پروژه بهسازي خيابان 17 شهريور تهران از نگاه مردم و مسئولان ( بخش پاياني)
سرگرداني زير پوست بهسازي
كمال احمدي
زيباسازي شهر خوب است اما به چه قيمتي؟
آيا مي توان با اين توجيه كه شهر به پياده راه هاي قشنگ و متنوع نياز دارد مسير
اصلي عبور و مرور روزانه صدها هزار وسيله نقليه را بست و عمر گرانمايه ميليون ها
انسان را با تشديد ترافيك هاي ساختگي به فنا داد؟
آيا مي شود به سادگي، كسب و كار روزانه صدها نفر را به بهانه آينده مناسب با مشكل
مواجه ساخت؟
آيا مي توان به نام ايجاد مركز فرهنگي، فرهنگ اسلامي رعايت حق الناس را ناديده
گرفت؟
به راستي زير پوست اين به اصطلاح كار فرهنگي چه آينده اي نهفته است؟
اينها سوالات و دغدغه هايي است كه در روزها و هفته هاي اخير فكر و ذهن بسياري از
مردم جنوب تهران خصوصا منطقه 17 شهريور را به خود مشغول كرده است. در شماره قبلي
اين گزارش به موضوع مسدود شدن خيابان 17 شهريور در حد فاصل ميادين شهدا تا امام
حسين(ع) از سوي شهرداري تهران پرداختيم و بخشي از مشكلات ايجاد شده در اين خصوص را
مطرح كرديم.
اينك ضمن بيان گوشه اي ديگر از دغدغه هاي مردم صحبت هاي دو تن از اعضاي شوراي شهر
تهران را هم درباره پروژه بهسازي خيابان 17 شهريور از نظر مي گذرانيم.
پاسخ مردمي به يك توجيه
صاحب گالري آشتياني در حوالي ميدان شهدا كه هيكل درشتي هم دارد مي گويد: «در
روزنامه همشهري نوشته است آينده خيابان 17 شهريور با اجراي طرح بهسازي خوب مي شود و
به نفع كسبه خواهد بود. من به اين روزنامه مي گويم ما كه الآن مدتي است به خاطر
اجراي عمليات بهسازي بيكار شده ايم و با بستن خيابان 17 شهريور و كوچه هاي فرعي آن
هم ديگر نمي توانيم ماشين هايمان را بفروشيم چه كار بايد بكنيم؟ اينكه آينده اينجا
چه مي شود آيا براي من و امثال من روزي مي شود؟!»
او با اشاره به موزائيك ها و سنگ فرش هاي كف خيابان مي گويد: «تاكنون چندين بار اين
موزائيك ها را كنده اند و بعد از مدتي دوباره جايگزين كرده اند الان هم به بهانه
ايجاد مركز فرهنگي و مسير عزاداري براي سيد الشهدا اين كارها را مي كنند آيا واقعا
امام حسين(ع) به اين كار راضي است كه از پول بيت المال مسلمين مدام صرف اين كارهاي
تكراري شود؟»
تخريب موزائيك هاي نو!
از او كه جدا مي شوم چشمم به ماشين «باب كت» مي افتد كه مخصوص كندن سنگ و موزائيك
است. راننده دستگاه با تمام توان در حال تخريب سنگ فرش هاي سالم و نو است. از
راننده مي پرسم چرا اين موزائيك ها را تخريب مي كني، آنها كه سالم است؟
مي گويد: «به من گفته اند بايد اين موزائيك ها را تا ميدان شهدا خراب كني من هم
كارم را انجام مي دهم. ظاهرا مي خواهند لوله و كابل زيرزمين بگذارند.»
او را با كارش تنها مي گذارم و به مسير ادامه مي دهم. واقعا هر چه مي روم به ميدان
شهدا نمي رسم كم كم خستگي در پاهايم بيشتر مي شود. در برخي نقاط خيابان،
پلاكاردهايي با اين مضمون نصب شده كه «به منظور سهولت تردد شهروندان وسيله اياب و
ذهاب از ميدان امام حسين تا ميدان شهدا به صورت رايگان آماده خدمتگزاري است.»
البته معلوم نيست اين وسايل اياب و ذهاب اولا كجاست و ثانيا چگونه مي خواهد از
لابلاي اين سنگ و خاك عبور كند! قدري كه جلوتر مي روم نگاهم به پيرزن عصابه دستي
دوخته مي شود كه از كوچه شهيد قنادي به سختي وارد خيابان 17 شهريور مي شود.
مي گويد: «من نيمي از بدنم فلج است و بايد براي رفتن به مطب پزشك تا ميدان خراسان
بروم اما مانده ام چگونه تا ميدان شهدا پياده بروم واقعا درمانده شده ام.»
فقط مي توانم برايش تاسف بخورم و توصيه كنم مراقب باش زمين نخوري!
در اين هنگام يكي از رهگذران به ميله هاي آهني مقابل كوچه ها اشاره مي كند و بلند
مي گويد: «اگر يك ويلچري بخواهد از اين كوچه ها بيرون بيايد چه بايد بكند؟»
كار نمايشي ممنوع!
يكي ديگر از اهالي هم وقتي دوربين و قلم و كاغذ ما را مي بيند، مي گويد: «بنويسيد
مسئولان، نمايشي كار نكنند. چند روز پيش وقتي يكي از مسئولان شهرداري براي بازديد
آمده بود بلافاصله چند دستگاه ميني بوس گذاشتند تا مردم را جابه جا كنند اما وقتي
آن مسئول رفت. ميني بوس ها هم رفتند!»
هر جا اندكي توقف مي كنيم بلافاصله كسبه دورمان جمع مي شوند و به درددل مي پردازند.
مرد ميانسالي كه لباس كار بر تن دارد مي گويد: «من 32 سال است كه در خيابان
17شهريور مكانيكي نيازي را دارم ولي الان بيكار شده ام . به من مي گويند بايد تغيير
كاربري بدهي. آخر من بعد از اين همه تجربه و تخصص در مكانيكي و آن هم با اين شرايط
سني چه كاري مي توانم انجام بدهم؟ آيا از من كار فرهنگي برمي آيد؟ آيا من بايد قهوه
خانه بزنم؟ حق پيشه من چه مي شود؟» صاحب تعميرگاه موتورسيكلت جهان هم مثل همكارش
تاكيد مي كند كه ماهانه 900هزار تومان هزينه نگهداري تعميرگاه است ولي ما الان چون
رفت و آمد موتورها به خيابان بسته شده است ديگر نمي توانيم حتي همان مبلغ را هم
دربياوريم.
يك خانم خانه دار هم كه پسر دانش آموزي همراهش است مي گويد: «آيا مسئولان شهرداري
نمي توانستند اجراي اين طرح را با شروع مدارس همزمان نكنند؟ آيا فكر كرده اند كه ما
خانواده ها و دانش آموزان براي رفتن به سر كار و مدرسه چقدر بايد در ترافيك خيابان
هاي اطراف 17شهريور باشيم.»
ديگر از اين همه گلايه كلافه شده ام و مي خواهم هرچه زودتر به ميدان شهدا برسم. با
هر زحمتي است از اين جماعت جدا مي شوم ولي مگر مي توان به اين راحتي از اين وضعيت
خلاص شد. مرد حدودا 60ساله اي به دنبالم مي دود و تابلوي چلوكبابي «تهرون» كه در
نزديكي ميدان شهدا قرار دارد را نشانم مي دهد و مي گويد: «2ماه است كه چلوكبابي را
بسته ام و 8كارگرم هم بيكار شدند. آيا مي توانيم براي راه اندازي دوباره چلوكبابي
اميد داشته باشيم؟» فقط مي گويم من وظيفه ام اطلاع رساني است ولي به خدا توكل كن ان
شاءالله خودش كارها را درست مي كند.
وقتي مسئولان شهرداري پاسخگو نيستند
پس از شنيدن سوالات و درددل هاي مردم در خيابان 17شهريور، طبيعي است كه بايد به
سراغ مسئولان شهرداري تهران بروم تا از چند و چون ماجرا و دلايل آنها براي اجراي
پروژه بهسازي ميدان امام حسين تا شهدا آن هم با اين حجم گلايه و شكايت آگاه شوم.
ابتد با روابط عمومي شهرداري منطقه 12 كه در نزديكي ميدان شهدا واقع است و بخشي از
پروژه در محدوده اين شهرداري قرار دارد تماس مي گيرم.
آقايي به نام «پويا» كه ظاهرا از مسئولان روابط عمومي شهرداري منطقه است در پاسخ به
خواسته ام براي مصاحبه مي گويد: «به ما گفته اند اصلا درباره اين پروژه مصاحبه
نكنيد و همه را به آقاي شوشتري رئيس سازمان زيباسازي شهرداري تهران ارجاع دهيد.»
- براي مصاحبه با ايشان چه كنيم؟
- به آقاي صداقت مديركل روابط عمومي شهرداري تهران نامه بزنيد و درخواست مصاحبه با
آقاي شوشتري را مطرح كنيد.
بلافاصله دست به كار مي شوم و نامه اي را خطاب به جناب شوشتري تنظيم و ارسال مي
كنيم. پس از دو مرتبه پيگيري نامه آن هم طي دو روز متوالي در نهايت گفته شد كه نامه
شما به فردي به نام محمدي مدير سايت «تهران سينما» ارجاع شده است. به او هم زنگ مي
زنم اما مي گويد: نامه شما را به من نداده اند ضمن اينكه اصلا موضوع مصاحبه ها به
بنده ربطي ندارد! حتما اشتباهي شده شما چند دقيقه بعد تماس بگيريد. پس از چند دقيقه
تماس گرفتم و محمدي گفت: اشتباه شده بود. نامه شما را به من ندادند الان نامه شما
دست آقاي ظاهري است .از طريق ايشان پيگيري كنيد.
- آقاي ظاهري كجا هستند؟
- ايشان مسئول دفتر معاونت ارتباطات روابط عمومي شهرداري تهران هستند.
- شماره تماس ايشان را مي دهيد؟
- بله، يادداشت كنيد.... (شماره اي را مي دهد)
بلافاصله با شماره مذكور تماس مي گيرم. آن سوي خط فردي گوشي را برمي دارد و پس از
اطلاع از ماجرا مي گويد: شماره اشتباه است ما اينجا فردي به نام آقاي ظاهري نداريم!
اگر مي خواهيد پيگيري كنيد مي توانيد مجددا به تلفن خانه شهرداري زنگ بزنيد!
دوباره با تلفن خانه تماس مي گيرم و درخواست گفت و گو با آقاي ظاهري را مي كنم.
تلفن چي: آقاي ظاهري كجا كار مي كند؟
- مسئول دفتر معاونت ارتباطات روابط عمومي شهرداري تهران است!
- منتظر باشيد.
(پس از چند لحظه)- چون گوشي را بد گذاشته اند امكان ارتباط نيست!
در ادامه ماجرا، با تلفن همراه جناب صداقت مديركل روابط عمومي شهرداري تهران تماس
مي گيرم، پس از چند بوق آزاد بلافاصله بوق اشغال به صدا درمي آيد. باز هم تلاش مي
كنم اما همين قصه دوباره تكرار مي شود گويا طرف نمي خواهد جواب بدهد. مسئولان
شهرداري را بي خيال مي شوم و به سراغ اعضاي شوراي شهر مي روم.
ابتدا با خسرو دانشجو سخنگوي شوراي شهر تهران تماس مي گيرم اما پاسخگو نيست (اين
كار را چند بار انجام مي دهم اما بي فايده است)
سپس شماره تلفن حمزه شكيب رئيس كميسيون عمران و شهرسازي را مي گيرم، جواب مي دهد
اما مي گويد عذر مي خواهم الان نمي توانم صحبت كنم، بعدا تماس بگيريد.
دبير: اين طرح آيه قرآن نيست كه عوض نشود
عليرضا دبير، عضو ديگر شوراي شهر نفر سومي است كه پيگير صحبت با او مي شوم. پس از
چند لحظه پاسخ مي دهد و براي گفت وگو هم فورا اعلام آمادگي مي كند.
- آقاي دبير علت اجراي پروژه بهسازي خيابان 17 شهريور چيست؟
- اين پروژه از 8-7 سال قبل مطرح بوده و اجراي آن در طرح تفصيلي و طرح جامع شهر
تهران آمده است. يعني در اين طرحها گفته شده كه مناطقي از شهر تهران حتما بايد بسته
شود و به پياده راه تبديل گردد. البته اين طرحها در شوراي شهر دوم كليد زده شد و
شوراي شهر سوم تكميلش كرد.
- آيا مي دانيد با اجراي عمليات بهسازي، ترافيك شديدي در حوالي خيابان 17 شهريور
ايجاد شده است؟
- بنده تاكنون چندين بار از اين پروژه بازديد كرده ام و باز هم سرمي زنم ترافيكش
خيلي بهتر شده است ولي يكي دو خيابان اطراف آن هنوز مشكل دارد.
- رفت و آمد مردم از ميدان شهدا تا امام حسين خيلي مشكل شده است.
- آقاي قاليباف گفته اند پس از بهسازي خيابان، ماشين مي گذاريم تا مردم را ببرند
اما اينكه اجرا شود يا نه، خدا مي داند.
- با اجراي اين طرح، بسياري از كسبه و صاحبان نمايشگاه هاي فروش ماشين ضرر كرده
اند.
- بالاخره با اجراي هر طرحي، عده اي هم شايد ناراحت شوند مثل همسايگان اتوبان صدر و
نيايش. البته به كسبه گفته شده تغيير كاربري بدهند اگر اين كار را بكنند حتما به
نفعشان خواهد بود چون قيمت مغازه شان چند برابر مي شود. هر چند كساني كه مغازه
اجاره كرده بودند خسارت مي بينند كه قرار شده خسارتشان را بدهند.
- ولي آقاي دبير! خيلي از كسبه مي گويند ما سالهاست تجربه كار خاصي را پيدا كرده
ايم مثلا 32 سال است تعميركار ماشين است و... آنها چه كنند؟
- قبول دارم. ولي چاره اي نيست اين تصميم فعلا گرفته شده و بايد اجرا شود اما آيه
قرآن نيست كه نشود عوضش كرد اگر طرح جواب ندهد حتما تغيير خواهد كرد و دوباره
خيابان آسفالت مي شود. ما نمي خواهيم مردم را به زحمت بيندازيم. براي ما حق مردم
مهم است و حتما آن را رصد مي كنيم.
- آيا اين پروژه مصوبه شوراي شهر را دارد؟
- اجراي اين پروژه در طرح جامع تفصيلي و طرح جامع تهران كه از مصوبه شوراي شهر هم
بالاتر است تاكيد شده و لذا نيازي به مصوبه نيست.
طلايي: مردم صبر كنند
در ادامه با دفتر جناب مرتضي طلايي رئيس كميسيون فرهنگي و اجتماعي شوراي شهر تهران
تماس مي گيرم كه مسئول دفترشان مي گويد آقاي طلايي، مطلبي را در اين باره در سايتش
قرار داده است از آن استفاده كنيد.
در بخشي از اين مطلب آمده است؛ مرتضي طلايي در جلسه اي كه پس از بازديد از محور 17
شهريور برگزار شد، گفت: «اجراي پروژه هاي عمراني به طور طبيعي زحماتي براي ساكنان و
كسبه آن محل خواهد داشت كه ما به سهم خود از اين افراد عذرخواهي و در عين حال از
همراهي و همكاري آنان در اجراي پروژه تشكر و قدرداني مي كنيم.»
وي با بيان اينكه هدف اصلي ما در انجام همه پروژه هاي فرهنگي و عمراني مردم هستند و
همه اقدامات در راستاي تامين آرامش و آسايش آنان انجام مي شود، تصريح كرد: در اين
پروژه مي بينيم كه يك كار عمراني به سازمان زيباسازي كه بخشي فرهنگي و نرم افزاري
است سپرده شده كه دليل اين كار به مباحث فرهنگي و اجتماعي اين كار، ظرافت كار و
ابعاد انساني آن برمي گردد. طلايي با اطمينان دادن به كسبه و ساكنان اين محور براي
آينده، گفت: شايد اين افراد به خاطر اخبار پراكنده و فضاسازي هايي كه صورت گرفته
گمان كنند منافع شان در خطر است اما ما به اين دسته از شهروندان اطمينان خاطر مي
دهيم كه اجراي اين پروژه هيچ تعارضي با منافع عمومي آنها ندارد.
وي اظهار اميدواري كرد كه مديريت شهري تهران حتما براي دفاع از حقوق مردم حركت مي
كند ضمن اينكه تمهيدات را هم تقويت خواهيم كرد.
رئيس كميسيون فرهنگي و اجتماعي شوراي شهر تهران در ادامه خاطرنشان كرد: از 2 ديد مي
توان به شهر و شهروند نگاه كرد؛ يك نگاه فضاي غالبي است كه شهر براي ماشين ها ساخته
شده به طوري كه به هر ميزان بزرگراه و معبر ساخته ايم و توسعه داده ايم در اختيار
ماشين ها قرار گرفته است. اما در اين ميان بايد به سهم شهروندان هم توجه كنيم كه در
اين پروژه و پروژه هايي از اين دست نگاه ما به شهر، انسان گرايانه است. وي با اشاره
به ايجاد شهر اسلامي گفت: همان طور كه در ايجاد شهر اسلامي مي بينيم يك ميدان ايجاد
مي كنند و در يك سو بازار و سرانه هاي خدماتي مي سازند سپس توسعه مسكوني را در كنار
آن انجام مي دهند. ما در اجراي اين پروژه دنبال همين مسئله بوديم و انسان مدارانه
برنامه ريزي كرده ايم.
به گفته طلايي، بدون شك پس از اتمام اين پروژه و بهره برداري از آن تمام كساني كه
ممكن است امروز نقطه نظرات سوال برانگيز و چالش برانگيز داشته باشند، از اجراي آن
تشكر مي كنند. زيرا پروژه هاي ديگري هم در شهر انجام شد كه ابتدا مخالفان بسياري
داشت ولي در پايان همه مخالفان از اجراي آنها قدرداني كردند.
طلايي مقداري تحمل، صبوري، دوري از حاشيه ها و عدم قضاوت در فضاي احساسات را در
نتيجه گيري بهتر اين پروژه خواستار شد و اذعان داشت: «اجراي اين پروژه كار يك سليقه
فردي نبوده و در طرح تفصيلي و جامع و انتظارات قبلي بوده و گزارش آن هم به شورا
داده شده بود.»
وي با تاكيد بر اينكه فضا براي حضور كارشناسان و صاحب نظران باز است، گفت: «با
اجراي اين پروژه و در كنار آن تكميل خيابان دماوند، بزرگراه امام علي(ع) و تعريض
خيابان پيروزي اين منطقه كه از مناطق تاريخي شهر تهران است جايگاه اصلي خود را باز
مي يابد. براساس اين گزارش در جريان اين بازديد رئيس و اعضاي كميسيون فرهنگي و
اجتماعي شوراي شهر همراه با مديرعامل سازمان زيباسازي و ديگر مديران اين پروژه از
بخش هاي مختلف آن ديدن كردند.»
گزارش روز
|
