ايران چگونه محاسبه مي كند (يادداشت روز)

روند مذاكرات هسته اي درباره برنامه هسته اي ايران در حال چرخش هاي اساسي است و به زودي همه چيز با گذشته متفاوت خواهد شد.
بيشتر از يك سال است كه طرف هاي غربي سعي مي كنند با تغيير دادن ذهنيت و سپس محاسبات طرف ايراني، پيش شرط هاي خود بر مذاكرات را تحميل كنند. قطعنامه 1929 صادر نشد جز به اين دليل كه پس از آن مذاكرات درباره برنامه هسته اي ايران به شكلي كه غرب مي خواهد دچار دگرديسي شود. غربي ها مي دانستند -و مي گفتند- كه پس از صدور قطعنامه دوباره بايد پاي ميز مذاكرات بازگردند؛ تنها چيزي كه وجود داشت اين بود كه تصور مي كردند قطعنامه، ايران را هم به اتاقي كه آنها از پيش صندلي هايش را به دلخواه خود چيده اند خواهد كشاند و مهم تر از آن ايران را وادار خواهد كرد آنگونه كه غرب مي خواهد محاسبه و در نتيجه مذاكره كند. با اين حال، اكنون ايران مصمم است به غرب نشان دهد نه تنها دستگاه محاسباتي خود را تغيير نخواهد داد بلكه خود را آماده كرده عناصر جديدي به آن اضافه كند كه آمريكايي ها فكرش را هم نمي كردند. غافلگيري تازه آغاز شده است.
قبلا نوشته ايم بيشتر از يك سال است كه طرف هاي غربي بويژه آمريكايي ها مي گويند تنها راه متوقف كردن برنامه هسته اي ايران اين است كه اولا ايران وادار به محاسبه مجدد در مورد برنامه هسته اي اش شود و ثانيا وقتي دست به محاسبه مجدد زد اين بار به نتايجي برسد متفاوت از آنچه قبلا مي رسد و احساس كند هزينه پافشاري بربرنامه هسته اي بيشتر از آن شده كه قبلا محاسبه كرده بود. اما از همين حالا پيداست كاركرد اين تحريم ها چيزي نيست كه آمريكايي ها انتظار دارند و به همين دليل است كه آمريكايي ها مدت هاست دنبال يك «مكمل» مي گردند. قطعنامه 1929 و بعد از آن 3 نوع تحريمي كه غربي ها خارج از شوراي امنيت اعمال كردند همه براي محقق كردن اين هدف بود. 1929 قدرت الزام اندكي دارد و به علاوه در تمامي موارد تحريم ها را مشروط به «اشاعه» مي كند. اين شرط دقيقا به اين معناست كه فقط برنامه هسته اي و موشكي ايران و افراد و شركت هاي مرتبط با آن تحريم مي شوند (حتي بازرسي ها هم مشروط به همين شرط است) و قطعنامه بر خلاف همه سر و صداهايي كه آمريكايي ها كردند با «اقتصاد غير نظامي» ايران درگير نمي شود. تحريم هايي كه اتحاديه اروپا اعمال كرد -البته تعبيردقيق تر اين است كه گفته شود درباره كليت تحريم ها توافق شده و اعمال آنها هنوز نهايي نيست- سرمايه گذاري در بخش نفت و گاز و مشخصا صنعت گاز طبيعي ايران را هدف مي گيرد. در اينجا هم دو مشكل وجود دارد. اول اينكه جامعه اقتصادي اروپا مي داند با موافقت با اين تحريم ها به رقباي خود در نقاط مختلف جهان كه تصميم دارند قطعنامه را اجرا نكنند خدمتي بزرگ مي كند. حتي درون خود اتحاديه اروپا شركت هاي متوسط و كوچك خود را مهيا كرده اند جاي برخي كمپاني هاي بزرگ را كه مجبورند خود را با الزامات سياسي كشورهاي غربي هماهنگ كنند، پر كنند. در واقع قطعنامه در بدترين حالت طرف هاي معامله ايران را تغيير مي دهد و اندكي هزينه ها را بالا مي برد والا هيچ كس حتي رييس سازمان سيا هم عقيده ندارد كه اين قطعنامه ها معامله با ايران را متوقف خواهد كرد. و دوم، مسئله اين است كه حدود يك سال طول خواهد كشيد تا كشورهاي عضو اتحاديه اروپا -كه درون آنها، كشورهايي مانند قبرس، يونان، مالت و سوييس به شدت با تحريم ايران مخالف بوده اند- قوانين داخلي خود را براي اجراي مصوبات اتحاديه تغيير دهند و در اين مدت بدون شك فضاي سياسي و اقتصادي دچار تغيير شكل هاي اساسي خواهد شد.
و نهايتا در مورد تحريم هاي يك جانبه كنگره آمريكا كه تلاش مي كند بخش بنزين در ايران را هدف قرار دهد (باراك اوباما هنوز اين قانون را امضا نكرده است)، نكته بسيار مهم اين است كه تنها ابزار اعمال فشار تعبيه شده درون آن اين است كه شركت ها در صورت عرضه بنزين به ايران بازار آمريكا را از دست خواهند داد. بسيار خوب، سوال اين است: شركت هايي كه اساسا حضوري در بازار آمريكا ندارند، چرا بايد از اين قانون بترسند؟! آقاي استوارت لوي، طراح تحريم هاي يكجانبه عليه ايران در وزارت خزانه داري آمريكا خوب مي داند كه بخش كوچكي از شركت هاي جهان داراي مبادلاتي با آمريكا هستند كه به هيچ وجه نمي خواهند از آنها چشم پوشي كنند و تحريم هاي يكجانبه در بهترين حالت فقط روي همين شركت ها موثر خواهد بود، اما بقيه شركت ها نه فقط از اينكه پاي چند كمپاني خاص از بازار ايران بريده شود ناراحت نمي شوند، بلكه از همين حالا خود را آماده كرده اند تا جاي آنها را پر كنند.
تصور مي كنم اين استدلال ها به خوبي روشن مي كند كه چرا تحريم به تنهايي براي غربي ها يك گزينه نيست و اميدي به نتيجه بخش بودن آن ندارند. مهم اين است كه بينيم از يك نقطه ديد استراتژيك تحريم ها بناست چه تغييري در شرايط بوجود بياورد و اگر اوضاع بدتر شد گزينه هاي غرب چيست؟
وقتي غرب مي گويد مي خواهد محاسبات ايران را تغيير بدهد، تلويحا به اين معناست كه غربي ها خيال مي كنند مي دانند ايران چگونه محاسبه مي كند. اين در حالي است كه مشكل دقيقا همين جاست كه غرب قادر به درك محاسبات ايران نيست. پس احتمالا بي فايده نيست اگر كمي به استراتژيست هاي حقوق بگير، در مخازن فكري واشينگتن و تل آويو كمك فكري كنيم تا شايد بتوانند در اين باره تحليل هاي دقيق تري ارائه كنند.
اولين محاسبه ايران اين است كه برنامه هسته اي يك اصل لاينفك از قدرت ملي آن است و اگر به هر دليل آن را كنار بگذارد ساختار قدرت ملي و منطقه اي آن به سرعت فروخواهد پاشيد. هيچ كس در غرب نمي تواند انكار كند كه برنامه هسته اي اكنون بخشي از غرور ملي ايران است و هيچ ملتي بر سر غرور خود معامله نمي كند. با اين حال وقتي ايران تاكيد مي كند به الزامات خود پاي بند است و دنبال راه حل مي گردد (مثلا وقتي اعلام كرد اگر سوخت راكتور تهران را دريافت كند غني سازي 20 درصد را شروع نمي كند) مشخصا به اين معناست كه ايران بنا ندارد هر طور شده آبروي طرف هاي مذاكراتي خود را ببرد و به شرطي كه فرمولي مرضي الطرفين وجود داشته باشد، از مذاكره و توافق روي گردان نيست چنان كه در مورد پيشنهاد مبادله در بيانيه تهران نشان داد. به اين ترتيب قاعدتا نبايد سخت باشد كه غربي ها در يابند ايران چنين اهرمي را به خاطر هزينه هاي مالي كنار نخواهد گذاشت و هر نوع مذاكره اي هم كه آغاز شود چنانكه ري تيكه ديروز در سايت شوراي روابط خارجي نوشت هدف نهايي خودرا حفظ اين برگ برنده قرار خواهد داد.
محاسبه دوم ايران اين است كه هرگونه فشار خارجي از هر نوع اجماع داخلي را بيشتر خواهد كرد. تصور غربي ها اين بود كه صدور 1929 و بعد اعمال تحريم هاي يك جانبه در چارچوب استراتژي «ضربات پي در پي» انسجام داخلي ايران را به هم خواهد ريخت و مردم و نخبگان را در مقابل نظام قرار خواهد داد. حتي يك نگاه سطحي به محيط داخلي ايران هم ثابت مي كند كه چنين اتفاقي نيفتاده است. حتي جريان اصلاح طلب هم كه تقويت آن اصلي ترين هدف قطعنامه بود، نتوانست ننگ اين موضوع را تاب بياورد و اكنون دائما به دنبال آن است كه به نوعي خود را از اين اتهام تبرئه كند. تحت اين شرايطي خاص شايد عجيب به نظر برسد ولي با اطمينان مي توان گفت 1929 هديه اي از جانب غرب بود كه برخي شكاف هاي ايجاد شده درون اليت سياسي كشور پس از انتخابات را به سرعت پر كرد.
محاسبه بعدي ايران اين است كه هيچ نوع تحريم موثري وجود ندارد، اگر وجود داشته باشد درباره آن اجماعي صورت نخواهد گرفت و اگر تحريمي با اجماع يا بي اجماع تصويب شود اجرا نخواهد شد چرا كه كشورها مدت هاست منافع تجاري خود را به تبليغات سياسي ترجيح مي دهند. 1929 ششمين قطعنامه اي است كه درستي اين محاسبه ايران را تاييد مي كند. ايران سال هاست عقيده دارد اجماع مفهومي است كه بايد آن را در عمل مشاهده و ارزيابي كرد نه روي كاغذ، و در عمل خصوصا پس از بيانيه تهران واضح ترين چيزي كه مي توان ديد قدرتمند شدن روز به روز بلوكي است كه نمي خواهدرفتار خود را بر خرده فرمايشات آمريكا استوار كند.
محاسبه ديگر ايران اين است كه غرب در هر حال پاي ميز مذاكره بازخواهد گشت و چاره اي جز تداوم مذكره با ايران ندارد. هر قدم خصمانهاي كه غرب عليه ايران بر مي دارد تنها به اين نتيجه منجر مي شود كه ايران «كف» هاي مذاكراتي خود را بالاتر ببرد. تا 6 ماه قبل غربي ها بايد در مورد غني سازي 5/3 درصد و تاسيسات نطنز صحبت مي كردند، امروز اما بايد در مورد غني سازي 20 درصد و فردو حرف بزنند. اگر بنا باشد وضعيت به همين شكل ادامه پيدا كند زماني خواهد رسيد كه غني سازي درايران در انتهاي فهرست دغدغه هاي غرب قرار بگيرد! غرب بايد تصميم بگيرد كه بالاخره به دنبال راه حلي درون اتاق مذاكره هست يا نه، اگر نيست نبايد از ايران انتظار داشته باشد كه وارد اين بازي بي مزه شود و اگر هست فشار بيشتر فقط شرايط گفت وگو را دشوارتر مي كند.
محاسبه ديگر ايران اين است كه هرگونه حمله نظامي منتفي است واسراييلي ها در حال فروختن يك برگ سوخته به روسيه، چين، اروپا و غرب آن هم به قيمتي گزاف هستند. ارزيابي ايران به عنوان يك تهديد موجوديتي براي غرب تنها زماني صحيح است كه موجوديت ايران مورد تهديد قرار گرفته باشد و واضح است كه چنين تهديدي اكنون وجود ندارد. ارزيابي ايران به عنوان يك تهديد استراتژيك هم طبعا نمي تواند منجر به يك درگيري نظامي شود چرا كه هرگونه حمله باعث تشديد منفجر كننده اين تهديد خواهد شد نه تخفيف يا توقف آن. اين قاعده اي است كه دستگاه هاي اطلاعاتي غرب از آن بي خبر نيستند و به همين دليل هم هست كه ايران عقيده دارد تهديد به حمله تنها ابزاري براي متقاعد كردن اروپا و روسيه و چين به موافقت با تحريم هاي بيشتر است نه گزينه اي واقعا موجود كه بناست در زماني معين اعمال شود.
و نهايتا محاسبه آخر ايران اين است كه غرب پس از امتحان كردن همه گزينه ها، گزينه ديگري جز پذيرش ايران هسته اي و تلاش براي كنار آمدن با آن ندارد. شرايط داخلي ايران پس از انتخابات غرب را به اين نتيجه رساند كه تحريم يك بار ديگر ارزش امتحان كردن دارد ولي غربي ها در سطح رسمي عمدا مايل به ورود به اين بحث نيستند كه اگر اين گزينه هم جواب نداد -كه نخواهد داد- گزينه بعدي آنها چيست؟ در سطح غير رسمي اما روشن است كه آمريكايي ها به دنبال راهي براي بازدارندگي مي گردند نه مهار و اين در ادبيات استراتژيك يعني تلاش براي كنترل تبعات هسته اي شدن ايران نه جلوگيري از ظهور اصل آن.
غربي ها اكنون مي توانند حساب و كتاب كنند كه كدام محاسبه ايران تغيير كرده يا اساسا قابل تغيير است.
مهدي محمدي

با حضور رئيس جمهور صورت گرفت
افتتاح بزرگترين خط توليد ميلگرد خاورميانه در نطنز

بادرود- خبرنگار كيهان:
بزرگترين خط توليد ميلگرد كلاف صنعتي خاورميانه با حضور رئيس جمهوري و وزير صنايع و معادن در نطنز به بهره برداري رسيد.
دكتر محمود احمدي نژاد در مراسم بهره برداري از مرحله سوم بزرگترين واحد توليد ميلگرد كلاف صنعتي خاورميانه در نطنز گفت: امروز شاهد پيشرفت هاي بسياري در سطح كشور هستيم و كارخانه توليدات فولادي نطنز توانسته بخش مهمي از نيازهاي فولادي كشور را تأمين كند.
وي با اشاره به اينكه اين كارخانه توسط جمعي از علاقه مندان به كشور ساخته شده است افزود: مردم ايران داراي خلاقيت، همت و ابتكار نامحدود هستند كه اگر اين ظرفيت ها به كار گرفته شوند شاهد پيشرفت هاي بي نظيري خواهيم بود.
رئيس جمهوري در ادامه به ضرورت حضور فعال و پرنشاط بخش مردمي اقتصاد در عرصه هاي مختلف مانند صنعت و توليد تأكيد كرد و گفت: مردم ايران همچون گذشته در بخش هاي مختلف سياسي و فرهنگي حضور بسيار گسترده و تعيين كننده اي دارند و اگر اين نقش در بخش اقتصادي نيز پررنگ و فعال شود، ما شاهد شكوفايي هرچه بيشتر كشور خواهيم بود و اقتصاد ما دچار آسيب نخواهد شد.
به گزارش خبرنگار كيهان، طرح توسعه مرحله سوم كارخانجات صنايع فولاد نطنز به همت متخصصان داخلي و با پيشرفته ترين تجهيزات نصب و راه اندازي شده است.
مدير عامل شركت صنايع فولاد نطنز در اين زمينه گفت: 2 هزار و 700 ميليارد ريال براي ايجاد تأسيسات زيربنايي، تجهيزات و خريد ما شين آلات اين طرح كه عمليات احداث آن نيمه دوم سال 85 آغاز شد هزينه شده است. جواد توكلي طرقي آغاز فعاليت ساخت صنايع فولاد نطنز را سال 80 ذكر كرد و افزود: حجم سرمايه گذاري اين كارخانه با در نظر گرفتن سرمايه گذاري زيرساختي و واحدهاي توليدي آن در آينده به 3 هزار و 100 ميليارد ريال خواهد رسيد.
وي ميزان تسهيلات استفاده شده در اين طرح عظيم را 150 ميليارد ريال و از محل بنگاه هاي اقتصادي زودبازده بيان كرد. به گفته وي، اين واحد بزرگ صنعتي در زميني به وسعت يك هزار و 200 هكتار احداث شده است و 70 هزار متر مربع آن شامل سالنهاي توليد و هشت هزار متر مربع آن به ساختمانهاي اداري، رفاهي و كارگاهي اختصاص دارد. توكلي، ميزان اشتغالزايي طرح توسعه اين كارخانه را 700 نفر به طور مستقيم در سه نوبت كاري و 10 هزار نفر بصورت غير مستقيم ذكر كرد.
وي توليدات اين كارخانه را انواع فولاد شامل مفتول و ميلگرد مورد استفاده كارخانجات الكترودسازي، صنايع لاستيك سازي، تكنولوژي ساخت پلهاي طويل، كارگاه هاي مفتول سازي و غيره نام برد و گفت: با راه اندازي اين طرح با توليد سالانه 800 هزار تن تا يك ميليون تن نه تنها 400 هزار تن كسري مفتولهاي ساختماني كشور، بلكه نياز كارخانجات توليد مفتولهاي صنعتي به ظرفيت 500 هزار تن در داخل تأمين مي شود. مدير عامل مجتمع صنايع فولاد نطنز همچنين افزود: با راه اندازي اين طرح علاوه بر 710 ميليون دلار صرفه جويي اقتصادي از واردات پركربن 2-34RS يا SMRY از خارج از كشور جلوگيري و اين محصولات در داخل تأمين مي شود.

راه حل ! (گفت و شنود)

گفت: دولت از چند هفته قبل طي بخشنامه اي به تمام شركت ها و مراكز دولتي دستور داده است كه فقط به روزنامه دولتي ايران آگهي بدهند!
گفتم: خب! چه عيبي دارد؟! آگهي شركت هاي خصوصي كه سر جاي خودش هست.
گفت: بعد از اين بخشنامه دولت معلوم شده كه بسياري از شركت ها ظاهر خصوصي دارند ولي واقعا وابسته به دولت هستند و به آنها گفته شده حق ندارند غير از روزنامه دولتي ايران به هيچ روزنامه اي آگهي بدهند!
گفتم: خب! ديگه چي؟!
گفت: تازه اعلام كرده اند قرار است 10درصد از يارانه مطبوعات در سال 89 را هم به روزنامه ايران بدهند!
گفتم: اولا كه دولت، مطابق قانون حق ندارد روزنامه داشته باشد و ثانيا؛ يارانه ها نيز مصوبه مجلس است و دولت نمي تواند آن را به روزنامه خودش اختصاص بدهد.
گفت: به احتمال زياد برخي از اطرافيان آقاي رئيس جمهور قصد دارند با اين اقدامات به جايگاه و محبوبيت ايشان لطمه بزنند.
گفتم: اتفاقا اطرافيان رئيس جمهور در توجيه اين اقدام خود گفته اند برخي از مطبوعات و شركت هاي دولتي در جريان توزيع آگهي ها سوء استفاده هاي شخصي مي كردند و بخشنامه دولت براي مقابله با اين سوءاستفاده ها صادر شده است!
گفت: اين چه راه حلي است؟! مگر براي جلوگيري از سرقت، جلوي مغازه ها ديوار سربي مي كشند؟! بايد با دزدي مقابله كرد نه اين كه صورت مسئله را پاك كرد.
گفتم: چه عرض كنم؟! از شخصي كه خيلي ادعاي جامعه شناسي و روان شناسي مي كرد پرسيدند، اصلي ترين علت طلاق چيست؟ جواب داد؛ ازدواج!!

رئيس سازمان سيا: تحريم ها نمي تواند ايران هسته اي را متوقف كند

سرويس سياسي-
«لئون پانتا» علي رغم طرح ادعاهايي عليه جمهوري اسلامي، بر ناكارآمدي تحريم ها در متوقف كردن برنامه هسته اي ايران اعتراف كرد.
رئيس سازمان جاسوسي آمريكا كه در مصاحبه با شبكه تلويزيوني «اي بي سي» شركت كرده بود طي سخناني مدعي شد: ايران مي تواند ظرف مدت دو سال آينده تسليحات هسته اي داشته باشد.
وي ادعا كرد كه كارشناسان هسته اي اعتقاد دارند كه ايران به اندازه كافي اورانيوم با غناي پايين براي ساخت دو سلاح هسته اي را داراست اما به منظور ساخت چنين سلاح هايي بايد غني سازي بيشتري انجام دهد.
رئيس سازمان سيا افزود: ما تخمين مي زنيم كه اگر ايران چنين تصميمي اتخاذ كند، يك سال براي رسيدن به اين مرحله به زمان نياز دارد و احتمالا به يكسال ديگر نيز براي بوجود آوردن نوعي سيستم پرتاب جنگ افزار به منظور عملي كردن طرح خود نياز دارد.
پانتا اظهار داشت: اسرائيل بيش از واشنگتن بر اين اعتقاد است كه ايران از مدتي قبل تصميم به حركت به سمت ساخت سلاح هاي هسته اي گرفته است اما اسرائيل مايل است كه منتظر بماند و ببيند آثار تحريم هاي جديد چه خواهد بود.
وي گفت: فكر مي كنم اسرائيلي ها مايل هستند فضايي در اختيار ما قرار دهند تا ما قادر باشيم براي تغيير رفتار ايران از طريق ديپلماتيك و فرهنگي و سياسي كه نقطه مقابل تغيير دادن رفتار آنها از راه نظامي است تلاش كنيم.
رئيس سازمان جاسوسي آمريكا در بخش ديگري از سخنانش تصريح كرد كه اعمال تحريم هاي اقتصادي عليه ايران، اين كشور را از تلاش براي دست يافتن به قابليت هسته اي باز نخواهد داشت.
وي در پاسخ به اين سؤال كه آيا تحريم ها مي توانند برنامه هسته اي ايران را متوقف كند تاكيد كرد: ايران به تلاش براي دست يافتن به دانش فني هسته اي ادامه خواهد داد.
واكنش مدودوف
به ادعاهاي پانتا
در همين حال، رئيس جمهور روسيه به ادعاهاي رئيس سازمان جاسوسي آمريكا در مورد برنامه هسته اي ايران واكنش نشان داد.
به گزارش خبرگزاري فرانسه، ديميتري مدودوف با اشاره به سخنان لئون پانتا گفت: اين اطلاعات بايد بررسي شود اما چنين اطلاعاتي هميشه نگران كننده بوده است زيرا جامعه بين الملل برنامه هسته اي ايران را شفاف نمي داند.
وي ادامه داد: اگر اين مسئله ثابت شود، وضعيت متشنج تر مي شود.
رئيس جمهور روسيه اظهار كرد: در رابطه با اطلاعات سازمان اطلاعات و جاسوسي آمريكا در خصوص وجود اورانيوم با درصد بالاي غني سازي شده در ايران به منظور ساخت سلاح هسته اي، بايد بگويم كه اين مسئله نيازمند بررسي مجدد است.
ادعاهاي بي پايه و اساس در مورد برنامه هسته اي ايران در حالي است كه آژانس بين المللي انرژي بارها تاكيد كرده است كه هيچ گونه انحرافي در برنامه هسته اي ايران وجود ندارد.

خطاب به گروه 8 لاريجاني: آرزوي تعطيل كردن فعاليت هاي هسته اي ايران را به گور خواهيد برد

رئيس مجلس با اشاره به بيانيه اخير گروه جي 8 گفت: شما اين آرزو را به گور خواهيد برد كه فعاليت هسته اي ايران را تعطيل كنيد، دوره اي كه شما مي توانستيد با زور در ايران شرايط را تغيير دهيد گذشته است.
علي لاريجاني رئيس مجلس شوراي اسلامي ظهر روز دوشنبه در كنگره شهداي روحاني استان لرستان طي سخناني با اشاره به اظهارات برخي سياستمداران غربي در مورد كشورمان و اقدامات آنها عليه جمهوري اسلامي ايران تاكيد كرد: آنها هدف خود را از اقدام عليه ايران بيان نمي كنند ولي گاهي اوقات در لابه لاي سخنان خود مي گويند كه ما بايد به بنيه اقتصادي ايران لطمه بزنيم، ترديد ندارم كه قدم هاي غرب در فعاليت هاي صلح آميز جمهوري اسلامي ايران تاثيري ندارد اما در واقع هدف آنها تاثير در شرايط اقتصادي ايران است.
رئيس مجلس در ادامه سخنان خود تصريح كرد: قواي سه گانه بايد براي بهبود وضعيت اقتصادي وحدت داشته باشند، دعواهاي خرد فقط براي سرگرم سازي است لذا قوا نبايد گرفتار مسائل كوچك شوند. لاريجاني اضافه كرد: شرايط اقتصادي مردم بايد بهبود بايد البته بهبود يافتن وضعيت اقتصادي نياز به برنامه و قانونمندي دارد. كارهاي روزمره وضعيت اقتصادي مردم را بهبود نمي بخشد.
وي در بخش ديگري از سخنان خود با اشاره به بيانيه اخير گروه جي 8 تاكيد كرد: در اين بيانيه تاكيد شده كه آنچه در قطعنامه سازمان ملل آمده تماما بايد اجرا شود، اين را كشورهايي كه سياست هايش براي دنبال بحران مالي به وجود آورده تنظيم كردند آنها حتي خواستار تعليق غني سازي 20 درصد ايران شدند.
رئيس مجلس اضافه كرد: گروه جي 8 حتي نسبت به حقوق بشر در ايران هم سخن گفته است؛ خجالت هم نمي كشند آنها يك مردم آدمكشي هستند كه به عروسي مردم در افغانستان رحم نكردند، شما بايد محاكمه شويد چرا كه در ابوغريب و گوانتانامو اين چنين فضاحت به بار آورديد؛ اين آرزو را به گور خواهيد برد كه فعاليت هاي هسته اي صلح آميز ايران را تعطيل كنيد. لاريجاني در ادامه خطاب به گروه جي 8 تاكيد كرد: دوره اي كه شما مي توانستيد با زور در ايران شرايط را تغيير دهيد، گذشته است. امروز ملت در صيانت از دستاوردهاي ملي ايستاده و بر آن تاكيد دارد.
وي در پايان اظهار داشت: ما پيامي كه از اين دشمني گروه 8 و قطعنامه سازمان ملل مي گيريم اين است كه بايد نكته مد نظر رهبر انقلاب يعني همت مضاعف و كار مضاعف را محقق كنيم. البته بايد از بحث و جدل هاي بي خاصيت هم پرهيز كرده و همه قوا براي محقق كردن آرمان ها و بهبود وضعيت اقتصادي كشور تلاش كنند.

اردوغان: تركيه خواهان حل موضوع هسته اي جمهوري اسلامي در چارچوب بيانيه تهران است

نخست وزير تركيه تاكيد كرد آنكارا مخالف برداشته شدن بيانيه سه جانبه تهران از ميز مذاكره است.
به گزارش خبرگزاري آناتولي، رجب طيب اردوغان در پايان اجلاس سران گروه 20 در كانادا در پاسخ به سوالي مبني بر علت راي منفي تركيه به قطعنامه ضد ايراني شوراي امنيت و تفهيم علل اين راي به رئيس جمهور آمريكا گفت: تركيه وقتي گام هايش را برمي داشت، نقطه نظرات خود را و اينكه چه هدفي را دنبال مي كند، به طرف هاي ذيربط تفهيم كرده بود.
وي تصريح كرد: همانطور كه بيشتر تاكيد شد بيانيه تهران تنها سند رسمي موجود در ارتباط با موضوع هسته اي ايران و يك پروتكل مهم است.
نخست وزير تركيه با اشاره به اين كه تركيه و برزيل نمي توانستند موضع متفاوتي را در شوراي امنيت اتخاذ كنند، تصريح كرد: در غير اين صورت اعتبار ما خدشه دار مي شد.
او با بيان اينكه تركيه پس از ماه ها رايزني چنين گامي را برداشت و به نتيجه رسيد، اظهار داشت: فرايند بعدي در اين مسئله ادامه مذاكرات است و بايد در اين مسير به نتيجه رسيد و آنكارا مي خواهد بيانيه تهران همچنان روي ميز مذاكره باقي بماند و اين روند بايد در چارچوب بيانيه تهران ادامه يابد.
نخست وزير تركيه در ادامه گفت: ما در منطقه خود سلاح هسته اي نمي خواهيم و ايران هم در بيانيه 10 ماده اي تهران متعهد شده است كه پاي بند به «ان.پي.تي» باقي بماند و به جز دستيابي به انرژي، حركتي در برنامه هسته اي خود نداشته باشد.
وي تصريح كرد: «تركيه اصولا با لحاظ تعهدات ياد شده در بيانيه، آن را امضا كرد و بر اين باور است كه كمكي به صلح و ثبات جهاني خواهد كرد.»
اردوغان بدون ذكر نام رژيم صهيونيستي تصريح كرد: به رغم اين تلاشها ما مي بينيم كه در جايي ديگر در خاورميانه سلاح هسته اي موجود است اما چرا هيچ بحثي از آن نيست و مطرح نمي شود و اعمال فشاري براي خلع سلاح هسته اي نسبت به آن وجود ندارد. اين نگران كننده و قابل تامل است.
وي افزود: اعضاي دايمي و غيردايمي شوراي امنيت و جامعه بين المللي بايد رويكرد عادلانه اي به مسئله داشته باشند. اگر چنين نشود در آينده شايد در كشورهاي ديگري با شرايط بسيار متفاوتي روبه رو شويم و گفتن اينكه ما سلاح هسته اي نمي خواهيم خوشايند است، ولي بايد آن را در عمل ديد.

اسرائيل بايد شرط حماس را بپذيرد حتي اگر به معناي شكست باشد (خبر ويژه)

رئيس اسبق موساد به مقامات رژيم صهيونيستي هشدار داد اگر اكنون به شرايط حماس براي مبادله سرباز اسير اسرائيل تن ندهند در آينده مجبور به پرداخت هزينه هاي سنگين تر خواهند شد.
به گزارش خبرگزاري قدس به نقل از رسانه هاي رژيم صهيونيستي، داني ياتوم گفته است: تجربيات طولاني مدت من در قبال سازمانهاي فلسطيني به من مي گويد كه دست دست كردن امروز ما در برابر خواسته هاي حماس در نهايت منجر به افزايش بهاي اين قرارداد مبادله در آينده خواهد شد. ما بايد امروز خواسته ها را بپذيريم حتي اگر نوعي شكست براي ما محسوب شود.
رسانه هاي اسرائيلي علاوه بر اظهارات ياتوم، به نظرسنجي اي كه اخيرا در ميان صهيونيست ها انجام شد و طي آن اعلام گرديد كه 72 درصد از افكار عمومي اسرائيل با پرداخت بهاي گزاف جهت مبادله شاليط موافق هستند اشاره مي كنند.
براساس اين گزارش شماري از ژنرالهاي كهنه كار ارتش اسرائيل در اظهاراتي جداگانه از بنيامين نتانياهو نخست وزير اين رژيم خواستند تا به شروط حماس براي آزادي گلعاد شاليط گردن نهد و با آزادي اسراي درخواستي اين جنبش مقدمات آزادي وي را فراهم نمايد.
يكي از دلايل حمله دو سال پيش رژيم صهيونيستي به نوار غزه، تلاش براي آزادي سرباز به اسارت درآمده اين رژيم بود اما ارتش اسرائيل پس از 22روز جنگ همه جانبه و ناتواني در خواسته هاي خود، مجبور به توقف اين جنگ رسوا شد.

پر از توهم اما... بي يال و دم و اشكم (خبر ويژه)

يك ضدانقلاب مقيم پاريس، اپوزيسيون را «بي يال و دم و اشكم»، «از هم پاشيده» و «پر توهم» توصيف كرد.
جمشيد اسدي عضو گروهك اتحاد جمهوري خواهان در گفت وگو با گويانيوز ضمن تخطئه كروبي و موسوي به خاطر اين كه «تمايلي ندارند مسئوليت مبارزه سياسي را بپذيرند و كار اصلي را بر دوش جامعه مدني مي گذارند»، گفت: به گمان آنها كار اصلي آن است كه جامعه مدني فيلم و عكس بگيرند و براي يكديگر بفرستند. بدنه اصلي اپوزيسيون هم به اسم ميانه روي، كار سياسي را كنار گذاشته است. آنها در دل غصه مواضع حاكمان را دارند تا بدين ترتيب هزينه اپوزيسيون كاهش يابد. ريشه اين اپوزيسيون بي يال و دم و اشكم را بايد در تندروي هايي ديد كه منجر به انقلاب 57 شد و اپوزيسيون پشيمان حالا با ديدن نتيجه كار، راهكاري جز تسليم طلبي ندارد. هراس سر تا پاي هواداران ميانه روي و اصلاح طلبي را فرا گرفته است.
وي اضافه كرد: اپوزيسيون سياسي در شرايط مناسبي نيست. نه رهبري دارد، نه استراتژي، نه شهامت كشاندن بازي به زمين خود. اپوزيسيون از هم پاشيده و پر توهم است. و اگر اين مسائل حل نشود، دور خودش خواهد چرخيد.
اسدي با اشاره به برخي اغراق گويي هاي قبلي درباره مواضع سران اپوزيسيون سبز گفت: تحليل هايي از اين دست كه «بيانيه 17 موسوي منازعه را به درون جريان حاكم منتقل كرد و نظربخشي از اصولگرايان معتدل را جلب نمود» از سر شيفتگي است. اين همه خيالبافي، انتقال منازعه به درون حاكميت؟ با چه مدركي؟ اين خوش خيالي ها نگران كننده است. آنها اگر هم اختلافي داشته باشند، حرف تازه اي نيست و به جنبش سبز مربوط نمي شود.

داريوش همايون: مخالفت اصلاح طلبان با آرمان هاي امام خميني قابل تقدير است (خبر ويژه)

سانسورچي ارشد و وزير صهيونيست رژيم پهلوي با دفاع از انقلابيون پشيمان تاكيد كرد حالا كه آنها با جمهوري اسلامي درافتاده اند، نبايد به آنها حمله كرد.
به گزارش گويانيوز، داريوش همايون گفت: آنها دوست ما نيستند اما اكنون زمان حمله به آنها كه با پناه گرفتن پشت سر خميني به خامنه اي حمله مي كنند، نيست.
وي در عين حال تأكيد كرد اصلاح طلبان اگر چه در جنبش سبز حضور دارند اما جنبش سبز نبايد در مخالفت با آرمان هاي امام خميني كوتاه بيايد.
گفتني است اين چهره بدنام رژيم پهلوي دوهفته پيش در گفت وگو با دويچه وله تاكيد كرده بود: نقش موسوي و كروبي در جنبش سبز بسيار موثر بوده و نبايد صرفاً روي گذشته آنها تاكيد كرد. من شنيده ام آنها به ويژه كروبي تغيير كرده اند.
داريوش همايون كه داماد سرلشكر زاهدي عامل كودتاي 28 مرداد 32 نيز هست مهر ماه سال گذشته به نشريه ضدانقلابي شهروند گفته بود «انقلاب سال 57 بدترين اتفاق در اين 80 سال عمر من بود.»

وقتي سازمان CIA در گوانتانامو آموزش حقوق بشر مي دهد (خبر ويژه)

دولت آمريكا يك تبعه بي گناه يمني را پس از 8 سال بازداشت و شكنجه در زندان گوانتانامو آزاد مي كند.
به گزارش واشنگتن پست، هنري كندي قاضي آمريكايي طي حكمي دستور داد محمد اوديني تبعه يمني به دليل فقدان هرگونه شاهد و مدركي مبني بر ارتباط با گروه القاعده به كشورش بازگردانده شود. اين حكم مجدد در حالي صادر شد كه اوديني 5 سال پيش از همه اتهامات وارده تبرئه شده اما دولت و سازمان جاسوسي آمريكا وي را همچنان در بازداشت نگه داشته بود. اوديني در سال 2002 هنگامي كه 17سال بيشتر نداشت توسط نيروهاي آمريكايي در پاكستان بازداشت و به گوانتانامو منتقل شد.
تعطيلي شكنجه گاه مخوف گوانتانامو يكي از وعده هاي تبليغاتي باراك اوباما بود اما وي پس از رسيدن به قدرت مدعي شد به دلايل امنيتي امكان تعطيلي گوانتانامو فعلا مقدور نيست.
شايان ذكر است سازمان هاي امنيتي آمريكا در مراكزي نظير گوانتانامو، بدترين و تازه ترين شيوه هاي شكنجه زندانيان را به اجرا مي گذارند.

وقتي كرك و پشم آقاي ياغي ريخت (خبر ويژه)

صدور بيانيه هاي بي خاصيت از سوي بازيگران فتنه تبديل به معضلي تازه براي آنها شده است. عناصر ضدانقلاب كه روي تندروي هاي اين افراد حساب باز كرده بودند اكنون زبان به انتقاد و هجو گشوده اند. سايت صهيونيستي بالاترين در اين زمينه نوشت: موسوي نشسته در خانه و بيانيه رج مي زند. همين حالا براي 2 نفر حكم اعدام صادر شده است. از الان مي گويم اگر موسوي بعد از اعدام آنها بيانيه بدهد و بگويد چرا چنين شده، بنده به آن بيانيه خواهم]...[ كسي كه ادعاي هدايت مبارزه را دارد بايد اول صف باشد.
يكي ديگر از نويسندگان بالاترين هم، مديريت موسوي و كروبي بر جريان مخالف را نگران كننده توصيف كرد و نوشت: «آقاي موسوي مقاومت كم هزينه راه حل نيست. بارها در بيانيه هاي شما دنبال دستور اساسي هستم اما هر بار نگران تر مي شوم. تا كي تظاهرات بي نتيجه، تا كي بيرون بياييم بدون هيچ پيشرفتي. مبادا روزي افسوس بخوريم. كمي همت لازم است، همت كن(!) نگذار موج سبز را تحريف كنند. نگذار بانگ نه غزه، نه لبنان، تبديل به «هم غزه، هم لبنان» ]اظهارات كديور[ شود. الف- ياغي»!

يك كاسه ماست، يك دريا دوغ... اگه مي شد چي مي شد! (خبر ويژه)

قصه يك كاسه ماست و يك دريا دوغ را حتما شنيده ايد. طرف كنار دريا نشسته بود تا با يك كاسه ماست درياي دوغ درست كند و وقتي به او گفتند اين كه نشدني است، جواب داد مي دانم كه نمي شود اما اگر بشود چي مي شود! حالا حكايت مجله آمريكايي فوربس و خيال براندازي در ايران است.
اين مجله آمريكايي اخيرا در تحليلي تاكيد كرد كه تصورش را بكنيد تغيير رژيم در ايران چه تحولاتي را براي ما آمريكايي ها در دنيا به وجود مي آورد. در اين صورت براي انتقال نيرو به افغانستان مشكلي نخواهيم داشت تا منت قرقيزستان و ازبكستان را بكشيم، نيازي هم به منت كشي از روسيه كه براي مهار برنامه هسته اي ايران همكاري نمي كند، نخواهيم داشت. عراق هم ديگر دست شيعيان نخواهد بود، خطر حزب الله در لبنان كه برهم زننده كل خاورميانه است، از بين مي رود، امنيت اسرائيل تامين مي شود و قيمت نفت هم در آن صورت ارزان تر خواهد شد. همچنين اگر ايران متحول شود، قدرت روسيه هم به پايان مي رسد.
معناي ديگر اين سخنان اين است كه در واقعيت امر، ايران خار چشم آمريكا در جاي جاي خاورميانه و سد راه زياده طلبي هاي استكبار در منطقه است. به عبارت ديگر نشريه آمريكايي اذعان مي كند كه با وجود تلفات و هزينه هاي سنگين واشنگتن، اين ايران است كه نفوذ اصلي را در حد فاصل درياي مديترانه و كوه هاي هندوكش دارد.