غرب توافق كند مي بازد (يادداشت روز)

«چالش- مذاكره هسته اي» ميان ايران و غرب بعد از 9 سال، اكنون تبديل به يك معما شده است. معما اين است: در حالي كه فرمول هاي كاملا مشخصي براي توافق و رفع ابهام وجود دارد، چرا غرب قادر نيست- آمادگي ندارد- كه با ايران به يك توافق روشن برسد و هرگاه توافق نيم بندي حاصل مي شود، غرب زير تعهد خود مي زند؟ 9 سال بازرسي آژانس كه در هيچ كشور ديگري سابقه ندارد، نشان داده برنامه هسته اي ايران كوچك ترين انحرافي نداشته است. از آن سو دوربين هاي آژانس تمام مراكز اتمي ايران را 24ساعته زير نظر دارند. آخرين گزارش هاي اطلاعاتي آمريكا و متحدانش نيز تاييد مي كند كه ايران به دنبال ساخت بمب اتمي نيست. بماند كه طرف هاي مذاكره ايران، هم بمب اتمي دارند و هم تن به نظارت نمي دهند و يكي از آنها حتي بمب اتمي را با انفجار عليه مردم ژاپن به دنيا معرفي كرده است.
وقتي طبق معاهده NPT مي توان مرز روشني ميان كاربرد صلح آميز با كاربرد نظامي برنامه هسته اي قائل شد، چرا غرب از توافق روشن معطوف به حقوق بين الملل و قوانين آژانس طفره مي رود؟ آيا فهم ما و غرب از صورت مسئله يكسان است؟ و اصلا صورت مسئله، چالش هسته اي است؟ اين مهم است كه بفهميم غرب- به ويژه مثلث استكبار يعني آمريكا، انگليس و صهيونيسم بين الملل كه اروپاي منفعل را زير پنجه خود دارد- چه برداشتي از اين چالش دارد تا بدين ترتيب تلقي ما نيز به روز شده باشد.
1-توافق غرب با ايران بر مبناي قواعد حقوقي، دقيقا به معناي باخت آنهاست. از نگاه طيف استكباري در غرب، توافق برد- برد با ايران در چالش هسته اي معنا ندارد و تفاهمي كه حقوق ايران را به رسميت بشناسد، عين شكست براي غرب است. يعني نفس اينكه حقوق مسلم ايران پس از 9 سال تهديد و ارعاب و زورگويي به رسميت شناخته شود، تاييد يك گزاره در حال انتشار در مقياس جهاني است و آن اينكه ايران ابرقدرت نوين و متفاوتي است كه داراي گفتمان نافذ دعوت و نه زور و ارعاب مي باشد. بدين معنا، چالش هسته اي بيش از آن كه موضوعيت داشته باشد، يك نشانگر دقيق در بردار و نمودار قدرت جهاني است كه «تغيير موازنه» و جابجايي جغرافياي قدرت را نشان مي دهد. در واقع چالش هسته اي در متن جابه جايي قدرت از غرب به شرق در جريان است همچنان كه قطب قدرت خاورميانه در حال انتقال از بلوك وابسته به غرب، به بلوك مقاومت و بيداري اسلامي است.
با اين تلقي، كوتاه آمدن غرب مقابل ايران و به رسميت شناختن حقوق آن پس از 9 سال دشمني پرحجم، تنها يك شكست نقطه اي و موضعي نيست بلكه پيامي راهبردي براي ملت هاي مسلمان از يك سو و ملل مستضعف از سوي ديگر دارد مبني بر اينكه، سرانجام مقاومت مقابل مستكبران، پيروزي است. آنها بهتر از هركس مي دانند كه ايران با كسب تمام قابليت ها، هسته اي شده - به تعبير صهيونيست ها حتي وارد منطقه امن و برگشت ناپذير شده- اما معتقدند صرف تاييد اين حقيقت، دومينويي از بدبختي ها و شكست هاي ديگر را براي غرب به دنبال خواهد داشت چرا كه نيرويي عظيم از جرئت و شجاعت را به مثابه غني سازي جان ملت ها آزاد خواهد كرد. غرب البته 9 سال است كه قافيه را باخته و نگاه هاي تيزبين اين نكته را فهميده اند. نفس اينكه ايران پس از 9سال فشار سياسي و اقتصادي و خرابكاري و ترور و... نه تنها سرپاست بلكه پيش مي رود، قوي ترين دليل براي پيروزي ايران است.
2- موضوع ديگر كه بي ارتباط با موضوع اول نيست، اين كه جمهوري اسلامي در دو سطح داخلي و بين المللي مدلي موفق از «پيشرفت معطوف به خطرپذيري و مجاهدت» را ارائه كرده است. اين مدل رو به جلو و موفق، انباشته از جسارت و جرئت، انرژي و حركت، اعتماد به نفس، شكستن قرق ها و انحصارها در يك مديريت كلان معطوف به عقلانيت و تدبير است. چنين مدل پيشرفتي، انرژي گسترده اي را در دو سطح داخلي و منطقه اي- جهاني براي هجوم به ديوارهاي اسارت فكري- فرهنگي غرب آزاد مي كند. اگر الگوي پيشرفت معطوف به مجاهدت و خطرپذيري در چالش هسته اي جواب داد، چرا در ديگر چالش هاي ملت ايران و ملت هاي مستضعف با غرب جواب ندهد. چالش هسته اي، يك نمايه بلامنازع از پيشرفت و شعار «ما مي توانيم انحصار غرب را بشكنيم» است. غرب از چنين اراده جسور و مهاجمي به وحشت افتاده است. آنها ساخت تاسيسات يو سي اف در اصفهان را كه پروژه اي 11 ساله بود متوقف مي كنند و «جوانان جبهه و جنگ و جهاد»(تعبير آقاي خاتمي در زمان رياست جمهوري) همان پروژه چند ميليارد دلاري را در كمتر از 3 سال مي سازند و به رخ آقاي البرادعي مي كشند. خيال مي كنند نياز ايران به سوخت 20 درصدي راكتور تهران و تامين نياز دارويي يك ميليون بيمار را مي توانند گروگان بگيرند، متخصصان گمنام ايراني- از نسل شهيد مصطفي احمدي روشن كه قله و اسوه گمنامي شد- روي غرب را كم مي كنند و به توليد سوخت 20 درصد دست مي يابند. تهديد مي كنند كه تاسيسات شما را بي هيچ منطقي بمباران مي كنيم، همان متخصصان برگ برنده تاسيسات زيرزميني فردو را به عنوان يك رو كم كني كم سابقه روي ميز مي گذارند تا آنجا كه نخست وزير و وزير دفاع اسرائيل با دهاني كف آلود از خشم مي گويند آنجا بايد تعطيل شود، چون ما نمي توانيم بمباران كنيم!
اين مدل، الگوي موفق درجا نزدن و نهراسيدن و سازندگي و پيشرفت است؛ همان كه رهبر فرزانه انقلاب در تجليل از جهادگر مخلص مرحوم عبدالله والي فرمودند كه بعضي ها قبل از اين كه كاري انجام بگيرد، تابلويش را مي زنند اما هيچ كاري نمي شود؛ بعضي ها هم كار انجام مي دهند بي آن كه تابلويي داشته باشد و اين مثل سيماني كه در يك بنايي تزريق و آن را مستحكم كنند، در كل بناي جمهوري اسلامي اثر مي گذارد. غرب مايل نيست در انظار ملت ايران و جوانان برومند آن كه به قابليت هاي هسته اي به چشم قله عزت و اعتماد به نفس ملي مي نگرند، چنين الگوي پيشرفت آميخته به مجاهدتي موفق به نظر برسد. به زعم آنها اين عزت و اعتماد به نفس ايراني ها، خسارت بي سابقه اي از زمان جنگ جهاني دوم- و حتي دوره رقابت با بلوك شوروي- به غرب و صهيونيسم جهاني زده و قابل تاييد و امضا نيست. رسانه ها و سياستمداران غرب و دنباله آنها در محافل ضد انقلاب، در مقابل برآنند كه اين روش را پرهزينه و بي فايده نشان دهند. بنابراين چاره را در همين عدم توافق برد- برد مي دانند. و گفتيم كه برد- برد براي آنها به معناي باخت استراتژيك است. آمريكا و انگليس و شبكه صهيونيسم بين الملل در اين راه حاضرند منافع استراتژيك اروپاي درگير با بحران اقتصادي كشنده- و حتي منافع ملت آمريكا را كه با همين بحران دست به گريبان است- قرباني كنند.
3- چالش هسته اي پس از موج جديد بيداري اسلامي در خاورميانه بعد مهم ديگري نيز يافته است. اگر از اين اذعان موشه يعالون معاون نخست وزير اسرائيل بگذريم كه «پس از انقلاب هاي اخير، نفوذ آمريكا در منطقه در حال كاهش است» و سقوط آزاد قدرت واشنگتن را به كنار بگذاريم، مسئله مهم موازي اين اتفاق، پديد آمدن موقعيت مرگ براي رژيم صهيونيستي است. براي ما و خيلي از ناظران شايد خيلي قابل فهم نباشد كه مشكل امنيت و ثبات براي رژيم اشغالگر قدس در شرايط فعلي منطقه يعني چه؟ اسرائيل اگر تا ديروز از جانب لبنان و سوريه و غزه تحت فشار بود، اكنون تكيه گاه اصلي ثبات و ماندگاري خود را در مصر از دست داده و به شدت نگران اوضاع عربستان و اردن و بحرين و... است. صهيونيست ها از زلزله 9 ريشتري در اطراف خود خبر مي دهند و اين انقلاب ها را ادامه انقلاب اسلامي 1979 ايران مي دانند. از اين زاويه همان گونه كه پايان چالش هسته اي به نفع ايران، روشن كردن سيلندرهاي جديد در موتور انقلاب هاي منطقه است، متقابلا مي تواند به مثابه ترمز و سرعت گير جمهوري اسلامي در چند سطح عمل كند؛ هم از شتاب پيشرفت ايران بكاهد و هم ذهن تصميم سازان را از پيگيري و مديريت تحولات منطقه و «شارژ» بيداري اسلامي كه نياز به حمايت و هدايت دارد، منحرف كند. به زعم باطل صهيونيسم بين الملل، چالش هسته اي مي تواند نگاه سياستمداران ايراني را از نقش آفريني در مسائل مهم منطقه و جهاني منحرف سازد.
چالش هسته اي همان گونه كه گفته شد نمودار اقتدار جمهوري اسلامي است و بايد به دقت آن را پيش برد همچنان كه مسئولان سختكوش چنين كرده اند. در عين حال بايد توجه داشت كه همه ظرفيت بزرگ نهادهايي نظير شوراي عالي امنيت ملي و وزارت خارجه نبايد صرفاً مصروف و «مشغول» اين پرونده شود. به تعبير ديگر نتايج مثبت هرگونه تدبير و طراحي در زمينه هايي نظير بيداري اسلامي، مجدداً به عنوان سرمايه و پشتوانه نظام در چالش هاي مهم با قدرت هاي غربي بازتوليد مي شود. از اين جهت، پرونده هاي چندگانه را بايد به موازات و مكمل هم و به شكل چند وجهي پيش برد. به يك معناي ديگر با 30درصد ظرفيت سياست خارجي نظام مي توان چالش هسته اي را مانند مديريت موفق سالهاي اخير اداره نمود و 70 درصد بقيه را بايد صرف بازي سازي، فضاسازي، ظرفيت سازي و استفاده از ظرفيت هاي تهاجمي موجود در سطح منطقه اي و جهاني كرد، به ويژه اينكه غرب شديداً به دنبال فرسوده سازي انقلاب هاي نوپا و سرقت يا انحراف آنهاست. با اين وصف، غرب مي كوشد به واسطه چالش سازي و تداوم آن، پمپاژ اراده و نيرو توسط جمهوري اسلامي در سطح منطقه را مهار كند. با اين تلقي مسكو - يا پكن و هر ايستگاه ديگري- آخر راه مذاكرات نيست، همچنان كه بغداد و اسلامبول و ژنو نبودند. و بدين ترتيب اصل خبرها را بايد در قاهره و بيروت و بيت المقدس و «خونين شهر منامه» جست. تاريخ، چند دهه است كه ديگر در واشنگتن و مسكو و لندن و پاريس و بروكسل و ژنو تعيين نمي شود. اكنون تاريخ جديد از خاورميانه آغاز شده در حالي كه زلزله سياسي و اقتصادي درهم تنيده، دامن غرب را گرفته است.
4- زماني برژينسكي درباره مذاكرات هسته اي گفته بود تا در داخل ايران اتفاقي نيفتد، در مقاومت سياست خارجي ايران اتفاقي پديد نخواهد آمد. البته آنها به عنوان ابزارهاي كلاهبرداري در مذاكرات، از روش هاي «بازار گرمي، ترساندن از نافرجام ماندن معامله و مذاكره، نيازسازي مصنوعي براي ايران، چانه زني به روش مرگ و تب و...» بهره مي گيرند اما اميد اصلي شان اين است كه الگوي مقاومت از درون مخدوش شود. جالب است كه گزارشگر نيويورك تايمز به ايران مي آيد و به قول خودش 2700 كيلومتر را طي مي كند و با كساني كه دوستدار آمريكا هستند ارتباط مي گيرد و پذيرايي مي شود اما آخرسر مي نويسد «با پوزش از تمام آنها كه از من مهمان نوازي كردند، من با تحريم ها موافقم حتي اگر به مردم ضربه بزند»! اين نمونه اخلاق آمريكايي در قبال افراد خوش گمان و عبرت نياموخته است. آمريكا به تعبير فارين پاليسي از موضع تكبر حرف مي زند يا به تعبير قرآني مستكبر است. با اين حال به تعبير هفته گذشته مجله تندروي ويكلي استاندارد «ديدگاه كاخ سفيد درباره نقش آمريكا در خاورميانه به ديدگاه بنيانگذار جمهوري اسلامي شبيه است. به قول آيت الله خميني، آمريكا هيچ غلطي نمي تواند بكند.»
محمد ايماني

غار (گفت و شنود)

گفت: پرونده هسته اي ايران كه خيلي شفاف است، پس چرا 1+5 نزديك به 10 سال است كه آن را به چالش كشيده است؟!
گفتم: اي عوام! اگر آمريكا و متحدانش به حق هسته اي ايران اعتراف كنند، يك بار ديگر براي همه ملت ها ثابت مي شود كه مقاومت تنها راه پيروزي است و اين براي غرب بحران زده يك فاجعه ديگر است و موج بيداري اسلامي را گسترش بيشتري مي دهد.
گفت: پس چرا مذاكره مي كند و تهديدهاي خود را عملي نمي كند؟
گفتم: براي اين كه به قول مجله آمريكايي «ويكلي استاندارد» سران كاخ سفيد به نظريه امام(ره) پي برده اند كه فرموده بود «آمريكا هيچ غلطي نمي تواند بكند».
گفت: روزنامه فرانسوي فيگارو هم نوشته بود كه آمريكا و اسرائيل در چالش با ايران به مرحله هر دو سر باخت رسيده اند.
گفتم: دو نفر رفته بودند شكار كه يك شير به آنها حمله كرد، يكي رفت بالاي درخت و ديگري وارد يك غار شد، كسي كه وارد غار شده بود هرچند دقيقه يك بار بيرون مي آمد و با حمله شير دوباره وارد غار مي شد. آن كه روي درخت بود پرسيد؛ چرا در غار نمي ماني؟ و يارو گفت؛ آخه يك شير ديگر هم درون غار است.

گزارش خبري كيهان
پايان مذاكرات مسكو نتيجه به بعد موكول شد

مذاكرات دو روزه و فشرده مسكو در حالي پايان يافت كه طرفين به نتيجه مشخصي نرسيدند و قرار شد ادامه مذاكرات در سطح كارشناسي دنبال شود و حاصل گفت وگوي كارشناسان به جليلي و اشتون ارائه گردد.
دكتر سعيد جليلي ،دبير شوراي عالي امنيت ملي كشورمان سه شنبه شب بعد از دو روز مذاكره در مسكو در جمع خبرنگاران به تشريح مذاكرات ايران با گروه 1+5 پرداخت و با اشاره به ارايه پيشنهادات جامع جمهوري اسلامي ايران به طرف غربي گفت: در حال حاضر آن ها در معرض آزمون مهمي براي جلب اعتماد ملت ايران قرار گرفته اند و امروز در معرض انتخاب هستند كه بخواهند از مسير بن بست گذشته خارج شوند و در مسير همكاري با جمهوري اسلامي ايران گام بردارند.
وي گفت: همان طور كه رسانه هاي جهان در جريان هستند ما پس از گفت وگوهاي بغداد اعلام كرديم كه وقتي مي تواند گفت وگوي ايران با 1+5 موفق باشد كه در فاصله گفت وگوها طي برگزاري جلسات كارشناسي، زمينه براي نزديكي ديدگاه هاي دو طرف فراهم شود. به همين خاطر در فاصله 25 روز از نشست بغداد تا مسكو، 5 نامه نوشتيم و اين مساله را متذكر شديم، بر اهميت جلسات كارشناسي تاكيد كرديم. اين موضوع را پس از گفت وگوهاي استانبول نيز مطرح كرده بوديم و در جلسات مسكو مهم ترين توافقي كه حاصل شد اين بود كه جلسات كارشناسي برگزار شود و در واقع همان ديدگاه جمهوري اسلامي ايران در مورد برگزاري جلسات كارشناسي عملياتي شود و ما از اين امر استقبال مي كنيم و اين توافق را حائز اهميت مي دانيم.
وي با بيان اين كه ما اين توافق حاصل شده را حائز اهميت مي دانيم، به تشريح ويژگي هاي اين دور از گفت وگوها پرداخت و گفت: مذاكرات اين دور جدي تر، واقعي تر و فراتر از اظهار مواضع بود و جمهوري اسلامي ايران بحث هاي جامعي در تبيين ديدگاه هايش در محورهاي پنج گانه تهيه كرده بود و در نشست اول گفت وگو به ارايه اين ديدگاه ها معطوف شد. ديدگاه هاي ما صريح و واضح بيان شد و تاكيد كرديم كه غني سازي حق مسلم ملت ايران است و هم چنين مستند و با استناد حقوقي ثابت كرديم كه بسياري از رفتارهاي خلافي كه عليه ملت ايران اعمال مي شود غيرقانوني است و به وضوح توضيح داديم كه چرا قطعنامه هاي شوراي امنيت را غيرقانوني مي دانيم و اين موضوع را با ادله مستدل بيان كرديم.
جليلي در ادامه به نشست دوم مذاكرات مسكو اشاره و خاطرنشان كرد: ما در نشست دوم ارزيابي دقيق و جامعي از پيشنهادات ارايه شده در بغداد ارايه كرديم و اهميت اين اقدام اين بود كه جمهوري اسلامي نظرات خود را به صورت مشخص و دسته بندي شده ارايه كرد و اين مورد استقبال طرف مقابل نيز قرار گرفت و اين را موجب درك صحيح و بيش تر از نظرات جمهوري اسلامي ايران بيان كردند و آن ها نيز در اين گفت وگوها با توجه به اين كه ايران به صورت جامع مباحث و ديدگاه هاي خود را بيان كرده بود، بر اين موضوع تاكيد كردند كه بايد اين مباحث را مورد بررسي قرار دهند تا بتوانند نظرات خود را بيان كنند.
وي گفت: ارايه جامع ديدگاه هاي جمهوري اسلامي ايران در واقع فرصتي را در اختيار آن ها براي انتخاب مسير صحيح قرار داد و آن ها در معرض آزمون مهمي براي جلب اعتماد ملت ايران قرار گرفتند. آن ها امروز در معرض انتخاب هستند كه بخواهند از مسير بن بست گذشته خارج شوند و در مسير همكاري با جمهوري اسلامي ايران گام بردارند. ما اميدواريم كه اين فرصت موجب شود تا آن ها بتوانند با استفاده از بحث ها و جلسات كارشناسي، مسير درست را انتخاب كرده و از مسير بن بست گذشته خارج شوند.
نشست كارشناسي
13 تير در استانبول
مسئول سياست خارجي اتحاديه اروپا نيز درجمع خبرنگاران اعلام كرد كه نشستي در سطح كارشناسي 13 تير (سوم ژوئيه) در استانبول برگزار مي شود.
كاترين اشتون پس از پايان مذاكرات مسكو در نشست خبري ضمن تشريح مذاكرات به سؤالات خبرنگاران پاسخ داد.وي مدعي شد: فاصله عظيمي بين مواضع دو طرف وجود دارد.
اشتون اظهار داشت: قرار شد در سطح فني سوم جولاي (13 تير) گفت وگو در سطح كارشناسي در استانبول داشته باشيم كه درباره پشنهادات 1+5 صحبت شود.همچنين تماس هايي بين باقري و اشميد برگزار و من شخصا با جليلي براي برگزاري گفت وگو در آينده در سطح سياسي در تماس خواهم بود.
اشتون كه قرار بود در نشست ديروز پاسخي منطقي به مباحث فني و حقوقي هيئت ايراني كه در روز اول مذاكرات مطرح شده بود بدهد، مدعي شد : ما انتظار داريم ايران تصميم بگيرد كه واقعا قضيه از طريق راه هاي ديپلماتيك حل شود و گام هايي براي اعتمادسازي بردارد و به نگراني هاي جهاني پاسخ دهد.
دور سوم گفت وگو هاي ايران و 1+5 كه از پيش از ظهر سه شنبه (ديروز) در محل هتل حلقه طلايي مسكو آغاز شده بود در 2 مرحله برگزار شد. در اين دور از مذاكرات قرار بود گروه 1+5 به مباحث فني ، حقوقي و مستدل هيئت ايراني در گفتوگوهاي روز قبل ( دوشنبه ) پاسخ دهند كه به دليل اماده نبودن پاسخ آنها مذاكرات با وقفه كوتاهي به دور چهارم كشيده شد .
رييس هيئت مذاكره كننده كشورمان در حاشيه دور چهارم مذاكرات مسكو، با كاترين اشتون، نماينده كشورهاي 1+5 ملاقات كرد. پس از ملاقات جليلي و اشتون، نماينده اتحاديه اروپا در اين مذاكرات با نمايندگان شش كشور رايزني كرد. هم چنين سعيد جليلي پيش از ملاقات با كاترين اشتون با سرگي ريابكوف، نماينده كشور ميزبان در 1+5 ديدار و گفت وگو كرد. علي باقري، معاون مذاكره كننده ارشد ايران و هلگا اشميد معاون نماينده 1+5 نيز پس از ملاقات دو جانبه جليلي و اشتون با يكديگر ديدار كردند.
پيش از پايان مذاكرات ديروز ديپلمات ها در مسكو اعلام كردند كه گروه 1+5 در آخرين جمع بندي هاي خود خواهان انجام مذاكرات كارشناسي با ايران پس از مذاكرات مسكو شده است.
همچنين رسانه ها گزارش دادند كه در مذاكرات ديروز در مسكو، ايران و 1+5 در خصوص پيشنهادات غير هسته اي تهران درباره تحولات امنيتي منطقه نيز به اشتراك نظر رسيدند.پيش از اين جليلي موضوع عراق، بحرين و سوريه را از موارد غيرهسته اي بسته پيشنهادي ايران عنوان كرده بود.
چين: ان پي تي به ايران
اجازه برخورداري مي دهد
دولت چين بار ديگر بر حقوق هسته اي ايران بر اساس ان پي تي تاكيد كرد.
به گزارش پرس تي وي، هونگ لي سخنگوي وزارت خارجه چين گفت: ايران بر اساس معاهده منع اشاعه هسته اي (ان پي تي) حق برخورداري از انرژي هسته اي براي مقاصد صلح آميز را دارد.
سخنگوي وزارت خارجه چين بار ديگر مخالفت كشورش را با تحريم هاي يكجانبه و خارج از چارچوب شوراي امنيت سازمان ملل، از سوي آمريكا اعلام كرد و گفت: تعهدات در نظر گرفته شده در ان پي تي اجازه برخورداري از فناوري هسته اي صلح آميز را به ايران مي دهد.
سياست يك بام و دو هواي انگليس
وزير خارجه انگليس تأكيد كرد كه كشورش كاملا به يافتن يك راه حل صلح آميز براي برنامه هسته اي ايران پايبند است و درعين حال فشارها عليه ايران را نيز تشديد خواهد كرد .
به گزارش خبرگزاري آسوشيتدپرس، «ويليام هيگ» وزير خارجه انگليس با اشاره به مذاكرات ايران و 1+5 (آمريكا، انگليس، فرانسه، روسيه، چين بعلاوه آلمان) در مسكو تصريح كرد كه انگليس صد در صد به يافتن يك راه حل صلح آميز با دولت ايران براي برنامه هسته اي اين كشور متعهد است.
وي در عين حال مدعي شد كه گرچه به راه حل سياسي با ايران متعهد است اما در ابتدا بايد اين مسئله مشخص شود كه ايران تنها برنامه صلح آميز هسته اي دارد.
وزير خارجه انگليس كه ديروز براي نمايندگان مجلس عوام انگليس سخن مي گفت ، افزود: گفت وگوهايي كه در مسكو در جريان است، جدي و بي پرده است. دو طرف اولويت هايي صريحي معين كردند. به طور قطع، قصد ما اين است كه تحريم ها به طور كامل اجرايي شود، تحريم هاي نفتي اتحاديه اروپا از اول ژوئيه اجرايي مي شود و اگر پيشرفتي در مذاكرات حاصل نشود، به طور قطع تحريم هاي بيشتر را شدت مي بخشيم.

در اولين گام از سفر به آمريكاي لاتين
احمدي نژاد با استقبال مورالس وارد پايتخت بوليوي شد

رئيس جمهوري اسلامي ايران شب گذشته وارد فرودگاه بين المللي لاپاز شد و در بدو ورود مورد استقبال رسمي اوو مورالس همتاي بوليويايي خود قرار گرفت.
به گزارش پايگاه اطلاع رساني رياست جمهوري، محمود احمدي نژاد رئيس جمهور اسلامي كشورمان ديروز در نخستين مرحله از سفر به سه كشور آمريكاي لاتين و در صدر هياتي عالي رتبه وارد لاپاز پايتخت بوليوي شد و در فرودگاه بين المللي اين شهر از سوي رئيس جمهور بوليوي به طور رسمي مورد استقبال قرار گرفت.
در مراسم استقبال رسمي از رئيس جمهور كشورمان كه به طور زنده از تلويزيون بوليوي نيز پخش مي شد، پس از نواخته شدن سرود ملي جمهوري اسلامي ايران و بوليوي، روساي جمهور مقامات عالي رتبه دو كشور را به يكديگر معرفي كردند.
ملاقات خصوصي احمدي نژاد و مورالس و بحث و تبادل نظر پيرامون سطح روابط و گسترش مناسبات همه جانبه ميان جمهوري اسلامي ايران و بوليوي و نيز انجام مذاكرات مشترك هيات هاي عالي رتبه دو كشور از ديگر برنامه هاي رييس جمهور در سفر به بوليوي خواهد بود كه در كاخ رياست جمهوري اين كشور انجام خواهد شد.

تاكيد وزير خارجه الجزاير بر لزوم تقويت روابط با ايران

وزير امور خارجه الجزاير خواستار بهبود روابط اقتصادي كشورش با جمهوري اسلامي ايران شد .
مراد مدلسي، وزير امور خارجه الجزاير سطح روابط سياسي و فرهنگي بين دوكشور را رضايت بخش توصيف كرد و برلزوم افزايش همكاري هاي تجاري بين الجزاير و تهران تاكيد كرد .
به گزارش شبكه خبري پرس تي وي ، وي گفت كه مقامات هر دوكشور مايلند روابط دو جانبه در همه حوزه ها از جمله تجارت، صنعت و كشاورزي را ارتقا دهند .
سفير الجزاير در تهران نيز ماه گذشته اعلام كرده بود كه ايران و الجزاير از روابط بسيار خوبي در زمينه هاي مختلف برخوردارند و در تلاشند روابط خود را تقويت كنند.

اگر قانون اساسي ملاك باشد بي برو برگرد ما محكوم هستيم (خبر ويژه)

همكار فراري نشريات زنجيره اي ادعاي سران فتنه سبز مبني بر قانونگرايي و وفاداري به قانون اساسي را «متناقض» و به ضرر آنها توصيف كرد.
پس از موسوي كه مدعي اجراي بدون تنازل قانون اساسي بود كساني چون عبدالله نوري نيز در راستاي شانه خالي كردن از مسئوليت همراهي با اپوزيسيون برانداز، از همين شعار دم زدند.
در اين باره پايگاه اينترنتي روزآنلاين به قلم محمدرضا يزدان پناه نوشت: ميرحسين موسوي از قانونگرايي و اجراي بدون تنازل قانون اساسي جمهوري اسلامي سخن مي گفت اما براساس و به تصريح همان قوانيني كه موسوي ادعاي پايبندي و اجراي آنها را دارد، شوراي نگهبان تنها مرجع قانوني تاييد نتيجه انتخابات و بررسي شكايت ها و اعلام نظر در اين خصوص است و تصميم نهايي آن قابل نقض و اعتراض توسط هيچ نهادي به جز مقام رهبري نيست. موسوي، شوراي هماهنگي سبز و هواداران آن بايد در اين خصوص پاسخگو باشند كه چرا با وجود تاكيد فراوان بر قانونگرايي و رعايت بدون كم و كاست قانون اساسي، اختيارات شوراي نگهبان در تفسير قانون اساسي و تاييد نتيجه انتخابات براساس قانون انتخابات رياست جمهوري اسلامي ايران را ناديده مي گيرند و در عين حال همچنان بر ضرورت قانونگرايي تاكيد مي كنند.
وي مي افزايد: اين تناقض درباره تاكيد موسوي و تعدادي از حاميان وي در زمينه اجراي بدون تنازل قانون اساسي هم وجود دارد. بدون شك منظور از اجراي بدون تنازل قانون اساسي، اجراي همزمان همه اصول اين قانون است.
نويسنده روز آن لاين با اشاره به استناد اين طيف به برخي اصول قانون اساسي در زمينه آزادي احزاب و مطبوعات و تجمعات و... نوشت: آنها اشاره اي به اين نكرده اند كه بسياري از همين اصول مورد اشاره در قانون اساسي به صراحت مقيد به قانون شده اند. آنها همچنين توضيحي درباره اينكه تكليف بقيه اصول قانون اساسي كه اختيارات مهمي را به مقام ها و نهادهايي مانند رهبري، شوراي نگهبان، قوه قضاييه، شوراي عالي امنيت ملي و... داده است.
روزآن لاين با بيان اينكه شعار اجراي قانون اساسي ابزار مخالفان جنبش سبز است، نوشت: مراد از اجراي بدون تنازل قانون اساسي، اجراي همزمان همه اصول اين قانون است. در چنين شرايطي آيا مي توان اصل 98 كه در آن تصريح شده تفسير قانون اساسي برعهده شوراي نگهبان است را ناديده گرفت؟ شوراي نگهبان مي تواند طبق قانون اساسي كه بارها بر ضرورت رعايت بي كم و كاست آن تاكيد شده، اصول اين قانون را آنگونه كه سه چهارم اعضاي آن تصويب مي كنند، تفسير كند. در چنين شرايطي مي توان همچنان هم بر ضرورت قانونگرايي تاكيد كرد و هم اختيارات و وظايف قانوني شوراي نگهبان را به رسميت نشناخت؟
نويسنده نشريات زنجيره اي اضافه كرد به نظر مي آيد تاكيد شوراي هماهنگي سبز و ديگر گروه ها مانند احزاب اصلاح طلب بر لزوم اجراي بدون تنازل قانون اساسي نمي تواند در عمل به سود آنها باشد. مسئولان جمهوري اسلامي و آنها كه موسوي و گروه هاي حامي او را به علت تبعيت نكردن از نظر نهايي شوراي نگهبان، وزارت كشور و ديگر نهادهاي قانوني متولي انتخابات و در نهايت حكم رهبر جمهوري اسلامي به بي قانوني متهم مي كنند، براي اثبات اين اتهام خود دلايل قانوني و متقن كافي در اختيار دارند.

رابطه عقل و اپوزيسيون چيزي شبيه جن و بسم الله! (خبر ويژه)

يك نظريه پرداز حزب مشاركت كه مدت هاست در آمريكا اقامت دارد، معتقد است جريان اپوزيسيون مدت هاست دچار يأس و حسرت و ابتذال شده است.
حسين قاضيان در مصاحبه با يكي از وب سايت هاي ضدانقلاب ضمن تاييد حق ياس و حسرت در ميان گروهك ها مي گويد: فضاي مجازي تبديل شده به جايي كه به فرد امكان مي دهد احساسات خود را به خام ترين شكل بدون درنظر داشتن آداب بيان كند. هنوز فضاي احساسي و هيجاني به چشم مي خورد و فضا بيشتر با هيجان سروكار دارد تا بررسي هاي پيچيده، پرزحمت و عقلاني.
وي ادامه مي دهد: احساسات جاي ارزيابي هاي عقلاني را گرفته و در نتيجه، برنامه نيز در بهترين حالت بر مبناي همين احساسات تنظيم مي شود. در چنين شرايطي نيروهاي سياسي براي اينكه مخاطبشان را از دست ندهند، در فضاي احساسي پرهيجان، به سراغ برنامه هاي بلندپروازانه و حتي ماجراجويي هاي سياسي مي روند كه در عمل ره به جايي نمي برد، ولي از آنجا كه غيرمسئولانه بيان مي شود و احساس برانگيز است، عده زيادي را در اين فضا به دنبال خودش مي كشاند. در چنين فضايي، معمولا آن سراني رشد مي كنند كه مي توانند بر دوش احساس هاي مخالفان سوار شوند و بنابراين، در چنين فضايي سياست به يك معني «مبتذل» و يأس آلود و سرخورده مي شود.
قاضيان تصريح كرد كه در فضاي فعلي اپوزيسيون، نيروها و جريان خردورز به حاشيه افتاده اند و كسي نيز حوصله و حال گوش كردن به حرف آنها را ندارد.

لوموند: بهار عربي بي معناست اين انقلاب ها بهار اسلامگرايي است (خبر ويژه)

يك روزنامه فرانسوي تأكيد كرد بهار عربي معنا ندارد و بايد عنوان «بهار اسلامگرايي» را به تحولات اخير خاورميانه داد.
روزنامه لوموند تصريح كرد: مذهب توانسته در خاورميانه جديد مقابل ديكتاتورهاي كشورهاي عربي قرار گيرد. اكنون بهار عربي بيشتر به كار اسلامگرايان مي آيد تا حاميان سكولاريسم.
لوموند نوشت: انتخابات در اين كشورها اكنون تبديل به يك ابزار سياسي شده در حالي كه اين كشورها فقدان ريشه هاي ليبرال دموكراسي هستند. ملت هاي عرب از اسلام براي محافظت از خود استفاده مي كنند و به عنوان مثال تونسي ها و مصري ها، اسلام را به عنوان فرهنگ و هويت خود انتخاب كرده اند. براي ملت هاي عرب، ديكتاتورها نماينده سياست غرب بودند و لائيسيته منطق دين ستيزانه دارد.
هفته نامه فرانسوي اكسپرس نيز در تحليل مشابهي خاطرنشان كرد: اسلامگراياني كه در تونس و در دوره بن علي به شدت سركوب شده بودند، پس از انقلاب و يا سقوط رژيم بن علي، دوباره به صحنه آمده و چند بار به قدرت نمايي دست زده اند. اكنون 5 هزار مسجد در تونس فعال شده است.
اكسپرس افزود: استقرار سالها سركوب، علت اصلي رشد و نمو اسلامگرايي به ويژه در ميان جواناني است كه نه در متن بلكه در حاشيه جامعه قرار گرفته بودند. اسم براي اين طيف جذابيت دارد.

همه جاي ماشين شوراي هماهنگي صدا مي دهد جز بوقش (خبر ويژه)

«شورايي كه حتي نمي تواند اعضاي خود را هماهنگ كند، رسميت خود را از بين برده تا چه رسد به ايجاد هماهنگي ميان مخالفان».
اين مطلب «مسيح-ع» را از عناصر متواري در گفت وگو با دويچه وله عنوان كرد دويچه وله در گزارشي به بررسي علت «عدم استقبال از فراخوان تجمع شوراي هماهنگي سبز» پرداخت و از اميرارجمند پرسيد « چرا به رغم دعوت شورا، مخالفان كوچك ترين بروز و ظهوري نداشتند؟». اميرارجمند در پاسخ با ادعاي اينكه «شورا درصدد هيچ گونه فرافكني نيست و مسئوليت اعمال خودش را بر عهده مي گيرد»، مدعي شد: «فراخواني كه داده شد، در حدي كه انتظار مي رفت استقبال نشد، نه اينكه استقبالي صورت نگرفت(!) اينكه بخواهيم تمام مسئوليت مسائلي را كه مي گذرد، به گردن شورا بيندازيم، سازنده نيست».
وي همچنين گفته است: جنبش فقط ظهور و بروز خياباني نيست.(!)
با اين حال «مسيح-ع» در ميزگرد دويچه وله گفته است: بارها سوال شده بود كه در اين شورا از چه گروه هايي هستند. اعضاي شناخته شده كه بيرون از ايران بودند بين خودشان هم نتوانستند يك هماهنگي ايجاد كنند و جنبش را بيرون ايران دو شقه كردند. فكر مي كنم بخش اعظمي از اين كه شوراي هماهنگي خودش با دست خودش رسميت خودش را زير سوال برد، به همين دليل است كه بين اعضاي خودش نتوانست هماهنگي ايجاد كند و به نقدهايي كه تاكنون شده پاسخ دهد.
«مجتبي-و» مشاور فراري كروبي نيز ضمن اعتراض به شوراي مذكور و امير ارجمند گفت: به سايت هايي كه خودشان دعوت كننده به راهپيمايي و تجمع بودند، نگاه كردم و نديدم جايي ادعا كرده باشند مردم به خيابان آمدند.
او مي گويد: «همزمان با اين دعوت، بعضي از دوستان مرتبط با شوراي هماهنگي يك راهكار چهارگانه داده بودند كه اول آگاهي رساني، بعد خيابان، مصالحه و مذاكره و انتخابات. يعني مخالفان به خيابان ها بروند و كتك بخورند، بعد به زندان بروند تا بعد دوستان بروند مصالحه و مذاكره كنند و سهم شان را بگيرند. فكر مي كنم مخالفان اين دفعه گفتند برعكس، شما به خيابان برويد و ما مي آييم مصالحه مي كنيم. شورا هنوز تكليفش با خودش و حاكميت و شعارهاي ساختارشكنانه مشخص نيست.»
از سوي ديگر اردشير اميرارجمند در مصاحبه با سايت گروهك ملي-مذهبي كه از پاريس فعاليت مي كند، درباره نقدهاي بي پاسخ به شورا گفت: برخي نقدها مربوط به عدم امكان بيان برخي مطالب از جانب شورا به جهات مختلف از جمله امنيتي است و مصالح جنبش اين اجازه را به ما نمي دهد.
وي افزود: در مورد عملكرد، نقدها متوجه چند مورد است؛ تشكيلات و سازماندهي، ايجاد و تقويت شبكه ها، همكاري و مشاركت، اجماع سازي و نهايتا فراخوان ها. در تمام اين موارد ما داراي مشكلات جدي هستيم و بخشي از اين مشكلات هم متوجه شوراست. همچنان كه ساير نيروها و حتي افراد هم در آن سهم دارند. بخشي هم مربوط به شرايط عيني جامعه و مولفه هايي است كه خارج از شعاع تاثيرگذاري است ديدگاه جنبش سبز را اصلا جنبش نمي دانند.
وي افزود: درخصوص شبكه ها، شورا وظيفه اصلي اش ايجاد شبكه ها نيست بلكه هماهنگي بين آن ها است. متاسفانه مجبور شديم به جهت فقدان منابع فعاليت شبكه رسا را متوقف كنيم. جاي شبكه رسا با همه كمبودهايش، خالي است.
امير ارجمند برخلاف مشي سه سال گذشته اعضاي اين گروهك- از جمله شخص وي و مزروعي- در زمينه ارتباط گيري با سلطنت طلبان و منافقين و گروهك هاي لائيك مدعي شد: ما مرز مشخصي داريم با نيروهايي كه خواستار اعاده نظام سلطنتي هستند، طرفدار مشي خشونت آميز هستند و آنهايي كه گذار به دموكراسي در ايران را مستلزم يا متكي به مداخله قدرتهاي خارجي مي دانند.
وي با اذعان به ناكامي در انتخابات مجلس و شوك حضور خاتمي در انتخابات گفت: در مورد هماهنگي انتخابات بسيار خوب عمل شد و علي رغم باقي ماندن برخي اختلافات تقريبا همه بر عدم مشاركت اجماع كردند. راي دادن جناب آقاي خاتمي باعث شد كه اين موفقيت به فراموشي سپرده شود.ستاد 25 بهمن تا روز انتخابات خوب عمل كرد و برنامه منظمي را هم براي خرداد ماه تدارك ديده بود. متاسفانه پس لرزه هاي پس از انتخابات موجب ركود كار شد و مشورت ها و اجماع سازي براي 25 خرداد بخوبي انجام نشد. مسئله فقط مربوط به ما نبود و جو كلي هم نشاط لازم را نداشت.
او با طعنه زدن به ساير گروهك هاي ضد انقلاب گفت: آيا آنهايي كه معتقدند بايد شعار سرنگوني داد تا موفق شد آيا توانستند مردم را قانع كنند و شورا آنها را منصرف كرد؟!
امير ارجمند با بيان اينكه ما مي خواستيم شورايي 30 نفره داشته باشيم، افزود: اما امنيتي شدن فضا مانع از شكل گيري آن شورا شد. بعد از عاشورا هم امكان ايجاد شوراي علني كاملا از بين رفت. شوراي حاضر شورايي است كه بدنه اصلي آن در داخل است و اعضايي هم در خارج از ايران دارد. اگر معاذير امنيتي وجود نداشت قطعا خواست و اراده شورا بر اعلام اسامي افراد بود.
امير ارجمند گفت: جنبش پس از سركوب ها يك مشكل كلي در زمينه اقدام و اكشن دارد كه يكي از مصاديق آن نيز پاسخ مناسب به فراخوان هاست. جداي از اينكه ما نبايد انتظار داشته باشيم استقبال از فراخوان ها به مانند روزهاي اول باشد، قدرت ابتكار در اين زمينه نيز تقليل يافته است. شورا مركز فرماندهي نيست كه استراتژي تا تاكتيك و امكانات، همه را تعيين يا فراهم كند.

ايراني ها خيلي مهمان نواز اما سزاوار مجازاتند! (خبر ويژه)

گزارشگر نيويورك تايمز پس از گشت وگذار در ايران و پذيرايي شدن از سوي برخي افراد ساده دل، ملت ايران را دروغگو و شايسته فشار تحريم ها دانست!
نيكلاس كريستف آن گونه كه خود اعلام كرده، پس از انقلاب چند بار -از جمله سال 85- توانسته به ايران سفر كند و اين بار نيز اجازه پيدا كرده 2736 كيلومتر در ايران گشت و گذار كند و هر جا كه دلش مي خواهد برود. وي در گزارشي كه منتشر كرده، سعي مي كند برخلاف واقعيت و حتي نظرسنجي هاي محافل آمريكايي، مردم ايران را دوستدار آمريكا معرفي كند و عمدا مهمان نوازي از يك شهروند را نشانه علاقه به آمريكا معرفي نمايد! كريستف با وجود اغراق در اين باره اذعان مي كند «بسياري از ايرانيان حامي حاكميت هستند. من با ايرانيان بسياري آشنا شدم كه به شدت حامي مسئولان بودند و خوش شان نمي آمد كه آمريكا قلدري كند». با اين حال وي سراسر گزارش خود را به چند نفر - از جمله يك كماندوي بازنشسته رژيم سابق و...- اختصاص مي دهد تا از درون اظهارات آنان حس آمريكادوستي را القا كند.
او در گزارش خود تحت عنوان «سلام گرم از ايران» در حالي كه به مهمان نوازي ايراني ها اذعان دارد، از قول يك ايراني مجعول ادعا مي كند كه ايراني ها حرف راست نمي زنند و اينجا نمي شود حرف راست زد. كريستف با وجود اين توهين، توضيح نمي دهد كه چگونه توانسته بفهمد ايراني ها، دوستدار آمريكا هستند؟!
وي با بيان اين كه «باورم نمي شود مقامات ايراني چگونه به من ويزا دادند» به موضوع تحريم اقتصادي مي پردازد و ضمن نمك ناشناسي نسبت به مهمان نوازي ميزبانان مي نويسد: فشارهاي اقتصادي ممكن است توجه مردم را از بقيه مسائل منحرف كند. مثلا خيلي از ايرانيان بر سر مسئله هسته اي در كنار دولت و از ترور دانشمندان ايراني عصباني هستند ولي آنها در عين حال تحت فشار اقتصادي اند. من از اين رنج متاسفم و بياييد اين را روشن كنيم كه اين تحريم ها به مردم عادي ضربه مي زند تا رژيم. من همچنين نگرانم كه مخالفت غرب از فروش قطعات هواپيما، خطر سقوط هواپيماهاي مسافربري را افزايش دهد اما با پوزش از تمام آنها كه من را غرق مهمان نوازي خودشان كردند، من با تحريم ها موافقم و معتقدم خوب كار مي كند.
وي در پايان بحث حمله نظامي را بي خردانه و بي مسئوليتي توصيف كرد و در توضيح آن نوشت: حمله نظامي واكنشي ملي گرايانه ايجاد مي كند كه باعث پايداري جمهوري اسلامي مي شود.
خاطرنشان مي شود دو سال پيش مطبوعات اروپايي به نقل از كارمندان اسبق سازمان سيا فاش كردند كه رابرت گيتس به هنگام تصدي رياست اين سازمان بارها گفته بود «ما سالهاست دنبال افراد ميانه رو در ايران هستيم اما واقعيت اين است كه ايراني ميانه رو وجود ندارد و ايراني معتدل، ايراني مرده است»!