جي پي اس خاموش (يادداشت روز)

دو نام و دو مرام. يكي سيد ابوالحسن بني صدر و ديگري محمدعلي رجايي. با هم آمدند، چند ماه دير و زودتر. فاصله پايان رياست جمهوري آن دو 3 ماه نشد. از اواخر خرداد 1360 كه بني صدر خلع شد تا 8 شهريور همان سال كه شهادت، نقطه پايان بر رياست جمهوري رجايي گذاشت، 70 روز هم نمي شود. خداوند آن دو را با هم آزمود. رجايي با وجود اختلاف سليقه، بني صدر را برادر مي خواند و بني صدر در مقابل، رجايي نخست وزير را كوچك مي شمرد. «سيد ابوالحسن» پر از باد نخوت بود و خود را با هوش و فراست مي يافت و به حدود 11 ميليون رأي كه مردم به نام وي در صندوق ها ريخته بودند، فخر مي فروخت. اما «محمدعلي» كه بر قلب قريب 13 ميليون ايراني نشسته بود، مي گفت مدام به يادم بياوريد من همان دستفروش و معلم هستم. يكي مجسمه غرور متراكم و ديگري تمثال درخشان فروتني. اولي تير توهم در شقيقه خويش نواخت و سقوط كرد. و دومي چون از توهم ابا داشت و صاحب نگاه تيزبين شده بود، مغضوب اشقيا شد.
امام خميني دو تعبير را درباره بني صدر و رجايي به كار برد. درباره بني صدر فرمود «به اين آقا گفتم بعضي از افراد كه دور تو جمع شده اند، گرگ هايي هستند كه تو را به فنا مي دهند، گوش نكرد». اما درباره رئيس جمهور مكتبي كلامي به غايت حكميانه و ژرف فرمود «بعضي ها عقلشان بيشتر از علمشان است. آقاي رجايي از شخصيت هايي است كه عقلش بيشتر از علمش است». بني صدر تقابل و تضاد و تاختن در بن بست را برگزيد و با مغز به ديوار ملت و نظام كوبيد چون دچار سوءتفاهم و بد ديدن و خيال و وهم شده بود. و اندرز خيرخواهان را نشنيد، چون گوشش پر بود. اتفاقي در او رخ داده بود كه اندرزها را بي قدر مي شمرد. كدام اتفاق؟ همان كه طبيب جان ها و مولاي متقيان، اميرمؤمنان(ع) فرمود «بينكم و بين الموعظه حجاب من الغرّه . ميان شما و اندرز، پرده اي از غرور است.» (نهج البلاغه، حكمت 282)
پنج ارزش والاست كه در آيين ما با يك مفهوم مشترك معنا و به گرد يك مدار، منظم و استوار شده اند. 1-حق 2-عدل 3-عقل 4-تقوا 5-مروت. كدام مؤمن است كه شيفته اين پنج گوهر تابناك نباشد. اين 5 آدرس طلايي، اسباب دلالت و نجات مؤمنان و به عبارتي، اركان ايمان است. اما آنچه در اين ميان شگفت مي نمايد، يكي بودن سرچشمه معنا و محتواي پنج ارزش است. «حق»، از استواري و سر جاي خود بودن هر چيز حكايت مي كند و در مقابل آن، باطل دلالت بر بي بنيادي، وهم آلودگي و نابجايي و زوال پذيري دارد. عدل نيز همين گونه است. اميرمؤمنان فرمود «العدل يضع الامور مواضعها... و العدل سائس عام. عدالت كارها را سر جاي خود قرار مي دهد و مديريت عامه است» (حكمت 734 نهج البلاغه).ارزش هاي بعدي تقوا و مروت است. حديثي است از امام صادق(ع) در پاسخ به دو سؤال؛ يكي درباره معناي مروت و ديگري درباره مفهوم تقوا. امام هر دو بار فرمودند «الّا يراك الله حيث نهاك و لايفقدك من حيث امرك. [معناي تقوا يا مروت] اين است كه خداوند تو را آن جا كه از آن نهي فرموده، نيابد و از آن جا كه فرمان داده، مفقود نباشي». اما درباره عقل و عاقل. به علي بن ابي طالب عليه السلام عرض شد كه «عاقل را براي ما توصيف كن»، فرمود «هو الذي يضع الشيئ مواضعه. عاقل كسي است كه هر چيز را در جاي خود قرار دهد». دوباره گفتند جاهل را توصيف كن، فرمود «گفتم»! (حكمت 532 نهج البلاغه)
ويژگي انسان عادل عاقل متقي و حق طلب جوانمرد، قبل از هر چيز داشتن بينش درست است. چپ و كج و معوج نمي بيند. در محاسبه نسبت ها و فاصله ها و موقعيت ها به خطا نمي رود. و اگر به خطا رفت، داراي سيستم خودكنترلي و هشدار است. موقعيت ياب دايمي دارد. «جي پي اس» خرد او مدام بر نمايشگر قلب وي آشكار مي كند كه كجاي جهان ايستاده و پيرامونش چه خبر است. آينه اي كه پشت سر را به او مي نماياند، محدب نيست كه فاصله ها را غيرواقعي نشان دهد و به خطا اندازد. خرد را اسير خيال و خواسته يا خشم نساخته تا او را به قتلگاه بكشاند. «هر كس خودرأيي كرد و به انديشه خويش استغنا جست، خويشتن را در خطر انداخت... و كم من عقل اسير تحت هوي امير. و چه بسيار عقل كه اسير است زير دست هوايي كه امارت يافته است» (حكمت 112 نهج البلاغه). چشم تا جايي مي بيند كه اسير توهم نباشد. خرد آزاد به بينايي انسان معنا مي بخشد وگرنه ممكن است چشم بينا هم به انسان دروغ بگويد! به تعبير علي عليه السلام «تدبير و تعقل مانند ديدن با چشم نيست چرا كه گاه چشم - به مقتضاي موضع بيننده- به صاحبش دروغ مي گويد اما عقل با كسي كه از او راهنمايي و نصيحت بخواهد، فريبكاري و دغلبازي نمي كند.» (حكمت 182 نهج البلاغه)
مسئله غامض اينجاست كه طيف هايي از مدعيان حق و عدل و عقل و تقوا و مروت در طول تاريخ سر از بيغوله درآوردند. برخي اناالحق گفتند در حالي كه شيطان پرستي مي كردند. ادعاي عدالت و تقوا داشتند اما به جمل و نهروان ختم شدند و مقابل امام عدالت ايستادند. از مردي و مردانگي مي گفتند و سر بزنگاه ناجوانمردي كردند. اين پنج ارزش را به كدام رشته و بر كدام مدار بايد انتظام بخشيد كه از هم پراكنده نشوند و سرجاي خود باشند؟ انسان و جامعه اي كه دمادم در معرض دوراهي ها قرار مي گيرد از كجا يقين كند «به جا» عمل كرده است؟ از كجا مطمئن شود ذهن و خيال او با واقع و حق منطبق است؟ فقرات شريف زيارت جامعه كبيره بنياد اعتقاد ماست از جمله آنجا كه خطاب به اولياي دين- عليهم السلام- عرض مي كنيم «رويگردان از شما، از دين خارج است و آن كه با شما همراهي كند، به شما مي پيوندد و هر كس در حق شما كوتاهي بورزد، نابود مي شود. و حق با شما و در شما و از شما و به سوي شماست... من احبّكم فقد احبّ الله. هر كس شما را دوست بدارد، خداوند را دوست داشته و هرآن كه شما را دشمن بدارد، خدا را دشمن داشته است... شما صراط استوار هستيد ... و الباب المبتلي به الناس. و شماييد آن در كه مردم با آن مبتلا و آزمايش مي شوند. و قلبم تسليم شماست و رأيم پيرو شما و ياري ام مهيا براي شما.»
همان ضمانت هاي ايمان فرمودند «هركس از فقيهان، نگاه دارنده نفس و حافظ دين و مخالف هوا و مطيع امر مولاي خويش بود، پس بر عموم واجب است كه از او تبعيت كنند» و « درحوادث پيش آمده به راويان حديث ما مراجعه كنيد». فرمان به «تقليد» و «رجوع»، جز امر بر تبعيت و اطاعت و پذيرش ولايت فقيه نيست. و خود را مي فريبد هر كس كه ادعاي محبت اهل بيت كند اما به ولايت فقيه برنگردد. «فاما الحوادث الواقعه فارجعوا الي رواه احاديثنا» يعني هركس هر كجا- دور يا نزديك، پيش يا پس- ايستاده، رو به قبله ولايت فقيه كند و بازگردد تا همگي هم افق شوند. اين است معناي كلام اميرمؤمنان و حضرت فاطمه زهرا (عليهما السلام) كه فرمودند خداوند امامت ما را امان از تفرقه و جدايي قرارداد. تقوا و عدالت منهاي ولايت، تقوا و عدالت معوج خوارجي و طالباني و سلفي مي شود. و خرد منهاي ولايت، از سياست بازي هاي عرفي امويان و عباسيان و... مجاهدين خلق و نهضت آزادي و حزب خلق مسلمان و باند مهدي هاشمي و برخي احزاب دولت ساخته دهه هاي اخير سردر مي آورد. هر مقرّي غير از قرارگاه ولايت، مقرّ شيطاني خواهد شد ولو تابلوي عقلانيت و عدالت و حقانيت و مهدويت(!) و تقوا و تهجد و خدمت و جمهوريت و مردم داري داشته باشد.
بي ولايتي، لوچي عقل و تقوا و عدالت خواهي و مردم سالاري مي آورد. در اين صورت به اعتبار 11 ميليون يا 18 ميليون يا 20 ميليون رأي اعتباري، خيال مي كني «خاتميت» نقض شده و پيامبري تازه مبعوث گشته كه آن هم تويي! و بهتر از همه مي فهمي، نشانه اش هم صندوق هاي انباشته از رأي به نام تو. روزگاري معناي «پيام دوم خرداد را نگرفته اي»، اين بود كه خونت هدر است. اما حالا كجاست آن غوغا؟ و كجاست آن چماقداري چماقداران براي بني صدر؟! بپرسيد، اگر بني صدر يك كلمه خوبي درباره رجوي- كه روزي رفيق گرمابه و گلستان هم بودند- گفت؟ از دختر بني صدر بپرسيد كه به عقد مسعودخان درآمد، تا رجوي داماد او باشد. نه، بپرسيد از همين ميرحسين و شيخ مهدي خودمان كه خيال مي كردند، اگر گردي بر قبايشان بنشيند، لاف زنان يقه چاك مي زنند و قيامت مي كنند. امان از توهم و امان از ديدگاني كه مغشوش مي بينند يا به خيانت گزارش مي دهند! امان از رفيق و مشاور بد! و امان از جان در تمنا و خيال تنيده كه چون خود مهياست، اطرافيان نيز بر قطر تارهاي تنيده او مي افزايند!
اگر به دستاويز ايمان بايد چنگ انداخت و رستگار شد، شرط آن زمام داري دوستي ها و دشمني هاست. به بيان شريف امام صادق عليه السلام «از محكم ترين دستگيره هاي ايمان اين است كه دوست بداري در راه خدا و دشمن بداري در راه خدا و ببخشي در راه خدا و دريغ كني در راه خدا.» يعني كه در دوستي و دشمني و رقابت و رفاقت و عداوت، اندازه را با تراز ولايت نگه داري. اين عين مصلحت و منتهاي عقلانيت است. و اين، همان خطي است كه فاصله انداخت ميان دو صاحب منصب، كه فاصله پايان رياستشان 3 ماه نشد. يكي اسوه مشتاقان و مردمان شد و ديگري آينه عبرت آيندگان. مشكل از شماره «عينك عقل» سيد ابوالحسن بني صدر بود. حلقه اولي كه در خيال او دميده بودند و به همين دليل توانستند اطرافش را بگيرند، جز كبودي و تيرگي و بدگماني به او ننماياندند. كاري كه خودشيفتگي با رجال پرآوازه كرد، ده ها قرص اكستازي با جوانان خام و خيال پرور نكرده است. چيزي شبيه از هواپيماپريدن و روي ابرها راه رفتن.
متشكريم، نه از خود. از محمدعلي رجايي الگوي سياستمدار مكتبي مقلد امام كه يادش نرفت روزي دستفروش بود و بعد معلم. و به واسطه عملش، عقل را با ما هجّي كرد و آموخت.
محمد ايماني

وال استريت ژورنال : آمانو تحت فشار آمريكا عليه سوريه گزارش دروغ مي دهد

يك روزنامه آمريكايي طي مقاله اي به صراحت نوشت كه واشنگتن براي آنكه بتواند فشار خود به سوريه را افزايش بدهد، در حال فشار آوردن به يوكيا آمانوست تا وي ظرف يكي دو ماه آينده در گزارشي اعلام كند تاسيسات «دير الزور» يك راكتور هسته اي بوده كه سوريه برخلاف تعهداتش آن را پنهان كرده بوده است.
روزنامه وال استريت ژورنال در مقاله اي به قلم جي سالمون كه روز يكشنبه 25 ارديبهشت 1390 منتشر شده مي نويسد: «آمريكا و متحدان اروپايي اش در تلاش براي تحت فشار گذاشتن بشار اسد رئيس جمهور سوريه، در حال لابي كردن با ديده بان هسته اي سازمان ملل هستند تا به طور رسمي دمشق را به ساختن پنهاني يك راكتور هسته اي متهم كنند».
سالمون ادامه مي دهد: «مقامات آمريكايي و اروپايي گفتند اعلام چنين اتهاماتي از جانب يوكيا آمانو مدير كل آژانس بين المللي انرژي اتمي مي تواند موجب شود كه شوراي امنيت سازمان ملل در ماه هاي آينده از سوريه انتقاد كرده و شايد اين كشور را مجازات كند».
وال استريت ژورنال در مورد جزئيات اجرايي كار مي نويسد: «آمريكا و اروپا به آژانس بين المللي انرژي اتمي توصيه كرده اند در گزارش 3 ماهه خود كه قرار است ماه آينده منتشر شود اعلام كند كه بازرسانش به اين نتيجه رسيده اند كه تاسيساتي كه توسط اسرائيل بمباران شد يك راكتور بوده است. چنين اقدامي موجب مي شود كه 35 عضو شوراي حكام آژانس قطعنامه اي صادر و در آن تخطي دمشق را از تعهداتش به آژانس اعلام كنند. در اين صورت پرونده سوريه به شوراي امنيت سازمان ملل فرستاده خواهد شد».
نكته بسيار مهم در اينجا اين است كه وال استريت ژورنال و مقام هاي آمريكايي و اروپايي كه با آن گفت وگو كرده اند به هيچ وجه نمي گويند آژانس اطلاعات جديدي مبني بر اينكه تاسيسات ديرالزور يك راكتور هسته اي بوده، به دست آورده است بلكه از محتواي گزارش كاملا روشن است كه اطلاعات آژانس نسبت به گذشته هيچ تغييري نكرده اما اين كشورها به دلايل مشخصا سياسي خواهان آن هستند كه آمانو از اطلاعات قبلي خود نتيجه اي جديد بگيرد و بدون هيچ گونه مدركي اعلام كند دير الزور يك راكتور هسته اي بوده است.
تاسيسات ديرالزور (الكبار) در سال 2008 توسط اسرائيل بمباران شد. بازرسان آژانس در يك مورد دسترسي به اين سايت برخي ذرات راديو اكتيو پيدا كردند اما آژانس هرگز اطلاعاتي در اختيار نداشت و ادعا هم نكرد كه ديرالزور يك تاسيسات هسته اي اعلام نشده بوده است.
يك كارشناس هسته اي در تهران در اين مورد به «ايران هسته اي» گفت:«آژانس از سال 2008 دسترسي به ديرالزور نداشته است پس به هيچ وجه نمي تواند ادعا كند كه تحقيقات جديدي در مورد آن به عمل آورده يا اطلاعات جديدي در اختيار دارد. بنابراين، اگر آژانس ارزيابي خود را از ماهيت اين تاسيسات تغيير بدهد يك سياسي كاري واضح انجام داده است. به عبارت ديگر سوال اين است كه بازرسان چگونه مي توانند درباره ماهيت تاسيسات ديرالزور به يك ارزيابي جديد برسند در حالي كه از سال 2008 هيچ دسترسي به آن نداشته اند»؟!
اين كارشناس ادامه داد: «اين اتفاقي است كه دقيقا در مورد ايران هم رخ داد. آمانو پس از ورود به دبيرخانه آژانس بي آنكه هيچ اطلاعات جديدي در اختيار داشته باشد به يكباره ارزيابي رسما اعلام شده البرادعي درباره مطالعات ادعايي را تغيير داد و ادعا كرد كه اسناد مطالعات ادعايي قابل اعتناست درحالي كه پيش از او البرادعي به صراحت گفته بود وثاقت اين اسناد براي آژانس محرز نشده است.»
پيش از اين هم جرج جان در گزارشي براي آسوشيتدپرس از وين در تاريخ 10 ارديبهشت 1390نوشته بود: «سه ديپلمات و يك مقام ارشد سازمان ملل در مصاحبه هايي كه هفته گذشته انجام دادند گفتند يك ارزيابي كه توسط يوكيا آمانو رئيس آژانس انجام شده است مبناي يك قطعنامه تحت حمايت كشورهاي غربي در نشست 35 عضوي حكام آژانس خواهد بود. اين قطعنامه امتناع سوريه را از همكاري با آژانس محكوم مي كند و موضوع را به شوراي امنيت سازمان ملل ارجاع مي دهد. اين افراد گفتند ارجاع سوريه به شوراي امنيت احتمالاً در نشست ماه ژوئن شوراي حكام و قطعاً زودتر از ماه نوامبر انجام خواهد شد.»
همچنين آمانو دو هفته پيش براي نخستين بار و در اظهارنظري عجيب گفته بود اين اسرائيل بوده كه تاسيسات ديرالزور را بمباران كرده است. علاوه بر اين او ادعا كرده بود تأسيسات يك راكتور هسته اي بوده است. خبرگزاري شين هوا روز 8 ارديبهشت 1390 از پاريس گزارش داد: «امانو در كنفرانسي مطبوعاتي در پاريس در مقر سازمان توسعه و همكاري اقتصادي گفت تاسيساتي كه توسط اسرائيل منهدم شد يك راكتور هسته اي در حال ساخت بود. با اين حال ما هم اكنون بايد تجزيه و تحليل بيشتري در خصوص اين مسئله صورت دهيم.»
اسرائيل هرگز اين موضوع را كه ديرالزور را بمباران كرده نپذيرفته و در مقابل تمامي گزارش هاي رسمي در اين باره سكوت كرده است. آژانس كه ظاهراً دريافته بود اظهارات آقاي مديركل اساساً بي مبناست يك روز پس از اين اظهارنظر آمانو با صدور بيانيه اي تلاش كرد اظهارات او را تصحيح كند. در بيانيه آژانس آمده است: «امانو نگفت كه آژانس به اين نتيجه رسيده است كه اين محل قطعاً يك راكتور هسته اي بوده است». جالب است يادآوري شود امانو در فوريه 2011 در گزارشي اعلام كرده بود فقط ظاهر ساختمان بمباران شده مشابه با چيزهايي است كه شايد در راكتورهاي هسته اي پيدا شود.
گزارش ها نشان مي دهد آمريكايي ها مسير آژانس براي فشار بر سوريه را از آن رو انتخاب كرده اند كه مسير شوراي امنيت چندان كارآمد از آب درنيامده است. سالمون در بخشي از مقاله خود مي نويسد: «براساس گفته هاي اين ديپلمات ها تلاش هاي دولت اوباما و متحدانش براي تحت فشار گذاشتن اسد از طريق شوراي امنيت تاكنون با موانعي مواجه شده است. به خصوص از جانب روسيه كه در مقابل اقدام سازمان ملل براي تنبيه سوريه كه متحد قديمي مسكو است مقاومت كرده است. اين مقامات معتقدند آژانس بين المللي انرژي اتمي نيز كانال جداگانه اي است كه از طريق آن مي توان دمشق را تحت فشار قرار داد.»
كارشناسان امور راهبردي در تهران مي گويند علت اصلي انتخاب اين استراتژي از جانب آمريكا درباره سوريه اين است كه آمريكايي ها از ابتداي بحران سوريه در پي آن بوده اند كه حاكميت اين كشور را به قدري ضعيف كنند كه بتوانند با وارد آوردن فشار به آن، اين كشور را وادار به امتيازدهي در مورد ايران و محور مقاومت كنند. به نظر مي رسد آمريكايي ها احساس مي كنند اكنون حكومت اسد به اندازه كافي از داخل ضعيف شده و فاز فشار را آغاز كرده اند. وال استريت ژورنال اين موضوع را اينگونه توضيح داده است: «يك مقام اروپايي گفت ما سابقاً فكر مي كرديم كه مي توانيم رابطه سوريه با ايران را از طريق ديپلماسي قطع كنيم ولي اكنون لازم مي بينيم كه اين كار را با اعمال فشار انجام دهيم.»
سؤال اصلي كه در اينجا وجود دارد اين است كه آيا آمريكا و اروپا در مسير رفع حوائج ژئوپلتيكي خود كوچكترين ارزشي هم براي جايگاه فني و حقوقي آژانس قائل هستند؟

سوسك (گفت و شنود)

گفت: حالا كه آب ها از آسياب افتاده و فتنه گران دست از پا درازتر به گوشه اي خزيده اند، گروهك هاي ضدانقلاب حامي فتنه بدجوري پته يكديگر را روي آب مي ريزند.
گفتم: از قديم و نديم گفته اند سلماني ها وقتي بيكار مي شوند سر همديگر را مي تراشند!
گفت: يكي از مدعيان فراري اصلاحات در شبكه فيس بوك اعتراف كرده است كه از اول مي دانستيم برخي از متحدان جبهه اصلاحات مثل كيان تاجبخش و رامين جهانبگلو، محسن مخملباف با مراكز اطلاعاتي آمريكا و انگليس و اسرائيل مرتبط هستند.
گفتم: پس چرا در جريان فتنه، آنهمه از ميهن دوستي اين عوامل بيگانه دم مي زدند؟!
گفت: چه عرض كنم؟! همين مدعي اصلاحات نوشته است تصور مي كرديم كه حضور آنها در جبهه اصلاحات نمي تواند تأثير زيادي داشته باشد!!
گفتم: يارو گارسون را صدا كرد و گفت؛ ببين! يك سوسك توي اين ظرف سوپ است. و گارسون با بي خيالي گفت؛ اي آقا! مگر يك سوسك چقدر سوپ مي تواند بخورد كه اينقدر عصباني شده ايد؟!

واكنش ايران به كشتار روز نكبت
 صالحي:شهادت فرزندان امت اسلامي موج بيداري اسلامي را به سرزمين هاي اشغالي مي رساند

وزير امور خارجه كشورمان در واكنش به كشتار روز نكبت از سوي رژيم صهيونيستي تأكيد كرد كه شهادت فرزندان امت اسلامي، موج بيداري اسلامي را به سرزمين هاي اشغالي رسانده است.
به گزارش اداره كل اطلاعات و مطبوعات وزارت امور خارجه، علي اكبر صالحي ضمن محكوميت شديد تيراندازي سربازان اشغالگر عليه تظاهر كنندگان فلسطيني در لبنان، كرانه غربي و جولان تحت اشغال، اين اقدام صهيونيست ها را خلاف موازين و قطعنامه هاي بين المللي دانسته از مجامع بين المللي خواستار رسيدگي هرچه سريعتر به اين جنايات صهيونيستي شد.
وزير امور خارجه كشورمان با تأكيد بر حق طبيعي مردم فلسطين در بازگشت به سرزمين آبا و اجدادي خود و با تبريك به جوانان امت اسلام در شكل دهي به اين حركت پرشور كه بدون ترديد برخاسته از بيداري اسلامي و مردمي ايجاد شده در سطح منطقه است، تنها راه مواجهه و برخورد با سياست هاي سركوبگرانه رژيم صهيونيستي را مقاومت گسترده مردمي در برابر اين رژيم عنوان كرد.
وي بر ايستادگي جمهوري اسلامي ايران كنار مردم فلسطين و جوانان غيوري كه اين روز در اعتراض به اشغال فلسطين توسط صهيونيست ها دست به اعتراض زدند تأكيد كرد و اين حركت را نويدبخش آينده اي روشن براي تحقق خواسته امت عربي و اسلامي دانست.
در همين حال، محمود احمدي بيغش عضو كميسيون امنيت ملي و سياست خارجي مجلس نيز با اشاره به كشتار وحشيانه مردم مظلوم فلسطين توسط رژيم صهيونيستي در روز نكبت (سالروز تاسيس رژيم صهيونيستي) گفت: كشتار وحشيانه مردم فلسطين در روز يكشنبه [روز نكبت] عكس العمل زشت اين رژيم نسبت به تحولات منطقه و ناشي از دستپاچگي آنهاست.
به گزارش فارس، عوض حيدرپور، ديگر عضو كميسيون امنيت ملي و سياست خارجي مجلس هم تأكيد كرد كه وحشت صهيونيست ها از انقلاب هاي منطقه دليل كشتار فلسطيني ها در روز نكبت بود.
15 مه 1948 نطفه نامشروع رژيم صهيونيستي بسته شد و به علت اين رخداد تلخ و پيامدهاي شوم آن، اين روز به روز نكبت نام گرفته است. يكشنبه گذشته، 15 مه 2011، شصت و سومين سالگرد تأسيس رژيم جعلي صهيونيستي بود.

مجمع ديوانگان در شوراي انشعابي 3 نفره! (خبر ويژه)

به تيپ هم زدن اردشير امير ارجمند و مجتبي واحدي در شوراي 3 نفره هماهنگي راه سبز (به همراه مزروعي) وضعيت رقت باري را براي شورا رقم زده است.
چند روز پيش مجتبي واحدي نقش 2 ماهه خود در تحركات كور شورا را انكار كرده و گفت نه بنده و نه هيچ كدام از نزديكان آقاي كروبي عضويتي در شورا نداريم. در واكنش اين ماجرا، گروه قلابي تر موسوم به «اعلاميه سبز» به واسطه سايت خودنويس از امير ارجمند خواسته تا شورا را احيا كند. سايت لائيك خودنويس نوشت: آقاي ارجمند كاري حسيني [!!] بكنيد و شوراي دو نفره را به كمك آقاي واحدي راه بيندازيد. سخنان اخير آقاي واحدي كه از برخي واقعيت ها پرده برداشت، تعجب تمامي كنشگران عرصه سياست رابرانگيخت. بي صبرانه منتظريم با كاري حسيني، از جماعتي كه وزن اجتماعي آنان پيشاپيش معين است، جدا شويد تا آنها خود را در كفه ترازو به درستي سنجش كنند.
اما نويسنده وبلاگ «مجمع ديوانگان» كه با شبكه بالاترين همكاري مي كند درباره مجادلات گروكشانه اخير نوشت: امثال آقاي مجتبي واحدي كه خواستار شفافيت در شورا شده اند، دلشان به حال شفافيت نسوخته. همان زمان كه خيلي ها به دنبال شفافيت بودند، آقاي واحدي مشغول چه كاري بودند؟ آيا ايشان آن موقع هم دم از شفافيت شورا مي زدند؟ نخير؛ نمي زدند. چرا؟ چون ايشان آن زمان اميد داشتند عضو شورا باشند؛ يا اينكه واقعاً آن زمان عضو بودند و يا اينكه دست كم مي توانستند در رسانه ها خود را يكي از اعضاي شورا معرفي كنند. ايشان در تاريخ 1 اسفند و در گفت وگو با راديو فردا از برنامه «شوراي هماهنگي راه سبز اميد» براي ادامه تجمعات خبر مي دهند و بدين ترتيب از جانب سايت هاي منتشر كننده خبر «عضو شوراي هماهنگي راه سبز اميد» خوانده مي شود. همين خبر كه به صورت كامل و با ذكر همان عنوان «عضو شوراي هماهنگي راه سبز اميد» در چندين سايت ديگر از جمله «دانشجو نيوز» و حتي راه سبز منتشر مي شود. پس از آن جناب واحدي در گفت وگوي خود با سايت دويچه وله به گونه اي برخورد مي كند كه سخنگوي شوراست.
مجمع ديوانگان مي افزايد: به نظر مي رسد آقاي واحدي حرف دل گروه هاي بيرون مانده از شورا را مي زند و من معتقدم كه تمام مشكلات ايشان، با مسئله عضويت خودشان در شورا حل مي شود وگرنه او به گفتمان موسوي و كروبي تعلق ندارد. پيش از اين برخي شايعات درباره نزديكي واحدي به تيم دو نفره محسن سازگارا و عليرضا نوري زاده به گوش مي رسيد. اين دو مشغول انتقاد از شورا در صداي آمريكا شده بودند.
افراد مطلع از روحيات امير ارجمند و واحدي معتقدند كه اين دو با وجود سطح پايين توانايي فكري و فقدان سابقه سياسي مبارزاتي، به شدت شهرت طلبند و مي كوشند از طريق سواري روي موج فتنه سبز، به لحاظ مالي رونقي به زندگي خويش در خارج كشور ببخشند.

خاتمي يك سال قبل از انتخابات 84 از نامزدي هاشمي حمايت مي كرد (خبر ويژه)

عضو مركزيت حزب مشاركت اعلام كرد سران جبهه اصلاحات از جمله رئيس دولت وقت(خاتمي) يك سال مانده به انتخابات رياست جمهوري سال 84 طرفدار نامزدي هاشمي رفسنجاني بودند.
علي شكوري راد در مصاحبه با يك نشريه زنجيره اي گفته است: اين را براي اولين بار به شما مي گويم. در سطوح بالاي اصلاح طلبان، آقاي هاشمي مي توانست مطلوب تلقي شود اما در بدنه، نه. نه فقط آقاي مجيد انصاري بلكه سايرين هم در جبهه اصلاحات از نامزدي آقاي هاشمي حمايت مي كردند. من يك سال مانده به انتخابات رياست جمهوري 84 وقتي با آقاي خاتمي درباره آن انتخابات صحبت مي كردم، صراحتاً گفت آقاي هاشمي كانديداي مطلوبي است و نظر ايشان اين بود كه آقاي هاشمي مورد حمايت قرار بگيرد. حتي يادم هست آن اوايل كه ما به دنبال كانديداتوري مهندس موسوي يا دكتر معين بوديم و با من در جبهه مشاركت براي مسئوليت ستاد حزب صحبت شد من به آقاي رضا خاتمي گفتم كه در شرايط كنوني از نظر من آقاي هاشمي هم كانديداي مطلوبي است. نه اينكه او را كامل قبول داشته باشم اما وضع موجود- سال 83- و فضاي خاص آن سال ها با تبليغات منفي بر عليه كارآمدي اصلاح طلبان و اساسا اصلاح طلبي، موضوع رد صلاحيت ها و... اين موضوع را به ما تحميل مي كرد.
وي اضافه كرد: من احساس مي كردم در شرايط قفل شدگي موازنه قدرت نهادهاي حاكميتي، با آقاي هاشمي، احتمال رسيدن به خواسته هايمان بيشتر است. مثلا به 80 درصد خواسته هايمان با احتمال 50 درصد مي رسيم اما با دكتر معين مي گفتيم به صددرصد خواسته هايمان- با امكان به مراتب كمتر- مي رسيم.
شكوري راد در عين حال گفت: آقاي هاشمي راي منفي زيادي داشت. اگرچه در سطح آقاي خاتمي و حتي شوراي مركزي حزب ديدگاه حمايتي از وي وجود داشت اما اذعان مي كنم كه اين را جرأت نمي كرديم مطرح كنيم. چون هاشمي در نزد مردم و راي منفي بالايي داشت. اين حاصل عملكرد خود آقاي هاشمي بود و خودش اين راي منفي را توليد كرده بود و تلاشي هم براي از بين بردن آن نمي كرد يا شايد هم نمي توانست بكند.
وي با بيان اينكه «آقاي هاشمي هميشه به نوعي اصلاح طلب بود» افزود: اتفاقا تنها و يا موثرترين پتانسيل موجود براي آنكه جنبش سبز را بصورت كم هزينه و مسالمت آميز به نتيجه برساند آقاي هاشمي است. به اين صورت كه برود با رهبري گفتگويي را برقرار كند و بتواند رهبري را مجاب كند تا به خواسته هاي حداقلي مطرح شده، چراغ سبز نشان دهد اگرچه همان طور كه شما مي گوييد اين مساله در شرايط كنوني تا حدي غيرممكن تلقي مي شود.
وي درباره حملات نشريات اصلاح طلب به هاشمي در آستانه انتخابات مجلس ششم تصريح كرد: اساساً مجلس ششم چالشي با آقاي هاشمي نداشت. البته غير از ابتدا كه آقاي هاشمي در انتخابات حاضر شد و بخشي از نيروهاي اجتماعي به نوعي رفتار واكنشي و بعضا عقده گشايي نسبت به زماني كه توسط آقاي هاشمي ناديده گرفته و يا تحقير شده بودند را آغاز كردند. مثلا آقاي عبدي كه بخاطر دوره اي كه در زمان آقاي هاشمي بازداشت و زنداني شد، نوعي مساله شخصي نسبت به هاشمي داشت و اين در سياست و فضاي روزنامه نگاري آن موقع تاثيرگذار بود.

انقلاب هاي خاورميانه اتحاد ضدايراني آمريكا را به هم ريخته است (خبر ويژه)

يك نشريه آلماني گزارش داد انقلاب هاي خاورميانه برنامه آمريكا و غرب براي فشار به ايران را به هم ريخته است.
زودويچه سايتونگ نوشت: خبرها به ياد مي آورند كه چگونه تا همين چند ماه پيش به غلط تصور مي شد اوضاع سياسي در خاورميانه شفاف است، از جمله ايران دنبال گفت وگوهاي تازه با پنج عضو شوراي امنيت است. قبل از ناآرامي در كشورهاي عربي، منطقه با بحران بين غرب (و متحدان عربش، بويژه مصر و عربستان سعودي) و ايران تعريف مي شد. موضوع مهم بر سر سلطه در منطقه بود، مهم تر از بحران بين اسرائيل و فلسطيني ها، نماد اين بحران، كشمكش بر سر برنامه هسته اي جمهوري اسلامي شد، اما انقلاب در كشورهاي عربي، بحران اتمي را به حاشيه راند. با اين حال رئيس جمهور آمريكا و بسياري از متحدان اروپايي او، وقتي درباره پيامدهاي ژئوپوليتيك انقلاب هاي عرب فكر مي كنند، به مناقشه هسته اي مي انديشند. سكوت آمريكا در سركوب اعتراض شيعيان در بحرين نظرها را جلب كرد.
روزنامه آلماني مي افزايد: به تلخي آشكار شد چه حساب گري هاي تاكتيكي و سياسي نقش بازي مي كنند، هنوز مهار ايران شيعه و تندرو اولويت دارد. سال گذشته راهبردي براي محدود كردن ايران آشكار شد تا به جاه طلبي هاي منطقه اي اين كشور پاسخ داده شود. قرار بود اين راهبرد با حمايت گسترده نظامي براي كشورهاي خليج فارس و اسرائيل تغذيه شود اما امروز، بعد از شروع تغييرات، معلوم نيست متحدان كنوني چه آرايش سياسي مي گيرند. مصر مي خواهد مناسبات را با ايران عادي سازي كند. و عربستان سعودي هنوز رنجيده خاطر است زيرا واشينگتن متحد وفادار خود حسني مبارك را تنها گذاشت.
نشريه آلماني خواستار فشار بر ايران در زمينه تحريم شد و افزود: بايد كشورهايي چون تركيه و چين را زير فشار گذاشت كه نظاره گر دور زدن تحريم ها توسط ايران هستند. همچنين بايد كشورهايي را كه دچار تحولات در منطقه هستند متقاعد كرد كه قدرت اتمي شدن ايران عليه منافع آنهاست چرا كه دليلي وجود ندارد تا نشان دهد انقلاب ها به ايران هم سرايت مي كند.

سومين تو دهني بزرگ به فتنه گران اين بار از طرف دانشجويان (خبر ويژه)

جريان سازمان دهنده فتنه در خارج كشور سومين تو دهني بزرگ طي سه ماه گذشته را- اين بار از دانشجويان و دانشگاهيان- دريافت كرد.
شبكه رسانه اي عنكبوت با همكاري نقابداران شوراي هماهنگي راه سبز طي چند هفته اخير تلاش گسترده اي را به كار بست تا پروژه تجمع و تحصن را به دانشگاه بكشاند. آنها 25 ارديبهشت را زمان اجراي اين پروژه اعلام كردند و نام برخي تشكل هاي جمع منتسب به 40 دانشگاه را نيز به عنوان همراه شوراي هماهنگي در اين سناريو منتشر كردند. همچنين عده اي از اعضاي فراري ادوار تحكيم نيز از دوستان خود در داخل دعوت كردند تا به اجراي پروژه ياري رسانند.
اين تحريك به اغتشاش، پس از شكست دو سناريوي قبلي مبني بر 1-تظاهرات خياباني عمومي (به بهانه حمايت از انقلابهاي منطقه و سپس قطع ارتباطات موسوي و كروبي) و 2- دعوت به ايجاد اغتشاش و اعتصاب در روز كارگر (11ارديبهشت)، صورت گرفت اما فتنه گران در گام سوم نيز با ناكامي مطلق مواجه شدند تا بار ديگر وزن واقعي اين جريان (اين بار در دانشگاه) معلوم شود.
هرچند كه شبكه ها و سايت هايي نظير بالاترين، جرس، راديو فردا، كلمه، بي بي سي، صداي آمريكا، راديو زمانه، روزنت، گويانيوز و دهها رسانه همسو، در تبليغات پرحجم مذكور مشاركت داشتند اما مراجعه به صفحات همين رسانه ها در روز 25 و 26 ارديبهشت به وضوح نشان مي دهد كه آنها تصميم گرفته اند عدم استقبال مطلق دانشجويان از اين حركت فريبكارانه را سانسور كرده و ماجرا را به سكوت برگزار نمايند. اين در حالي است كه معمولا تحركات تبليغاتي پرحجم و وعده دادن هاي آن چناني در اذهان مي ماند و عدم وقوع مكرر آن در بازه زماني يك سال گذشته به وضوح حيثيت شبه رسانه هاي مذكور را به چالش مي كشد.
اين رسانه ها به همراه محافلي چون شوراي هماهنگي در فضايي دو سر بن بست قرار گرفته اند. از يك سو اگر تحركي به خرج نمي دهند، متهم به بي كفايتي از سوي نهادهاي سياستگذار و بودجه پرداز مافوق در آمريكا و اروپا مي شوند و هزينه تراشي آنها ذاتا با سؤال مواجه مي شود. اما وقتي در اثر همين فشار رواني از بالا، دست به كارهايي مي زنند كه ضرورت وجودي خود را توجيه كنند و در عمل هيچ اتفاقي نمي افتد، وضعيت بغرنج تري را پيش روي خود مي بينند و اين پرسش جدي تر كه؛ شما بي عرضه هاي حيف نان به چه دردي مي خوريد؟!

رد پاي رمالان در دولت سابق (خبر ويژه)

رمضان زاده قائم مقام حزب مشاركت از هم سلولي با يك رمال و جن گير منحرف كه سرو سرّ و زد و بندي هم با برخي افراد سياسي آلوده دارد، به هراس افتاده است.
سايت ضد انقلابي «تحول سبز» در اين زمينه نوشت: رمضان زاده در سلول خود پس از آشنايي با عباس [غ] متوجه مي شود كه وي با وجود آگاهي به برخي ادعيه، روح آلوده اي داشته و در زمان خواب اصوات عجيب و غريب و ناله هاي خاصي از وي به گوش مي رسد كه همين موجب وحشت زدگي او مي شود. همچنين «غ» برخي خاطرات خود از تجربيات غيراخلاقي را براي وي حكايت كرده است.
يادآور مي شود رد پاي «غ» در برخي زد و بندهاي مالي و سياسي - از جمله كمك به برخي عناصر خارج نشين در جهت ارتباطات با محافل ذي نفوذ اداري و گرفتن برخي پروژه ها- ديده مي شود. گفته مي شود وي با برخي سياسيون در دولت سابق نيز ارتباطاتي داشته است.
سايت تحول سبز روايت نكرده كه روايت و احساس رمال مذكور از هم سلولي با قائم مقام حزب مشاركت چه بوده است.

جوابيه بانك مركزي به يك خبر ويژه (خبر ويژه)

روابط عمومي بانك مركزي درباره خبر ويژه مورخ 24/1/1390 (اين كلاهبردار 1200 ميلياردتوماني كيست) توضيحاتي ارائه كرد.
در اين توضيح آمده است: «مطابق مفاد ماده 5 قانون اصلاح موادي از قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي جمهوري اسلامي ايران و اجراي اصل چهل و چهارم قانون اساسي، سقف مجاز تملك سهام بانك هاي غيردولتي و موسسات مالي و اعتباري و ساير بنگاه هاي واسطه پولي، به طور مستقيم يا غيرمستقيم براي هر شركت سهامي عام ده درصد و براي اشخاص حقيقي و ساير اشخاص حقوقي پنج درصد تعيين گرديده است كه اين سقف نه تنها در خصوص سهامداران بانك گردشگري، بلكه درخصوص كليه متقاضيان تاسيس بانك ها و موسسات اعتباري اعمال مي گردد.
شايان ذكر است به استثناء شركت سرمايه گذاري ميراث فرهنگي و گردشگري ايران (سهامي عام) كه داراي 10 درصد از سهام بانك مذكور است، هيچ يك از سهامداران (اعم از حقيقي و حقوقي) مالك بيش از 5 درصد سهام بانك مزبور نمي باشند.
از سوي ديگر مطابق بند الف ماده 4 آئين نامه نحوه تاسيس و اداره بانك ها و موسسات اعتباري غيردولتي مصوب 12/8/88 شوراي پول و اعتبار، يكي از شرايط متقاضيان تاسيس بانك ها و موسسات اعتباري، نداشتن بدهي معوق به سيستم بانكي است. در اين خصوص نيز با استعلام از سامانه اطلاعات بانكي كه رأساً توسط بانك ها و موسسات اعتباري به روزرساني مي گردد، كليه اشخاصي كه داراي بدهي معوق به سيستم بانكي بوده و يا داراي سابقه چك بلامحل مي باشند از تركيب موسسين حذف مي گردند كه اين امر نيز درخصوص سهامداران بانك گردشگري همچون ساير بانك هاي خصوصي رعايت شده است».
روابط عمومي مذكور در عين حال درباره علت معوقه هاي بانكي كلان كه بعضاً بالغ بر يك هزار ميليارد تومان از سوي يك فرد مي شود و بعضاً اهتمام وافي براي وصول آن معوقه ها يا تعقيب بدهكاران كلاهبردار مشاهده نمي شود، توضيح نداده است. جالب اينكه برخي رسانه ها از افراد ياد شده به عنوان «قهرمان ملي» كه شايسته تقدير هم هستند نام مي برند!