عراق، چگونه از اشغال خارج شد؟ (يادداشت روز)

خروج نظاميان آمريكايي از عراق يك انتخاب نيست. سوت و كور بودن مراسم خروج آنان و در عين حال ابراز خوشحالي مقامات و مردم عراق از اين خروج نشان داد كه آمريكا عليرغم ميل خود و در شرايطي كه احساس پيروزي ندارد، سرزميني اشغال شده را به مردمش سپرده است. باراك اوباما براي اينكه تا حدي از احساس غبن حدود 170هزار نظامي كه در مارس 2003- آخر اسفند 81- براي تبديل عراق به پلكان استقرار «نظم نوين جهاني» راهي اين كشور شده بودند، بكاهد، در اجتماع نظاميان گفت: «گاهي خارج شدن از يك كشور از ورود به آن اهميت بيشتري دارد»!
آمريكا در روز 19 مارس 2003- 29 اسفند 81- با فرمان رئيس جمهور، 170 هزار نيروي نظامي و حدود 120 هزار نيروي اطلاعاتي را به عراق گسيل كرد. فرماندهي نيروهاي آمريكايي از اوايل ارديبهشت 82 به ژنرال «جي گارنر» سپرده شد. گارنر يكي از مقامات اصلي تيم بوش بود و ارتباط بسيار نزديكي با دونالد رامسفلد، پل ولفوويتز، ديك چني و فرماندهان ارشد ارتش آمريكا داشت.
جي گارنر و تيم او از ابتدا با شريك كردن ديگران در اداره عراق مخالف بودند از اين رو «كالين پاول» وزير خارجه دولت اول بوش، در ارديبهشت ماه 82 يعني زماني كه گارنر رسما اداره عراق را بدست گرفت با صراحت گفت: «چني و ديگر مقام هاي ارشد كاخ سفيد و پنتاگون معتقدند بدون نقش سازمان ملل بايد بهره وافي را از عنوان «آزادسازان عراق» ببرند و جي گارنر آنها در اين راستاست.» گاردين در همان زمان نوشت: جي گارنر با شعار «قطع كامل هرگونه هماهنگي با سازمان ملل» وارد عراق شده است. اين روزنامه انگليسي در آن زمان با اشاره به روحيه متكبرانه و خودمحورانه گارنر نوشت: «نمي دانيم او را چه بناميم، رئيس جمهور يا نايب السلطنه، والي يا چيز ديگري.» از سوي ديگر نگاه به سوابق گارنر مي گويد، آمريكا عنصري بسيار باتجربه و وارد به امور عراق را به اين كشور گسيل كرده بود. گارنر در دوره رونالد ريگان رئيس حساس ترين پروژه امنيتي نظامي آمريكا- جنگ ستارگان- بود و زير نظر رامسفلد معاون وزير دفاع فعاليت مي كرد و در سال 1372 معاون سلشكسويلي رئيس ستاد مشترك آمريكا و بطور كلي از 1352 تا پايان خدمتش در سال 1374 در رده فرماندهان موثر بود و فرماندهي دفاع موشكي آمريكا در دهه 1370 نشان دهنده موقعيت ويژه اوست.
گارنر وقتي فرماندهي عراق را از ژنرال «تامي فرانكس» تحويل گرفت برخلاف اظهارات فرانكس، اعلام كرد كه هيچ پاياني را نمي توان براي حضور نظامي آمريكا در عراق تصور كرد.
او در پاسخ به خبرنگار بي بي سي اشغال دائمي عراق را با اين واژگان توجيه كرد:«عراق هرگز نخواهد توانست نيروهاي نظامي اي ترتيب دهد كه با توان نظامي ايران برابري كند براي همين آمريكا نبايد عراق را تنها بگذارد و با اين كار مانع برهم خوردن توازن در منطقه شود.»
گارنر نزديك به شش ماه فرماندهي نيروهاي آمريكايي را در دست داشت ولي در ميانه راه ناچار شد تسليم اين واقعيت شود كه نمي توان كشوري مسلمان را اشغال كرد و از خشم آنان در امان بود. او حدود سه ماه پس از روي كار آمدن با فشار عراقي ها گروهي 37 نفره را ذيل عنوان اعضاي «مجلس حكم» (شوراي حكومتي) به رسميت شناخت و آرام آرام به آنچه اين گروه دنبال مي كردند، تن داد. شش ماه بعد زماني كه پل بريمر روي كار آمد سرعت حركت عراقي ها به سمت خلع يد آمريكا از مناصب، مراكز و موضوعات تشديد شد اما در اين ميان يك سؤال مهم وجود دارد: جي گارنر كه با آن تبختر وارد عراق شد چگونه به مجلس حكم تن داد و جانشينان او چگونه تسليم پروسه اي شدند كه به سرعت از قدرت آمريكا در مديريت تحولات كاست و به قدرت مخالفان آمريكا افزود؛ البته به اين سؤال بارها توسط مراكز مختلف غرب پاسخ داده شده و در جهان اسلام نيز به اين سؤال پاسخ هاي فراواني داده شده و جالب اين است كه اين سؤال بيش از سؤال مربوط به چرايي اشغال عراق توسط آمريكا مورد بحث قرار گرفته است. تقريبا هيچكس ترديد نكرده است كه در اين ماجرا، «ايران» نقش ممتازي را ايفا كرده است. اما چه نقشي؟
گارنر با اين عبارت از اشغال دائمي عراق حرف مي زد: «عراقي ها خود نمي توانند...» ايران با اين عبارت، عراق را از اشغال آمريكا خارج كرد: «عراقي ها خود مي توانند...» روزي كه نيروهاي نظامي آمريكا پل ورودي بغداد را به تسخير خود درآوردند- يعني 19 فروردين 82- ايران به نيروهاي داراي تشكل عراقي- اعم از شيعيان، كردها و سني ها- گفت وقت آن است كه مسئوليت تاريخي خود را درباره كشورتان ايفا نمائيد. اين نيروها كه سازمان يافته ترين نيروهاي عراقي و بعضي در درون و بعضي در بيرون عراق بودند وارد ميدان شدند و در استانها اداره امور مردم را بدست گرفتند و در وقت شكل گيري «مجلس حكم» نقش اصلي را در شكل دهي به اولين نهاد حقوقي عراقي ايفا كردند و در شرايطي كه اشغالگران با درگيري هايي مواجه بودند، اين ها با در دست داشتن اداره استانداري ها و فرمانداري ها عملا بر امور عراق مسلط شدند.
كار مهم ديگر ايران رفع اختلافات عراقي ها با همديگر بود. آمريكا به اختلافات عراقي ها كه كم هم نبود، به چشم بزرگترين فرصت مي نگريستند اما در نقطه مقابل آن، ايران وحدت عراقي ها را به عنوان يك هدف استراتژيك مد نظر قرار داد. ايران ابتدا شيعه ها كه هر بخش از آنان تحت يك عنوان سياسي و قومي فعاليت مي كردند و خصومت هاي قديمي ميان آنان وجود داشت و درگيري هايي را سبب شده بود را در كنار هم نشاند و از آنان يك شوراي رهبري و داوري پديد آورد و در نهايت دست همه آنان را در دست مرجعيت شيعه- حضرت آيت الله سيستاني دامت بركاته- قرار داد. در اين ميان سه بار ميان شيعيان- دوبار ميان گروهي از مجلس اعلي و گروهي از صدري ها و يك بار ميان دولت مالكي و صدري ها درگيري هايي پديد آمد و به كشته شدن دهها نفر از شيعيان منجر شد ولي در نهايت با پادرمياني جمهوري اسلامي به اين درگيري ها خاتمه داده شد و از شيعيان «ائتلاف يكپارچه عراق» پديد آمد كه از دل آن قانون اساسي جديد و دولت دائمي پديد آمد. پس از آن، ايران اختلافات شيعيان و كردها را حل كرد و بر اختلافات ميان سني ها و دو گروه شيعه و كرد فايق آمد و آنان را با يكديگر همگرا كرد. در نهايت از دل اين همگرايي ساختار فعلي عراق پديد آمد و اينك 7 سال از زمان استقرار نظم جديد سياسي در عراق مي گذرد.
ايران با پشتيباني از عراقي ها توانست قرارداد خروج از عراق را به آمريكا تحميل گرداند. اين قرارداد در اواخر سال 1385 ميان بوش و مالكي به امضا رسيد و براساس آن دولت آمريكا متعهد شد كه تا پايان سال 2011 همه نيروهاي خود را از عراق خارج كرده و به مرور مراكز نظامي امنيتي را به دولت عراق واگذار نمايد.
كمك مهم ديگر ايران، دفاع از دولت قانوني عراق در مقابل تلاش هاي تخريبي رژيم هاي عربستان، اردن، كويت و... بود. اين كشورها همه توان خود را براي از بين بردن نظم جديد سياسي عراق بسيج كردند و هدف آنان سيطره بر عراق و مخالفت با همگرايي ميان بغداد و تهران بود. ايران در طول اين مدت با باز كردن راه عبور عراق از طريق شكل دهي به يك ائتلاف منطقه اي به نفع عراق و بخصوص حل مسايل بغداد- دمشق و بغداد- آنكارا موقعيت منطقه اي عراق را تثبيت كرد و همزمان با كمك بخش خصوصي خود تلاش كرد تا پايه هاي اقتصادي و تجاري عراق جديد را محكم گرداند.
همزمان با اين مسئله عراقي ها توانستند به نيروهاي امنيتي، اطلاعاتي و نظامي خود سروسامان داده و اداره امور امنيتي خويش را بعهده بگيرند البته در اين ميان نيروهاي اشغالگر به همراه رژيم هاي عرب منطقه تلاش كرده اند كه با تقويت تروريزم، راهي براي بي ثبات كردن دولت و استفاده از شرايط اين بي ثباتي پيدا كنند اما عليرغم خسارت هايي كه وارد كرده اند، موفقيت آميز نبوده است.
ترديدي در اين نيست كه خروج نظامي آمريكا از عراق محصول عملكرد ساختار جديد در عراق است اما اين ساختار بدون حمايت ويژه ايران نمي توانست در عراق شكل بگيرد و آمريكايي ها همان گونه كه بارها اعلام كرده اند، براي بر هم زدن اين ساختار وارد عمل شده اند و اين ورود گاهي در بالاترين سطح- موضع اوباما در روز 16 اسفند 1387كه روز انتخابات اخير عراق بود از اين جمله است او گفت: با اين انتخابات ساختار عراق تغيير مي كند- و گاهي با تهديدات صريح نظامي- نظير تهديد مالكي به كودتا از سوي فرمانده نظامي آمريكا در سال 1388- بود. عراق بدون كمك ايران قادر به مقاومت در برابر آمريكا نبود اختلاف ميان گروه هاي عراقي از جمله اختلافات گروه هاي شيعه كه انتخاب دولت دوم مالكي را حدود شش ماه با تأخير مواجه كرد، براي فروپاشي نظم جديد سياسي عراق كفايت مي كرد ولي اين ساختار ماند و وحدت عراقي ها هر بار بازسازي شد و امروز روزي است كه «حسين الاسد» يك فرمانده عراقي چشم در چشم فرمانده نظامي آمريكا در پايگاه نظامي شهر ناصريه مي اندازد و مي گويد: «من با افتخار خبر تحويل آخرين پايگاه ارتش آمريكا به ملت عراق را اعلام مي كنم و مي گويم ما امروز آخرين صفحه اشغال را ورق مي زنيم.»
آمريكا همزمان با خروج از عراق فشار رواني زيادي را متوجه ايران كرده است. سخن وزير جنگ آمريكا مبني بر ادامه فعاليت جاسوسي هوايي عليه ايران و اظهارات مبتني بر تشديد تحريم ها عليه ايران و قطار كردن مخالفان اروپايي و منطقه اي ايران براي اظهار نكته اي كه نشان دهد ايران يك تهديد فراگير و مخالفت با آن هم فراگير است به اين دليل صورت مي گيرد كه آمريكا خود را با بزرگترين مشكل خويش از 1945 تاكنون مواجه مي بيند. آمريكا هيچگاه به خاطر اتحاد جماهير شوروي و بلوك شرق ناچار به ترك نقطه اي نشده است و حداكثر اتفاقي كه در آن دوران 45 ساله افتاد توافق طرفين بر سر تخليه توامان دو نقطه بود- نمونه مشاجرات 1962 ميان شوروي و آمريكا بر سر كوبا كه به تخليه توامان موشك هاي بالستيك شوروي از كوبا و موشك هاي بالستيك آمريكا از تركيه منجر شد. اما اين بار بدون گرفتن امتياز و در شرايطي كه رژيم هاي همگرا با او در شمال آفريقا در آستانه همگرايي با ايران قرار گرفته اند، ناچار است عراق را به مردم مسلمان عراق واگذار كند.
سعدالله زارعي

در تازه ترين مواضع فعالان اصولگرا مطرح شد: وحدت حداكثري بر مبناي منشور اصولگرايي

سرويس سياسي-
فعالان اصولگرا در تازه ترين مواضع خود بار ديگر بر منشور اصولگرايي تاكيد كرده و خواستار وحدت حداكثري با رفع برخي اختلاف نظرها شدند.
در همين زمينه، علي اصغر زارعي عضو جبهه پايداري با تاكيد بر اينكه ما به وحدت معتقديم گفت: ما منشور اصولگرايي را قبول داريم اما در شيوه اجراي اين منشور با دوستان اصولگرا اختلاف نظراتي داريم.
وي در پاسخ به اين سوال كه محوريت جبهه پايداري با چه كساني است به ايسنا گفت: ما آيت الله مهدوي كني و آيت الله يزدي را قبول داريم. اين افراد از علماي بزرگ ما هستند، هم چنين آيت الله مصباح از شخصيت هاي ارزشمندي است كه ما ايشان را قبول داريم البته بحث ما، بحث علما نيست، بحث ما در شيوه اجرا و پياده سازي منشور اصولگرايي است.
در همين ارتباط، حجت الاسلام جعفر شجوني عضو شوراي مركزي جامعه وعاظ تهران با بيان اينكه تمامي اصولگرايان و دلسوزان انقلاب اسلامي براي تحقق وحدت در جبهه اصولگرايي تلاش مي كنند و جامعه وعاظ تهران نيز از اين قاعده مستثني نيست، گفت: براي بررسي راهكارهاي تحقق وحدت حداكثري در جبهه اصولگرايي، شوراي مركزي جامعه وعاظ تهران تشكيل جلسه مي دهد.
وي با بيان اينكه در شرايط كنوني لازم است اصولگرايان تن به مصلحت بزرگ تر بدهند، افزود: گرچه خرده گيري هاي دوستان اصولگرا درست است اما مي توان به حكم مصلحت از اين خرده گيري ها صرف نظر كرد.
عضو شوراي مركزي جامعه روحانيت مبارز در گفت وگو با «فارس» با بيان اينكه آيت الله مهدوي كني و آيت الله مصباح يزدي دغدغه اي جز وحدت مطلوب در جبهه اصولگرايي ندارند، خاطرنشان كرد: اميدواريم رايزني ها در جبهه اصولگرايي منجر به وحدت حداكثري شود.
همچنين، غلامعلي حداد عادل با اشاره به انتخابات پيش رو گفت: مردم همواره نشان داده اند كه در مواقع حساس با هوشياري و بصيرت عمل كرده و مي كنند.
وي اظهار كرد: در انتخابات آينده هم مردم با هوشياري و با تشخيص درست انتخابات پرشوري را رقم خواهند زد.
حداد عادل تاكيد كرد: مردم با حضور گسترده در انتخابات به تشكيل مجلسي كه در خدمت مردم باشد كمك خواهند كرد.
وي ادامه داد: مردم با توجه به رهنمودهاي رهبر معظم انقلاب اسلامي كه هميشه قبل از هر انتخاباتي مطرح مي كنند و البته پيش از اين انتخابات هم بيان خواهند كرد، مي توانند نمايندگاني كه در خدمت اسلام و انقلاب و كشور هستند را انتخاب كنند.
خاطرنشان مي شود 6 كميته تخصصي جبهه متحد اصولگرايان به زودي تشكيل مي شود.
كميته هاي سياسي، فن آوري و مجازي، بانوان، اقشار، رسانه و استاني جبهه متحد اصولگرايان به زودي تشكيل خواهد شد.
جبهه متحد اصولگرايان در نامه هاي جداگانه به اضلاع اصولگرايي از آنها براي معرفي نماينده براي حضور در كميته هاي مختلف، دعوت كرده است.
كميته استاني يكي از مهمترين كميته هاي جبهه متحد است كه وظيفه شناسايي نيروهاي كارآمد اصولگرايي را براي قرار گرفتن در ليست اصولگرايي به عهده دارد.

خوشحالي (گفت و شنود)

گفت: مگر چند ماه قبل اوباما اعلام نكرده بود كه نظاميان آمريكايي خاك عراق را ترك نمي كنند؟
گفتم: البته كه گفته بود ولي سقوط پي درپي ديكتاتورهاي دست نشانده آمريكا در منطقه، حركت پرشتاب جنبش وال استريت و اعتراض گسترده مردم آمريكا به دخالت هاي نظامي اين كشور زمينه اي براي ادامه حضور نظاميان آمريكايي در عراق باقي نگذاشته است.
گفت: ديروز در مراسم خروج آخرين گروه نظاميان آمريكايي از عراق، يك ژنرال ارشد آمريكايي با تعجب گفته بود؛ «من نمي دانم چرا عراقي ها اينقدر از خروج ما خوشحال هستند»!
گفتم: زن و شوهري به طور سرزده و ناخوانده به ميهماني رفته بودند، بعد از خروج، همسر به شوهرش گفت؛ متوجه شدي كه رفتن ما به اين ميهماني چقدر در روحيه صاحبخانه و همسرش اثر مثبت داشت؟ شوهر با تعجب پرسيد؛ از كجا مي گويي؟ و همسر گفت؛ وقتي وارد شديم حسابي اخم كرده و عصباني به نظر مي رسيدند ولي هنگامي كه خارج مي شديم معلوم بود كه از خوشحالي در پوست خود نمي گنجيدند!

صالحي: تصميم گيري درباره پهپاد آمريكايي به عهده شوراي عالي امنيت ملي است

وزير امور خارجه با تأكيد بر اين كه ايران صاحب اختيار هواپيماي جاسوسي آمريكاست تصريح كرد كه هرگونه تصميم گيري درباره اين هواپيما به عهده شوراي عالي امنيت ملي است.
علي اكبر صالحي در گفت وگو با ايرنا امكان استرداد اين هواپيما و نيز كمك گرفتن از كشورهاي ديگر براي به زمين نشاندن اين هواپيماي پيشرفته جاسوسي را رد كرد.
وي با بيان اين كه چند روز خبر به زمين نشاندن هواپيماي تجسسي آمريكا را به عمد اعلام نكرديم تا تناقضات گفتاري مقامات آمريكايي آشكار شود، اظهار داشت: ادعاهاي آمريكا درباره اين هواپيماي فوق مدرن تجسسي بي پايه و اساس بوده و براي توجيه عمل خصمانه اش است.
وي تصريح كرد آمريكا چه بخواهد باور كند و چه نكند، نيروهاي مسلح جمهوري اسلامي ايران بدون كمك هيچ كشور خارجي اين هواپيما را با كمترين آسيب به زمين نشانده اند.
وي افزود: آمريكا از طريق سفير سوئيس در تهران كه حافظ منافع اين كشور است، براي استرداد اين هواپيما پيامي را ارسال كرده كه پاسخ ما به اين درخواست روشن است.
صالحي تصريح كرد جمهوري اسلامي ايران در چارچوب كنوانسيون هاي بين المللي اين «تجاوز» را پيگيري و از حقوق ملت دفاع مي كند.
رئيس دستگاه ديپلماسي از مقامات افغانستان نيز در اين باره توضيح خواست و به آنان توصيه كرد اجازه تكرار اين تجاوز را ندهند.
وي به همه همسايگان جمهوري اسلامي ايران نيز توصيه كرد خاك و حريم هوايي خود را در اختيار آمريكا و همپيمانانش قرار ندهند؛ چرا كه «اقدامي غيردوستانه» تلقي مي شود.
صالحي در بخش ديگري از اين گفت وگو با اشاره به تلاش غرب براي تشديد فشارها عليه جمهوري اسلامي ايران با تاكيد بر اينكه ما خود را براي بدترين شرايط آماده كرده ايم، در عين حال گفت: «اگر بخواهند عملي خارج از قاعده معمول خودشان انجام دهند، اين يعني يك تقابل و روبرو شدن با هم و ما از هيچ تقابل و رويارويي استقبال نمي كنيم.»
وزير امور خارجه اظهار داشت: خواهان صلح، ثبات و امنيت منطقه هستيم اما اگر خداي نكرده اشتباهي از طرف آنها رخ دهد كه بخواهند با ما روبرو شوند يا تهاجمي كنند، آن وقت با تمام قوا از خود دفاع خواهيم كرد كما اينكه در گذشته هم اين منظره زيبا را در مقابل چشمان جهانيان ارائه كرديم.
صالحي تصريح كرد: «ما نگران دفاع از خود نيستيم و براي اينكه براي منطقه و جهان مشكلي ايجاد نشود، در تلاش هستيم ولي اگر آنها بخواهند حماقت كنند و از راه عقلاني خود منحرف شوند، آن وقت آسيب خواهند ديد.»

جرس: رسانه هاي سبز آلت دست كيهان شده اند (خبر ويژه)

ارگان نيمه تعطيل حلقه لندن، تصويري آفت زده از رسانه هاي نقش آفرين در فتنه سبز ارائه كرد.
«جرس» با انتقاد از اين رسانه ها كه خوراك هر روزه كيهان را تامين مي كند مدعي شد «كيهان هر روز بخشي از يكي از مطالب آنها را كپي مي كند و با تغيير افعال و حذف قيدها و جا به جايي جمله ها، ذيل عنوان خبر ويژه درج مي كند تا خوراك بولتن هاي اختصاصي سپاه را تامين كند».
جرس پس از عقده گشايي عليه كيهان، اذعان مي كند: «مهم ترين مشكل اجتناب ناپذير، ادبيات حاكم بر رسانه هاي سبز است. بسياري از نويسندگان و روزنامه نگاران جنبش سبز، در تبعيد به سر مي برند و اين تبعيد اجباري، ادبيات آنها را تغيير داده و از ادبيات روزنامه نگاري و سياسي رايج در ايران دور كرده است. طبيعي است كه زندگي در جغرافياي متفاوت، بر ذهن و روان نويسنده تاثير مي گذارد و مي تواند قلم و انديشه او را ديگرگون كند، اما به همان اندازه طبيعي است كه اين قلم ديگر نتواند دغدغه ها و خواسته هاي جغرافياي ديگر را تحليل و تامين كند. مثلا نويسندگاني كه با انكار واقعيت، از بكار بردن واژه جمهوري اسلامي ايران براي حكومت ايران ابا دارند. سايت هاي سبز هر چند در تنگنا باشند، لازم است از انتشار مطالب اين نويسندگان خودداري كنند.»
اين رسانه وابسته به كديور و برخي اصلاح طلبان متواري همچنين با اذعان به اينكه اغلب رسانه هاي سبز به جاي رنگ سبز زندگي، رنگ سياهي و مرگ گرفته اند و تسليم شده اند،مي نويسد: بيانيه هاي خارج از كشور و واكنش به آنها، نيز آفتي براي سايت هاي سبزاند. آزادي موجود در فضاي خارج از كشور عاملي است تا هر از چند گاهي عده اي از فعالان و نويسندگان خارج كشور بيانيه اي بنويسند و آن را براي انتشار به سايت هاي سبز بدهند. بيانيه هايي كه چون هزينه اي براي صاحبان امضاء آن ايجاد نمي كند، اغلب فاقد فايده اند و تاثيري بر فضاي سياسي و معادلات سياسي جاري در ايران نمي گذارند، اما فضاي كاذبي در سايت هاي سبز ايجاد مي كند تا واقعيت جامعه ايراني در آن گم شود.
جرس در پايان با تاكيد بر اين مطلب كه حتي نام موسوي و كروبي از فهرست عناوين و موضوعات رسانه هاي وابسته به سازمان ضدانقلاب حذف شده، مي نويسد: مدتهاست غيبت گفتمان سبز از جنس بيانيه هاي ميرحسين موسوي و مواضع شيخ مهدي كروبي و پرداختن به منشور سبز در رسانه هاي سبز مشهود است. غفلت روزانه از اين 2 تن در رسانه هاي سبز جايز نيست و چه بسا ممكن است به مرور زمان، گفتمان آنان را نيز به دست فراموشي بسپارد.
يادآور مي شود كيهان استثنائاً درباره سايت جرس اصرار به بازنشر مطالب آن دارد تا اسباب ارتزاق جرسي ها در لندن و پاريس و نيويورك فراهم باشد و به واسطه تعطيلي اين سايت، اسباب انبساط خاطر و تفنن مردم در داخل كشور منقضي نگردد.

يرژي بوزك: ياد دوران حاكميت ديكتاتورها به خير! (خبر ويژه)

رئيس پارلمان اروپا گفت: گاه منافع اقتصادي و تجاري اروپا ايجاب مي كند با نظام هاي ديكتاتوري در ارتباط باشيم.
يرژي بوزك در مصاحبه مطبوعاتي مشترك روز جمعه خود با اسماء محفوظ فعال مصري و احمد سنوسي فعال ليبيايي در استراسبورگ، با تأكيد بر اهميت منافع اقتصادي براي مردم اروپا، گفت: مسئولان اروپا با تكيه بر اهميت منافع اقتصادي براي شهروندانشان، اگرچه در رويكردها با نظام هاي ديكتاتوري اختلاف نظر دارند اما گاه با نظام هاي ديكتاتوري در تعامل هستند.
بوزك در توجيه روابط اروپا با ديكتاتورها گفت كه البته در اين ارتباطات به آنها تذكرهايي هم داده مي شود!
محافل سياسي، اظهارات رئيس پارلمان اروپا را «عطف به ماسبق» ارزيابي كرده و مربوط به دوران طلايي اروپا قبل از انقلاب هاي اسلامي منطقه و سقوط ديكتاتورهاي دست نشانده مي دانند و براين باورند كه همزمان با بهار عربي، آمريكا و كشورهاي اروپايي، با «خزان» روبرو شده اند و حاكميت هاي اسلامي به تأسي از ايران، راههاي سوء استفاده غرب از ثروت هاي ملي خود را سد خواهند كرد.

رهبر كومله «مريم» را كه تن به فحشا نداده بود كشت (خبر ويژه)

گروهك تروريستي كومله با تاييد قتل درون سازماني يكي از اعضاي اين گروهك ادعا كرد وي به صورت تصادفي كشته شده است.
عبدالله مهتدي رئيس كومله ادعا كرد شليك به «مريم-ص» ملقب به يلدا در اردوگاه اين گروهك تصادف بوده است اما بررسي هاي بولتن نيوز حاكي است كه نامبرده به خاطر تن ندادن به خواسته نامشروع يكي از سران كومله، كشته شده است.
بنابراين گزارش يلدا يكشنبه بيستم آذر ماه توسط نوچه هاي بهرام رضايي در اردوگاه گروهك تروريستي كومله مهتدي به طرز دلخراشي به قتل رسيد. وي كه اخيراً با بهرام رضايي از كومله عمر ايلخاني زاده جدا شده بودند توسط نوچه بهرام رضايي بنام خسرو رضايي اهل ديواندره كشته شد. يلدا از مخالفين سرسخت پيوستن به كومله مهتدي بود.
شاهدان مي گويند يلدا توسط پيشمرگان كومله مهتدي در اين اردوگاه به طرز وحشتناك و دلخراشي به قتل رسيده است.
نامبرده توسط يكي از نوچه هاي بهرام رضايي جنايتكار كه به تازگي همراه با گروهش به كومله مهتدي بازگشته اند، به قتل رسيده و اين قتل بنا به دستور مستقيم بهرام رضايي صورت گرفته است.
براساس اين گزارش، بهرام رضايي از وي خواسته بود تن به خواسته هاي شيطاني اش بدهد اما وقتي از سوي «مريم-ص» تهديد به افشاگري شد، بهرام به يكي از نيروهاي خود دستور شليك را صادر كرد و حوالي ساعت 00:23 يكشنبه شب، بيستم آذرماه، در منزل شخصي خود با شليك چند گلوله به مغزش، از پاي درآمد.
همسر وي بلافاصله مريم را به بيمارستان «بازيان» مي رساند، اما يلدا به علت شدت جراحات وارده و خونريزي مغزي، در بين راه، جانش را از دست مي دهد. با اين وجود و در كمال بي شرمي و وقاحت عبدالله مهتدي سركرده كومله در اطلاعيه اي اعلام كرد كه يلدا تصادفي كشته شده است!
سركرده گروهك كومله ضمن ارتباط با سرويس جاسوسي موساد و سيا، برخي امكانات را نيز از سرويس جاسوسي آلمان دريافت مي كند و با وجود سوابق تروريستي در اين كشور در تردد است.

تئوريسين مشاركت: جنبش سبز پايگاهي نداشت كه دستاوردي داشته باشد (خبر ويژه)

يك جامعه شناس همكار حزب مشاركت و دولت اصلاحات تاكيد كرد: جريان براندازي در ايران پايگاه ضعيفي دارد و اين واقعيت در انتخابات سال 88 آشكار شد.
حسين قاضيان همكار عباس عبدي در موسسه نظرسنجي آينده بود. او همچنين با برخي مراكز سياسي در دولت خاتمي مرتبط بود و مشورت هايي ارائه كرد اما اكنون در نيويورك اقامت دارد. قاضيان در گفت وگو با بي بي سي و در پاسخ اين سوال كه «به نظر شما طرفداران براندازي رژيم چه پايگاهي دارند؟»، تاكيد كرد: انتخابات 88 و ميزان مشاركت مردم و پيمايش هاي اجتماعي اوائل دهه هشتاد گواهي مي دهند كه اين جريان پايگاه ضعيفي دارند و موقعيت اجتماعي آنان چندان وسيع نيست.
وي در پاسخ به سوال ديگري مبني بر اينكه «فضاي مجازي خارج از كشور تا چه اندازه منعكس كننده افكارعمومي داخل كشور است؟» اظهار داشت: به نظرم فضاي مجازي منعكس كننده وضع عمومي داخل كشور نيست و از نظر سياسي و حتي فرهنگي و اجتماعي واقعيت هاي داخل را نمايندگي نمي كند. گروهي كه در حوزه رسانه و در فضاي مجازي مشغول به كارند بخش خاصي از جامعه هستند كه البته از نظر جغرافيايي در خارج هستند. گذشته از اين كه به نظرم تا حد زيادي از آنچه در داخل مي گذرد فاصله دارند، در يك دايره بسته در درون شبكه هاي خودشان مي گردند و به خارج از خودشان نفوذ ندارند. ارزيابي هايشان هم از درون است نه از بيرون خودشان.
خبرنگار پرسيد «شما در مصاحبه اي يك سال و نيم پيش گفته بوديد كه بايد ببينيم كه آيا جنبش سبز براي استفاده از فرصت ها از آمادگي و مهارت كافي برخوردار است يا نه؟ الان ارزيابي تان چيست؟ قاضيان در پاسخ گفت: به نظر نمي آيد. اين دو سال فرصتي بود براي تمرين مهارت هاي دمكراتيك. بخشي از اين مهارت ها، آمادگي براي گفتگو و مذاكره و طرح و تدبير و ابتكار عمل براي حل مسائل است. ولي اپوزيسيون نشان داده كه فاقد مهارت و ابتكار عمل است. به علاوه فرهنگ سياسي مسلط هم مجال حركت براي ابتكار عمل سياسي را تنگ مي كند، موازنه واقعي قدرت در داخل هم فعلا جايي براي كاربرد آن مهارت ها باقي نگذاشته است.
قاضيان درباره اينكه آيا سران شناخته شده اصلاح طلبان قادر به پيشبرد جنبش سبز بوده اند؟ معتقد است: اولين هدف جنبش سبز ابطال انتخابات بود كه در آن توفيقي بدست نيامد. هدف هايي هم كه بعدا اعلام كردند مطالبه آزادي زندانيان، انتشار دوبار مطبوعات و دست برداشتن از امنيتي كردن فضاي سياسي و اجتماعي و مانند آن بود تا سران جنبش تازه برگردند به نقطه شروع. با اين اوصاف نمي شود گفت جنبش سبز دستاوردي داشته است، حالا اين ها تازه هدف هاي «حداقلي» بود، و من از جريان هايي كه «حداقل» هدف شان نابودي رژيم سياسي موجود بود حرفي نمي زنم.
يادآور مي شود اين تئوريسين حزب مشاركت، يك ماه پيش نيز به صداي آمريكا گفته بود: نيروهاي اسلامگرا در تحولات منطقه دست بالاتر را دارند و چون ديكتاتورهاي سكولار حاكم بوده اند، جايگزين آنها با رأي مردم، نيروهاي مذهبي ضد غرب خواهند بود.

حمايت كتبي فتنه سبز از سازمان منافقين (خبر ويژه)

شماري از اصلاح طلبان فراري به همراه برخي اعضاي گروهك هاي ضدانقلاب از سازمان تروريستي منافقين حمايت كردند.
اين گروه با امضاي نامه مشتركي از دولت عراق خواسته اند اعضاي اين گروهك تروريستي را پناهنده! قلمداد كند و ضرب الاجل 31 دسامبر براي اخراج تروريست ها را به تأخير اندازد. علي افشاري و مادر زنش فريبا داودي مهاجر، احمد باطبي، محسن سازگارا، حسين باقرزاده(عضو سابق مركزيت منافقين)، رامين پرهام (سمپات منافقين)، علي اكبر مهدي، حسن ماسالي، كاظم علمداري، محمد برقعي، مهدي جامي و يوسف عزيزي بني طرف، از امضاكنندگان اين نامه هستند كه ادعا كرده اند «صرف نظر(!؟) از مواضع و عملكرد اين سازمان» بايد مشكل پادگان اشرف حل شود.
خاطرنشان مي شود سازمان منافقين برخي پول هاي بادآورده را در ميان عناصر فراري توزيع مي كند تا در توجيه خيانت ها و جنايت هاي منافقين كه تا مرز مزدوري استخبارات و ارتش صدام پيش رفتند، قلم فرسايي كنند. رشوه هاي مشابهي به برخي مقام هاي آمريكايي سابق و فعلي داده شده تا اين سازمان را از فهرست گروه هاي تروريستي خارج كنند.
اعضاي سازمان تروريستي منافقين تا آخر سال ميلادي جاري (12 روز ديگر) فرصت دارند تا پادگان نظامي اشرف را- كه از سوي صدام هديه گرفته اند- تخليه كرده و خاك عراق را ترك كنند اما اغلب كشورها حاضر نيستند پذيرش تروريست ها را به جان بخرند.
به تازگي عليرضا علوي تبار از اپوزيسيون و برخي تندروهاي فتنه سبز خواست از سرنوشت اين سازمان ضدانقلابي و تروريستي عبرت گرفته و آن را تكرار نكنند.