود اختصاص داده اند. در مقوله مسموميت ها گرچه درصد پاييني از جمعيتي كه با مراكز اطلاع رساني داروها و سموم تماس مي گيرند، سالمند هستند ولي ميزان مرگ و مير در اين افراد بالاتر از گروه هاي ديگر است. .
سالمندان نسبت به ديگر افراد جامعه داروي بيشتري مصرف مي كنند. بيش از 25 درصد از مجموع داروي مصرفي كشور آمريكا و ديگر كشورهاي توسعه يافته، توسط سالمندان مصرف مي شود .
علاوه بر اين، افزايش سن در سالمندان مي تواند منجر به تغييراتي شود كه استفاده از اقلام غيردارويي مانند محصولات بهداشت شخصي و تميز كننده را علاوه بر داروهاي مصرفي سالمندان، پرخطر نمايد. اين تغييرات شامل كاهش تدريجي قدرت حواس مانند بينايي، شنوايي، حس طعم و مزه و بويايي و كاهش حافظه كوتاه مدت و ديگر تغييرات ادراكي است .
همچنين مصرف بسياري از داروهاي معمول مي تواند منجر به بروز عوارضي از جمله گيجي شود كه اين امر مقدمه بروز اشتباه در مصرف دارو شده و شيوع مسموميت را مانند بروز حوادث در سالمندان افزايش خواهد داد .
سناريوي معمول بروز مسموميت در سالمندان عبارت است از مصرف دوز تكراري، مصرف غيرتعمدي داروي اشتباه به دليل ضعف در بينايي، مصرف داروي ديگر اعضاي خانواده و خوردن آنچه كه خوراكي نيست. در نهايت افزايش سن سبب تغييرات فيزيولوژيكي خواهد شد كه توانايي سالمند را در متابوليزه كردن و حذف دارو كاهش مي دهد. از اين ميان مي توان به كاهش مايعات كل بدن و حجم بافت عضلاني، افزايش بافت چربي، كاهش عملكرد كبد و كليه و كاهش آلبومين سرم در بدن سالمندان اشاره كرد .
همچنين سالمندان خصوصاً زماني كه چند دارو را همزمان مصرف مي نمايند بيشتر در معرض خطرات ناشي از عوارض جانبي داروها و تداخلات دارويي قرار مي گيرند و ممكن است متحمل نتايج بدي از بروز عارضه جانبي يا سميت ناشي از كاهش ظرفيت و كاهش قدرت بازسازي بدن شوند .
تشخيص مسموميت در سالمندان
مسموميت مي تواند علائم و نشانه هايي را در سالمندان ايجاد نمايد كه به صورت بالقوه ممكن است در سالمنداني كه به مركز درماني مراجعه مي كنند مشاهده شود. حروف نخست كلمه «CLEAR» مي تواند به شما در به خاطرسپاري اين علائم كمك كند. هر سالمندي ممكن است يكي از اين علائم را داشته باشد :
تغييرات ادراكي و شناختي ، از دست دادن كنترل دفع ادرار و مدفوع ، تغييرات اشتها و خوردن غذا تغييرات فعاليت يا انرژي ، زمين خوردن مكرر ، تشخيص افتراقي در موارد مسموميت يكي از الزامات اوليه است .
درمان مسموميت در سالمندان
ازآنجا كه سالمنداني كه با مسموميت هاي محرز شده و يا احتمالي به مركز درماني مراجعه مي نمايند اغلب دچار مشكلات پاتولوژيك عديده اي هستند، تعميم يك روش در درمان مسموميت ايشان مشكل است و هر مورد جدا از مورد ديگر بايد ارزيابي شود. اصول پايه در رويكرد كلي به مسموميت ها عبارتند از احياي قلبي ريوي، سميت زدايي، افزايش حذف سم و درمان هاي نگهدارنده و علامتي حمايتي .
تنها استثناء موجود در خصوص مصرف Ipecac در سالمندان است. بي خطري Ipecac در سالمندان هنوز به اثبات نرسيده است و ممكن است حتي عوارض ناخواسته اي را به همراه داشته باشد. روش انتخابي براي حذف گوارشي سموم در سالمندان، شست وشوي معده و استفاده از زغال فعال است .
راه هاي پيشگيري از مسموميت در سالمندان
- در زمان تجويز دارو براي سالمندان كاملاً دقت نماييد .
- در هنگام تجويز دارو در سالمندان بايد به تغييرات پاتوفيزيولوژيك و تغييرات فيزيولوژي معمول اين گروه توجه نمود. داروسازان با تجربه مي توانند در هنگام برخورد با بيماري كه مبتلا به چند بيماري همزمان است منبع علمي با ارزشي به شمار روند .
- از مشخصات كليه داروهاي مصرفي توسط بيمار سالمند مطلع شويد .
- در بررسي اوليه بيمار و در زمان اخذ شرح حال و شرايط فيزيكي بيماري، شرح كاملي از كليه داروهاي مصرفي بيمار بايد گرفته شود. مي توان از بيمار درخواست كرد كه علاوه بر تمامي داروهاي مصرفي خود (كيسه داروهاي مصرفي بيمار) فردي از بستگان بيمار كه ناظر بر نحوه مصرف اين داروهاست به مركز درماني مراجعه نمايد. پرسش درخصوص محصولات بدون نسخه و فرآورده هاي گياهي كه بيمار مصرف مي كند نيز ضروري است. بسياري از مردم به اين فرآورده ها به چشم دارو نگاه نمي كنند و ممكن است نام اين فرآورده ها را يادآوري نكنند .
- تعداد افراد ناظر بر روند دارو درماني فرد سالمند به حداقل رسانده شود .
- با كم كردن تعداد افرادي كه ناظر بر روند دارو درماني سالمندان هستند، احتمال بروز مسموميت و عوارض دارويي در اين افراد كاهش خواهد يافت. پزشكان خانواده به عنوان ناظر بر روند سلامت بيماران تحت پوشش خود، مسئول اصلي پيگيري رژيم دارويي بيماران و مراقبت هاي لازم ازايشان هستند .
رويكرد دارودرماني
تعداد داروهاي تجويزي را تا جاي ممكن به حداقل برسانيد .
بيمار را تشويق كنيد تا از وسايل كمكي كه مصرف داروها را يادآوري مي نمايد مانند جعبه هاي دارويي كه بر اساس روزهاي هفته تقسيم شده اند و يا تقويمي كه مصرف داروها روي آن تيك زده مي شود، استفاده كند .
در هنگام تحويل دارو در داروخانه به سالمندان، از برچسب هاي بزرگ با نوشته هاي درشت روي آن و درصورت نياز از قوطي دارويي كه به آساني باز مي شود، استفاده شود .
بررسي نماييد كه آيا فرد سالمند توانايي مصرف دارو بدون كمك ديگران را دارد يا خير. اگر اين افراد قادر به مصرف دارو به شكل مستقل نيست، بايد از يكي از بستگان و يا پرستار ناظر بر بيمار كمك گرفت. ارزيابي سالمند از نظر ابتلاي به افسردگي :
گرچه در اين بحث به عوامل ترغيب كننده سالمندان به خودكشي اشاره اي نداريم ولي ابتدا بايد تشخيص افسردگي در سالمندان پيش از تجويز داروهايي كه ذاتاً خطرساز هستند رد شود، سپس به تجويز چنين داروهاي اقدام شود. در سالمندي ممكن است افسردگي دقيقاً مطابق با تعريف « كلاسيك» آن نباشد ولي باز هم ممكن است برخي از تظاهرات و علائم افسردگي در اين افراد مشاهده شود .

 


مشكلي كه جدي نمي گيريم

عليرضا ضياعي
با توجه به پيچيدگي زندگي هاي امروزي نسبت به گذشته بسياري از افراد در طول عمر خود به نوعي با افسردگي حتي از نوع ساده آن دست به گريبان خواهندبود.
برخي افراد اين احساس را براي مدت طولاني تر، به طور متناوب و با تأثيرات بيشتر و عميق تري تجربه مي كنند و بعضي ديگر هم در كوتاه مدت به آن دچار مي شوند. امروزه به علت شيوع بالاي افسردگي به خصوص در جوامع درحال توسعه بايد توجه مضاعفي نسبت به آن داشت.
ناتواني از لذت بردن در زندگي، احساس بي ارزشي و پوچي داشتن، گوشه گيري نسبت به ديگران، زود عصباني شدن، بلاتكليفي، مشكلات تمركز، كم خوابي و يا پرخوابي از علايم مهم افسردگي است.
هرچند كه به نظر مي رسد ابتلا به بسياري از مشكلات و اختلالات رواني در زنان و مردان يكسان است اما مطالعات جديد نشان مي دهد كه اين توازن در مبتلايان به دو نوع از شايع ترين مشكلات رواني برقرار نيست، اين دو نوع عبارتند از اختلالات اضطرابي و افسردگي كه در زنان دو برابر مردان است.
يك متخصص بيماري هاي رفتاري دراين زمينه مي گويد: افسردگي به عنوان يكي از شايع ترين اختلالات روحي و رواني در مردان نسبت به زنان در حدود 15 درصد كمتر است، به همين علت اين موضوع همواره مورد توجه متخصصان بهداشت روان بوده است.
وي با اشاره به اين كه جوانان، نوجوانان، زنان متأهل و فقير بيشتر در معرض افسردگي قرار دارند معتقد است كه در حال حاضر افسردگي يكي از رايج ترين و جدي ترين مشكلات سلامت رواني است كه در معمولي ترين حالت خود، احساس دلتنگي، گرفتگي، بدخلقي را به همراه دارد و غالبا براي مدت زمان كوتاهي ادامه مي يابد و موجب كم تحركي در زندگي روزانه مي شود.
افزايش ارتباطات اجتماعي
اين درحالي است كه عوامل متعددي مانند وراثت، شخصيت فرد و محيط در بروز افسردگي دخالت دارند اما امكان بروز افسردگي در افرادي كه سابقه ابتلا به اين بيماري را در خانواده خود دارند، بسيار زياد است.
در موارد خفيف يا واكنشي افسردگي نيازي به تجويز دارو نيست و روان درماني، افزايش ارتباطات اجتماعي و حمايت اجتماعي كافي است، همچنين اعتقادات فردي و تشكيل خانواده نيز تا حد زيادي در بهبود اين بيماري موثر خواهدبود.
در نوع شديد آن هم امروزه درمان هاي دارويي بسيار موثر و كم عارضه اي وجود دارد، البته تشخيص بيماري، انتخاب نوع دارو و مدت درمان آن برعهده پزشك معالج است. ضمن اينكه داروهاي ضدافسردگي، اعتيادآور نيست و عوارض چنداني نيز ندارند.
برخي محققان دراين زمينه معتقدند ارائه آمارهايي از اين دست به نوعي در افزايش تعداد مبتلايان به افسردگي موثر است، اما عده اي نيز باور دارند حتي اگر اين اعداد و ارقام به طور چشمگيري اغراق شده باشد، مي تواند در خوشبينانه ترين حالت، به عده زيادي از زنان جامعه كمك كند. زيرا بخش مهمي از گرفتاري ها و مشكلات زنان درعصر حاضر ناشي از ناآگاهي و غفلت آنان درباره مسائل مختلف زندگي شان است.
در حقيقت بيشتر زنان بويژه در جوامع درحال توسعه از روحيه، حالات و ويژگي هاي ذهني و رواني خود اطلاع كاملي ندارند و در نتيجه نمي توانند در مواقع ضروري تصميم بجا و قاطع بگيرند و به همين علت نيز بيشتر راه هاي درماني را طولاني و غلط طي مي كنند.
اما مشكل مهم تر آن كه درباره آنچه آگاهند نيز غفلت دارند و اين غفلت براي آنان خطرساز است. بررسي هاي جديد نشان مي دهد كه زنان براي ابتلا به افسردگي مستعدترند و اين موضوع با مسائل شغلي، ارتباطات اجتماعي، مسئوليت پذيري، دغدغه مالي و حمايت هاي رواني و اجتماعي ارتباط معناداري دارد.
در واقع زنان به علت حساسيت هاي بالا، زودرنج بودن و حالت هاي عاطفي شديد بيشتر در معرض احساسات و هيجانات منفي قرار مي گيرند و در مواجهه با مشكلات و ناكامي ها نيز زودتر تسليم مي شوند، اما اين مسئله بيشتر در حد يك فرضيه است تا اصلي اثبات شده، زيرا هنوز آمار مدون و مشخصي درباره آن تهيه نشده است.
اما نكته اينجاست كه بسياري از افراد ناراحتي هاي روحي و رواني خود را جدي نمي گيرند. اما باتوجه به تجربه و تحقيقات صورت گرفته مشخص شده كه بيماري هايي كه زنان به آن مبتلا مي شوند متفاوت از مردان است به طوري كه ايست قلبي نخستين علل مرگ و مير و بعد از آن بيماري افسردگي مهم ترين عاملي است كه زنان به آن دچار مي شوند، همان طور كه ظهور برخي بيماري ها همچون سكته مغزي نيز در مردان شايع تر است.
ضمن اينكه بسياري از زنان در دوران بارداري يا پس از آن به افسردگي مبتلا مي شوند به طوري كه تحقيقات نيز نشان داده افسردگي پس از زايمان در ميان زنان بسيار شايع است و نزديك به يك سوم زنان باردار، درجاتي از افسردگي را تجربه مي كنند.
اين نوع افسردگي گاه از همان روزهاي نخست تولد نوزاد و گاهي نيز يك تا سه ماه بعد از تولد نوزاد شروع مي شود و با نشانه هايي همچون حساس شدن، زودرنجي و غمگين شدن همراه است. سابقه افسردگي پيش از دوران بارداري و سابقه اين بيماري در اعضاي خانواده، ضعف جسماني شديد، اضطراب و نگراني از سلامت نوزاد، آزمايش هاي دوره بارداري و حتي نوع زايمان همگي در بروز اين نوع افسردگي موثر است.
اين مسئله در آنان ناتواني هاي زيادي ايجاد مي كند، بنابراين ضروري است بيمار از طريق مشاوره و درمان دارويي درموارد ويژه، از پيشرفت آن جلوگيري كند.
در اين بين بايد به نقش حمايتي و مهم همسران در اين باره اشاره كرد زيرا بسياري از افسردگي ها بويژه در دوران بارداري به خاطر بي توجهي و ناآگاهي اطرافيان ايجاد مي شود حال آن كه حمايت هاي عاطفي و رواني همسران پس از زايمان مي تواند تا حد زيادي از اضطراب و نگراني زنان بكاهد.
بررسي هاي انجام شده نشان مي دهد افراد در سن 35تا 40سالگي در اوج خطر ابتلا به افسردگي قرار مي گيرند. براساس تحقيقاتي كه از ميان بيش از 800هزار نفر به دست آمده، مشخص شده است افراد در ميانسالي بيش از هر دوره ديگر از زندگي خود با خطر افسردگي روبه رو هستند. البته اگر افراد پس از پشت سر گذاشتن ميانسالي و رسيدن به سن پيري، از سلامت جسمي به طور نسبي برخوردار باشند، بار ديگر روحيه اي شاد و رضايتمند خواهند داشت.
از سوي ديگر اين تحقيق نشان مي دهد خطر افسردگي در نوجوانان و سالمندان كمتر از بقيه گروه هاي سني است و زنان و مردان در دهه چهل زندگي به يك ميزان مستعد ابتلا به افسردگي هستند.
بررسي ها در گذشته نشان داده بود كه احتمال ابتلا به افسردگي تقريبا در سراسر عمر فرد يكسان است اما آخرين تحقيقات ثابت كرده است كه افسردگي در ميانسالي بيش از هر دوره ديگر رخ مي دهد.
هيجانات منفي را دور بريزيد
نكته اي كه محققان به آن اشاره مي كنند اين است كه افسردگي به سراغ همه مي آيد. مرد و زن، مجرد و متاهل و آن هايي كه بچه دارند و ندارند اما هنوز علت اين كه چرا ميانسالي دوره مستعد افسردگي براي مردان و زنان است، دقيقا مشخص نيست.
براساس اين پژوهش، اغلب افراد با رسيدن به سن پنجاه سالگي از خطر افسردگي رهايي مي يابند و وقتي به سن هفتاد سالگي مي رسند درصورتي كه سلامت كافي داشته باشند، همچون يك جوان سالم شادماني مي كنند.
شايد درك اين موضوع كه زنان و مردان به يك ميزان مستعد ابتلا به افسردگي در دهه چهل زندگي خود هستند، قوت قلبي براي زنان ميانسال باشد.روان شناسان تاكيد مي كنند زناني كه دچار افسردگي اند و ازنظر روحي، ضعيف و شكننده ترند و به سرعت تحت تاثير احساسات و هيجانات منفي قرار مي گيرند، از خواندن مطالب جنايي، ناراحت كننده و به ويژه ديدن اين نوع فيلم ها خودداري كنند اما با اين وجود برخلاف توصيه هاي جدي روانشناسان، بسياري از زنان نسبت به سلامت رواني خود بي تفاوت و يا شايد كم توجه اند.
 


صابون هاي مناسب پوست شما

تمام صابون ها مقداري عوارض نامطلوب بر پوست آدمي مي گذارد؛ البته اين عوارض در بزرگسالان كمتر است، چراكه سيستم دفاعي و مقاومت بدن مي تواند تا حدودي برخي عوارض را كم كرده و بخش هاي
آسيب ديده پوست را بازسازي كند .
مواد شوينده و نظافت كننده برحسب كاربرد به دو نوع دستشويي يا حمام و از نظر شكل به انواع قالبي (معروف به صابون) ، مايع، كرم يا لوسيون تقسيم مي شود؛ تفاوت شوينده هاي دستشويي و بدن شويي همچنين در بيشتر و قوي تر بودن مواد ضدباكتريايي و ضدعفوني كننده آنهاست .
همه صابون ها مقداري عوارض نامطلوب بر پوست آدمي مي گذارد؛ در بزرگسالان اين اثرات كمتر است، زيرا سيستم دفاعي و مقاومت بدن مي تواند تا حدودي برخي عوارض را كم كرده، بخش هاي آسيب ديده پوست را بازسازي كند .
پوست بدن كودكان و به ويژه نوزادان نارس به سبب آنكه هنوز به خوبي تكامل نيافته، نمي تواند اثرات مضر مواد شوينده و ضدميكروب را دفع كند و ممكن است نتيجه شست وشوي آنها با صابون هاي نامطلوب، لطمات بيشتري به پوستشان برساند .
از اين رو دقت در خريد و انتخاب صابون خوب براي كودكان اهميت بيشتري دارد؛ نه تنها به سبب تفاوت تحمل كودك و بزرگسال، بلكه حتي به دليل گوناگوني نوع پوست افراد، اعم از خشك، چرب، مختلط و حساس هر صابوني براي هر شخصي خوب و مناسب نيست و بايد صابوني هماهنگ با پوست خود را استفاده كنيد .
صابون هاي مخصوص شست وشوي كودكان نبايد سبب سوزش چشمشان شود؛ اگر بين خريد چند نوع صابون بچه مردد شده ايد، خوب است با بررسي و مقايسه مواد تشكيل دهنده آنها، صابوني را انتخاب كنيد كه با استفاده از مواد قليايي كمتر و PH خنثي تهيه شده است .
روغن نارگيل معمولاً در تهيه صابون ها كاربردي بسيار دارد؛ صابون هاي داراي مواد پروتئيني و اسيدهاي چرب ملايم نيز افزون بر پاك كنندگي و جلوگيري از خشكي يا تخريب سلول هاي پوست مي تواند مسبب تحريك كمتري شود .
صابون هاي معروف به گليسيرينه مقداري گليسيرين دارد كه چربي بيشتري را از پوست مي گيرد؛ در صورت بيش از حد چرب بودن پوست و طبق توصيه پزشك يا متخصص پوست از آنها استفاده كنيد .
 


نگهداري از ادويه

يكي از رايج ترين سؤال هاي خانم ها در مورد ادويه ها، چگونگي نگهداري از اين محصولات است.
بهترين ظرف براي نگهداري ادويه، در درجه اول ظروف هاي فلزي هستند كه در آن ها كاملا بسته مي شود. در درجه دوم هم ظروف هاي شيشه اي رنگي، مانند ظروف شيشه اي قهو ه اي براي نگهداري ادويه ها مناسب هستند.
ادويه هاي پودر شده اگر به درستي و در شرايطي كه عنوان كرديم، نگهداري شوند، مي توانند 12 تا 18ماه بدون دغدغه مورد استفاده قرار بگيرند.
البته بهتر است حجم ادويه اي كه خريداري مي كنيد به گونه اي باشد كه ظرف مدت يك سال آن را مصرف كنيد. معمولا اگر ادويه ها بيشتر از اين مدت باقي بمانند و مصرف شوند، ديگر خواص اوليه شان را نخواهند داشت و فقط طعم دهنده غذا هستند.
ادويه هاي تقلبي
گاهي سؤال مي شود كه آيا مي توان آلودگي يا تقلب در ادويه هاي فله اي موجود در بازار را تشخيص داد يا نه؟ پاسخ به اين سؤال، منفي است. تشخيص تقلب يا آلودگي در محصولاتي مانند ادويه ها به صورت پودر درآمده اند، كار افراد عادي و خارج از محيط آزمايشگاه ها نيست.
اما افراد بايد توجه داشته باشند كه اگر قصد خريد فله اي ادويه يا هر خوراكي ديگري را دارند به مغازه اي كه مي خواهند كالاي خود را از آنجا تهيه كنند، توجه خاصي داشته باشند. اين محصولات نبايد در خارج از محيط مغازه و در معرض گرما، نور آفتاب، آلودگي هوا يا ساير آلودگي هاي محيطي فرار داشته باشند. خريد برخي از محصولات به صورت فله اي هم هيچ مشكلي را براي افراد ايجاد نمي كند.
مثلا اگر شما حبوبات را به شكل باز تهيه كنيد، چون آن ها را پيش از مصرف مي شوييد، مشكلي برايتان پيش نمي آيد. اما چون برخي از محصولات مانند ادويه ها، پيش از مصرف شسته نمي شوند بايد توجه بيشتري را هنگام خريد آن ها به خرج داد.
البته بيشتر ادويه هاي هم پيش از مصرف، در غذا جوشيده و پخته مي شوند و آلودگي هاي احتمالي ميكروبي آن ها به اين ترتيب از بين مي روند اما اگر قرار است ادويه اي را به صورت خام مصرف كنيد، حتما انواع معتبر و بهداشتي شان را خريداري كنيد.
بنابراين
انواع ادويه را در جاي خشك و خنك و به دور از آفتاب و در ظروف فلزي يا شيشه اي نگهداري كنيد. شيشه با مواد معطر ادويه فعل و انفعال نمي دهد.
اگر مي توانيد ادويه ها را به شكل اصلي آن ها نگه داريد و در زمان مصرف آسياب كنيد. به اين ترتيب، بيشتر، طعم و عطرشان را حفظ مي كنند.
ادويه هاي آسياب شده تا 6ماه و دانه هاي كامل تا يك سال قابليت نگهداري دارند.
به دليل آن كه اكثر ادويه ها منشأ خاكي دارند و به انواع ميكروب هاي خاك آلوده هستند توصيه مي شود از انواع استريل شده آن ها در بسته بندي هاي بهداشتي استفاده كنيد.
براي تقلب در ادويه ها خيلي چيزها را مي توانند داخل ادويه كرده و به خورد مردم دهند، لذا اگر برايتان مقدور مي باشد سعي كنيد ادويه را خودتان در خانه بكوبيد.
¤نكاتي براي نگهداري بهتر ادويه ها
ايده هاي زيركانه و جالبي درباره ذخيره ادويه هاي مورد علاقه تان وجود دارد كه به قرار زير است:
¤آن ها را در يك طبقه بگذاريد
ادويه هايي كه مرتب مي خواهيد دم دستتان باشد را در يك جا قرار بدهيد. برچسب هايي را روي در آن ها بچسبانيد تا هنگام استفاده راحت تر نوع آن ها را تشخيص دهيد.
¤محكم آويزان كردن
جا ادويه اي و جاقوطي هايي كه به ديوار نصب مي شوند، ادويه هايي كه بيشتر مورد استفاده قرار مي گيرند را به راحتي در دسترس شما قرار مي دهند.
¤جلوي چشم بودن
هنگامي كه ادويه ها را داخل قفسه يا كشوهايي كه در يك سكو ساخته شده اند قرار مي دهيد، در يك لحظه همه آن ها آماده استفاده هستند. قفسه هاي باز اين امكان را به آشپز مي دهند كه بدون نياز به خواندن برچسب ها، هر آن چيزي كه نياز دارد را در دسترس خود ببينيد.
¤طاقچه روبه رو
خودتان را از دويدن به دنبال جستجوي مواد اوليه در آشپزخانه نجات دهيد. يك طاقچه ادويه بالاي سرتان مي تواند هر چيزي را دم دست شما قرار بدهد.
¤دسترسي آسان
كشو براي نگهداري ادويه بسيار عالي است. هر زماني كه به آن ها نياز داشته باشيد، آن ها را دم دست قرار مي دهد و هر وقت نياز نداريد، جلوي چشمتان نيست. اگر جا ادويه ها را ايستاده داخل كشو مي گذاريد يا به صورت خوابيده به هر حال روي آن بر چسب بزنيد.
¤باريك و مستقيم
از فضاهاي باريكي مثل بالاي سر اجاق گاز، آخر پيشخوان يا طاقچه استفاده كنيد. فضاي كم باعث مي شود ادويه ها پشت يكديگر پنهان نشوند.
نتيجه
با دم دست گذاشتن ادويه هاي مورد علاقه تان، دسترسي آسان به آن ها را فراهم كنيد. قوطي ادويه ها را پر كنيد و آن ها را در يك سبد بچينيد. وقتي ادويه داخل قوطي كمتر مي شود، دوباره از ظرف اصلي كه آن را در جاي ديگري از آشپزخانه نگه مي داريد، پر كنيد.

 


(صفحه(12(صفحه(10(صفحه(6(صفحه(9(صفحه(7(صفحه(8(صفحه(15(صفحه(11(صفحه(5(صفحه(16(صفحه(13(صفحه(4(صفحه (2.3.14