جهان پس از اسرائيل (يادداشت روز)

طي چند هفته اخير پروژه افزايش فشار بر جمهوري اسلامي در صحنه بين المللي بطور مضاعفي كليد خورده است و اينك شاهد هستيم كه پس از قطعنامه ضدايراني 1929 شوراي امنيت، آمريكا و اتحاديه اروپا نيز وارد صحنه شده و با تصويب تحريم هايي يكجانبه به زعم خود در حال چيدن بخش هايي ديگر از جورچين تحريم و اعمال فشار بر ضد ايران هستند.
همين كه غرب به شدت و با سرعت در پي آن است كه خارج از گود شوراي امنيت تحريم هايي را عليه ايران اعمال كند نشان مي دهد قطعنامه 1929 قدرت اجرايي در صحنه عمل نداشته است.
اما قطع نظر از ناكارايي قطعنامه شوراي امنيت، موضوع قابل تأمل اين است كه چطور در يك فاصله زماني معين و بطور هماهنگ شده مجموعه اي از اين اقدامات عليه ايران ساماندهي مي شود.
جالب اينجاست كه علاوه بر صدور قطعنامه شوراي امنيت و تصويب تحريم هايي يكجانبه از سوي آمريكا و اتحاديه اروپا، جمعي از كشورهاي عضو شوراي حقوق بشر سازمان ملل نيز مقارن با اين اوضاع و احوال، بيانيه اي عليه جمهوري اسلامي صادر مي نمايند.
دو موضوع برنامه صلح آميز هسته اي كشورمان و حقوق بشر همواره در سال هاي گذشته دستاويزي براي غرب و جريان استكبار بوده است تا با سوءاستفاده از اين دو موضوع، از آن به عنوان دو اهرم بر ضد ايران در بزنگاه هاي خاص استفاده نمايند.
اما اينكه بحث هسته اي و حقوق بشر در يك فاصله زماني به يك نقطه تلاقي مي رسد و پس از شوراي امنيت، آمريكا و اتحاديه اروپا نيز سياست اعمال تحريم هاي شديدتر عليه ايران را در دستور كار قرار مي دهند اتفاقي به نظر نمي رسد.
براي روشن شدن موضوع و درك بهتر فضاي كنوني كه در آن به سر مي بريم ناچار بايد نقبي به چند هفته گذشته بزنيم.
از آنجايي كه بهانه قرار دادن دو موضوع هسته اي و حقوق بشر همواره وسيله اي براي اعمال تحريم و افزايش فشار عليه ايران بوده نگارنده مي كوشد با محور قرار دادن اين دو موضوع فضايي از چند هفته گذشته را در صحنه بين المللي به تصوير بكشاند و سپس نكته اي را كه به زواياي پنهان مسئله اصلي كمك مي كند تشريح نمايد.
در چند هفته اخير درخصوص مسايل هسته اي چند رخداد بزرگ و نادر اتفاق افتاد. كنفرانس بازنگري ان.پي.تي پس از قريب به يكماه با انتشار بيانيه اي در نيويورك به كار خود پايان داد. مهم ترين فصل اين بيانيه تاكيد بر خاورميانه عاري از سلاح هسته اي بود اما كار به اين عبارت و مفهوم كلي ختم نشد يعني برخلاف روال دوره هاي گذشته اين بار در كنفرانس بازنگري ان.پي.تي اعضا وارد مصداق شدند.
با اين توضيح كه 189 كشور شركت كننده در كنفرانس بازنگري، به صراحت اقدامات رژيم صهيونيستي را درخصوص گسترش سلاح هاي هسته اي محكوم كردند و خواستار پيوستن اين رژيم به معاهده ان.پي.تي شدند.
همچنين مقرر شد براي اولين بار پرونده هسته اي رژيم صهيونيستي در شوراي حكام آژانس مورد بررسي قرار بگيرد تا جائيكه سال 2012 به عنوان تاريخي براي بررسي پرونده هسته اي رژيم صهيونيستي در چارچوب معاهده عدم اشاعه تعيين شد.
طرفه آنكه واشنگتن تلاش فراواني به خرج داد تا تل آويو را از اين تنگناي بوجود آمده برهاند و در ساعات پاياني كنفرانس بازنگري اجماع درباره سند نهايي كنفرانس را بشكند اما هرچه زد به در بسته زد و نشد كه نشد...
هر چند در كنفرانس بازنگري ان.پي.تي همه خواسته ها و شرايط كشورهاي شركت كننده - به خصوص غيرمتعهدها- محقق نشد اما اين نكته را بايد مد نظر داشت كه دو كنفرانس قبلي در سال هاي 2000 و 2005 با شكست مواجه شده بود و از همين روي؛ نتايج بدست آمده در كنفرانس بازنگري 2010 بسيار ارزنده و حركتي رو به جلو بود.
مويد اين نظر اعتراف تلويزيون رژيم صهيونيستي پس از بيانيه پاياني كنفرانس بازنگري معاهده منع گسترش سلاح هاي هسته اي (ان.پي. تي) بود كه در گزارشي تصريح مي كند، سياست پنهان كاري هسته اي اسرائيل به خطر افتاده است.
در موضوع «حقوق بشر» نيز در سه هفته گذشته خيزش و خروش يكپارچه ملت ها و افكار عمومي دنيا عليه رژيم صهيونيستي شدت گرفته است. حمله رژيم جنايتكار صهيونيستي به كاروان آزادي كه موجب كشته و زخمي شدن دهها فعال حقوق بشر شد عواقب جبران ناپذيري را براي اين رژيم به همراه داشته است.
اين اقدام توجيه ناشدني رژيم صهيونيستي كه بر خلاف تمامي موازين حقوق بين الملل، منشور ملل متحد و كنوانسيون هاي بين المللي بود رسوايي بزرگي را براي سران كودك كش تل آويو رقم زده است؛ آن هم در شرايطي كه پيش از آن رژيم صهيونيستي به علت كلكسيوني از جنايات ددمنشانه در غزه كه از 27 دسامبر 2008 تا 18 ژانويه 2009- به مدت 22 روز- مرتكب شده بود تحت فشار افكار عمومي دنيا قرار داشت. جنايت عليه بشريت، جنايات جنگي، و جنايت عليه صلح مجموعه اقدامات مشمئزكننده اي بود كه باعث شد تا قاضي گلدستون رئيس كميته حقيقت ياب سازمان ملل پس از جنگ 22 روزه رژيم جعلي صهيونيستي در غزه طي گزارشي اين رژيم را محكوم نمايد و پرونده آن را به سازمان ملل ارجاع دهد.
هر چند از آن زمان به بعد رژيم صهيونيستي گستاخانه و بي شرمانه به محاصره غزه ادامه داده است ولي به علت انتشار گزارش قاضي گلدستون فشار روزافزوني را تحمل مي كند؛ فشاري كه اكنون با جنايات اخير اين رژيم در حمله به كاروان آزادي به اوج خود رسيده است.
از همين رهگذر، لابي صهيونيستي فعال در آمريكا پرونده سازي عليه قاضي گلدستون را در دستور كار قرار دادند.
جالب است كه روزنامه صهيونيستي جروزالم پست نيز در گزارشي از «نيل شير» مدير اجرايي سابق كميته روابط آمريكا- اسرائيل (ايپك) نام مي برد كه از متنفذترين لابي هاي صهيونيستي در واشنگتن است كه ماموريت دارد وجهه گلدستون را تخريب نمايد.
صهيونيست ها در تلاش بودند به گونه اي گزارش قاضي گلدستون را بي اثر يا كم اثر نمايند كه خود مهلكه اي ديگر آفريدند و اكنون در باتلاقي گرفتار شده اند كه هر روز بيشتر نسبت به روز قبل در آن فرو مي روند.
در ديگر سوي صحنه «هسته اي» و «حقوق بشر» در عرصه بين المللي، جمهوري اسلامي ايران در چند هفته گذشته اوضاع را به صورت كاملا منطقي و ماهرانه به پيش برده است.
ايران در موضوع هسته اي علاوه بر برگزاري اجلاس بين المللي تهران با شعار انرژي هسته اي براي همه و سلاح هسته اي براي هيچ كس، حضوري موثر و فعال در اجلاس بازنگري كنفرانس ان.پي.تي داشت و 11 پيشنهاد را در خصوص اجرايي شدن خلع سلاح و عدم اشاعه ارايه كرد.
و از همه مهم تر با بهره گيري از توان ديپلماسي خود، بيانيه سه جانبه تهران را با مشاركت برزيل و تركيه صادر كرد كه حمايت 120 كشو ر عضو غيرمتعهدها را به همراه داشت و جاي هيچ بهانه تراشي براي آمريكا و دو، سه كشور دنباله روي آن باقي نگذاشت.
درخصوص موضوع «حقوق بشر» هرچند جمعي از كشورهاي عضو شوراي حقوق بشر سازمان ملل بيانيه اي را عليه ايران صادر كردند اما نكته حائز اهميت اين است كه رويكرد كشورهاي غربي در اين شورا به شدت مورد اعتراض كشورهاي عضو شوراي حقوق بشر سازمان ملل قرار مي گيرد. به طوري كه مصر به نمايندگي از جنبش عدم تعهد، پاكستان به نمايندگي از كشورهاي اسلامي و نيجريه به نمايندگي از كشورهاي آفريقايي اعتراض عميق و جدي خود را اعلام مي كنند و چند كشور غربي پس از ناكامي تنها به صدور يك بيانيه بي خاصيت بسنده مي نمايند.
بيانيه اي كه رهيافت گزينشي و معيارها و استانداردهاي دوگانه غرب در خصوص حقوق بشر را به نمايش گذاشته است و اغراض سياسي چند كشور غربي در آن موج مي زند.
با اين توصيف، مشاهده مي شود كه رژيم صهيونيستي به لحاظ دو موضوع هسته اي و حقوق بشري سخت در تنگنا و بن بست سياسي به سر مي برد به طوري كه حتي رگه هايي از آن در اختلافات داخلي سران اين رژيم نمايان و آشكار شده است. رژيم صهيونيستي مشروعيت جعلي و دروغين خود را از دست داده و سعي دارد به هر طريقي كه شده چند صباحي بقا و حيات خود را استمرار ببخشد.
از سوي ديگر؛ براي افكار عمومي دنيا و تمامي دولت ها و ملت هاي آزاده و مستقل جهان مشخص شده است كه مجموعه اقدامات غربي ها عليه ايران در زمينه مسئله هسته اي و حقوق بشر هيچ توجيه منطقي و حقوقي ندارد و بر پايه اغراض سياسي و تصميمات يكسويه بنا نهاده شده است.
بنابراين در اين مقطع زماني اعمال تحريم ها و افزايش فشار بر ايران با دلالي و واسطه گري آمريكا و چند كشور غربي از ايفاي نقش آنها براي زنده نگه داشتن رژيم صهيونيستي در صحنه بين المللي حكايت دارد.
لابي صهيونيستي همان گونه كه پس از گزارش گلدستون سعي كرد موضوع جنايات سران تل آويو در غزه را با تخريب قاضي گلدستون به انحراف بكشاند اينك تمام ظرفيت خود را به كار بسته است تا آمريكا و چند كشور اروپايي را مامور كند با هجمه و افزايش فشار بر ايران توجهات جامعه جهاني را از اقدامات وحشيانه و سبعانه رژيم صهيونيستي منحرف نمايد.
لابي صهيونيستي به يقين مي داند كه ساخت تهديدهاي خيالي و دروغين اگر چند صباحي تهديد واقعي و اصلي را به حاشيه براند براي هميشه كارساز نخواهد بود ضمن آنكه جنايت اخير رژيم صهيونيستي در حمله به فعالان حقوق بشر در ناوگان آزادي آنچنان نفرت جهاني از اين رژيم را به همراه داشته كه حتي چند صباحي هم افكار عمومي دنيا فريب صهيونيست ها را نخواهند خورد.
خيزش و خروش افكار عمومي جهان و اكثريت كشورهاي دنيا حكايت از اين واقعيت دارد كه اين بار رژيم صهيونيستي در باتلاقي كه خود كنده است دفن خواهد شد و عنقريب ملت ها و دولت هاي آزاديخواه در اقصي نقاط عالم، جهان پس از اسرائيل را تجربه خواهند كرد.
حسام الدين برومند

مستقيم (گفت و شنود)

گفت: اسفنديار رحيم مشايي در پاسخ به اين سؤال كه چرا بيت المال مسلمين را به فلان هنرپيشه داده اي؟ گفته است كه آثار او بوي توحيد مي دهد!
گفتم: در كداميك از مكاتب توحيدي سفارش شده است بيت المال مسلمين را از حلقوم مردم مستضعف بيرون كشيده و به يك هنرپيشه ثروتمند بدهند؟!
گفت: مشايي توضيح داده كه هدف من موعظه و جذب ايشان بوده است!
گفتم: مگر نمي گويد كه كار اين هنرپيشه توحيدي است، بنابراين موعظه و جذب براي چه بوده؟ آيا او را موعظه كرده كه از توحيد دست بردارد؟!
گفت: درباره يكي ديگر از هنرپيشه هاي زن فراري هم گفته است به نظر من او هيچ اشتباهي نكرده است!
گفتم: ولي اين هنرپيشه فراري در آمريكا با صراحت عليه انقلاب و ارزش هاي اسلامي فعاليت داشته و دارد.
گفت: تازه آقاي مشايي رو يك اسلام شناس برجسته هم مي دونند!
گفتم: چه عرض كنم؟! يارو از شخصي پرسيد قبله كدوم طرفه؟ جواب داد؛ مستقيم، يارو پرسيد خيلي ديگه بايد برم؟!

آسيب شناسي فتنه 88 در كنگره آمريكا
حمايت كرديم ولي موفق نبوديم

در نشستي كه از سوي موسسه آمريكايي شوراي دموكراسي در كنگره اين كشور برگزار شد بر ضرورت سرمايه گذاري هاي واشنگتن در حمايت از فتنه گران تاكيد شد.
به گزارش فارس، موسسه آمريكايي «شوراي دموكراسي» با برگزاري نشستي در كنگره آمريكا روابط بين ايران و آمريكا را در فضاي بعد از انتخابات رياست جمهوري سال گذشته مورد بررسي قرار داد كه موسسه «پروژه دموكراسي خاورميانه» خلاصه اي از مباحث مطروحه در اين نشست ها را در وب سايت خود (pomedorg) منتشر كرده است.
اين سلسله نشست ها با عنوان «ايران: يكسال بعد از انتخابات» در چند بخش مختلف برگزار شده و طي آن چندين هيئت، طيف گوناگوني از مسائل را مورد بحث و بررسي قرار دادند.
در اين نشست پيشنهادهايي در مورد نحوه حمايت آمريكا از فتنه گران نيز مطرح شد و مورد بحث قرار گرفت.
«اندرو آلبرتسون» مدير اجرايي «پروژه دموكراسي در خاورميانه» در اين نشست گفت: «به علت استفاده بالاي ايراني ها از اينترنت، مصرف رسانه هاي بين المللي و وجود طبقه متوسط قوي، فرصت بسيار خوبي پديد آمده تا با معترضان اين كشور ارتباط برقرار كنيم.»
مدير اجرايي پروژه دموكراسي در خاورميانه در ادامه راهكارهايي را پيشنهاد كرد كه در سياست هاي آمريكا در قبال ايران در حمايت از جريان فتنه به كار گرفته شود:
1-آمريكا بايد ابزار برقراري ارتباط با معترضان ايران را تقويت كرده و در اين حوزه سرمايه گذاري كند.
2- بايد سرمايه گذاري هنگفتي در طيف وسيعي از تكنولوژي هاي ضدسانسور انجام گيرد.
در هيات ديگري كه مسائلي چون دسترسي به اطلاعات رسانه هاي مستقل و جنبش سبز مورد بحث و بررسي بودند، «مريم معمارصادقي»، عضو موسسه الكترونيكي جامعه مدني ايرانيان (توانا)، اعلام كرد كه همزمان با شكست اصلاحات مورد نظر خاتمي، نفوذ اينترنت نيز در زندگي ايراني ها بيشتر و بيشتر مي شد.
وي مدعي شد: در فضاي اعتراضات بعد از انتخابات تكنولوژي آمريكايي نقش عمده اي ايفا نمود، اگر فيلم كشته شدن ندا آقاسلطان در سطح اينترنت پخش نمي شد شايد مردم بسياري از مسائل داخل ايران را نمي فهميدند.
معمارصادقي در ادامه سخنان خود گفت: «اين شعار معترضين كه «باراك حسين اوباما يا با آنها يا با ما» فرصت خوبي براي دولت پديد آورده بود تا از جنبش سبز حمايت كند.»
«مايكل سينگ» محقق «موسسه واشنگتن» نيز در اين نشست طي سخناني گفت كه مساله هسته اي ايران از مساله حقوق بشر در اين كشور جدا نيست يعني حمايت از مردم ايران در تلاشهاي آنها براي دستيابي به حقوق بشر امتياز استراتژيك چشمگيري براي آمريكا درپي خواهد داشت.
«جنيو عبدو»، محقق و تحليلگر مسائل ايران در «بنياد قرن» نيز از ديگر سخنران اين نشست بود.
وي مدعي شد: هم اكنون بزرگترين چالش پيش روي سياست هاي آمريكا در قبال ايران نه نظامي تر شدن دولت ايران بلكه فاصله گيري فزاينده رهبران سياسي كليدي از يكديگر است و بايد روي اين پروژه كار كرد.
عبدو در اين نشست به كنگره آمريكا پيشنهاد داد كه معترضان در ايران به دو دليل قوي تر مي شوند: اول فاصله انداختن بين حكومت و روحانيون ارشد و دوم نقض شديد حقوق بشر كه قبل و بالاخص بعد از انتخابات سال گذشته رخ داد.
وي پيشنهاد كرد كه به جاي اعمال تحريم ها از جامعه مدني ايران حمايت شود، علي رغم اينكه رهيافت فوق باعث مي شود حكومت، خارجي ها را متهم به دخالت در امور داخلي ايران نمايد، با اين حال جنبش سبز چيزي براي از دست دادن نخواهد داشت.
در اين نشست «راجر اف.نوريگا» ديپلمات سابق آمريكا هم در سخنان خود از كنگره خواست تا توجه بيشتري به فعاليت هاي ايران در نيمكره غربي كند.
وي در ادامه گفت: «دولت اوباما راه حل مناسبي براي برخورد با نفوذ ايران در قاره آمريكا ندارد.»
نوريگا در ادامه مدعي شد: تعهد ايران و روسيه به برنامه هاي هسته اي ونزوئلا نگران كننده است زيرا هر سه كشور موضعي خصمانه در برابر منافع آمريكا اتخاذ كرده اند، همكاري هاي مشترك ايران و ونزوئلا در حوزه مالي يكي ديگر از راههاي اين كشور براي برون رفت از تحريم هاي بين المللي بوده است.
«مالك عبده» مدير واحد سياست گذاري در «جنبش دموكراسي و عدالت» نيز سخنان خود را چنين آغاز كرد: «ايران قدرتي در حال ظهور است.»
وي در ادامه افزود كه البته ايران با فرستادن پول به افراد و يا تهاجم نظامي براي خود متحد درست نمي كند بلكه اين كشور از طريق تبليغات رسانه اي موثر حمايت افكار عمومي كشورهاي عرب منطقه را جلب مي كند.
گاردين: اتحاديه اروپا
بايد به سبزها كمك كند
گاردين نوشت كه اتحاديه اروپا براي كمك به سبزها در ايران بايد از منافع تجاري خود چشم پوشي كند.
اين روزنامه در مقاله اي به قلم بنجامين واينتهال در پايگاه اينترنتي خود نوشت: اروپا بايد اطمينان حاصل كند كه تحريم ها نه تنها تلاش هاي ايران براي تكثير هسته اي را هدف قرار مي دهد بلكه باعث حمايت از معترضين ايران نيز مي گردد.
گاردين اضافه كرد: رهبران اتحاديه اروپا روز پنج شنبه گذشته در بروكسل گرد هم آمدند و دور جديد از تحريم ها براي هدف قرار دادن بخش هاي مالي و انرژي ايران را تصويب كردند البته هدف اصلي اين تحريم ها سپاه پاسداران انقلاب اسلامي بود.
اين روزنامه انگليسي ادامه داد: اگرچه تحريم هاي جديد دنباله رو قطعنامه سازمان ملل است و هدفش افزايش فشار بر ايران براي كنار گذاشتن برنامه هسته اي اش است، اين اميدواري را نيز ايجاد خواهد كرد كه اتحاديه اروپا ديگر حقوق بشر را قرباني منافع تجاري خود نخواهد كرد.
در بخش ديگر اين مقاله آمده است: اتحاديه اروپا اكنون يك ماه فرصت دارد كه جزئيات تصميم تازه خود را مشخص كند اين اتحاديه بايد اطمينان حاصل كند كه تصميمات جديد نه تنها رژيم ايران و تلاشهاي اشاعه هسته اي آن را هدف قرار مي دهد بلكه از مخالفين نيز حمايت مي كند.
گاردين در ادامه با انتقاد از عملكرد اتحاديه اروپا افزود: اتحاديه اروپا تاكنون تلاش زيادي نكرده تا بتواند امكان انتقال آزادانه اطلاعات در داخل ايران را فراهم كند اروپا بايد پخش شبكه هاي فارسي زبان خود را تقويت كند از جمله راديو فردا كه مركز آن در پراگ است و بي بي سي فارسي.

مجله آمريكايي كانترپانچ: سبزهاي ايران دچار سردرگمي و از هم پاشيدگي شده اند

مجله آمريكايي كانترپانچ جريان فتنه را در حال حاضر دچار سردرگمي و از هم پاشيدگي توصيف كرد و به تشريح دلايل اين ناكامي پرداخت.
حسين اسماعيل زاده استاد اقتصاد و دانشگاه «دريك» ايالت آيوا آمريكا در مقاله اي در مجله آمريكايي «كانترپانچ» با عنوان «چرا سبزهاي ايران شكست خوردند» به بررسي وقايع پس از انتخابات سال گذشته رياست جمهوري ايران پرداخته است.
وي در اين مقاله با اشاره به ضعف چشمگير سبزها در حال حاضر خاطرنشان كرد: در حاليكه به نظر مي رسد موضع سياسي احمدي نژاد و همچنين جايگاه اقتصادي و ژئوپلتيكي ايران از زمان انتخاب مجدد احمدي نژاد در انتخابات سال گذشته بهبود يافته است، امتيازات سياسي مخالفان بزرگ او به طرز چشمگيري كاهش يافته است و «جنبش سبز» آنها اكنون در يك سردرگمي و از هم پاشيدگي قرار دارد. اسماعيلي زاده ادامه داد: بيانيه هاي سياسي پيش پا افتاده و پوچ موسوي كه گاها روي وب سايت وي با نام «كلمه» قرار داده مي شود، اغلب نه تنها توسط حاميان دولت و احمدي نژاد مورد تمسخر قرار مي گرفت بلكه از سوي بسياري از حاميان قبلي او كه به تدريج او را ترك كرده اند نيز به استهزاء گرفته مي شود.
نويسنده اين مقاله با طرح اين سؤال كه چگونه مي توانيم از هم پاشيدگي جنبش سبز را توضيح دهيم اضافه كرد: براي شروع بايد بگوييم كه جنبش سبز مبارزه انتخاباتي غيرصادقانه اي داشتند. موسوي كانديداي آنها براي رياست جمهوري به ميدان آمد اما از پذيرش خواست اكثريت هنگامي كه مشخص شد در حقيقت راي نياورده، سر باز زد. اين موضوع باعث شد بسياري از ناظران به اين باور برسند كه مبارزه انتخاباتي وي بيشتر شبيه تلاش براي كودتا بود - يا به بيان دقيقتر يك كودتاي سبك، در مقابل كودتاهاي نظامي سنتي - تا يك مبارزه انتخاباتي همراه با حسن نيت.
وي با تطبيق اقدامات موسوي بر انقلاب هاي رنگي نوشت: اين مسئله پس از انقلاب هاي رنگي در بسياري از جمهوري هاي شوروي سابق مانند گرجستان و اوكراين مدل برداري شد، الگويي كه از مفاهيم انتخابات به عنوان فرصت هايي براي بي ثبات سازي و تغيير رژيم استفاده مي كند.
اين امر توضيح مي دهد كه چرا موسوي حتي پيش از پايان ساعت راي گيري اعلام پيروزي كرد. اين مسئله همچنين توضيح مي دهد كه چرا او هنگامي كه در واقع از شكست در انتخابات مطلع شد، ادعاي تقلب را مطرح كرد.
استاد دانشگاه دريك در رابطه با ادعاي تقلب هم خاطرنشان كرد: بسياري از مردم ايران احساس اين نيرنگ را دارند و بر اين باورند كه موسوي مي بايست مدارك و شواهدي براي تقلب در انتخابات ارائه مي كرد، در غير اين صورت او نمي بايست چنين ادعاي عجيب و غريبي را مطرح مي ساخت.
اسماعيل زاده نتيجه گرفت: به اين ترتيب نه تنها موسوي يك مبارزه انتخاباتي غيرصادقانه به راه انداخت بلكه با مبارزه اي غيرمنصفانه، غيرقانوني و مبهم چالش هاي اقتصادي ايران و روابط ديپلماتيك متشنج با قدرت هاي غربي را تا حد زيادي به گردن احمدي نژاد انداخت و بنابراين فشارهاي بي رحمانه اقتصادي، سياسي و نظامي بر ايران را ناديده گرفت. كانترپانچ در نهايت مقاله خود را اين گونه به اتمام رساند كه سبزها اعتبار مورد نياز خود براي ايفاي نقشي مثبت به عنوان يك نيروي مخالف سازنده را با انجام اقدامات زير از دست دادند. با بي احترامي به آراي مردم، با ايجاد دروغي بزرگ كه تقلب در انتخابات صورت گرفته است، با احياي ابزارهاي خشونت بار در پيگيري تغيير رژيم، با دنبال كردن يا پذيرش حمايت از نيروهاي سياسي مشكوك خارجي و با مقصر شناختن احمدي نژاد در خصوص فشارهاي امپرياليستي-صهيونيستي بر ايران.

ما كه در رفتيم، شما هزينه اش را حساب كنيد (خبر ويژه)

عضو فراري حلقه كيان از آمريكا به اپوزيسيون داخلي پيغام داد كه بايد براي پرداخت هزينه هاي بيشتر آماده شوند.
محسن كديور كه با حلقه لندن وابسته به مهاجراني همكاري مي كند، طي سخناني خطاب به نيروهاي ميداني فتنه گفت: خود را براي پرداخت هزينه هاي بيشتر آماده كنيد. خانواده هايي هزينه هاي فراواني پرداخت كرده اند. مي بايد همه مان ]!؟[ آماده پرداخت هزينه هاي بيشتر باشيم.
وي همچنين با انتقاد تلويحي از كساني چون سروش و گنجي كه تا مرز انكار عصمت پيامبر(ص) و انكار امام زمان(عج) پيش رفتند، گفت: جمهوري اسلامي مي خواهد جنبش سبز را افراد بي دين معرفي كند. خوشبختانه تعدادي از علما در جنبش هستند اما گاهي برخي كم لطفي ها از جانب برخي دوستان «كم طاقت» و فاقد «دورانديشي لازم» باعث مي شود حكومت بتواند از اين حربه استفاده كند.
آنچه در سخنان اين عنصر نشان شده محافل آمريكايي پيداست اين است كه وي معترض مواضع ضدديني نيست بلكه فعلاً زمان را براي كنار زدن پرده نفاق مناسب نمي بيند و خواستار طاقت عناصر معاند و مرتد و دورانديشي آنها براي موقعيت مقتضي مي شود. كديور در كنار مهاجراني، سروش، گنجي و عبدالعلي بازرگان، 5 نفري بودند كه ضمن صدور بيانيه اي خود را اتاق فكر جنبش سبز معرفي كردند و حتي مهاجراني اين عده را ابوذر! توصيف نمود.
كديور، مهاجراني، سروش و گنجي، اخيراً «به فرموده» ولي نعمتان خود در آمريكا و انگليس مامور شده اند به اهانت و هتاكي عليه ولايت فقيه بپردازند و شيوه انجمن حجتيه را با چاشني هتاكي و هرزگي پيش ببرند. برخي قرائن متعدد از نزديكي حلقه لندن به محافل بهايي حكايت مي كند.

فايننشال تايمز: آمريكا مي داند كه ايران از پس تحريم ها برمي آيد (خبر ويژه)

يك روزنامه انگليسي تاكيد كرد تحريم و ديپلماسي قهرآميز نمي تواند مانع از بلند پروازي هاي هسته اي ايران شود.
فايننشال تايمز در تحليلي به قلم ري تكيه و سوزان مالوني (زوج سياستمدار آمريكايي) تصريح كرد: آنچه در زمينه تلاش آمريكا براي تصويب قطعنامه اي عليه ايران در شوراي امنيت مبهم تر از همه چيز است اين است كه آيا اين تحريم مي تواند مهار برنامه هسته اي ايران را محتمل تر كند؟ نتيجه 6 ماه ديپلماسي آشفته آمريكا و تقلا براي همراه كردن روسيه و چين قطعنامه اي است كه از 3 قطعنامه قبلي (مصوب در زمان بوش) اندكي شديداللحن تر است. اما قبل از اينكه آمريكا در هيجان پيروزي غرق شود، بهتر است عواقب تحريم را ارزيابي كند. با وجود گسترش تحريم ها، حتي دولت آمريكا هم اذعان دارد كه تحريم هاي اخير بعيد است محاسبات هسته اي ايران را به هم زند. اين تحريم ها برخلاف پيش بيني وزير خارجه آمريكا فلج كننده نيستند و برخلاف آن، به نظر مي رسد تحمل اين تحريم ها نسبت به تحريم هاي 31ساله آمريكا قابل تحمل تر باشد. در نتيجه جمهوري اسلامي تمركز خود را روي منحرف كردن تحريم ها و حتي بهره برداري از آنها مي گذارد و اين كاري است كه خوب از پس آن برمي آيد.
ري تكيه (عضو شوراي روابط خارجي آمريكا) و سوزان مالوني (تحليلگر و كارشناس مركز سابان) در اين تحليل مشترك تاكيد كرده اند: رفتن ايران به سمت سازگاري با تحريم ها نشان مي دهد تهديد به تحريم بيشتر از اجراي آن تاثير دارد. ديپلماسي قهرآميز نمي تواند منجر به تاثير پايدار شود. موفقيت ماندگار در قبال ايران فقط با موضع گيري كه در آن مذاكره و صبر و تحمل گنجانده شده باشد، به دست مي آيد.

آقاي تاج زاده موضع مشاركت و سازمان مجاهدين را بازگو كرده است (خبر ويژه)

دو تن از عناصر ضد انقلاب بدنام، صداقت تاج زاده را در نگارش توبه نامه اخير عليه انقلاب و جمهوري اسلامي تأييد كردند.
حسن شريعتمداري (پسر سيدكاظم شريعتمداري) كه به واسطه عضويت در مركزيت حزب خلق مسلمان، با لانه جاسوسي آمريكا و كودتاي طراحي شده در ارتباط بود، به راديو زمانه گفت: نامه تاج زاده حاوي ارزش به خصوصي است. او از آن آدم هايي است كه صميمي است و دچار تحول شده است.
وي درباره تناقضات نامه اخير تاج زاده در حمايت از سيدكاظم شريعتمداري و در عين حال ادعاي طرفداري از امام گفت: به چالش كشيدن اسطوره اي مانند خميني براي آقاي تاج زاده به اين زودي ممكن نيست. آقاي تاج زاده از لحاظ ايدئولوژيك با آقاي خميني مخالف است.
مهدي فتاپور عضو مركزيت گروهك فدائيان خلق هم تصريح كرد: شجاعت آقاي تاج زاده قابل تحسين و تقدير است. البته اين اولين بار نيست. ما از دوران دوم خرداد تا به امروز مرتب شاهد اين پروسه بوده ايم. اولين بار كساني چون آقاي عبدي كه در تسخير سفارت آمريكا و در دفتر تحكيم بودند، اين را مطرح كردند كه اشتباهات بزرگي كرديم. منتها آقاي تاج زاده مسئله آيت الله شريعتمداري و آقاي بازرگان و آقاي سحابي را مطرح مي كند و برخورد با آنها را نقد مي كند.
وي در توجيه تناقض مواضع تاج زاده گفت: برخورد با گذشته يك پروسه است. طبيعتاً من هم فكر مي كنم مسائل بسياري در مجموعه عملكرد و تفكر كساني كه آن روز مسئوليت داشتند و امروز به جنبش اصلاحات پيوسته اند، وجود دارد كه بايد مورد بررسي قرار گيرد. گفته هاي آقاي تاج زاده يك نقد كامل نيست بلكه يك گام بلند است كه امروز در ابعاد مختلف برداشته مي شود.
وي درباره پيش بيني خود از واكنش حزب مشاركت و سازمان مجاهدين كه تاج زاده عضو هر دو آنهاست، گفت: پايداري اين دو حزب بر مواضعشان از همه چيز مهم تر است، تمام مسائلي كه در صحبت هاي آقاي تاج زاده و كسان ديگر مطرح شده- كساني كه حتي نسبت به عملكرد خود آقاي خميني انتقاداتي را مطرح كرده اند- اينها نشانه نوعي تفكر جديد است كه مشاركت و مجاهدين انقلاب را دربر گرفته است. اين صحبت ها، صحبت هاي يك فرد نيست. درون سازمان مجاهدين و مشاركت هم اين مباحث به طور جدي تري مطرح خواهد شد و تناقضاتي كه در اين صحبت ها مطرح مي شود، برطرف خواهد شد.
شايان ذكر است سازمان مجاهدين و حزب مشاركت، با وجود سپري شدن يك هفته از انتشار نامه تاج زاده، در قبال اين نامه سكوت كرده اند. تاج زاده در آن نامه اگرچه منافقانه تلاش كرد دوران حيات حضرت امام و دوران پس از آن حضرت را در تقابل يكديگر تصوير كند، اما علناً به مواضع قاطع حضرت امام در قبال عناصر منحرفي چون سيدكاظم شريعتمداري و گروهك نهضت آزادي حمله كرده و در كنار گروهك هاي منحرف ايستاد.
منافقين جديد سال گذشته نيز با عبور از خط امام به حمايت از آقاي منتظري پرداختند و مراوداتي را با باند مهدي هاشمي معدوم، گروهك نهضت آزادي و... ترتيب دادند.

كلك مرغابي براي آزادي از زندان و پناهندگي به اسرائيل! (خبر ويژه)

چند عضو شبكه فتنه و آشوب در نامه اي به رئيس قوه قضائيه آمادگي خود را براي اعزام به غزه و اعتراض به نقض حقوق بشر توسط ارتش اسرائيل اعلام كردند.
در نامه اي كه به امضاي 7 نفر به نام هاي بهمن احمدي امويي، ميلاد اسدي، مهدي اقبال، كوهيار گودرزي، علي مليحي، حسين نوراني نژاد و ضياء نبوي در رسانه هاي ضدانقلاب منتشر شده، آمده است:
ما جمعي از فعالان محبوس در زندان آمادگي خود را براي حضور در كاروان شكستن محاصره غزه اعلام مي نماييم.
اين عده كه از همكاران برخي نشريات افراطي زنجيره اي و گروهك تحكيم و... كه به خاطر مشاركت در آشوب هاي خياباني بازداشت شده اند، در حالي دم از غزه مي زنند كه جريان ضدانقلابي متبوع آنها در راهپيمايي روز جهاني قدس با وقاحت شعار «نه غزه، نه لبنان» سر داد و روي شعار مرگ بر اسرائيل خط كشيد. همچنين اين همان جرياني است كه شيمون پرز با ستايش چندباره نسبت به آن گفت «مخالفان در ايران به نيابت از ما با جمهوري اسلامي مي جنگند.»
موضع فتنه سبز در همسويي صريح با رژيم صهيونيستي باعث بي آبرويي شديد اين جريان در كشورهاي اسلامي منطقه شده است به نحوي كه برخي رسانه هاي اين جريان علنا از لبنان و فلسطين گزارش دادند كه مردم اين كشورها به جريان سبز به چشم مزدور آمريكا و اسرائيل نگاه مي كنند.
موضع اخير شماري از آشوبگران بازداشتي شاهد ديگري است بر اين ادعا كه فتنه صهيونيستي- آمريكايي در ايران مرده است.
بديهي است كه اين عده مانند ساير عوامل فتنه با استقبال اسرائيل روبرو خواهند شد و گفته مي شود كه هدف اصلي آنها فرار از زندان و پناهندگي به رژيم صهيونيستي است كه مطابق اسناد موجود، مديريت اصلي فتنه 88 را برعهده داشته است.

نه اتو، نه لامپ، لطفاً ميخ را به پريز بزنيد (خبر ويژه)

اتو را به برق بزنيد... نه اتو را به برق نزنيد، لامپ هايتان را خاموش كنيد! اين تازه ترين دستورالعمل دن كيشوت هاي ضدانقلاب خارج نشين است كه در عمل به تئوري هاي كودتاي مخملين (كساني چون جين شارپ) دچار سرگيجه شده اند و نسخه هاي آشفته و پرتناقض مي پيچند.
ماجرا از اين قرار است كه گروهك هاي ضد انقلاب از اواخر تابستان سال گذشته ( با مشاهده فروكش كردن آشوب هاي خياباني) خواستار استفاده از وسايل پرمصرف برقي نظير اتو و... شدند تا به خيال خود برق سراسري را از كار بيندازند اما از اين توهم نتيجه نگرفتند. همين جريان سردرگم پس از اينكه از پيشنهاد افزايش مصرف برق نتيجه اي نگرفتند، اخيراً به پيشنهاد مخالف روي آوردند و خواستار خاموش كردن لامپ ها و ايجاد خاموشي شدند كه البته از آن هم نتيجه نگرفتند. پيشنهاد مشعشع و نبوغ آميز خاموش كردن لامپ ها در حالي بود كه همين جريان چند ماه پيش خواستار روشن كردن لامپ اتومبيل ها!! شده بود.
حالا شما خود را جاي آن اپوزيسيون مفلوكي بگذاريد كه پاي تحميق رسانه اي جريان هاي خارج نشين نشسته باشد؛ احتمالا يكي در ميان اتو به برق مي زند، همه لامپ هاي خانه را با هم روشن مي كند، بعد همه لامپ ها را با هم خاموش مي كند و احياناً لامپ هاي خودرو را روشن مي گذارد تا شارژ باطري هم تمام شود و فردا استارت نخورد!
پيشنهاد خاموشي لامپ ها در سالگرد خروج مسلحانه منافقين (سال60) به حدي مضحك بود كه يكي از كاربران ضدانقلاب سايت ايران گلوبال زير همان خبر نوشت: «من يك پيشنهاد يك مقدار پرهزينه تر دارم، آن هم اينكه در خيابان بوق بزنيم! آخر جانم مگر مي شود بدون هزينه مبارزه كرد. اين برخوردها ] پيشنهاد خاموش كردن لامپ[ واقعاً دراماكميك است. البته مي شود گفت كه شما در فرنگ نشسته ايد و نسخه مي دهيد. ولي من فهميده ام اين نوع برخوردها، تنها افراد را از واقعيات دور مي كند. واقعاً شما با چراغ روشن و چراغ خاموش، مردم را مسخره نمي كنيد؟!»
بازي با برق به وضوح نشان مي دهد آشوبگران به كلي از كوچك ترين خودنمايي هاي خياباني مأيوس شده اند. البته روشن و خاموش كردن مداوم لامپ تا جايي كه فقط باعث سوختن لامپ خانه هاي تيمي شود، ايرادي ندارد اما اگر قرار باشد بازي با برق به كارهايي نظير فرو كردن ميخ در داخل پريز و نظاير آن منجر شود... ترجيح آن است كه به صورت دسته جمعي انجام شود، اين طوري هيجانش بيشتر است و تلفاتي هم كه شبيه سيانورخوري دسته جمعي بر جاي بگذارد، خبري تر و توأم با شوك بيشتري است!

خدا را شكر كه آقاي رئيس دانشگاه هيچ تعلقي ندارد (خبر ويژه)

تيم حاكم بر دانشگاه آزاد، تحركات خود را براي فرار از اجراي اساسنامه جديد اين دانشگاه (مصوب شوراي عالي انقلاب فرهنگي) شدت بخشيد.
اساسنامه جديد كه پس از چند سال بررسي كارشناسي به تصويب شوراي عالي انقلاب فرهنگي رسيد، بر ضابطه مندي فعاليت دانشگاه آزاد تاكيد دارد و ضمنا انتخاب رياست اين دانشگاه را بر عهده هيئت امناي جديد گذاشته است. همچنين رياست اين دانشگاه 4 ساله خواهد بود.
تيم حاكم بر دانشگاه آزاد طي چند ماه اخير، فعاليت چند سويه اي را در حوزه هاي مجلس و دستگاه قضايي سامان داد تا اگر هم نتوانست مصوبه دانشگاه را ملغي كند لااقل اجراي آن را به تاخير بيندازد. اعلام بدعت آلود وقف اموال دانشگاه آزاد - به نحوي كه اين اموال 250 ميليارد توماني عمومي در انحصار و تيول جريان حاكم بر دانشگاه باقي بماند- و سپس شكايت به دادگاه و ديوان عدالت اداري، و نيز تحريك برخي نمايندگان براي ارائه طرح «وقف موسسات دانشگاهي غيردولتي» و «استفساريه»، از جمله تحركاتي است كه طي هفته هاي اخير انجام شده است.
در آخرين مورد از اين تحركات، دبيرخانه هيئت موسس دانشگاه آزاد ادعا كرد اجراي اساسنامه مصوب شوراي انقلاب فرهنگي را تا رسيدگي و صدور راي ماهوي و قطعي دادگاه متوقف مي كند.
به گزارش فارس، دبيرخانه مذكور با ارسال نمابري ادعا كرد: در پي ارائه دادخواست هيات موسس دانشگاه به طرفيت شوراي عالي انقلاب فرهنگي، شعبه 29 دادگاه عمومي حقوقي مجتمع قضايي شهيد بهشتي تهران با احراز حصول اركان و شرايط قانوني و با موجه دانستن درخواست هيات موسس دانشگاه آزاد اسلامي مستندا به ماده 310 الي 325 از قانون آئين نامه دادرسي مدني دستور موقت مبني بر منع و توقف اجراي اساسنامه جديد دانشگاه آزاد اسلامي مصوب جلسات 597، 636، 651، 652، 654، 656 و 660 شوراي عالي انقلاب فرهنگي را صادر و ابلاغ كرد.
اين در حالي است كه شوراي عالي انقلاب فرهنگي با ارجاع موضوع دانشگاه آزاد از سوي رهبر معظم انقلاب، به تصويب اساسنامه پرداخته و دادگاه مذكور صلاحيت دخالت در اين امر را ندارد به ويژه اين كه اساسا وقف اموال عمومي براي انحصار آن در خدمت تيمي خاص كه هيچ مالكيتي بر آن اموال ندارد، كلاهبرداري علني است و جاي تعقيب قضايي دارد. بنابراين اگر خبر ادعايي «دبيرخانه...» واقعيت داشته باشد، شعبه مورد اشاره جاي شاكي و متهم را اشتباه گرفته است.
در همين حال گزارش برخي خبرگزاري ها حاكي از دستور تيم حاكم بر دانشگاه آزاد براي طومارنويسي به نام دانشجويان و اساتيد اين دانشگاه در جهت تعليق يا تاخير در اجراي مصوبه دانشگاه آزاد است.
اين تحركات گسترده در حالي است كه رئيس دايمي دانشگاه آزاد اخيرا ادعا كرده بود هيچ تعلقي به رياست دانشگاه ندارد، حال تصورش را بكنيد اگر تعلقي در ميان بود چه اتفاقي رخ مي داد!